21. AZK – Dr. Beate Pfeil: WHO, umowa dotycząca pandemii i IHR: Czy grozi nam totalitarny reżim zdrowotny?

30.08.2025 | www.kla.tv/38636

W kolejnej prezentacji doświadczona prawniczka rozwinie wstrząsający temat dr Michaela Brunnera w jeszcze bardziej praktyczny sposób. Przede wszystkim zajmuje się niebezpieczeństwami grożącymi nam poprzez intrygi prawne WHO i jej traktatów pandemicznych oraz IHR, czyli międzynarodowych przepisów zdrowotnych. Powstaje pytanie: czy w ogóle grozi nam totalitarny reżim opieki zdrowotnej? Zanim zaprosimy kolejnego koryfeusza do 21. AZK, aby wzbogaciła nas swoimi eksperckimi perspektywami, spójrzmy na jej życiorys. Dr Beate Sibylle Pfeil, urodzona w 1967 r., jest niemiecką prawniczką i niezależną badaczką specjalizującą się w kwestiach związanych z mniejszościami narodowymi w Europie. Dotyczy to w szczególności prawa konstytucyjnego, międzynarodowego i europejskiego. Zdobyła sławę w swojej specjalistycznej dziedzinie dzięki licznym wykładom i podstawowym publikacjom, w tym jako współautorka wielotomowego podręcznika na temat grup etnicznych. Była redaktorką naczelną od 2008-2016 roku. Od 2019 r. jest współredaktorką European Journal for Minority Issues, EJM. Studiowała prawo na Uniwersytecie w Heidelbergu i zdała drugi egzamin państwowy we Fryburgu. W 2002 r. ukończyła z wyróżnieniem studia prawnicze na Uniwersytecie w Innsbrucku. Przez 20 lat pracowała i prowadziła badania w Południowotyrolskim Instytucie Grup Etnicznych. Z czego 17 lat jako zastępca dyrektora naukowego. W latach 2017-2023 była niemieckim członkiem komitetu ekspertów ds. Europejskiej karty języków regionalnych lub mniejszościowych, międzynarodowego traktatu Rady Europy. Od 2017-2022 r. była wiceprzewodniczącą Europejskiego Centrum Spraw Mniejszości we Flensburgu. Jej obecna praca koncentruje się na środkach koronawirusa, w tym planach WHO z perspektywy prawnej. Jest członkiem Sieci Krytycznych Sędziów i Prokuratorów, Lekarzy i Naukowców na rzecz Zdrowia, Wolności i Demokracji, Wolnych Prawników, Prawników na rzecz Oświecenia, Światowego Sojuszu na rzecz Zdrowia i Przysięgi Hipokratesa, profesjonalnego stowarzyszenia medycznego. Dziś dr Beate Pfeil mówi o WHO, traktacie pandemicznym i międzynarodowych przepisach zdrowotnych. Czy grozi nam totalitarny reżim opieki zdrowotnej? Witamy, dr Beate Pfeil. Dziękujemy za podzielenie się z nami swoją wiedzą. Dziękuję bardzo. Niech będzie Pani naostrzoną strzałą. Dziękuję. Będę dziś bardzo niebezpieczna, ale nie tak niebezpieczna jak WHO. Przede wszystkim chciałbym z całego serca podziękować panu Brunnerowi za jego wspaniały temat, zwłaszcza że to właśnie nienaruszalna godność ludzka skłoniła mnie do podjęcia studiów prawniczych. To pierwsze zdanie z niemieckiej Ustawy Zasadniczej zawsze było moją inspiracją dla całych moich studiów prawniczych. A kiedy dzisiaj mówię o WHO, myślę, że wszyscy nie musimy być prawnikami, jeśli założymy okulary ludzkiej godności i ocenimy WHO z tego punktu widzenia, niektóre odpowiedzi mogą pojawić się automatycznie. W dalszej części chciałbym oczywiście skupić się przede wszystkim na dwóch ważnych traktatach WHO, międzynarodowych przepisach zdrowotnych i traktacie pandemicznym. Zacznijmy jednak od wyjaśnienia, co już obowiązuje w WHO. Ponieważ to, czego doświadczyliśmy w tak zwanych latach koronawirusa od 2020 r., i nie można tego wystarczająco często podkreślać, ma związek z reżimem WHO, który już obowiązuje. Dlatego pierwszy punkt, WHO aktuell. Następnie pojawia się pytanie, z czym możemy mieć do czynienia, jeśli zmiany w międzynarodowych przepisach zdrowotnych przyjęte w wątpliwych okolicznościach w dniu 1 czerwca 2024 r. faktycznie wejdą w życie, pod względem prawa międzynarodowego, a być może także krajowego. Następnie, w trzecim punkcie, chciałabym odnieść się do traktatu pandemicznego, który został przyjęty dopiero w tym roku, ale jeszcze nie w całości. Chciałabym to krótko wyjaśnić później. A następnie wyciągnąć wniosek w punkcie 4. Punkt 5 dotyczy sondowania perspektyw: co może się teraz stać z WHO i jej planami? A przede wszystkim pytanie, które moim zdaniem dotyczy nas wszystkich: co możemy zrobić? My, poszczególni obywatele. Tak, punkt 1. Zacznę od powiedzenia czegoś o WHO i jej istniejących błędach systemowych. Jest to absolutny błąd systemowy. WHO została założona w 1948 roku jako stowarzyszenie państw. I powoli, ale pewnie, od połowy lat 80. pojawił się tutaj problem, który miał związek między innymi z faktem, że USA zamroziły swoje składki członkowskie w połowie lat 80. Normalną rzeczą jest to, że takie organizacje są finansowane z regularnych, nieoznaczonych składek od ich państw członkowskich. W połowie lat 80. Stany również zamroziły swoje składki członkowskie w wyniku impulsu z USA. A potem zaczęło się... Potem, potajemnie, cicho i bezszelestnie, katastrofa zaczęła toczyć się swoim torem. Obecnie około 85 procent budżetu WHO zależy od dobrowolnych darowizn, z których większość jest przeznaczona na określone cele. Ci darczyńcy, którzy są obecnie darczyńcami WHO, obejmują również kraje, które nie tylko płacą składki członkowskie, ale także... przekazują oddzielne darowizny na rzecz WHO. Niemcy są tu, niestety, bardzo wzorowi. Nasze pieniądze podatkowe trafiają w ogromnej ilości do WHO A ponieważ Stany Zjednoczone odłączyły się, Niemcy są prawdopodobnie darczyńcą numer jeden. Do darczyńców zaliczają się także międzynarodowe organizacje rządowe, a następnie pojawia się wrażliwy punkt, w tym wiele osób prywatnych. Teraz, jak opisałam pod trzecią strzałką, jest fantastyczne nowe badanie z Włoch, nie, z Australii, nie z Włoch. Zbadali oni darowizny celowe na rzecz WHO - chociaż jest wśród nich tylko osiem firm farmaceutycznych - ale wszystkie inne instytucje, organizacje, które nie są państwami, ale które przekazują darowizny na rzecz WHO na określony cel, mają prawie 100 procent interesów farmaceutycznych, a badanie to ujawnia w genialny sposób. Nazywają to kompatybilnością z farmaceutykami. Dwie najważniejsze to Fundacja Gatesów i sojusz szczepionkowy Gavi. Jeszcze jedna uwaga z góry, ale ojcowie założyciele WHO mieli coś na myśli, kiedy zapisali w artykule 37 Konstytucji WHO, że Dyrektor Generalny i personel nie będą zwracać się o instrukcje do żadnego rządu lub organu podczas wykonywania swoich obowiązków. To, co odnosi się do rządów lub oficjalnych rządów, odnosi się tym bardziej do przymusowych regulacji ze strony przemysłu farmaceutycznego lub organizacji związanych z przemysłem farmaceutycznym. Oznacza to, że WHO narusza swoją własną konstytucję, przekazując darowizny celowe, a ponadto istnieją dodatkowe wytyczne. Mamy też inny problem w tle tych darowizn WHO, którego nie można wystarczająco często podkreślać: Jeśli, na przykład, niemiecki Bundestag powiedziałby: tak, musimy po prostu ponownie podnieść składki członkowskie krajów związkowych, to z łatwością rozwiązalibyśmy problem uzależnienia od farmaceutyków. Nie, od dawna potajemnie i po cichu konsolidujemy i instytucjonalizujemy relacje między państwami a prywatnymi firmami w tle poprzez tę perfidną, powiedzmy, konstrukcję partnerstw publiczno-prywatnych, która nie jest już kwestionowana, gdzie oczywiście WHO jest powiązana z rządami, ze słynną Fundacją Gatesów, na przykład z producentami szczepionek w GAVI lub CEPI. Unicef, Bank Światowy i inne organizacje pozarządowe są również zaangażowane w GAVI. Komisja Europejska i inne instytucje badawcze są zaangażowane w CEPI, który ma program opracowania szczepionek przeciwko wszystkim zasadom w ciągu 100 dni. Z prawnego punktu widzenia jest to absolutnie niedopuszczalne, ponieważ państwa - wróćmy teraz do tej podstawowej idei, państwa muszą służyć ludziom - a prywatne firmy, w tym ludzkiej godności i ludzkiej wolności, a prywatne firmy, mogą nawet być legalnie zorientowane na zysk. Ale jeśli te dwie rzeczy zostaną połączone, a instytucje państwowe staną się zależne od prywatnych darowizn, które są napędzane zyskiem, to już stoimy w obliczu katastrofy. A cały ten problem, który jest już związany z WHO i nad którym do tej pory nie zastanawiał się ani jeden poseł niemieckiego Bundestagu - musimy im to wytknąć - to rażący brak przejrzystości w WHO. Mamy nie tylko te partnerstwa publiczno-prywatne, w których prywatne i publiczne są ze sobą powiązane, ale także, jak pokazali błyskotliwi koledzy, ciągłą karuzelę ludzi między GAVI, Fundacją Gatesów i WHO. Nawiasem mówiąc, Fundacja Gatesów odpowiada za około 20 procent budżetu WHO, zarówno bezpośrednio, jak i pośrednio poprzez inne organizacje, które sponsoruje. A pan Gates, który z jednej strony jawi się jako filantrop, z drugiej strony czerpie zyski z tych wszystkich zysków wynikających z rzekomych darowizn. Tak więc teraz mamy masowe konflikty interesów, jeśli tak zwany ekspert WHO pracował z jednej strony w przemyśle farmaceutycznym, a następnie nagle wraca do WHO lub ponownie robi coś w GAVI, to mamy konflikty interesów dotyczące siły działania, a teraz dochodzi do tego, że nie są one ujawniane, a ochrona danych nagle odgrywa tutaj rolę. Następnie kolejny punkt: Umowy z darczyńcami WHO, z których być może można by zobaczyć, jakie cele darczyńcy wiążą z ich darowizną, być może mówią: Tak, użyj naszej szczepionki ModRNY, jest świetna, przynajmniej jeśli chodzi o zysk, w przeciwnym razie nie przekażemy ci niczego, więc proszę, polecaj to, i co za zbieg okoliczności, te umowy również nie są ujawniane, nie są udostępniane ogółowi społeczeństwa. A ukoronowaniem jest procedura o nazwie Emergency Use Listing Procedure z 2022 r. w WHO. Firmy farmaceutyczne mogą już składać tam wnioski o leki i szczepionki, które następnie wyprodukują, raz jako rodzaj suchej próby, zanim dowiemy się dokładnie, który rzekomo niebezpieczny wirus pandemiczny jest teraz w ruchu. raz abstrakcyjnie z placeholderami, a następnie w drugim etapie, gdy tak zwana pandemia wystąpi, z odpowiednimi konkretnymi patogenami, te leki i szczepionki są oceniane, raz przez komisję wstępną, a następnie przez późną (komisję). Ale teraz pojawia się skandal par excellence: WHO zastrzega sobie prawo do samodzielnego decydowania o tym, co zrobi lub nie zrobi z wynikami tych raportów ekspertów, i tutaj ponownie zastrzega sobie prawo do decydowania, czy je opublikować, czy nie. WHO zachowuje pełną kontrolę nad wynikami raportów ekspertów. Jest to również niezrównany skandal, a potem zastanawiamy się, dlaczego tak wiele osób cierpi teraz z powodu uszkodzeń poszczepiennych, szczepień na koronawirusa, a niektórzy z nich nadal nie wiedzą, że może to być przyczyną. Mamy więc teraz WHO, która na tym tle już cierpi z powodu ogromnych błędów systemowych, a teraz pojawia się bardzo duży problem związany z faktem, że jedna osoba w WHO ma nadmierne uprawnienia. Jak wszyscy wiemy, dyrektor generalny, konkretnie pan Tedros, jest również obiektem zainteresowania organizacji praw człowieka w związku ze zbrodniami wojennymi i tak dalej. Ten Tedros, który nie ma żadnej demokratycznej legitymacji, może już ogłaszać tak zwane stany zagrożenia zdrowia o zasięgu międzynarodowym. I na tej podstawie może wydawać tak zwane zalecenia, a my widzieliśmy wynik tego zdecydowanego działania pana Tedrosa w 2020 roku. Jak wszyscy wiemy, chodziło o wymagania dotyczące szczepień i testów, badań lekarskich, leczenia, śledzenia kontaktów, izolacji, kwarantanny, ograniczeń w podróżowaniu i handlu i tak dalej. Teraz weryfikator faktów może powiedzieć, że tak, ale Tedros musi wziąć pod uwagę pewne kryteria faktyczne, zgodnie z międzynarodowymi przepisami zdrowotnymi. Tak, a następnie prawnik wiwatuje i mówi, tak, mamy ogromną listę chorób, jeśli są tam i szybko rozprzestrzeniają się na całym świecie, to może ogłosić stan wyjątkowy. PHEIC w skrócie, Public Health Emergency of International Concern, co za ironia. A jeśli następnie wyda zalecenia, na przykład dotyczące ogólnych lub specyficznych dla instytucji wymogów dotyczących szczepień, wówczas musi dokonać przeglądu proporcjonalności, musi sprawdzić, czy w ogóle pomaga to w powstrzymaniu chorób zakaźnych na całym świecie, co ze skutkami ubocznymi i tak dalej, musi zrobić wszystko. Tak, jest na papierze, ale - i jest to również zbyt mało znane, wciąż zbyt mało znane - dowody naukowe i proporcjonalność są tutaj tak ważne i nie są warte papieru, na którym są zapisane. Ponieważ ten Tedros ma komitet nadzwyczajny, który mu doradza, ale tylko doradza, nie jest w żaden sposób niezależny, członkowie są mianowani przez samego Tedrosa i, jeśli to konieczne, ponownie usuwani. W przeciwieństwie do tak zwanego państwa konstytucyjnego, do którego obecnie dążymy, nie ma niezależnego organu nadzorczego. Jaki jest rezultat tego wszystkiego? Mamy masowe konflikty interesów. Mamy do czynienia z ogromnym ryzykiem arbitralności, nadużycia władzy przez pana Tedrosa, który może być szeptany w tle przez różnego rodzaju ludzi poza dowodami i proporcjonalnością. Dlatego poniżej znajduje się słowo "niebezpieczeństwo zewnętrznej kontroli, przez kogokolwiek". A to, co znajduje się na końcu tego łańcucha, jest najgorsze: niebezpieczeństwo, które już dawno zostało zrealizowane, masowych naruszeń praw podstawowych, w tym prawa do życia, integralności fizycznej i oczywiście naruszenia ludzkiego zdrowia. To jest, i nie można tego powtarzać wystarczająco często, dzisiejsza WHO. Co czeka nas w przyszłości, jeśli te międzynarodowe przepisy zdrowotne, które są teraz stosunkowo blisko nas, zostaną przyjęte - jak powiedziałam, w zeszłym roku, a teraz minął termin sprzeciwu dla prawie wszystkich państw; to było 19 lipca. Państwa miałyby możliwość sprzeciwienia się wejściu w życie tych międzynarodowych przepisów zdrowotnych, począwszy od 2024 r., wobec WHO. Wtedy stary WHO zastosowałby poprzednią wersję. Niestety bardzo niewiele krajów skorzystało z terminu 19 lipca, o czym więcej później. W wyniku braku sprzeciwu, pozostałe państwa są teraz zobowiązane na mocy prawa międzynarodowego do wdrożenia tych IHR, jeśli jeszcze tego nie zrobiły, a następnie wejdą one w życie na mocy prawa międzynarodowego w dniu 19 września. Co tam jest napisane? W obecnych IHR sformułowaliśmy już PHEIC - teraz dodaje się stan zagrożenia pandemicznego - jako formę zaostrzenia i tam znajdujemy - jako prawnicy widzimy to w ten sam sposób, istnieją dalsze dodatkowe elementy zaostrzające przestępstwo - musi to być jeszcze bardziej niebezpieczne, wirus musi rozprzestrzeniać się jeszcze szybciej w wielu krajach. Chodzi o przekroczenie możliwości systemu opieki zdrowotnej. Chodzi o to, że ten wirus, jak jest okropnie namalowany na ścianie, może wywołać zakłócenia społeczne i gospodarcze, a następnie mówi, że wysokie ryzyko jest wystarczające. Tak więc jest to również niespotykany skandal, wciąż funkcjonujący, na przykład niemiecki Federalny Trybunał Konstytucyjny musiałby faktycznie rozerwać takie przestępstwo od samego początku. Następnie punkt 2: Co właściwie wyraźnie mówi nowa IHR? To, czego lobby farmaceutyczne prawdopodobnie chciało i na co liczyło przez bardzo długi czas, to nowy nacisk, ładny nowy język, odpowiednie produkty zdrowotne, w tym oczywiście leki, tak zwane szczepionki, a także, co moim zdaniem jest bardzo niepokojące, terapie oparte na komórkach i genach. Po tym, co usłyszeliśmy od pana Brody'ego. Wszystkie te zasoby mogą być teraz przedmiotem zaleceń w sytuacjach nadzwyczajnych. Ale TETROS, dyrektor generalny, może również wydawać zalecenia poza sytuacjami nadzwyczajnymi. Są to tak zwane stałe zalecenia. Badania i rozwój takich produktów mają być teraz energicznie kontynuowane, a z oświadczeń WHO jasno wynika, że mają to być produkty oparte na Mod RNA, zwłaszcza jeśli chodzi o szczepionki. Badania i rozwój mają być masowo promowane, nowe dodatkowe zakłady produkcyjne mają być budowane na całym świecie, ponieważ, jak usłyszeliśmy teraz również w Genewie, problem z koronawirusem polegał na tym, że kraje rozwijające się najwyraźniej nie miały wystarczającego dostępu do wszystkich tych dobrodziejstw, dlatego też obecnie stosuje się zasadę sprawiedliwości, równej dystrybucji. I solidarność, a w ramach solidarności bogatsze kraje powinny sięgnąć do kieszeni, aby biedniejsze mogły produkować jeszcze więcej. Jak wspomniałam wcześniej, istnieje już lista zezwoleń na stosowanie leków w nagłych wypadkach, co oznacza, że WHO już teraz próbuje wywierać ogromny wpływ na światowe organy regulacyjne. Wyjaśnili mi to eksperci. Produkcja tej tak zwanej szczepionki ModRNA jest nieuchronnie związana z formą badań typu gain-of-function. Oznacza to, że patogeny pandemiczne, które są obecnie intensywnie poszukiwane na całym świecie, ponieważ są również bardzo dochodowe, są sztucznie modyfikowane w laboratorium, ta mutacja jest sztucznie tworzona, aby można było opracować szczepionkę przeciwko dokładnie tej mutacji. Eksperci spierają się, jak bardzo jest to niebezpieczne. Potem słyszę doktora Wodarga, a następnie profesora Wiesendangera. Nie jestem tutaj specjalistką, nie mogę oceniać. Widzę tylko, że wywierana tu presja jest bardzo wyraźna, są tu wyraźne interesy. Są tacy, którzy chcieliby zobaczyć nową pandemię. Tyle mogę z tego wszystkiego wywnioskować. Innymi słowy, mamy do czynienia z dalszym wzmocnieniem tego jednostronnego, farmaceutycznie zorientowanego obrazu medycyny. Mamy do czynienia ze wzrostem zagrożeń bezpieczeństwa. Prof. Kemmerer słusznie twierdzi, że dzięki temu modowi RNA pandemia znajdzie znacznie lepszy grunt w ludzkim ciele. Dławiąc układ odpornościowy, zastrzyki te jeszcze bardziej przyspieszają pandemie. Tyle można powiedzieć z całą pewnością na podstawie obecnego stanu wiedzy. Życie i zdrowie są jeszcze bardziej zagrożone. Teraz pojawia się trzeci bardzo niebezpieczny punkt. Niniejsze IHR zawierają to, co słyszymy od UE od dłuższego czasu i co słyszymy również w naszych własnych krajach. Jesteśmy tutaj na Konferencji Przeciwko Cenzurze. A jednym z najbardziej niebezpiecznych narzędzi ideologicznych jest ta perfidna idea, że istnieje gdzieś autorytet, który rości sobie prawo do zwalczania dezinformacji. A ten monopol na prawdę - i zawsze jestem zdumiona, że żaden sędzia konstytucyjny, prawie żaden ekspert prawa konstytucyjnego, nie odnosi się do niego - jest w istocie absolutnie sprzeczny z prawami podstawowymi. Podstawowe prawo do wolności wypowiedzi i wolności akademickiej opiera się na idei swobodnej wymiany opinii poprzez wolny dyskurs. A jeśli zostanie to ograniczone, to te wolności są już stłumione u ich podstaw. Teraz jest to na miejscu, bez żadnego oburzenia ze strony oficjalnej. Zwalczanie dezinformacji w nowych IHR. Do tego dochodzi komunikacja ryzyka. Więc jest tam również ktoś, kto wie, jak to działa, jak wygląda to ryzyko. I to on teraz określa, co jest przekazywane ludności, jakie powinno być ryzyko. A wszystko inne jest wyblakłe. Stoi za tym bardzo perfidna koncepcja. Nazywa się to zwalczaniem infodemii. Znowu język propagandy: infodemiczny, prawie tak niebezpieczny jak pandemia. A teoria już mówi, że nawet zbyt wiele informacji może zostać anulowanych. Kto decyduje o tym, co jest za dużo? Tak więc my, ludzie, nie jesteśmy już w stanie odróżnić informacji, które konsumujemy, od tych, których nie konsumujemy. W takim razie coś się dzieje od dłuższego czasu z poradnictwem behawioralnym w WHO, ale nie tylko tam. Ludzie nie są już przekonywani do przestrzegania pewnych wytycznych siłą perswazji i dobrą pracą władz państwowych - to byłoby wspaniałe - ale w rzeczywistości chodzi o kierowanie zachowaniem ludzi na poziomie psychologicznym. Wtedy nie potrzebujemy już dowodów naukowych, co jest praktyczne dla tych, którzy chcą sprawować władzę lub osiągać zyski. Potwierdza to fakt, że WHO podpisała umowy z całą branżą dużych technologii cyfrowych. I kto, w razie wątpliwości, może im również powiedzieć, co jest prawdą, a co fałszem. Co zaskakujące, oni również nie są otwarci. Mamy tu więc zasadniczo do czynienia z atakiem na wolność, opinie, informacje, a także prasę, wolną prasę, wolne media, które reprezentują odmienne opinie. I oczywiście, co jest dość fatalne, wolność nauki. I ostatnia ważna kwestia: co jeszcze zawiera IHR? Teraz mówi się państwom, aby utworzyły krajowy organ ds. IHR, który oczywiście musi zajmować się wyłącznie wdrażaniem zobowiązań w zakresie IHR, a także na poziomie administracyjnym pomiędzy nimi, na przykład w Niemczech, na poziomie kraju związkowego lub na poziomie gminy, władze zdrowotne wszędzie mają być zorientowane lub zainteresowane, powiedziałabym, dostosowaniem się do zobowiązań WHO. W razie wątpliwości nie sprawdza się już, czy są one sensowne, a przede wszystkim, czy są zgodne z ustawą zasadniczą, z prawami człowieka. W związku z tym presja na państwa-sygnatariuszy jest znacznie zwiększona. Byłoby to IHR 2024, z którym mamy do czynienia. Traktat pandemiczny jest wciąż odległy i przy dużym szczęściu może nie zostać zrealizowany. Jest to również link do sytuacji kryzysowych związanych z pandemią. Sam traktat pandemiczny nie zawiera jednak żadnego upoważnienia do ogłoszenia stanu wyjątkowego. Niestety, mamy już do tego IHR. Stwierdza jednak na przykład, że umowa ma zastosowanie podczas pandemii i między nimi. Promowana jest więc narracja o pandemii. Żyjemy w czasach pandemii. Jedynym możliwym wyjaśnieniem jest zoonoza, która ostatecznie obejmuje również działalność człowieka w tle. Słowo kluczowe badania nad wzmocnieniem funkcji. To szybko zanika. Następnie mamy dalszą konkretyzację i wzmocnienie promocji tych odpowiednich produktów zdrowotnych. Wszystko, o czym już wspomniałam w odniesieniu do IHR. Ponadto transfer technologii powinien odbywać się między bogatymi i biednymi. Następnie słynny system dostępu do patogenów i podziału korzyści. Problem polega na tym, że kraje świata naturalnie walczą o dostęp do materiału genetycznego. Ale leki i szczepionki mogą być opracowywane na tej podstawie, co stanowi świetny model zysku. A biedni w szczególności naturalnie chcą mieć udział w zyskach bogatych. Być może to nasze szczęście, ponieważ wewnętrznie toczy się spór o finanse. I to jest również powód, dla którego ten pandemiczny traktat jeszcze się nie zmaterializował. I to jest powód, dla którego prawie przeoczono w tym roku, gdy został przyjęty, że art. 12 ust. 2 stanowi, że traktat może zostać otwarty do podpisu tylko wtedy, gdy zaangażowane strony uzgodnią załącznik do tak zwanego "systemu papieskiego". Innymi słowy, mamy promyk nadziei, że wewnętrzny spór - kiedy dwoje ludzi się kłóci, trzeci jest szczęśliwy - być może spór o pieniądze, odegra tutaj główną rolę i uratuje nas przed tym pandemicznym traktatem. I to byłoby fantastyczne. (Chodzi) oczywiście o wzmocnienie systemów zezwoleń w sytuacjach awaryjnych. To, co wcześniej znajdowało się w tym dodatkowym arkuszu - nazwę go listą zastosowań awaryjnych - jest teraz tam konkretyzowane. Ostatecznie chodzi więc o stworzenie globalnego kompleksu medyczno-przemysłowego, nic więcej. Nie chodzi o zdrowie. Chodzi o przeciwieństwo zdrowia. Ludzie będą tu mieszkać. Ludzkie zdrowie i integralność fizyczna są zagrożone w interesie zysku i władzy. I mamy punkt trzeci: koncepcja infodemiczna w traktacie pandemicznym jest bardzo niepokojąca. W IHR mamy walkę z dezinformacją i dezinformacją. Teraz nadchodzi kolejna bomba. Celem jest wzmocnienie wiedzy naukowej na temat zdrowia i pandemii. W tym miejscu wyraźnie widać rzekomy monopol WHO na prawdę: ludność ma zostać poddana praniu mózgu w zakresie pandemii, zdrowia publicznego i nauki - oczywiście tylko tego, co WHO przez to rozumie. Tak, ponieważ, jak powiedziałam, nie mamy organu nadzorczego. Jedna z wysokich przedstawicielek ONZ powiedziała to już całkiem wyraźnie, bez sprzeciwu ze strony ONZ, która jest matką WHO, a ONZ jest właścicielką nauki. Co nauka ma wspólnego z własnością? Jedynym wytłumaczeniem jest zawsze władza i zysk. A następnie ludzie powinni być informowani o skuteczności i bezpieczeństwie produktów medycznych. Zostanie to zatem uznane za oczywiste, a kontrola zachowania będzie dalej promowana. Następnie mamy dalsze innowacje, wzmocniony mechanizm monitorowania, a następnie wprowadzenie już istniejącej zasady One Health, która łączy zdrowie zwierząt ze zdrowiem środowiska, ze zdrowiem ludzi i która daje WHO dalsze niezmierzone uprawnienia i która oczywiście służy również jako podstawa tej teorii zoonoz. Że pandemie nigdy nie mogą być spowodowane przez ludzi, a jedynie przez zwierzęta, które nagle, z jakiegokolwiek powodu, zapadają na niebezpieczną chorobę, a następnie rozprzestrzeniają się na ludzi. Zoonotyczne rozprzestrzenianie się jest oczywiście już uwzględnione. Tak, i jeśli spojrzymy teraz na całą sprawę jeszcze raz, na ideę, że godność ludzka jest nienaruszalna, na ideę praw człowieka, wolności. A jeśli następnie przyjrzymy się tym traktatom, to przede wszystkim mamy do czynienia ze zwiększonym faktycznym zagrożeniem dla suwerenności państwa. Podkreślam de facto, ponieważ nawet w 2020 r. żadne państwo nie było zobowiązane do prostego wdrożenia tego, co zaleca WHO. Ale udało im się. Zrobili to i bardzo mnie to zszokowało. A pan Brunner bardzo dobrze wyjaśnił, gdzie są niedociągnięcia w naszych systemach prawnych. Moim zdaniem brakuje etosu, bez którego najpiękniejszy system prawny nie może istnieć, etosu, który jest również w stanie zrekompensować wadliwy system prawny. Mieliśmy czasy, na przykład w Niemczech, a z pewnością gdzie indziej, z funkcjonującym Federalnym Trybunałem Konstytucyjnym, który uważał wolność i godność jednostki za punkt początkowy i końcowy i stawiał je na pierwszym miejscu. I wszystko to zostało utracone. Pamiętam, jak bardzo byłam przerażona, gdy po raz pierwszy przeczytałam w Podręczniku prawa konstytucyjnego, że każda konstytucja żyje w oparciu o warunki wstępne, których sama nie może stworzyć. I zawsze myślałam, że tak, jeśli jest na papierze, to będzie honorowane. Oto jak naiwny może być student prawa. Miałam teraz lekcję, ale pierwszego rzędu. Dzięki tej wojnie poznawczej, polityce infodemicznej, ustawie o usługach cyfrowych Unii Europejskiej, szalonej chorobie weryfikatorów faktów, kończymy na całkowitym przekształceniu ludzi z niezależnie myślących obywateli w posłusznych poddanych. Dotyczy to wszystkich obszarów, w tym państwowości, sądownictwa, władzy ustawodawczej i tak dalej. Bez tego etosu ludzkiej godności i wolności system prawny nie może dłużej funkcjonować. Pan Brunner powiedział to pięknie i być może w tym momencie: pierwszy projekt niemieckiej ustawy zasadniczej początkowo zawierał zdanie, że państwo istnieje ze względu na człowieka, a nie człowiek ze względu na państwo. I wszystko to teraz, pięknie to wyraził w inny sposób, wszystko to w tej chwili się rozpadło. Tak więc suwerenność jest nadal masowo zagrożona przez WHO i mamy całkowitą porażkę kontroli konstytucyjnej, w tym sądów konstytucyjnych. Widzę to z przerażeniem, zwłaszcza w Niemczech, a prześladowania polityczne, które mają miejsce w naszym kraju, są czymś, o czym nigdy bym nie marzyła. A potem, oczywiście, zwiększone ryzyko masowych ograniczeń wolności, arbitralnych deklaracji stanu wyjątkowego, być może stałego wydawania zaleceń ograniczających wolność. I na tle braku organów kontrolnych na poziomie WHO i państw po prostu ignorujących swoje organy kontrolne. Mamy jeszcze jedną ważną kwestię, na którą wielokrotnie zwracali uwagę nasi koledzy Silvia Behrendt i Amrei Müller: mamy do czynienia, co wpisuje się w ogólny globalny obraz, z pełzającą ideologiczną militaryzacją polityki zdrowotnej. Nie ma tego w traktatach, ale istnieje doktryna dotycząca globalnego bezpieczeństwa zdrowotnego: patogeny są traktowane jak wróg wojskowy, zagrożenie dla bezpieczeństwa, a następnie musi istnieć automatyczna reakcja, więc zainstalowany jest automatyczny mechanizm i oczywiście istnieją szczepienia przeciwko nim. Ludzie nie zastanawiają się już, czy szczepią ludzi na śmierć. Uwzględniliśmy również, choć oczywiście tylko w jednym miejscu, wzmocnienie ogólnego cyfrowego nadzoru nad ludzkością, ponieważ wprowadzono teraz cyfrowe paszporty szczepień, nie tylko, ale także bardzo ważną kwestię, jeśli chodzi o kontrole totalitarne. Następnie, oczywiście, zwiększone procedury zdrowotne poprzez ten kompleks medyczno-farmaceutyczny, koncepcję infodemiczną, którą już szczegółowo opisałem. A następnie pełzająca reorganizacja ideologiczna w tych umowach. Chodzi o powolne, ale pewne odsuwanie ludzi od idei, że to ja jestem jednostką i że moja wolność jest punktem początkowym i końcowym. Nie, ty jesteś niczym, społeczność jest wszystkim. Czy to brzmi znajomo? Godność ludzka nie jest już problemem. Rozwijamy się w kierunku zbiorowego posłuszeństwa. Obejmuje to na przykład podejście obejmujące całe społeczeństwo. Oznacza to, że gdy pojawia się niebezpieczna pandemia, wszyscy w społeczeństwie muszą trzymać się razem. Co to oznacza z logicznego punktu widzenia? Logicznie rzecz biorąc, jeśli nie przeniesiesz się na plażę, odpadasz, widzieliśmy to już wcześniej. Musisz zabezpieczyć swoje podstawowe prawa, w przeciwnym razie przepadniesz. Wszystko, co ma odmienne zdanie, jest masowo atakowane w takiej czy innej formie, a potem są te pseudo podstawowe prawa do sprawiedliwości i solidarności. Są one zgodne z prawdziwymi prawami człowieka. Tak, to jest właściwa odpowiedź. Pytam, czy zagraża nam totalitarny reżim zdrowotny? Mamy nie tylko totalitarny reżim zdrowotny, który jest w powietrzu, ale także ogólnoświatowy rozwój w kierunku autorytaryzmu i totalitaryzmu, w miejscach, w których jeszcze nie jest lub nie był tak daleko. Tam to nadejdzie. Mamy do czynienia z ogromną presją na rządy prawa, na prawa podstawowe, w tym na prawo do dobrowolnej zgody na eksperymenty medyczne, jak już wspomniano w art. 7 Paktu Praw Człowieka ONZ. Mamy do czynienia z presją na suwerenność państw członkowskich, a w ostatecznym rozrachunku z ogromnym zagrożeniem. Więc tak naprawdę chodzi o wszystko. Stąd sekcja 5, bardzo krótko, co dalej? Mamy, dzięki Bogu, można stać przy tych państwach, jak się chce, ale wycofanie się USA było niezwykle ważnym sygnałem. Argentyna poszła w jej ślady. Państwa te nie będą już wspierać żadnej wersji IHR. IHR 2024 nie są również wspierane przez Izrael i Włochy, co jest bardzo ekscytujące. Austria również zgłosiła sprzeciw, ale tylko dlatego - mówię to w cudzysłowie - że bardzo późno zdała sobie sprawę, że Parlament nie wyraził jeszcze zgody. Jednak zgodnie z konstytucją powinno to zostać zatwierdzone; nawet pierwsze IHR. Oznacza to, że nadal będą chcieli uzyskać zgodę parlamentu - ale nadal. W przypadku traktatu pandemicznego, jak już opisałam, należy mieć nadzieję, że się nie zmaterializuje. Jedną ważną rzeczą - i zauważyłam to na przykładzie Austrii - jest to, że rządy, jeśli nie są wybierane bezpośrednio w demokratycznych wyborach, mogą negocjować i podpisywać traktaty na mocy prawa międzynarodowego. Z reguły jednak parlamenty muszą wyrazić na to zgodę. Udało nam się również zainicjować to w Austrii w ostatniej chwili, ponieważ w jakiś sposób zostało to przeoczone. Dlatego ważne jest, aby jedną rzeczą była reprezentacja zgodnie z prawem międzynarodowym, a drugą demokratyczna legitymizacja tych decyzji rządu. Z reguły zaangażowane są parlamenty. Innymi słowy, prosimy również prawników z całego świata o ponowne sprawdzenie: czy w ogóle pozwoliliście parlamentowi się wypowiedzieć? Jeśli nie, prosimy o odniesienie się do tego i zażądanie tego. W przeciwnym razie IHR nie mogą być po prostu wymagane w tych krajach. Niemcy są nieco bardziej szczegółowe i obecnie przyjęły ustawę o zgodzie przez Rząd Federalny. Jednak Niemcy zezwoliły już na wygaśnięcie okresu sprzeciwu, co w rzeczywistości odpowiada aktowi ratyfikacji. Wyobraźmy sobie teraz, że Bundestag i Bundesrat nie przyjmują tej ustawy zatwierdzającej. Wtedy rząd wpadnie w kłopoty. Z jednej strony ma obowiązek wynikający z prawa międzynarodowego, ale z drugiej strony nie może uchylać demokratycznie zadeklarowanej woli Parlamentu. Należy się obawiać, że się zgodzą. Ale nadal uważam, że to, co się dzieje, jest bardzo ekscytujące. Pochodzę ze środowiska zajmującego się prawami człowieka i musimy wykorzystywać każdą nadarzającą się w Austrii okazję, by zwracać uwagę na takie problemy. Warto również zauważyć, że w Niemczech prawo to już stanowi, że zgoda na IHR ogranicza podstawowe prawo do nietykalności cielesnej, wolności osobistej, tajemnicy korespondencji, poczty i telekomunikacji oraz prawo do swobodnego przemieszczania się. W jakiś sposób zakładają więc, że jest to automatyczne, mimo że władze niemieckie musiałyby faktycznie wdrożyć przepisy WHO. Tak, i nie byliśmy w zmowie, pan Brunner i ja. Ale dla mnie zawsze ważne jest, aby wracać do idei ludzkiej godności, jeśli chodzi o to, co możemy zrobić. Pięknie opisano, że idea godności ludzkiej, również jako etos ustawy zasadniczej, wypływa z idei, że człowiek jest obrazem Boga, a zatem jest inspirowana chrześcijaństwem. Wynika z tego już sama wartość człowieka. I od idei Oświecenia, która mówi, że chodzi o wyjście człowieka z jego niedojrzałości spowodowanej przez samego siebie. Bez tego etosu nic nie działa w naszym systemie prawnym, a być może prawie nic w naszym życiu. Dlatego naprawdę chodzi o to, aby uruchomić wszystkie możliwe mechanizmy. Pan Sasek powiedział to bardzo dobrze: zawsze prosić o pomoc, edukować ludzi w społeczeństwie również z drugiej strony, poprzez działalność polityczną, demonstracje, ulotki, wykłady, cokolwiek. Poprzez wolne media, zwracając się do mediów korporacyjnych. Próbując raz za razem, może jest tam ktoś, kto jest dostępny. A przede wszystkim poprzez edukowanie polityków, pod warunkiem, że wciąż są to ludzie, którzy być może wciąż nie są niczego świadomi. Zakładam, że jest wielu, którzy nie są nieświadomi. Ale być może niczego niepodejrzewający posłowie poinformowani. Prosimy o wyjaśnienie i zachęcenie ludzi do podjęcia świadomej decyzji. A na koniec zawsze staraj się jak najczęściej udawać się do sądów i wskazywać, że naruszane są tu elementarne prawa człowieka. I każde pojedyncze działanie, jestem nawet przekonana, że każda pojedyncza myśl liczy się tutaj na NIE i nie chcemy takiego świata. Zmierzamy w kierunku wizji lepszego świata z ludzką godnością i wolnością. Mając to na uwadze, bardzo dziękuję. Dziękuję bardzo, Beate Pfeil. Moja strzała znów jest naostrzona. To jeszcze nie koniec. Ten wydech po Coronie się skończył. To nieprawda. Słyszeliście to. Mógłbym tylko powtórzyć wszystko, co powiedziała Pani. Ruszamy pełną parą z rekonesansem. Gdzie tylko możemy, póki jeszcze możemy. Potem przyjrzymy się temu bliżej. Dziękujemy za przybycie. Razem. Połączmy się dalej. Połączcie się dalej. Oby jak najwięcej prawników i sędziów oraz wszelkiego rodzaju rzeczy przybyło i wzmocniło ten front. Dziękujemy za Pani wiedzę. Potrzebujemy jej. Dziękujemy.

z hm.

Źródła/Linki: www.anti-zensur.info/azk21