Vragen aan klimaatactivisten (door “Schweizerzeit”)

Vragen aan klimaatactivisten (door “Schweizerzeit”)

18.04.2019

Het magazine “Schweizerzeit” – “voor federalisme, onafhankelijkheid en vrijheid” - verschijnt elke 14 dagen in gedrukte vorm en online. Sinds 1979 meldt “Schweizerzeit” wat niet ongezegd mag blijven - en anderen liever verzwijgen! In de uitgave van vrijdag 8 februari 2019 werd gereageerd op de trend naar emotie en hoe de instrumentalisering van minderjarigen steeds onbeschaamder wordt ingezet ten dienste van politieke campagnes. Op het World Economic Forum (WEF) in Davos van dit jaar werd de 16-jarige Zweedse Greta Thunberg gevierd als “superster”. De klimaatactiviste is sinds augustus 2018 elke vrijdag in staking in het onderwijs en heeft er ondertussen voor gezorgd dat tienduizenden leerlingen zonder excuus weg blijven van de lessen om de straat op te gaan voor “demonstraties tegen klimaatverandering”. Hier drie fragmenten uit de Schweizerzeit, die veel klimaatactivisten moeten inspireren tot nadenken: 1) Een collage die momenteel circuleert op Facebook enz.: Beste kinderen in Duitsland en Zwitserland, je spijbelt momenteel van de school om te demonstreren tegen de klimaatverandering. Tegen CO2, kolen en atomen. Super. Wij kinderen in Congo willen graag naar school, maar we moeten kobalt ontginnen zodat de zedenmeesters bij jullie met een schone elektrische auto kunnen rijden en dieselvoertuigen kunnen verdoemen. 2) Vragen aan een klimaatactivist door Robert Imberger. Imberger studeerde reactorfysica en thermo-hydraulica aan de Technische Universiteit van Aken: Onlangs was ik op een lokale markt. Er was een stand over het onderwerp “klimaatbescherming”. Ik werd als voorbijganger benaderd over het CO2-probleem. Ik nam de vrijheid om de ongeveer 30-jarige activist een paar vragen te stellen. “Hoe hoog is het aandeel CO2 in de lucht?” “Heel hoog! Veel te hoog!” “Ja, hoe hoog is het?” – “Hoeveel procent?” “Mmh, geen idee, je vraagt het aan de verkeerde man!” “Aha een echte kenner.....”. Dus vroeg ik verder: “En wat zit er nog meer in de lucht?” “Mmh, zuurstof denk ik!” “Ja, juist! Hoeveel procent?” “Geen idee. Dat weet ik niet!” Ik legde hem uit dat het ongeveer 21 procent is. Het leek hem aannemelijk. “En wat zit er anders nog in onze lucht?” “Geen idee!” Hoofdschudden .... schouders ophalen .... “Edelgassen! Xenon, argon, krypton, neon..... ! Ooit van gehoord? Maar dat is maar een heel klein percentage in de lucht!” Nadenkende verbazing. Ik herhaalde mijn vraag. Opnieuw schouders ophalen en met de ogen draaien. “Heb je al gehoord van stikstof?” “Oh ja, ja, ja, jajaja ja, stikstof! Ja, dat is er ook nog, ja, ja,.” “En? Hoeveel procent?” “Geen idee!” Weer schouders ophalen. Maar ik gaf niet op, legde hem uit dat het ongeveer 78 procent is. De flyers in zijn linkerhand zonken dieper en dieper. Na wat hoofdrekenen (het voelde aan als 60 seconden) zei hij: “Dat kan helemaal niet, ik geloof je niet, want dan blijft er niets meer over voor de CO2!” “Precies! Je hebt gelijk! Bijna ! Er zit slechts 0,038 procent CO2 in onze ingeademde lucht”. “Je hebt daar een mooie tekst of zo, dat is niets voor mij! Een leuke dag nog, bye, bye” Hij geloofde me gewoon niet en liet me staan. Als u verder wilt rekenen: We hebben 0,038 procent CO2 in de lucht. De natuur zelf produceert ongeveer 96 procent hiervan. De rest, dus 4 procent, de mens. Dat is 4 procent van 0,038 procent, of 0,00152 procent. Het aandeel van Duitsland hierin is 3,1 procent. Zodoende beïnvloedt Duitsland de CO2 in de lucht met 0,0004712 procent (bij Zwitserland is het een fractie daarvan). Wij willen daarmee de leidende rol aanvaarden in de wereld, wat ons jaarlijks ongeveer 50 miljard euro aan belastingen en lasten kost. Denk daar alstublieft over na. 3) Gedachten van de “Schweizerzeit” tot besluit: Vandaag al worden één op de twee artikels over CO2 -uitstoot in de mainstreampers omkaderd door een foto met koeltorens, waaruit echter - wie wist dat? - geen CO2, maar slechts witte waterdamp opstijgt. Nu de educatieve opdracht van de overheid in toenemende mate draait om de controle van het gedrag in plaats van kennisoverdracht, zal in de toekomst slechts een minderheid weten dat 70 procent van de temperatuurschommelingen op aarde onderhevig is aan de pieken en dalen van de zonneactiviteit volgens het DeVries-effect en slechts marginaal te maken heeft met de CO2 uitstoot.

van dd.

Bronnen/Links: „Schweizerzeit“ 40. Jahrgang Nr. 3 vom Freitag, 8. Februar 2019 https://epaper.schweizerzeit.ch/
https://epaper.schweizerzeit.ch/abo-bestellen/
https://www.journalistenwatch.com/2019/01/20/hat-klimawandel-gehirn/
https://de.wikipedia.org/wiki/Luft