Deze website gebruikt Cookies. Cookies helpen ons bij de beschikbaarstelling van onze diensten. Door het gebruiken van onze diensten gaat u ermee akkoord, dat wij Cookies inzetten. Bij ons zijn uw gegevens veilig. Wij geven geen van uw analyse- of contactgegevens door aan derden! Verder brengende informatie krijgt u in de
gegevensbescherming.
Geven zet gierigheid en uitbuiting een hak, zelfs de Wereldbank!
Wie veel geld heeft, is geneigd om zich steeds meer geld toe te eigenen. Maar twee succesvolle ondernemers die bewust voor een andere weg hebben gekozen, laten zien dat er een andere weg is. Misschien een voorbeeld voor de Wereldbank?[verder lezen]
Licentie: Creative Commons-licentie met bronvermelding
Het Internationaal Monetair Fonds (IMF), een tak van de Wereldbank, verstrekt zijn leningen aan arme landen alleen tegen uitgebreide concessies. De landen moeten hun hulpbronnen, zoals bodemschatten, watervoorraden, landoppervlakten, infrastructuur, enz. prijsgeven in de greep van grote internationale ondernemingen. Zo valt bijna alle nationale volksvermogen in handen van een paar grote buitenlandse ondernemingen; de bevolking van het land vertrekt zo goed als geheel met lege handen naar huis. Die kan zich in het beste geval als goedkope arbeidskrachten aan de bedrijven aanbieden. En dat in hun eigen land. Zo wordt de kloof tussen rijk en arm over de hele wereld alsmaar groter. Wie veel geld heeft, is geneigd zich steeds meer geld toe te eigenen.
Maar het kan ook helemaal anders, zoals blijkt uit het voorbeeld van Mason Wartman. Wartman, voorheen een succesvolle Wall Street-manager, kwam tot de ontdekking dat geld verdienen alleen geen zin geeft aan het leven en richtte zich daarna op het algemeen nut: Grootmoedige klanten financieren onbaatzuchtig maaltijden voor, die Wartman in zijn gastronomiebedrijf produceert en elke week gratis doorgeeft aan honderden daklozen.
En nog een voorbeeld dat opgang maakt: Medeoprichter en bedrijfsleider van Gravity Payments, Dan Price, heeft zijn salaris drastisch verlaagd van 1 miljoen dollar naar 70.000 dollar per jaar en gedeeld met zijn 120 medewerkers, zodat iedereen hetzelfde jaarinkomen krijgt. Dan Price merkte op, dat daardoor zijn levensvreugde enorm is toegenomen. Zijn voorbeeld heeft ondertussen veel zakenmensen geïnspireerd tot navolging. Wie of wat weerhoudt de Wereldbank precies om hetzelfde te doen?
Het inzicht van Goethe: De mens is edel, behulpzaam en goed (omdat hij zo is) wordt, tegen alle naar beneden trekkende krachten in, herontdekt. “Er is veel koude onder de mensen, omdat we het niet wagen, ons zo hartelijk te geven als wij zijn.” Albert Schweitzer, Duits-Franse arts, filosoof, theoloog, muziekwetenschapper en pacifist.
Tekst uitzending
download
03.12.2019 | www.kla.tv/15279
Het Internationaal Monetair Fonds (IMF), een tak van de Wereldbank, verstrekt zijn leningen aan arme landen alleen tegen uitgebreide concessies. De landen moeten hun hulpbronnen, zoals bodemschatten, watervoorraden, landoppervlakten, infrastructuur, enz. prijsgeven in de greep van grote internationale ondernemingen. Zo valt bijna alle nationale volksvermogen in handen van een paar grote buitenlandse ondernemingen; de bevolking van het land vertrekt zo goed als geheel met lege handen naar huis. Die kan zich in het beste geval als goedkope arbeidskrachten aan de bedrijven aanbieden. En dat in hun eigen land. Zo wordt de kloof tussen rijk en arm over de hele wereld alsmaar groter. Wie veel geld heeft, is geneigd zich steeds meer geld toe te eigenen. Maar het kan ook helemaal anders, zoals blijkt uit het voorbeeld van Mason Wartman. Wartman, voorheen een succesvolle Wall Street-manager, kwam tot de ontdekking dat geld verdienen alleen geen zin geeft aan het leven en richtte zich daarna op het algemeen nut: Grootmoedige klanten financieren onbaatzuchtig maaltijden voor, die Wartman in zijn gastronomiebedrijf produceert en elke week gratis doorgeeft aan honderden daklozen. En nog een voorbeeld dat opgang maakt: Medeoprichter en bedrijfsleider van Gravity Payments, Dan Price, heeft zijn salaris drastisch verlaagd van 1 miljoen dollar naar 70.000 dollar per jaar en gedeeld met zijn 120 medewerkers, zodat iedereen hetzelfde jaarinkomen krijgt. Dan Price merkte op, dat daardoor zijn levensvreugde enorm is toegenomen. Zijn voorbeeld heeft ondertussen veel zakenmensen geïnspireerd tot navolging. Wie of wat weerhoudt de Wereldbank precies om hetzelfde te doen? Het inzicht van Goethe: De mens is edel, behulpzaam en goed (omdat hij zo is) wordt, tegen alle naar beneden trekkende krachten in, herontdekt. “Er is veel koude onder de mensen, omdat we het niet wagen, ons zo hartelijk te geven als wij zijn.” Albert Schweitzer, Duits-Franse arts, filosoof, theoloog, muziekwetenschapper en pacifist.
van enm./nis./pg.
https://www.nytimes.com/2019/03/30/opinion/sunday/dan-price-minimum-wage.html
https://www.cnbc.com/2017/08/29/this-boss-set-a-70000-minimum-wage-for-his-employees-3-years-ago.html