Machtnetwerken – de oorzaak van de globale gelijkschakeling

De Corona-crisis domineert de politiek en de media in 2020. Het is daarbij opvallend dat bijna alle landen in de wereld op dezelfde manier op de crisis reageren. Enorme economische schade en sociale tragedies worden op de koop toe genomen en kritische stemmen tegen de heersende opinie worden gewoon weggevaagd. Is deze opvallende wereldwijde gelijkschakeling slechts een toeval? [verder lezen]

Licentie:

Creative Commons-licentie met bronvermelding

Machtnetwerken – de oorzaak van de globale gelijkschakeling

Tekst uitzending
download

PDF (.pdf)

Word (.docx)

31.01.2021 | www.kla.tv/18028

In 2020 domineert, als geen ander, de Corona-crisis de politiek en de media. Het is daarbij opvallend dat bijna alle landen in de wereld op dezelfde manier op de crisis reageren. Overal ter wereld werd de economie stilgelegd en werden de fundamentele rechten en vrijheden massaal ingeperkt. Om het virus een halt toe te roepen, werd de enorme economische schade, de massale werkloosheid en de sociale drama's door de opgelegde maatregelen er maar bij genomen. Kritische stemmen tegen de heersende opinie, zelfs die van de hoogstgeplaatste wetenschappers en artsen, worden daarbij gewoon van tafel geveegd. Is deze opvallende wereldwijde gelijkschakeling slechts toeval? Volgens F. William Engdahl, een Duits-Amerikaanse auteur en economisch journalist, die zich al meer dan 30 jaar bezighoudt met geopolitiek, is de oorzaak voor de overal waarneembare gelijkschakeling de volgende: Met behulp van nauw met elkaar verbonden denktanks beïnvloedt een kleine wereldwijde elite d.m.v. een bijna onzichtbaar web van manipulatie en beïnvloeding zowel de politiek als de media! De eerste steen voor een dergelijke controle van bovenaf werd gelegd door de Engelsman Cecil Rhodes. Rhodes was een vrijmetselaar en één van de rijkste mensen ter wereld. Zijn droom was de hereniging van de Anglo-Amerikaanse wereld onder een gemeenschappelijke wereldregering. Om dit doel te bereiken, liet hij zijn hele fortuin na aan Lord Rothschild voor de oprichting van een geheim genootschap. Deze richtte toen ook in 1909, samen met de politicus Lord Milner, de ”Round Table” op. De Round Table werkte achter de schermen op de hoogste niveaus van de Britse regering en beïnvloedde haar buitenlands beleid. De leden waren invloedrijke mensen uit de politiek, de financiële wereld en de toonaangevende Britse media. Maar daar bleef het niet bij. Filialen van de Round Table zijn over de hele wereld opgericht. Zo werd in 1921 in Amerika een zusterorganisatie opgericht, de “Council on Foreign Relations”, kortweg CFR. Deze ontwikkelde zich tot de meest invloedrijke denktank van de vorige eeuw en werd voornamelijk gefinancierd door Rockefeller, J.P. Morgan en andere Wall Street-bankiers. Topjournalisten en leidinggevenden van bijna alle bekende Amerikaanse media zijn geïntegreerd in het netwerk van het CFR, zodat het met zijn bijna 5000 leden al decennialang vorm geeft aan het Amerikaanse buitenlandse beleid en diens weergave in de media. De volgende cijfers verduidelijken de omvang van de invloed van het CFR: Het heeft acht presidenten van de Verenigde Staten, zeven vice-presidenten, 17 ministers van buitenlandse zaken, 20 ministers van defensie, 18 ministers van financiën en 15 CIA-directeurs voortgebracht. De vermoedelijke nieuwe Amerikaanse president, Joe Biden, is ook lid van de CFR-raad en vicepresident Kamala Harris heeft ook nauwe banden met het CFR. De CFR is op zijn beurt weer gekoppeld aan andere denktanks met een immense invloed. De belangrijkste partnerorganisaties zijn de Bilderberg Groep en de Trilaterale Commissie. Bij de jaarlijkse Bilderbergconferentie komen tussen de 100 en 150 gasten achter gesloten deuren samen. Onder hen bevinden zich regeringsleiders, geldaristocratie, vooraanstaande industriëlen, hooggeplaatste militairen, hoofden van inlichtingendiensten en de hoofden van 's werelds grootste en bekendste mediabedrijven. Beslissingen met wereldwijde draagwijdte worden daar genomen, en natuurlijk wordt ook de promotie van welwillende politici voor de hoogste ambten voorbereid. Onmiddellijk na het bijwonen van een dergelijke conferentie werden bijvoorbeeld Helmut Schmidt, Helmut Kohl en Angela Merkel Duits bondskanselier en Ursula von der Leyen werd voorzitter van de Europese Commissie. Met de oprichting van de Trilaterale Commissie in 1973 door David Rockefeller en Zbigniew Brzezinski (CFR) werd het netwerk uitgebreid tot de regio Azië-Stille Oceaan. Vanwege zijn extreem krachtige maar verborgen invloed op de wereldpolitiek wordt het ook wel de “schaduwwereldregering” genoemd. Het belangrijkste Duits-transatlantische netwerk met ongeveer 500 leden is de Atlantik-Brücke. Ze heeft ook haar wortels in het CFR en de haute finance. Onder de oprichters waren o.a. John Jay McCloy, een voormalig voorzitter van het CFR, en de bankier Eric M. Warburg. Opvallend is dat ongeveer 100 leden afkomstig zijn uit hoofdredacties van toonaangevende media. Het hoeft dan ook niet te verbazen dat ze allemaal feitelijk hetzelfde rapporteren. De wereldwijde gelijkschakeling, die vooral tijdens de Corona-crisis duidelijk werd, laat duidelijk zien hoe goed deze netwerken ondertussen wereldwijd functioneren. Hun macht is gebaseerd op het feit dat zij, van achter de schermen, de agenda van een wereldwijde financiële elite doordrijven. Ze vertellen ons zelf dat deze bestaat en wat hun manier van handelen is: “Het illegale doen we onmiddellijk. Het ongrondwettelijke duurt iets langer.” Henry Kissinger, Nobelprijswinnaar voor de Vrede, Amerikaans presidentieel adviseur, ex-minister van buitenlandse zaken en Bilderberger. “Het zou voor ons onmogelijk zijn geweest om onze plannen voor de wereld te ontwikkelen als we al die jaren in de schijnwerpers van de belangstelling hadden gestaan. Nu is ons werk echter zover doordacht dat het kan uitmonden in een wereldregering.” “Alles wat we nodig hebben is een echt grote crisis, en de naties zullen de Nieuwe Wereldorde accepteren.” David Rockefeller, wereldbankier, Bilderberger en mede-oprichter van de Trilaterale Commissie In de aftiteling kunt u een lijst zien van Duitse politici die lid zijn van de Atlantik-Brücke en de Trilaterale Commissie of die hebben deelgenomen aan Bilderberg-conferenties. Duitse politici als leden van de Atlantik-Brucke Leden van de Raad van Bestuur: Sigmar Gabriel SPD, voormalig federaal voorzitter van de SPD en Duits minister van Economie en Buitenlandse Zaken. Edelgard Bulmahn SPD, tot 2017 ondervoorzitter van de Duitse Bondsdag, lid van de Commissie buitenlandse zaken Alexander Graf Lambsdorff FDP, plaatsvervangend voorzitter van de parlementaire fractie die verantwoordelijk is voor de buitenlandse politiek. Christian Lange SPD, parlementair staatssecretaris bij het Bondsministerie van Justitie Friedrich Merz CDU, vice-voorzitter van de Economische Raad van de CDU, kandidaat voor het CDU-voorzitterschap Omid Nouripour De Groenen, lid van de Bondsdag sinds 2006. Norbert Röttgen CDU, voorzitter van de Commissie buitenlandse zaken, kandidaat voor het ambt van CDU-partijvoorzitter, lid van de Bondsdag Andere leden van de Atlantik-Brücke:  Angela Merkel CDU, in functie zijnde Bondskanselier sinds 2005  Philipp Rösler FDP, voormalig vice-kanselier, bondsvoorzitter van de FDP  Stefan Liebich De Linksen, sedert 2009 lid van de Duitse Bondsdag - Dorothee Bär CSU, minister van staat bij de bondskanselier en bij de bondsregering gevolmachtigde voor digitalisering  Markus Blume CSU, sinds 2008 afgevaardigde in de Beierse Landdag, generaal secretaris van de CSU  Christian Lindner FDP, Partij en fractievoorzitter van de FDP  Joachim Pfeiffer CDU, lid van de Duitse Bondsdag, woordvoerder voor de energiebeleid van de CDU/CSU Leden van de Duitse groep van de Trilaterale Commissie: Michael Fuchs (voorzitter) CDU, tot 2017 lid van de Duitse Bondsdag Edelgard Bulmahn SPD, tot 2017 Vice-voorzitter van de Duitse Bondsdag, lid van de Commissie buitenlandse zaken Friedrich Merz CDU, vice-voorzitter van de Economische Raad, kandidaat voor het ambt van partijvoorzitter van de CDU Joachim Pfeiffer CDU, lid van de Bondsdag, woordvoerder energiebeleid van de CDU/CSU Alexander Graf Lambsdorff FDP, plaatsvervangend voorzitter van de fractie die verantwoordelijk is voor het buitenlands beleid. Sigmar Gabriel SPD, voormalig federaal voorzitter van het SPD en Duits minister van Economie en Buitenlandse Zaken Actieve Duitse politici als deelnemers aan de Bilderberg-conferenties: Norbert Röttgen CDU, voorzitter van de Commissie buitenlandse zaken, kandidaat voor de CDU-partijvoorzitter, lid van de Bondsdag Ursula von der Leyen CDU, voorzitter van de Europese Commissie Christian Lindner FDP, partij- en parlementair fractieleider van de FDP Angela Merkel CDU, in functie zijnde Kanselier sinds 2005 Wolfgang Schäuble CDU, voorzitter van de Duitse Bondsdag sinds 2017, voormalig federaal minister van Binnenlandse Zaken en federaal minister van Financiën. Thomas de Maizière CDU, lid van de Duitse Bondsdag, voormalig federaal minister van Binnenlandse Zaken Olaf Scholz, SPD, vice-kanselier en federaal minister van Financiën Jens Spahn CDU, federaal minister van Volksgezondheid Linda Teuteberg FDP; lid van de Bondsdag, secretaris-generaal tot 09.2020.

van hag.

Machtnetwerken – de oorzaak van de globale gelijkschakeling

uitzending en toebehoren in de gewenste kwaliteit downloaden:

Beeld (hoge kwaliteit) 1280x720 - 716 KB

Beeld (lage kwaliteit) 436x270 - 144 KB

Onderwerpen A-Z

Alle #0-9 {{item.name.toUpperCase()}}

{{hashtagitem.title}}

#{{hashtagitem.name}}

Machtnetwerken – de oorzaak van de globale gelijkschakeling

Machtnetwerken – de oorzaak van de globale gelijkschakeling

coronavirus

Onderwerpen A-Z

#{{elem.name}}

Volg ons

Nieuwsbrief