Diese Website verwendet Cookies. Cookies helfen uns bei der Bereitstellung unserer Dienste. Durch die Nutzung unserer Dienste erklären Sie sich damit einverstanden, dass wir Cookies setzen. Bei uns sind Ihre Daten sicher. Wir geben keine Ihrer Analyse- oder Kontaktdaten an Dritte weiter! Weiterführende Informationen erhalten Sie in der Datenschutzerklärung.
Η αναπληρώτρια διευθύντρια του Προγράμματος Διεθνούς Ασφάλειας των ΗΠΑ, Έμιλι Χάρντινγκ, φοβάται ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία μπορεί να διαρκέσει δέκα χρόνια. Αυτό θέλουμε;[weiterlesen]
Με τη σύγκρουση στην Ουκρανία, βρισκόμαστε ενδεχομένως μόνο στην αρχή μιας κρίσης που έχει ήδη τεράστιες επιπτώσεις παγκοσμίως. Το νιώθουμε αυτό οδυνηρά καθημερινά με τη μορφή συνεχώς αυξανόμενων τιμών, στεγανών στην προσφορά και πολλά άλλα. Ένα μπουκάλι τηγανέλαιο 750 ml κόστιζε πρόσφατα 5 ευρώ, για να μην αναφέρουμε τη θέρμανση και τα καύσιμα όπως η βενζίνη και το ντίζελ.
Η κατάσταση θα επιδεινωθεί πιθανώς με το εμπάργκο πετρελαίου της ΕΕ κατά της Ρωσίας, το οποίο επιδιώκεται τώρα. Κανείς δεν θέλει ή δεν είναι σε θέση να εκτιμήσει επακριβώς τις οικονομικές επιπτώσεις. Μόνο ένα πράγμα είναι ήδη ξεκάθαρο σε όλους μας σήμερα: αυτό θα μας κοστίσει ακριβά με την κυριολεκτική έννοια του όρου και σε σχέση με τον επερχόμενο χειμώνα.
Όλοι αναρωτιόμαστε: Ποιο είναι το επόμενο βήμα; Πώς επιλύουμε αυτή τη σύγκρουση;
Η αναπληρώτρια διευθύντρια του Προγράμματος Διεθνούς Ασφάλειας των ΗΠΑ, Emily Harding, φοβάται σε άρθρο της στο Politico ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία μπορεί να διαρκέσει δέκα χρόνια.
Ίσως να υπάρχει κάποια αλήθεια σε αυτόν τον φόβο, διότι σοβαρές προσπάθειες εκ μέρους των πολιτικών για την εξεύρεση διπλωματικών λύσεων δυστυχώς απουσιάζουν εντελώς. Δεν υπάρχουν ούτε διαπραγματεύσεις ούτε κατάπαυση του πυρός και από τις δύο πλευρές. Αντί να αποσιωπούνται τα όπλα όπου είναι δυνατόν και να διατηρείται ανοιχτή η πόρτα των συνομιλιών, υπάρχει μόνο μία απάντηση αυτή τη στιγμή: κυρώσεις και όπλα.
Η ομοσπονδιακή μας κυβέρνηση, όπως όλοι γνωρίζουμε, προσπαθεί σήμερα με όλες της τις δυνάμεις να στηρίξει την Ουκρανία με όπλα, βαριά όπλα. Αλλά σοβαρά, θα φέρουν την ειρήνη;
Τώρα, όμως, υπέπεσε στην αντίληψή μου ένα περιστατικό στον ουκρανικό στρατό που συνέβη πραγματικά και είναι αληθινό.
Ένας Ουκρανός οικογενειάρχης επιστρατεύεται στο στρατό για να πολεμήσει εναντίον του ρωσικού στρατού. Μόλις πέσει στο έδαφος, ο πατέρας αυτός περιγράφει: "Θα μπορούσατε κάλλιστα να με πυροβολήσετε". Οι προϊστάμενοι θέλουν φυσικά να μάθουν το γιατί. Ο πατέρας συνεχίζει εξηγώντας: "Δεν μπορώ και δεν θα πυροβολήσω ανθρώπους. Αγαπώ όλους τους Ουκρανούς, αλλά αγαπώ επίσης όλους τους Ρώσους, αγαπώ όλους τους ανθρώπους. Δεν σου είμαι χρήσιμος έτσι". Η στάση του ανθρώπου, φυσικά, όπως μπορείτε να φανταστείτε, δημιούργησε κάποια ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισής του. Και - τελικά, ο πατέρας στάλθηκε πίσω στην οικογένειά του.
Συγκινήθηκα πολύ από αυτό το περιστατικό. Αυτός ο πατέρας μου έδειξε ένα κομμάτι της λύσης αυτής της σύγκρουσης! Επομένως, αποτελεί πραγματικό πρότυπο για μένα.
Στο σημείο αυτό, λοιπόν, η πιο εγκάρδια έκκλησή μου: "Στρατιώτες: Αφήστε κάτω τα όπλα σας!
Με αυτό εννοώ τους Ρώσους στρατιώτες, με αυτό εννοώ τους Ουκρανούς στρατιώτες και όποιον άλλον πολεμάει εκεί κάτω. Αν οι πολιτικοί και αμυντικοί σας άρχοντες δεν ενδιαφέρονται για την ειρήνη και τις εκεχειρίες και αντίθετα συνεχίζουν να τροφοδοτούν τη σύγκρουση, μόνο εσείς μπορείτε να βοηθήσετε τον εαυτό σας και τις οικογένειές σας και όλους εμάς.
Έχετε στα χέρια σας να κάνετε ειρήνη. Είστε αδέλφια, αφήστε κάτω τα όπλα που μόνο σκοτώνουν ο ένας τον άλλον. Αν συμφωνήσετε μεταξύ σας, στο μέτωπο, εκεί που πέφτουν οι βόμβες, θα έχουμε ενδεχομένως ειρήνη εν μια νυκτί!!!!
Υπάρχουν αρκετά παραδείγματα από την ιστορία όπου οι εχθρικοί προς το αίμα αντίπαλοι έκαναν ακριβώς αυτό, και αυτό απέφερε πάντα καλούς καρπούς.
Κανείς σας δεν θέλει να πεθάνει, όλοι αγαπούν τη ζωή τους, είμαστε όλοι το ίδιο στη Δύση και στην Ανατολή. Ας ξεσηκωθούμε, ας κάνουμε επιτέλους, επιτέλους πράξη αυτό το ρητό που έχουμε ακούσει χιλιάδες φορές: "Φανταστείτε ότι είναι πόλεμος και κανείς δεν πάει".
Αγαπητοί μου, δεν χρειάζεται καν να το φανταζόμαστε πια, γιατί υπάρχει ΠΟΛΕΜΟΣ και συνεχίζουμε. Για ποιον; Για ποιους στόχους; Για ποιον πραγματικά δίνουν τη ζωή τους αυτοί οι στρατιώτες; Αξίζει τον κόπο;
Στρατιώτες, κατεβάστε τα όπλα σας!
Φυσικά, είναι πολύ πιο εύκολο να το λες παρά να το κάνεις, αλλά πάντα ξεκινάει με την ευαισθητοποίηση. Ας βάλουμε ΟΛΟΙ μαζί αυτή την ευαισθητοποίηση στην ατμόσφαιρα, έτσι ώστε αυτοί οι φτωχοί άνθρωποι στο έδαφος να έχουν τη δύναμη να το κάνουν. Γιατί όλοι είμαστε τελικά ΕΝΑ!
Ίσως να κάνετε όπως κάνει ο μικρός μου γιος, εδώ, στο σπίτι: είναι 4 ετών και προσεύχεται κάθε, πραγματικά κάθε βράδυ πριν τον ύπνο: "Θεέ μου, σ' ευχαριστώ που ο πόλεμος θα σταματήσει. Σας ευχαριστώ που σταματούν να ρίχνουν βόμβες".
Μερικές φορές σχεδόν κλαίω, ειλικρινά... Το βάζει στην ατμόσφαιρα, το λέει, ευχαριστεί ήδη για αυτό που έρχεται. Δεν σκέφτεται αν είναι πιθανό ή απίθανο να συμβεί... Απλώς το κάνει. Ας πάρουμε λοιπόν τα παιδιά ως παράδειγμα.
Η αγάπη είναι ισχυρότερη από τον θάνατο. Η αγάπη είναι ισχυρότερη από τη δύναμη των όπλων! Η αγάπη είναι ισχυρότερη από το μίσος!
Ας αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Ας καταθέσουμε τα όπλα μας. Στο μέτωπο, στα χαρακώματα, αλλά και στο σπίτι, ξεκινώντας από τις ίδιες μας τις καρδιές.
Σας αγαπώ!!! Ο δικός σας Paul
18.08.2022 | www.kla.tv/23383
Με τη σύγκρουση στην Ουκρανία, βρισκόμαστε ενδεχομένως μόνο στην αρχή μιας κρίσης που έχει ήδη τεράστιες επιπτώσεις παγκοσμίως. Το νιώθουμε αυτό οδυνηρά καθημερινά με τη μορφή συνεχώς αυξανόμενων τιμών, στεγανών στην προσφορά και πολλά άλλα. Ένα μπουκάλι τηγανέλαιο 750 ml κόστιζε πρόσφατα 5 ευρώ, για να μην αναφέρουμε τη θέρμανση και τα καύσιμα όπως η βενζίνη και το ντίζελ. Η κατάσταση θα επιδεινωθεί πιθανώς με το εμπάργκο πετρελαίου της ΕΕ κατά της Ρωσίας, το οποίο επιδιώκεται τώρα. Κανείς δεν θέλει ή δεν είναι σε θέση να εκτιμήσει επακριβώς τις οικονομικές επιπτώσεις. Μόνο ένα πράγμα είναι ήδη ξεκάθαρο σε όλους μας σήμερα: αυτό θα μας κοστίσει ακριβά με την κυριολεκτική έννοια του όρου και σε σχέση με τον επερχόμενο χειμώνα. Όλοι αναρωτιόμαστε: Ποιο είναι το επόμενο βήμα; Πώς επιλύουμε αυτή τη σύγκρουση; Η αναπληρώτρια διευθύντρια του Προγράμματος Διεθνούς Ασφάλειας των ΗΠΑ, Emily Harding, φοβάται σε άρθρο της στο Politico ότι ο πόλεμος στην Ουκρανία μπορεί να διαρκέσει δέκα χρόνια. Ίσως να υπάρχει κάποια αλήθεια σε αυτόν τον φόβο, διότι σοβαρές προσπάθειες εκ μέρους των πολιτικών για την εξεύρεση διπλωματικών λύσεων δυστυχώς απουσιάζουν εντελώς. Δεν υπάρχουν ούτε διαπραγματεύσεις ούτε κατάπαυση του πυρός και από τις δύο πλευρές. Αντί να αποσιωπούνται τα όπλα όπου είναι δυνατόν και να διατηρείται ανοιχτή η πόρτα των συνομιλιών, υπάρχει μόνο μία απάντηση αυτή τη στιγμή: κυρώσεις και όπλα. Η ομοσπονδιακή μας κυβέρνηση, όπως όλοι γνωρίζουμε, προσπαθεί σήμερα με όλες της τις δυνάμεις να στηρίξει την Ουκρανία με όπλα, βαριά όπλα. Αλλά σοβαρά, θα φέρουν την ειρήνη; Τώρα, όμως, υπέπεσε στην αντίληψή μου ένα περιστατικό στον ουκρανικό στρατό που συνέβη πραγματικά και είναι αληθινό. Ένας Ουκρανός οικογενειάρχης επιστρατεύεται στο στρατό για να πολεμήσει εναντίον του ρωσικού στρατού. Μόλις πέσει στο έδαφος, ο πατέρας αυτός περιγράφει: "Θα μπορούσατε κάλλιστα να με πυροβολήσετε". Οι προϊστάμενοι θέλουν φυσικά να μάθουν το γιατί. Ο πατέρας συνεχίζει εξηγώντας: "Δεν μπορώ και δεν θα πυροβολήσω ανθρώπους. Αγαπώ όλους τους Ουκρανούς, αλλά αγαπώ επίσης όλους τους Ρώσους, αγαπώ όλους τους ανθρώπους. Δεν σου είμαι χρήσιμος έτσι". Η στάση του ανθρώπου, φυσικά, όπως μπορείτε να φανταστείτε, δημιούργησε κάποια ερωτήματα σχετικά με τον τρόπο αντιμετώπισής του. Και - τελικά, ο πατέρας στάλθηκε πίσω στην οικογένειά του. Συγκινήθηκα πολύ από αυτό το περιστατικό. Αυτός ο πατέρας μου έδειξε ένα κομμάτι της λύσης αυτής της σύγκρουσης! Επομένως, αποτελεί πραγματικό πρότυπο για μένα. Στο σημείο αυτό, λοιπόν, η πιο εγκάρδια έκκλησή μου: "Στρατιώτες: Αφήστε κάτω τα όπλα σας! Με αυτό εννοώ τους Ρώσους στρατιώτες, με αυτό εννοώ τους Ουκρανούς στρατιώτες και όποιον άλλον πολεμάει εκεί κάτω. Αν οι πολιτικοί και αμυντικοί σας άρχοντες δεν ενδιαφέρονται για την ειρήνη και τις εκεχειρίες και αντίθετα συνεχίζουν να τροφοδοτούν τη σύγκρουση, μόνο εσείς μπορείτε να βοηθήσετε τον εαυτό σας και τις οικογένειές σας και όλους εμάς. Έχετε στα χέρια σας να κάνετε ειρήνη. Είστε αδέλφια, αφήστε κάτω τα όπλα που μόνο σκοτώνουν ο ένας τον άλλον. Αν συμφωνήσετε μεταξύ σας, στο μέτωπο, εκεί που πέφτουν οι βόμβες, θα έχουμε ενδεχομένως ειρήνη εν μια νυκτί!!!! Υπάρχουν αρκετά παραδείγματα από την ιστορία όπου οι εχθρικοί προς το αίμα αντίπαλοι έκαναν ακριβώς αυτό, και αυτό απέφερε πάντα καλούς καρπούς. Κανείς σας δεν θέλει να πεθάνει, όλοι αγαπούν τη ζωή τους, είμαστε όλοι το ίδιο στη Δύση και στην Ανατολή. Ας ξεσηκωθούμε, ας κάνουμε επιτέλους, επιτέλους πράξη αυτό το ρητό που έχουμε ακούσει χιλιάδες φορές: "Φανταστείτε ότι είναι πόλεμος και κανείς δεν πάει". Αγαπητοί μου, δεν χρειάζεται καν να το φανταζόμαστε πια, γιατί υπάρχει ΠΟΛΕΜΟΣ και συνεχίζουμε. Για ποιον; Για ποιους στόχους; Για ποιον πραγματικά δίνουν τη ζωή τους αυτοί οι στρατιώτες; Αξίζει τον κόπο; Στρατιώτες, κατεβάστε τα όπλα σας! Φυσικά, είναι πολύ πιο εύκολο να το λες παρά να το κάνεις, αλλά πάντα ξεκινάει με την ευαισθητοποίηση. Ας βάλουμε ΟΛΟΙ μαζί αυτή την ευαισθητοποίηση στην ατμόσφαιρα, έτσι ώστε αυτοί οι φτωχοί άνθρωποι στο έδαφος να έχουν τη δύναμη να το κάνουν. Γιατί όλοι είμαστε τελικά ΕΝΑ! Ίσως να κάνετε όπως κάνει ο μικρός μου γιος, εδώ, στο σπίτι: είναι 4 ετών και προσεύχεται κάθε, πραγματικά κάθε βράδυ πριν τον ύπνο: "Θεέ μου, σ' ευχαριστώ που ο πόλεμος θα σταματήσει. Σας ευχαριστώ που σταματούν να ρίχνουν βόμβες". Μερικές φορές σχεδόν κλαίω, ειλικρινά... Το βάζει στην ατμόσφαιρα, το λέει, ευχαριστεί ήδη για αυτό που έρχεται. Δεν σκέφτεται αν είναι πιθανό ή απίθανο να συμβεί... Απλώς το κάνει. Ας πάρουμε λοιπόν τα παιδιά ως παράδειγμα. Η αγάπη είναι ισχυρότερη από τον θάνατο. Η αγάπη είναι ισχυρότερη από τη δύναμη των όπλων! Η αγάπη είναι ισχυρότερη από το μίσος! Ας αγαπάμε ο ένας τον άλλον. Ας καταθέσουμε τα όπλα μας. Στο μέτωπο, στα χαρακώματα, αλλά και στο σπίτι, ξεκινώντας από τις ίδιες μας τις καρδιές. Σας αγαπώ!!! Ο δικός σας Paul
von pbu.