Deze website gebruikt Cookies. Cookies helpen ons bij de beschikbaarstelling van onze diensten. Door het gebruiken van onze diensten gaat u ermee akkoord, dat wij Cookies inzetten. Bij ons zijn uw gegevens veilig. Wij geven geen van uw analyse- of contactgegevens door aan derden! Verder brengende informatie krijgt u in de
gegevensbescherming.
Een “Nieuwe Wereldorde” – twee benaderingen (voorbeeld ...
De twee grootste toekomstscenario’s over een ‘Nieuwe Wereldorde” of dictatoriale heerschappijvormen, worden beschreven in de romans: “1984” van de Engelse schrijver George Orwell en in “Mooie, nieuwe wereld” van de Britse schrijver Aldous Huxley. De roman “1984” -uitgegeven in 1949 - beschrijft een dictatoriale controle- en veiligheidstaat die met wrede en meedogenloze methodes de controle uitoefent.[verder lezen]
Licentie: Creative Commons-licentie met bronvermelding
De twee grootste toekomstscenario’s over een ‘Nieuwe Wereldorde” of dictatoriale heerschappijvormen, worden beschreven in de romans: “1984” van de Engelse schrijver George Orwell en in “Mooie, nieuwe wereld” van de Britse schrijver Aldous Huxley. De roman “1984” -uitgegeven in 1949 - beschrijft een dictatoriale controle- en veiligheidstaat die met wrede en meedogenloze methodes de controle uitoefent. Daarentegen beschrijft “Mooie, nieuwe wereld”, uitgegeven in 1932, een maatschappij, in slaap gesust door de entertainmentindustrie en showbusiness, verslaafd aan technologische nieuwigheden en beneveld door overdreven consumptie; daar is onderdrukking zelfs welkom.
Zij die nadenken over de aard van een toekomstige globale heerschappijvorm, maken nu hevig ruzie met elkaar wie gelijk heeft.
De Amerikaanse journalist Chris Hedges, ook schrijver en presbyteriaanse voorganger, kwam tot volgende conclusie: “Het lijkt dat beide auteurs gelijk hadden. Huxley voorspelde het eerste niveau van onze verslaving en Orwell het tweede.”
De maatschappij werd stap voor stap ontmacht – zo voorspelde Huxley het – doordat ze met bekoorlijke zinnelijke indrukken, goedkope massaproducten, onbeperkte credieten, politiek toneel en ononderbroken entertainment werd gemanipuleerd. Hedges vervolgt: “Terwijl wij ons lieten afleiden, (…) werden de wetten herschreven, die ons vroeger beschermden voor de roofzucht van de concerns en – zonder het te merken – werden we steeds armer gemaakt.”
Nu, waar door reusachtige schulden, eindeloze oorlogen en hebzucht van concerns de volledig geruineerde staat voor bankroet staat, bewegen we ons uit een maatschappij waarin wij ons met leugens en illusies hebben laten manipuleren naar een toestand van totale controle.
Hedges gaat verder: “Orwell waarschuwde voor een wereld waarin boeken verboden zijn. Huxley waarschuwde voor een wereld waarin niemand nog boeken wil lezen.
Orwell waarschuwde voor een staat die de mensen voordurend in angst houdt door eindeloze oorlogen. Huxley waarschuwde voor de vernietiging van cultuur door oppervlakkig plezier. Orwell waarschuwde voor een staat waarin elk gesprek, ja zelfs iedere gedachte gecontroleerd en elke dissident meedogenloos gestraft wordt. Huxley waarschuwde voor een staat waar de bevolking zich enkel nog met banaliteiten en geklets bezig houdt en niet meer geïnteresseerd is voor de waarheid en belangrijke informatie. Orwell geloofde dat de komende onderdrukking de mensen verschrikt. Huxley ging ervan uit dat de mensen hun onderdrukking rustig en onverschillig zullen tegemoetzien. Nu weten we dat Huxley slechts het voorstadium aan de kaak stelde, van de toestanden die Orwel voorspelde. Huxley beschreef het proces dat ons maakt tot medeplichtigen van onze eigen verslaving. Orwell beschreef de eindtoestand van onze verslaving.”
Tot zover Hedges wat betreft de tegenstellingen van Huxley en Orwell. Beide hebben verschillende benaderingswijzen voorspeld, die uiteindelijk tot dezelfde vorm van heerschappij van een toekomstige “Nieuwe Wereldorde” leidt. Of die twee scenario’s nu hand in hand gaan of achter elkaar plaatsvinden, tot aan het eindstadium, dat laten we open. Wat we moeten onthouden is dat twee verschillende methodes kunnen leiden naar dat ene doel van een “Nieuwe Wereldorde”.
Als voorbeeld de vluchtelingenproblematiek. In 2015 zijn miljoenen vluchtelingen naar Europa gestroomd; naar Duitsland zouden er 1,1 miljoen gekomen zijn.
Twee reacties vallen op:
1. De welkom - cultuur: alle vluchtelingen moeten zonder voorwaarden onthaald worden zonder voorwaarden......en de boot zou nog lang niet vol zijn. Dit werd vooral door de Duitse bondskanselier Angela Merkel doorgedreven. Problemen werden geminimaliseerd, mooi gepraat, op andere oorzaken afgeschoven, in het vergeethoekje gestopt of gekalmeerd met de woorden: “Wij halen het!” Dat behoort tot de zogenaamde “political correctness”, om niet in het nadeel van de migranten te berichten.
2. Weerstand tegen de welkom - cultuur is de andere reactie. Problemen en schandalen met de nieuwelingen werden blootgelegd:vaak terecht, soms ook onterecht of sterk overdreven...ook werd angst aangewakkerd. Niet alleen 'users en bloggers' maakten hun misnoegen via sociale netwerken bekend, maar ook mainstream media berichtte steeds weer over schandalige gebeurtenissen, zoals bv. de Duitse nieuwszender N24, die deel uitmaakt van het Axel-Springer-concern, één van de grootste uitgeverijen van Europa met o.a. "Der Bild” en “Die Welt”. Hier een aantal voorbeelden van verslaggeving door N24:
27 september 2015: “Urenlange massa-vechtpartij in Kassel-Calden, in een tentenkamp voor vluchtelingen”.
• “Bondsminister voor gezinnen, Manuela Schwesig (SPD), waarschuwt voor seksueel misbruik van kinderen en jongeren in tehuizen voor vluchtelingen.”
• “De kritiek op het stadsbestuur van Nieheim, die huurders van stedelijke appartementen opzegde om vluchtelingen te kunnen onderbrengen, stopt niet.”
. 5 oktober 2015: “Politieagenten krijgen steeds meer met geweldadige overtredingen te maken en die komen vaak op de rekening van moslims. Velen hebben geen respect voor vrouwen geleerd.
• 6 oktober 2015: “Vluchtelingen bestelden voor 120.000 Euro online bij Zalando. Er werd slechts een derde betaald.”
• “Aggressie is vaak aan de orde in overvolle huizen voor vluchtelingen - soms eindigt het met doodslag. Zelfs het veiligheidspersoneel is niet veilig.
Het is blijkbaar 'natuurlijk' bij de huidige politiek, dat bij de 'onvoorwaardelijke opname' van vluchtelingen, problemen zijn voorgeprogrammeerd. Dat die moeten worden blootgelegd, gethematiseerd en oplossingen moeten worden gevonden, is eveneens geen vraag.
Maar de volgende vraag rijst nu: werken deze twee schijnbaar tegenovergestelde benaderingen nl. die van de welkomcultuur en die van het aanwakkeren van angst en tegenstand hiertegen – werken die elkaar echt tegen of - bij nader inzien - met elkaar mee en wel met hetzelfde doel: een “Nieuwe Wereldorde bewerkstelligen?
De bouwheren van de “Nieuwe Wereldorde” slagen erin om 1. doelgericht misverstanden te veroorzaken, 2. emoties en angst aan te wakkeren en 3. die te instrumentaliseren voor hun doelen. En wat zijn de doelen van deze globale strategen? Volkeren moeten worden gesplitst en opgehitst, tegen deze misverstanden, tegen bevolkingsgroepen, tegen elkaar, tegen vluchtelingen en migranten, tegen de Islam, tegen regering en politici, tegen de media enz. Het speelt daarbij geen rol of iets rechtvaardig is of niet: hoofdzaak is verdeeldheid zaaien en zeer sterke emoties aanwakkeren. Hoofdzaak is dat mensen verstoord zijn en wakker worden uit hun “Huxley-slaap van de mooie, nieuwe wereld”. Dán, als mensen op straat komen en hun verontwaardiging uiten, hun zenuwen verliezen of als zelfs een burgeroorlog zou ontstaan – kan de dictatuur, van “Orwell”: "de ijzeren vuist”, definitief worden opgericht. Zoals vaak worden ook vreedzame en gerechtvaardigde demonstraties gewelddadig geïnfiltreerd, opdat ze worden ontbonden en een demonstratie- en samenkomstverbod kan worden uitgevaardigd.
De dubbele strategie van de globale strategen bewijst zich eens te meer als uitgekiende zet - zoals de “dubbele molen” (ook uitzichtloze molen genoemd) bij het molenspel. Bij een dubbele molen kan in iedere ronde een steen van de tegenstander worden genomen, zonder dat die een werkzame tegenzet kan uitvoeren. Zo worden enerzijds met de “welkom-politiek" massa's vluchtelingen binnengelaten en anderzijds, als de daaruit volgende wantoestanden worden blootgelegd, wordt direct de volgende “molen gesloten”. D.w.z.de wantoestanden worden geïnstrumentaliseerd om verdeeldheid te zaaien onder de getroffenen, om schuldigen te vinden, om op te hitsen en angst aan te jagen.
Weggezonken in de totale chaos en in de totale uitputting, moet dan “redding” komen van de architecten van de “Nieuwe Wereldorde”, opdat volkeren gewillig in hun plan zullen meegaan.
Tekst uitzending
download
28.01.2016 | www.kla.tv/7602
De twee grootste toekomstscenario’s over een ‘Nieuwe Wereldorde” of dictatoriale heerschappijvormen, worden beschreven in de romans: “1984” van de Engelse schrijver George Orwell en in “Mooie, nieuwe wereld” van de Britse schrijver Aldous Huxley. De roman “1984” -uitgegeven in 1949 - beschrijft een dictatoriale controle- en veiligheidstaat die met wrede en meedogenloze methodes de controle uitoefent. Daarentegen beschrijft “Mooie, nieuwe wereld”, uitgegeven in 1932, een maatschappij, in slaap gesust door de entertainmentindustrie en showbusiness, verslaafd aan technologische nieuwigheden en beneveld door overdreven consumptie; daar is onderdrukking zelfs welkom. Zij die nadenken over de aard van een toekomstige globale heerschappijvorm, maken nu hevig ruzie met elkaar wie gelijk heeft. De Amerikaanse journalist Chris Hedges, ook schrijver en presbyteriaanse voorganger, kwam tot volgende conclusie: “Het lijkt dat beide auteurs gelijk hadden. Huxley voorspelde het eerste niveau van onze verslaving en Orwell het tweede.” De maatschappij werd stap voor stap ontmacht – zo voorspelde Huxley het – doordat ze met bekoorlijke zinnelijke indrukken, goedkope massaproducten, onbeperkte credieten, politiek toneel en ononderbroken entertainment werd gemanipuleerd. Hedges vervolgt: “Terwijl wij ons lieten afleiden, (…) werden de wetten herschreven, die ons vroeger beschermden voor de roofzucht van de concerns en – zonder het te merken – werden we steeds armer gemaakt.” Nu, waar door reusachtige schulden, eindeloze oorlogen en hebzucht van concerns de volledig geruineerde staat voor bankroet staat, bewegen we ons uit een maatschappij waarin wij ons met leugens en illusies hebben laten manipuleren naar een toestand van totale controle. Hedges gaat verder: “Orwell waarschuwde voor een wereld waarin boeken verboden zijn. Huxley waarschuwde voor een wereld waarin niemand nog boeken wil lezen. Orwell waarschuwde voor een staat die de mensen voordurend in angst houdt door eindeloze oorlogen. Huxley waarschuwde voor de vernietiging van cultuur door oppervlakkig plezier. Orwell waarschuwde voor een staat waarin elk gesprek, ja zelfs iedere gedachte gecontroleerd en elke dissident meedogenloos gestraft wordt. Huxley waarschuwde voor een staat waar de bevolking zich enkel nog met banaliteiten en geklets bezig houdt en niet meer geïnteresseerd is voor de waarheid en belangrijke informatie. Orwell geloofde dat de komende onderdrukking de mensen verschrikt. Huxley ging ervan uit dat de mensen hun onderdrukking rustig en onverschillig zullen tegemoetzien. Nu weten we dat Huxley slechts het voorstadium aan de kaak stelde, van de toestanden die Orwel voorspelde. Huxley beschreef het proces dat ons maakt tot medeplichtigen van onze eigen verslaving. Orwell beschreef de eindtoestand van onze verslaving.” Tot zover Hedges wat betreft de tegenstellingen van Huxley en Orwell. Beide hebben verschillende benaderingswijzen voorspeld, die uiteindelijk tot dezelfde vorm van heerschappij van een toekomstige “Nieuwe Wereldorde” leidt. Of die twee scenario’s nu hand in hand gaan of achter elkaar plaatsvinden, tot aan het eindstadium, dat laten we open. Wat we moeten onthouden is dat twee verschillende methodes kunnen leiden naar dat ene doel van een “Nieuwe Wereldorde”. Als voorbeeld de vluchtelingenproblematiek. In 2015 zijn miljoenen vluchtelingen naar Europa gestroomd; naar Duitsland zouden er 1,1 miljoen gekomen zijn. Twee reacties vallen op: 1. De welkom - cultuur: alle vluchtelingen moeten zonder voorwaarden onthaald worden zonder voorwaarden......en de boot zou nog lang niet vol zijn. Dit werd vooral door de Duitse bondskanselier Angela Merkel doorgedreven. Problemen werden geminimaliseerd, mooi gepraat, op andere oorzaken afgeschoven, in het vergeethoekje gestopt of gekalmeerd met de woorden: “Wij halen het!” Dat behoort tot de zogenaamde “political correctness”, om niet in het nadeel van de migranten te berichten. 2. Weerstand tegen de welkom - cultuur is de andere reactie. Problemen en schandalen met de nieuwelingen werden blootgelegd:vaak terecht, soms ook onterecht of sterk overdreven...ook werd angst aangewakkerd. Niet alleen 'users en bloggers' maakten hun misnoegen via sociale netwerken bekend, maar ook mainstream media berichtte steeds weer over schandalige gebeurtenissen, zoals bv. de Duitse nieuwszender N24, die deel uitmaakt van het Axel-Springer-concern, één van de grootste uitgeverijen van Europa met o.a. "Der Bild” en “Die Welt”. Hier een aantal voorbeelden van verslaggeving door N24: 27 september 2015: “Urenlange massa-vechtpartij in Kassel-Calden, in een tentenkamp voor vluchtelingen”. • “Bondsminister voor gezinnen, Manuela Schwesig (SPD), waarschuwt voor seksueel misbruik van kinderen en jongeren in tehuizen voor vluchtelingen.” • “De kritiek op het stadsbestuur van Nieheim, die huurders van stedelijke appartementen opzegde om vluchtelingen te kunnen onderbrengen, stopt niet.” . 5 oktober 2015: “Politieagenten krijgen steeds meer met geweldadige overtredingen te maken en die komen vaak op de rekening van moslims. Velen hebben geen respect voor vrouwen geleerd. • 6 oktober 2015: “Vluchtelingen bestelden voor 120.000 Euro online bij Zalando. Er werd slechts een derde betaald.” • “Aggressie is vaak aan de orde in overvolle huizen voor vluchtelingen - soms eindigt het met doodslag. Zelfs het veiligheidspersoneel is niet veilig. Het is blijkbaar 'natuurlijk' bij de huidige politiek, dat bij de 'onvoorwaardelijke opname' van vluchtelingen, problemen zijn voorgeprogrammeerd. Dat die moeten worden blootgelegd, gethematiseerd en oplossingen moeten worden gevonden, is eveneens geen vraag. Maar de volgende vraag rijst nu: werken deze twee schijnbaar tegenovergestelde benaderingen nl. die van de welkomcultuur en die van het aanwakkeren van angst en tegenstand hiertegen – werken die elkaar echt tegen of - bij nader inzien - met elkaar mee en wel met hetzelfde doel: een “Nieuwe Wereldorde bewerkstelligen? De bouwheren van de “Nieuwe Wereldorde” slagen erin om 1. doelgericht misverstanden te veroorzaken, 2. emoties en angst aan te wakkeren en 3. die te instrumentaliseren voor hun doelen. En wat zijn de doelen van deze globale strategen? Volkeren moeten worden gesplitst en opgehitst, tegen deze misverstanden, tegen bevolkingsgroepen, tegen elkaar, tegen vluchtelingen en migranten, tegen de Islam, tegen regering en politici, tegen de media enz. Het speelt daarbij geen rol of iets rechtvaardig is of niet: hoofdzaak is verdeeldheid zaaien en zeer sterke emoties aanwakkeren. Hoofdzaak is dat mensen verstoord zijn en wakker worden uit hun “Huxley-slaap van de mooie, nieuwe wereld”. Dán, als mensen op straat komen en hun verontwaardiging uiten, hun zenuwen verliezen of als zelfs een burgeroorlog zou ontstaan – kan de dictatuur, van “Orwell”: "de ijzeren vuist”, definitief worden opgericht. Zoals vaak worden ook vreedzame en gerechtvaardigde demonstraties gewelddadig geïnfiltreerd, opdat ze worden ontbonden en een demonstratie- en samenkomstverbod kan worden uitgevaardigd. De dubbele strategie van de globale strategen bewijst zich eens te meer als uitgekiende zet - zoals de “dubbele molen” (ook uitzichtloze molen genoemd) bij het molenspel. Bij een dubbele molen kan in iedere ronde een steen van de tegenstander worden genomen, zonder dat die een werkzame tegenzet kan uitvoeren. Zo worden enerzijds met de “welkom-politiek" massa's vluchtelingen binnengelaten en anderzijds, als de daaruit volgende wantoestanden worden blootgelegd, wordt direct de volgende “molen gesloten”. D.w.z.de wantoestanden worden geïnstrumentaliseerd om verdeeldheid te zaaien onder de getroffenen, om schuldigen te vinden, om op te hitsen en angst aan te jagen. Weggezonken in de totale chaos en in de totale uitputting, moet dan “redding” komen van de architecten van de “Nieuwe Wereldorde”, opdat volkeren gewillig in hun plan zullen meegaan.
van Daniel D.
https://de.wikipedia.org/wiki/George_Orwell
https://de.wikipedia.org/wiki/Aldous_Huxley
http://principiis-obsta.blogspot.se/2016/01/das-geheimnis-hinter-der-abwesenheit.html
www.n24.de/n24/Nachrichten/Politik/d/7373670/massenschlaegerei-unter-fluechtlingen-in-kassel-calden.html