Deze website gebruikt Cookies. Cookies helpen ons bij de beschikbaarstelling van onze diensten. Door het gebruiken van onze diensten gaat u ermee akkoord, dat wij Cookies inzetten. Bij ons zijn uw gegevens veilig. Wij geven geen van uw analyse- of contactgegevens door aan derden! Verder brengende informatie krijgt u in de
gegevensbescherming.
Een groot aantal van de oorlogen en conflicten op de wereld werd op gang gebracht en geleid door de Amerikaanse regering en de NATO. Het voorwendsel voor een militaire interventie was altijd hetzelfde: het volk van een bepaald land moest worden bevrijd van een “wrede dictator” of “een niet-democratisch heerschappijsysteem”. Maar waren deze oorlogen echt gerechtvaardigd? [verder lezen]
Licentie: Creative Commons-licentie met bronvermelding
Een groot aantal van de oorlogen en conflicten op de wereld werd op gang gebracht en geleid door de Amerikaanse regering en de NATO. Het voorwendsel voor een militaire interventie was altijd hetzelfde: het volk van een bepaald land moest worden bevrijd van een “wrede dictator” of “een niet-democratisch heerschappijsysteem”. Maar waren deze oorlogen echt gerechtvaardigd? Om dat uit te zoeken is er een eenvoudig middel: men vergelijkt de situatie van voor de oorlog en erna. Als de oorlog en de zogenaamde democratisering werkelijk tot welzijn van het volk zou zijn geweest, dan zouden de levensomstandigheden in het land na de oorlog veel beter moeten zijn dan ervoor. Aan de hand van de volgende drie voorbeelden, die gelijkaardig zijn aan bijna alle interventies van Amerika, kan deze vraag door iedereen zelf worden beoordeeld.
Militaire inzet in Libië 2011
Voordien:
• hoogste inkomen per hoofd in Afrika • een deel van de olieverkoop werd direct op de rekening van de Libische burgers geboekt • 45.000 € van de staat voor pasgehuwden • reductie van analfabeten van 75% naar 17% • gelijkstelling van de vrouw
Nadien:
• 50.000 dode burgers • vernietiging van het waternetwerk door NATO-bombardementen • compleet vernielde economische infrastructuur • tot heden heerst pure chaos; gevechten tussen de regering en rebellengroepen zoals de “Islamitische Staat” (IS) vinden dagelijks plaats
Oorlog in Syrië sinds 2011
Voordien:
• Centrale Bank van Syrië onder de controle van de staat en geen schulden bij het Internationale Monetaire Fonds (IMF) • democratische hervormingen door Bashar al-Assad • rijk, opbloeiend land, in staat om twee miljoen Irakese vluchtelingen op te nemen. • kosteloos gezondheidssysteem Nadien:
• 250.000 doden na het binnensmokkelen van zwaar bewapende huursoldaten, ondersteund door Amerika
• meer dan 3,8 miljoen vluchtelingen • weinig bronnen van inkomsten vanwege westerse exportbeper-
kingen (sancties) • levensmiddelen zijn twee keer zo duur
Oorlog in Oekraïne sinds 2014
Voordien:
• als niet-gebonden land een brug tussen Rusland en de EU • geen toetreding tot de NATO gepland • Oekraïne kreeg aardgas uit Rusland met korting • Landbouwgrond kon niet gekocht worden (was altijd voor de boeren i.p.v. voor de multi-nationals en de banken)
Nadien:
• meer dan 6.000 doden • drie miljoen vluchtelingen • vernielde infrastructuur: in verschillende steden is slechts enkele uren stroom en water voorzien • bijna 80% van de bevolking zit aan de armoedegrens • dramatische vermindering van de minimumlonen • stijging van de levensmiddelenprijzen met grote sprongen • boerderijen zijn verlaten
Tekst uitzending
download
06.10.2016 | www.kla.tv/9117
Een groot aantal van de oorlogen en conflicten op de wereld werd op gang gebracht en geleid door de Amerikaanse regering en de NATO. Het voorwendsel voor een militaire interventie was altijd hetzelfde: het volk van een bepaald land moest worden bevrijd van een “wrede dictator” of “een niet-democratisch heerschappijsysteem”. Maar waren deze oorlogen echt gerechtvaardigd? Om dat uit te zoeken is er een eenvoudig middel: men vergelijkt de situatie van voor de oorlog en erna. Als de oorlog en de zogenaamde democratisering werkelijk tot welzijn van het volk zou zijn geweest, dan zouden de levensomstandigheden in het land na de oorlog veel beter moeten zijn dan ervoor. Aan de hand van de volgende drie voorbeelden, die gelijkaardig zijn aan bijna alle interventies van Amerika, kan deze vraag door iedereen zelf worden beoordeeld. Militaire inzet in Libië 2011 Voordien: • hoogste inkomen per hoofd in Afrika • een deel van de olieverkoop werd direct op de rekening van de Libische burgers geboekt • 45.000 € van de staat voor pasgehuwden • reductie van analfabeten van 75% naar 17% • gelijkstelling van de vrouw Nadien: • 50.000 dode burgers • vernietiging van het waternetwerk door NATO-bombardementen • compleet vernielde economische infrastructuur • tot heden heerst pure chaos; gevechten tussen de regering en rebellengroepen zoals de “Islamitische Staat” (IS) vinden dagelijks plaats Oorlog in Syrië sinds 2011 Voordien: • Centrale Bank van Syrië onder de controle van de staat en geen schulden bij het Internationale Monetaire Fonds (IMF) • democratische hervormingen door Bashar al-Assad • rijk, opbloeiend land, in staat om twee miljoen Irakese vluchtelingen op te nemen. • kosteloos gezondheidssysteem Nadien: • 250.000 doden na het binnensmokkelen van zwaar bewapende huursoldaten, ondersteund door Amerika • meer dan 3,8 miljoen vluchtelingen • weinig bronnen van inkomsten vanwege westerse exportbeper- kingen (sancties) • levensmiddelen zijn twee keer zo duur Oorlog in Oekraïne sinds 2014 Voordien: • als niet-gebonden land een brug tussen Rusland en de EU • geen toetreding tot de NATO gepland • Oekraïne kreeg aardgas uit Rusland met korting • Landbouwgrond kon niet gekocht worden (was altijd voor de boeren i.p.v. voor de multi-nationals en de banken) Nadien: • meer dan 6.000 doden • drie miljoen vluchtelingen • vernielde infrastructuur: in verschillende steden is slechts enkele uren stroom en water voorzien • bijna 80% van de bevolking zit aan de armoedegrens • dramatische vermindering van de minimumlonen • stijging van de levensmiddelenprijzen met grote sprongen • boerderijen zijn verlaten
van ea./dan