Deze website gebruikt Cookies. Cookies helpen ons bij de beschikbaarstelling van onze diensten. Door het gebruiken van onze diensten gaat u ermee akkoord, dat wij Cookies inzetten. Bij ons zijn uw gegevens veilig. Wij geven geen van uw analyse- of contactgegevens door aan derden! Verder brengende informatie krijgt u in de
gegevensbescherming.
50 jaar Woodstock: hippielegende of sociaal massa-experiment
Velen kennen de foto's van de legendarische stroming van 1968: Vredesdemo's, nieuwe muziek, kleurrijke kleding, seks en drugs, evenals het legendarische Woodstock Festival. Blijkbaar was de hippiebeweging een nieuw begin, geboren uit jonge mensen. Maar er zijn concrete aanwijzingen dat deze zogenaamde "tegencultuur" over een lange periode is gepland en gecontroleerd en dat jongeren bewust zijn geïnstrumentaliseerd.[verder lezen]
Licentie: Creative Commons-licentie met bronvermelding
15 augustus 2019 was de 50e herdenkingsdag van het legendarische Woodstock Festival in de VS-staat New York. In de zomer van 1969 trokken meer dan 400.000 mensen naar het driedaagse muziekfestival, dat tot op vandaag geldt als het hoogtepunt van de hippiebeweging. De gangbare voorstelling door de media van de beweging van 1968 is dat opstandige jongeren in de VS protesteerden tegen het buitenlands beleid en de oorlogszuchtige activiteiten van hun vaders en probeerden een volledig nieuwe levensstijl voor zichzelf te scheppen. Uitingen van deze zogenaamde jeugdbeweging waren bijvoorbeeld vredesdemonstraties, nieuwe muziek, bonte kleren, seksuele ruimdenkendheid en drugs, alsook het legendarische Woodstock Festival. Velen kennen deze beelden tot nu toe. Ze worden altijd voorgesteld als een zelfbesloten ontwikkeling van jongeren, als een zogenaamde “tegencultuur”. Maar was deze tegencultuur echt zo zelfbesloten?
De auteur Robin de Ruiter beschrijft in zijn boek “Die Köder des Satanskultes” (Het lokaas van de satancultus) op indrukwekkende wijze dat deze tegencultuur van de jaren '60 vooral een grootschalig sociaal massa-experiment zou zijn geweest, dat de CIA, de Britse geheime dienst MI6 en het Tavistock Institute hebben uitgevoerd op de toenmalige samenleving.
Het “Tavistock Institute of Human Relations” in het Nederlands: “Instituut voor menselijke relaties”, houdt zich bezig met sociaal-wetenschappelijk onderzoek en begon zijn activiteiten in 1913 in het Wellington House (Brits bureau voor oorlogspropaganda) in Londen. De opdracht van het Tavistock Instituut bestond erin propagandatechnieken te ontwikkelen voor psychologische oorlogvoering om de publieke opinie in een bepaalde richting te sturen. De organisatie werd aanvankelijk gefinancierd door het Engelse koningshuis, later onder andere door de Rothschilds, evenals de stichtingen van de familie Rockefeller.
Zo zouden nieuwe sleutelwoorden, zoals “tieners” en “beatgeneratie”, “hippies” of “bloemenkinderen”, die hoofdzakelijk de beweging van 1968 gevormd hebben, gecreëerd zijn door het Tavistock Instituut. Deze termen schiepen een nieuwe, zich duidelijk onderscheidende en zich van bestaande normen afstand doende, jonge bevolkingsgroep en zouden, volgens de Ruiter, ertoe dienen generaties te verdelen.
Bovendien werd voor het sociale massa-experiment een buitengewoon werkzame, bewustzijnsveranderende drug gebruikt, het destijds nog niet verboden LSD, die door het Zwitserse farmaceutische bedrijf Sandoz AG geproduceerd werd. Zo werden bijvoorbeeld hallucinogene drugs, zoals LSD, aan de bezoekers van het Woodstock Festival van 1969 uitgedeeld en gemixt in dranken, wat duizenden nietsvermoedende slachtoffers in woedende psychoten transformeerde. Aan het einde van het Woodstock Festival werd van in totaal 5.000 noodsituaties bericht.
Zelfs John Lennon, de zanger en gitarist van de Britse rockband “The Beatles”, vermeldde, kort voor zijn dood, in een interview met het tijdschrift Playboy, dat bepaalde drugs, zoals LSD, opzettelijk in de maatschappij verspreid zijn geworden om sociale chaos en een algemene instorting van de maatschappij te veroorzaken.
Robin de Ruiter beschrijft in zijn boek dat de toenmalige rockconcerten ertoe dienden de jonge generatie massaal aan te zetten tot een drugsverzadigde en zich aan vrije seks overgevende “tegencultuur”. Hij betitelt met hippie-activist en clown Wavy Gravy, één van de belangrijkste coördinatoren van het Woodstock-experiment. Gravy was lid van “The Merry Pranksters”, een groep kunstenaars die in een bont beschilderde schoolbus door Amerika reisde om LSD-happenings te organiseren en in naam van plezier, chaos en drugstrips, een hele generatie vormgaf. Gravy moet hebben gewerkt voor de CIA en was officieel verantwoordelijk voor de veiligheid van het Woodstock Festival met zijn hippiegemeenschap “Hog Farm” in het Nederlands “Varkensboerderij”. Volgens de Ruiter werd de hele tegencultuur, samen met de rockmuziekscène, geïnfiltreerd door handlangers van de geheime dienst.
De filosofe Dr. Claudia Simone Dorchain onderzocht ook de, met sagen omweven, 1968-beweging. Zij kwam ook tot het resultaat dat het zich om een programma van de machtigen heeft gehandeld, die blijkbaar wilde testen in hoeverre zij bevolkingslagen tot machteloosheid konden programmeren. Het toppunt van de manipulatie zou weliswaar zijn, als de jonge opgroeiende generatie, op wie men dit sociale massa-experiment heeft uitgevoerd, de bedoelde beïnvloeding van hun wilbeslissing verkeerd interpreteert als een bevrijdingsslag.
Tekst uitzending
download
28.10.2019 | www.kla.tv/15105
15 augustus 2019 was de 50e herdenkingsdag van het legendarische Woodstock Festival in de VS-staat New York. In de zomer van 1969 trokken meer dan 400.000 mensen naar het driedaagse muziekfestival, dat tot op vandaag geldt als het hoogtepunt van de hippiebeweging. De gangbare voorstelling door de media van de beweging van 1968 is dat opstandige jongeren in de VS protesteerden tegen het buitenlands beleid en de oorlogszuchtige activiteiten van hun vaders en probeerden een volledig nieuwe levensstijl voor zichzelf te scheppen. Uitingen van deze zogenaamde jeugdbeweging waren bijvoorbeeld vredesdemonstraties, nieuwe muziek, bonte kleren, seksuele ruimdenkendheid en drugs, alsook het legendarische Woodstock Festival. Velen kennen deze beelden tot nu toe. Ze worden altijd voorgesteld als een zelfbesloten ontwikkeling van jongeren, als een zogenaamde “tegencultuur”. Maar was deze tegencultuur echt zo zelfbesloten? De auteur Robin de Ruiter beschrijft in zijn boek “Die Köder des Satanskultes” (Het lokaas van de satancultus) op indrukwekkende wijze dat deze tegencultuur van de jaren '60 vooral een grootschalig sociaal massa-experiment zou zijn geweest, dat de CIA, de Britse geheime dienst MI6 en het Tavistock Institute hebben uitgevoerd op de toenmalige samenleving. Het “Tavistock Institute of Human Relations” in het Nederlands: “Instituut voor menselijke relaties”, houdt zich bezig met sociaal-wetenschappelijk onderzoek en begon zijn activiteiten in 1913 in het Wellington House (Brits bureau voor oorlogspropaganda) in Londen. De opdracht van het Tavistock Instituut bestond erin propagandatechnieken te ontwikkelen voor psychologische oorlogvoering om de publieke opinie in een bepaalde richting te sturen. De organisatie werd aanvankelijk gefinancierd door het Engelse koningshuis, later onder andere door de Rothschilds, evenals de stichtingen van de familie Rockefeller. Zo zouden nieuwe sleutelwoorden, zoals “tieners” en “beatgeneratie”, “hippies” of “bloemenkinderen”, die hoofdzakelijk de beweging van 1968 gevormd hebben, gecreëerd zijn door het Tavistock Instituut. Deze termen schiepen een nieuwe, zich duidelijk onderscheidende en zich van bestaande normen afstand doende, jonge bevolkingsgroep en zouden, volgens de Ruiter, ertoe dienen generaties te verdelen. Bovendien werd voor het sociale massa-experiment een buitengewoon werkzame, bewustzijnsveranderende drug gebruikt, het destijds nog niet verboden LSD, die door het Zwitserse farmaceutische bedrijf Sandoz AG geproduceerd werd. Zo werden bijvoorbeeld hallucinogene drugs, zoals LSD, aan de bezoekers van het Woodstock Festival van 1969 uitgedeeld en gemixt in dranken, wat duizenden nietsvermoedende slachtoffers in woedende psychoten transformeerde. Aan het einde van het Woodstock Festival werd van in totaal 5.000 noodsituaties bericht. Zelfs John Lennon, de zanger en gitarist van de Britse rockband “The Beatles”, vermeldde, kort voor zijn dood, in een interview met het tijdschrift Playboy, dat bepaalde drugs, zoals LSD, opzettelijk in de maatschappij verspreid zijn geworden om sociale chaos en een algemene instorting van de maatschappij te veroorzaken. Robin de Ruiter beschrijft in zijn boek dat de toenmalige rockconcerten ertoe dienden de jonge generatie massaal aan te zetten tot een drugsverzadigde en zich aan vrije seks overgevende “tegencultuur”. Hij betitelt met hippie-activist en clown Wavy Gravy, één van de belangrijkste coördinatoren van het Woodstock-experiment. Gravy was lid van “The Merry Pranksters”, een groep kunstenaars die in een bont beschilderde schoolbus door Amerika reisde om LSD-happenings te organiseren en in naam van plezier, chaos en drugstrips, een hele generatie vormgaf. Gravy moet hebben gewerkt voor de CIA en was officieel verantwoordelijk voor de veiligheid van het Woodstock Festival met zijn hippiegemeenschap “Hog Farm” in het Nederlands “Varkensboerderij”. Volgens de Ruiter werd de hele tegencultuur, samen met de rockmuziekscène, geïnfiltreerd door handlangers van de geheime dienst. De filosofe Dr. Claudia Simone Dorchain onderzocht ook de, met sagen omweven, 1968-beweging. Zij kwam ook tot het resultaat dat het zich om een programma van de machtigen heeft gehandeld, die blijkbaar wilde testen in hoeverre zij bevolkingslagen tot machteloosheid konden programmeren. Het toppunt van de manipulatie zou weliswaar zijn, als de jonge opgroeiende generatie, op wie men dit sociale massa-experiment heeft uitgevoerd, de bedoelde beïnvloeding van hun wilbeslissing verkeerd interpreteert als een bevrijdingsslag.
van nm./ham.
Buch von Robin de Ruiter: „Die Köder des Satanskultes - Die Musikindustrie, Hollywood und die Illuminaten-Gedankenkontrolle“, Verlag Anton A. Schmid 2004, S. 41 ff. Buch von Myron Gittell & Jack Kelly „Woodstock `69: Three Days of Peace, Music and Medical Care“, Load N Go Press, 2009 https://www.youtube.com/watch?v=nRQwn5M1rSA
https://kath-zdw.ch/maria/schattenmacht/lockm.satans.html
https://www.pravda-tv.com/2018/11/die-illuminati-beatles-im-dienste-satans
https://www.pravda-tv.com/2015/11/love-peace-und-cia-die-geburt-der-hippie-generation
Buch von John Coleman: „Das Tavistock Institut - Auftrag: Manipulation“, J.K. Fischer-Verlag http://kath-zdw.ch/maria/schattenmacht/tavistock.html
https://www.zeitenschrift.com/artikel/rand-corporation-operation-globale-manipulation
https://www.spiegel.de/einestages/merry-pranksters-ken-kesey-die-hippies-und-der-acid-test-a-1057721.html
https://de.wikipedia.org/wiki/Hog_Farm
https://de.wikipedia.org/wiki/Woodstock-Festival