Deze website gebruikt Cookies. Cookies helpen ons bij de beschikbaarstelling van onze diensten. Door het gebruiken van onze diensten gaat u ermee akkoord, dat wij Cookies inzetten. Bij ons zijn uw gegevens veilig. Wij geven geen van uw analyse- of contactgegevens door aan derden! Verder brengende informatie krijgt u in de
gegevensbescherming.
Corona-oversterfte – op grond van verkeerde therapie? Openhartige mening van dr. Claus Köhnlein
Sinds het begin van de coronapandemie kwam het wereldwijd tot talloze sterfgevallen, zogenaamd op grond van ziek worden door het coronavirus. Vergelijkt men de sterftecijfers van de verschillende landen met elkaar, dan levert dit grote verschillen op. Werden daarbij de juiste therapieën toegepast? Luister naar een verklaring van, de in eigen praktijk werkzame arts en medische voorlichter, Dr. Claus Köhnlein.[verder lezen]
Licentie: Creative Commons-licentie met bronvermelding
Sinds het begin van de coronapandemie kwam het wereldwijd tot talloze sterfgevallen, zogenaamd op grond van ziek worden door het coronavirus. Vergelijkt men de sterftecijfers van de verschillende landen met elkaar, dan levert dit grote verschillen op. Het sterftecijfer per miljoen inwoners bedraagt in België 849, in het Verenigd Koninkrijk 677, in Italië 581 en in Duitsland 110 personen. Hoe laten de verschillende sterftecijfers zich verklaren? Daarbij moet in de eerste plaats worden gezegd dat een statistische verwerking van sterftecijfers altijd onder voorbehoud moet worden beoordeeld. Want niemand kan bijvoorbeeld de vraag beantwoorden: zijn er mensen gestorven aan het coronavirus of alleen met het coronavirus? En welke eerdere ziekten waren aanwezig? Een andere vraag, die rijst bij het hoge aantal sterfgevallen, is de vraag naar de juiste therapie voor de ziekte. Precies deze vraag heeft zich, de in eigen praktijk werkzame arts en medisch voorlichter, Dr. Claus Köhnlein, gesteld. Op 22 mei publiceerde het Duitse Medische Tijdschrift een artikel over het onderwerp “Covid-19: Een overzicht van therapie-inzetten”. Dr. Köhnlein heeft daarbij de volgende verklaring afgelegd, die de aandacht verdient. Is het mogelijk dat de virale ziekte in veel landen overbehandeld werd met ernstige gevolgen?
Maar luistert uzelf: “Gezien de uitspraak, waarmee het artikel (in het ‘Deutsches Ärzteblatt’) begint, verwonder ik me, met welke stoffen blijkbaar verregaand en niet gekeurd in China en in Europa, te beginnen in Italië, behandeld werd. Blijkbaar gaat het om stoffen als hydroxychloroquine, Remdesivir, Lopinavir en Ritonavir, Dexamethason, Interferon, antibiotica, Tocilizumab. Al deze geneesmiddelen werken min of meer direct immunosuppressief (remmen het immuunsysteem) en zijn geschikt om een immunologisch antwoord van de gastheer in de kiem te smoren. Een resultaat, dat ik me bij een acute virale infectie in geen geval zou wensen. Vanuit het Italiaanse gezondheidsministerie was reeds aan het begin van de epidemie te vernemen, dat 30 procent van de patiënten werd behandeld met corticoïden, 52 procent met antivirale middelen en 80 procent met antibiotica en weliswaar allemaal op hetzelfde moment en in verschillende combinaties. Een casuïstiek (gevalsvoorbeeld) uit het Lancet (medisch tijdschrift) laat zien, hoe een 52-jarige patiënt op deze risicovolle manier werd behandeld - met een fatale afloop.
Het is volgens mijn visie aannemelijk, dat een uit angst bedreven therapie met deze stoffen heeft geleid tot de bekende oversterfte en wellicht niet de infectie zelf. Wanneer echter dergelijke pogingen tot therapie eerst in de openbaarheid raken of zelfs worden gepropageerd, wordt het steeds moeilijker, afgezien van symptomatische maatregelen, therapeutische terughoudendheid aan te bevelen. Precies dit lijkt me echter bij een virale infectie de beste optie te zijn. Gezien het feit dat er in verschillende Europese landen over zeer uiteenlopende niveaus van oversterfte wordt bericht, dringt zich het vermoeden op, dat een verschillende agressieve therapie daarvoor verantwoordelijk zou kunnen zijn. Het zou kunnen zijn dat we in Duitsland daarom er zo goed vanaf gekomen zijn, omdat we vanaf het begin therapeutisch terughoudender waren en/of vanwege de slechte ervaringen van Italië, Spanje, Frankrijk en Engeland geleerd hebben en nauwelijks antivirale middelen ingezet hebben. Het zou ook interessant zijn de handelswijze van België te belichten, dat met een percentage van 800 doden per miljoen inwoners, tegenover Duitsland met 100 doden per miljoen inwoners, in Europa met afstand de hoogste oversterfte optekent”.
Tekst uitzending
download
30.09.2020 | www.kla.tv/17291
Sinds het begin van de coronapandemie kwam het wereldwijd tot talloze sterfgevallen, zogenaamd op grond van ziek worden door het coronavirus. Vergelijkt men de sterftecijfers van de verschillende landen met elkaar, dan levert dit grote verschillen op. Het sterftecijfer per miljoen inwoners bedraagt in België 849, in het Verenigd Koninkrijk 677, in Italië 581 en in Duitsland 110 personen. Hoe laten de verschillende sterftecijfers zich verklaren? Daarbij moet in de eerste plaats worden gezegd dat een statistische verwerking van sterftecijfers altijd onder voorbehoud moet worden beoordeeld. Want niemand kan bijvoorbeeld de vraag beantwoorden: zijn er mensen gestorven aan het coronavirus of alleen met het coronavirus? En welke eerdere ziekten waren aanwezig? Een andere vraag, die rijst bij het hoge aantal sterfgevallen, is de vraag naar de juiste therapie voor de ziekte. Precies deze vraag heeft zich, de in eigen praktijk werkzame arts en medisch voorlichter, Dr. Claus Köhnlein, gesteld. Op 22 mei publiceerde het Duitse Medische Tijdschrift een artikel over het onderwerp “Covid-19: Een overzicht van therapie-inzetten”. Dr. Köhnlein heeft daarbij de volgende verklaring afgelegd, die de aandacht verdient. Is het mogelijk dat de virale ziekte in veel landen overbehandeld werd met ernstige gevolgen? Maar luistert uzelf: “Gezien de uitspraak, waarmee het artikel (in het ‘Deutsches Ärzteblatt’) begint, verwonder ik me, met welke stoffen blijkbaar verregaand en niet gekeurd in China en in Europa, te beginnen in Italië, behandeld werd. Blijkbaar gaat het om stoffen als hydroxychloroquine, Remdesivir, Lopinavir en Ritonavir, Dexamethason, Interferon, antibiotica, Tocilizumab. Al deze geneesmiddelen werken min of meer direct immunosuppressief (remmen het immuunsysteem) en zijn geschikt om een immunologisch antwoord van de gastheer in de kiem te smoren. Een resultaat, dat ik me bij een acute virale infectie in geen geval zou wensen. Vanuit het Italiaanse gezondheidsministerie was reeds aan het begin van de epidemie te vernemen, dat 30 procent van de patiënten werd behandeld met corticoïden, 52 procent met antivirale middelen en 80 procent met antibiotica en weliswaar allemaal op hetzelfde moment en in verschillende combinaties. Een casuïstiek (gevalsvoorbeeld) uit het Lancet (medisch tijdschrift) laat zien, hoe een 52-jarige patiënt op deze risicovolle manier werd behandeld - met een fatale afloop. Het is volgens mijn visie aannemelijk, dat een uit angst bedreven therapie met deze stoffen heeft geleid tot de bekende oversterfte en wellicht niet de infectie zelf. Wanneer echter dergelijke pogingen tot therapie eerst in de openbaarheid raken of zelfs worden gepropageerd, wordt het steeds moeilijker, afgezien van symptomatische maatregelen, therapeutische terughoudendheid aan te bevelen. Precies dit lijkt me echter bij een virale infectie de beste optie te zijn. Gezien het feit dat er in verschillende Europese landen over zeer uiteenlopende niveaus van oversterfte wordt bericht, dringt zich het vermoeden op, dat een verschillende agressieve therapie daarvoor verantwoordelijk zou kunnen zijn. Het zou kunnen zijn dat we in Duitsland daarom er zo goed vanaf gekomen zijn, omdat we vanaf het begin therapeutisch terughoudender waren en/of vanwege de slechte ervaringen van Italië, Spanje, Frankrijk en Engeland geleerd hebben en nauwelijks antivirale middelen ingezet hebben. Het zou ook interessant zijn de handelswijze van België te belichten, dat met een percentage van 800 doden per miljoen inwoners, tegenover Duitsland met 100 doden per miljoen inwoners, in Europa met afstand de hoogste oversterfte optekent”.
van ch.
Covid 19 – Dashboard by the Center for Systems Science and Engineering (CSSE) by Johns Hopkins University (JHU) https://gisanddata.maps.arcgis.com/apps/opsdashboard/index.html?fbclid=IwAR0EA4t77tl-Yrr_W66RF97yp22Y0rKveAgbsjOAZa0ki4j9XaUFEwu5SEY#/bda7594740fd40299423467b48e9ecf6
Sterftecijfers in samenhang met het Coronavirus (COVID-19) per miljoeninwoners in geselecteerde landen (Stand 31. juli 2020) https://de.statista.com/statistik/daten/studie/1111794/umfrage/todesfaelle-mit-coronavirus-covid-19-je-millionen-einwohner-in-ausgewaehlten-laendern/