Ernst Wolff: “Corona-pandemie – einddoel: digitaal geldfascisme”

Tekst uitzending
download

PDF (.pdf)

Word (.docx)

07.01.2021 | www.kla.tv/17876

Op dit moment hebben we enerzijds te maken met de sterkste recessie van de moderne tijd en anderzijds met financiële markten, die een hoge vlucht nemen, alsof alles prima in orde zou zijn. Op het eerste gezicht lijkt dit misschien een tegenstrijdigheid, doch het is er geen, daarentegen echter de voorbode van een, voor ons, uiterst gevaarlijke ontwikkeling. Laten we eerst eens kijken hoe we in deze situatie terecht gekomen zijn. Het wereldwijde financiële systeem werd na de crisis van 2007-2008 alleen in leven gehouden door de interventie van de centrale banken, die honderden miljarden in het systeem pompten en vervolgens wereldwijd de rente meer dan 700 keer verlaagden. Het geld stroomde echter niet naar de reële economie of ging naar degenen die het hardst door de crisis werden getroffen, maar bijna uitsluitend naar speculatie op de financiële markten, en heeft ertoe geleid, dat we al meer dan twaalf jaar een voortdurend opwaartse trend op de financiële markten hebben beleefd, ondanks de trage economische ontwikkeling. In de tweede helft van vorig jaar tekende zich dan steeds duidelijker een recessie af, waardoor deze trend tot stilstand kwam. En in maart van dit jaar stortte de olieprijs, sterker dan ooit tevoren, in en heeft de markten mee naar beneden getrokken. Daarna heeft men echter geen tegenmaatregelen genomen en geprobeerd de economie weer op gang te brengen, maar juist het tegenovergestelde gedaan: men heeft ze - middels een lockdown - voor het eerst over de hele wereld, bijna volledig stilgelegd - met als gevolg dat de beurzen sneller en heviger gekelderd zijn dan in 1929. De centrale banken hebben deze - bewust veroorzaakte - crash dan gebruikt als aanleiding om de - tot dan toe - grootste bedragen aller tijden in het wereldwijde financiële systeem te pompen. Dit heeft er op zijn beurt toe geleid, dat de zes grootste digitale groepen ter wereld hun - toch al monopolistische - positie zowel in de economische sector als op de financiële markten verder hebben kunnen uitbouwen. Hier zijn een paar cijfers: Tussen januari en eind juli 2020 steeg de aandelenkoers van Alphabet (het moederbedrijf van Google) met 17 procent, die van Microsoft met 38 procent en die van Facebook met 45 procent. Netflix is gestegen tot 66 procent, Apple tot 68,5 procent en Amazon tot 81 procent. Bovendien hebben we verschillende wereldrecords gezien: Apple is sinds vorige week het eerste bedrijf ter wereld met een marktwaarde van meer dan 2 biljoen dollar. Na de oprichting in 1976 duurde het 42 jaar voordat Apple de grens van 1 biljoen dollar doorbrak. Voor het tweede biljoen waren twee jaar genoeg. Elon Musk heeft het - in minder tijd dan wie dan ook - gebracht tot een vermogen van 100 miljard dollar, en Jeff Bezos, de oprichter van Amazon, is - sinds een paar dagen - de eerste persoon, wiens vermogen de grens van 200 miljard dollar heeft overschreden. Ook de financiers op de achtergrond hebben er sterk van geprofiteerd. Elke vijfde dollar die de FED sinds maart heeft gecreëerd, is in de zakken van de Amerikaanse miljardairs terechtgekomen en heeft ervoor gezorgd dat het vermogen van de 12 rijksten van hen sinds medio augustus is gegroeid tot meer dan 1 biljoen dollar. Dit alles is gebeurd, terwijl tegelijkertijd miljoenen mensen, in zowel Amerika, als de overige industrielanden, hun baan verloren hebben en velen van hen hun bestaansmiddelen. De situatie ziet er nog slechter uit in de opkomende markten: volgens de Internationale Arbeidsorganisatie is het inkomen van 1,6 miljard mensen, die onregelmatig werken, dat wil zeggen zonder contract, wereldwijd met gemiddeld 60 procent gedaald, en met meer dan 80 procent in Afrika en Latijns-Amerika. De - door de regeringen bewust teweeggebrachte - lockdown en het aansluitende monetaire beleid van de centrale banken hebben dus aan de ene kant van de samenleving een historisch proces van concentratie van activa en macht ten gunste van de grote IT-concerns op gang gebracht en aan de andere kant een humanitaire catastrofe van onvoorstelbare omvang. En dit is nog maar het begin. Wie vandaag gelooft, dat de verloren gegane banen zullen terugkomen, die vergist zich. Het bedrijfsmodel van de grote IT-monopolies, die ons na de lockdown meer dan ooit domineren, voorziet immers niet in een toename, maar integendeel de snelle afbouw van miljoenen verdere arbeidsplaatsen. De inzet van thuiskantoren, thuisonderwijs, zelfrijdende auto's, werkrobots, 3D-printers en de alles omvattende invoering van biometrie, tot en met de directe verbinding van mens en techniek middels netwerken - dus, het hele spectrum van de digitalisering - zal miljoenen en veel miljoenen andere banen overbodig maken, en dat wel zeer binnenkort. Maar dat kan de menselijke samenleving in haar huidige vorm niet aan. Door de explosie van de sociale uitgaven, die de werkloosheid met zich meebrengt, zullen de - nu al diep in de schulden zittende - lidstaten hun toevlucht moeten nemen tot bezuinigingsprogramma's, die alles wat ze tot nu toe hebben gezien, zullen overschaduwen en zeker leiden tot enorme sociale omwentelingen, die dan nauwelijks nog te door de politie of het leger te beheersen zijn. Wat dan? Zal onze samenleving in chaos en burgeroorlogen verzinken? Deze vraag hebben zich de vermogenden waarschijnlijk ook al gesteld, want er bestaat daarop al een antwoord van hen. Het heet: totale controle met behulp van digitaal geld. Alle grote centrale banken en alle grote IT-monopolies werken momenteel aan de ontwikkeling van nieuwe, girale betaalmogelijkheden. Twee concepten spelen daarbij een belangrijke rol: helikoptergeld en de digitale centrale bankvaluta. Aangezien werklozen geen geld verdienen en dus geen consumenten zijn, zal men hen onvermijdelijk geld ter beschikking moeten stellen om zo de vraag in de economie te stimuleren. Dit geld zal men vergoeilijkend “onvoorwaardelijk basisinkomen” noemen, hoewel het zal worden gekoppeld aan de voorwaarde, dat de ontvangers het onmiddellijk in de consumptie steken en bijvoorbeeld niet sparen. Om ervoor te zorgen dat het geld wordt gebruikt zoals gewenst, zullen de centrale banken het rechtstreeks in digitale vorm onder de ontvangers verdelen. Dit betekent: werklozen en bijstandtrekkers zullen bijvoorbeeld op hun mobiele telefoon een wallet verkrijgen, waarop ze hun betalingen in ontvangst kunnen nemen en doorsturen. Maar daarmee zou de doos van Pandora worden geopend, want daarmee zou de eerste stap worden gezet in de richting van een volledige omvorming van ons huidige geldsysteem, dat op dit moment - grotendeels onopgemerkt door het publiek - wordt versneld door de centrale bankiers - de digitale centrale bankvaluta. Het plan voorziet erin de traditionele depositohandel van de banken volledig af te schaffen, iedere burger slechts één rekening bij de centrale bank toe te wijzen en deze te gebruiken voor alle geldtransacties zonder contant geld. Dat het hierbij niet handelt om verre toekomstmuziek, blijkt onder meer uit de huidige vermindering van de hoeveelheid contant geld dat in omloop is, de snel voortschrijdende sluiting van bankfilialen en het voorbeeld van China, dat op 16 april van dit jaar - dus midden in de Corona-crisis - is begonnen met de introductie van dit nieuwe geld. Niemand kan op dit moment zeggen, wanneer men deze plannen bij ons werkelijkheid laat worden, maar men moet over één ding duidelijk zijn: We staan op een historisch keerpunt. De lockdown was niets anders dan het bewust veroorzaakte voorwendsel voor de laatste grote reddingsactie van het bestaande financiële systeem. De wereld van het geld in zijn huidige vorm is ten einde. Het banksysteem, dat zo'n 600 jaar geleden is ontstaan, eveneens. In zoverre degenen, die de macht in handen hebben, ook verder onze toekomst blijven bepalen, hebben ze geen andere keuze, dan hun toevlucht te nemen tot de digitale valuta van de centrale bank en te proberen ons allemaal op deze manier te controleren en te reguleren. Dat daarbij de centrale banken een alliantie aangaan met de digitale groepen, ons dus een half-particuliere munt te wachten staat, toont aan, dat we op dit moment op de drempel staan van de ergste vorm van - de van bovenaf opgelegde - planeconomie - het autocratische corporatisme, het ideaalbeeld van Benito Mussolini.

van hm.

Bronnen/Links: Ernst Wolff in Wall Street Spezial-Sendung „Corona-Pandemie – Endziel: Digitaler Finanzfaschismus“: https://kenfm.de/the-wolff-of-wall-street-spezial-corona-pandemie-endziel-digitaler-finanzfaschismus/