Schokkende onderzoeksresultaten tonen aan: gebruik microgolfovens is verre van ongevaarlijk

Wij kennen allemaal microgolfovens (magnetrons) uit onze eigen keukens of gebruiken ze bijvoorbeeld in kantines. Dat het gebruik van in de microgolfoven verhit voedsel ernstige schade aan de gezondheid kan toebrengen, wordt in deze uitzending uitgelegd, evenals waarom en door wie de resultaten van onderzoek hiernaar worden onderdrukt. [verder lezen]

Licentie:

Creative Commons-licentie met bronvermelding

Schokkende onderzoeksresultaten tonen aan: gebruik microgolfovens is verre van ongevaarlijk

14.08.2021 | www.kla.tv/19553

In veel moderne keukens zijn microgolfovens (magnetrons), die snel en gemakkelijk voedsel opwarmen, standaard. Het kookproces in de microgolfoven verschilt echter aanzienlijk van het traditionele koken. De microgolfstralen dringen het binnenste van het voedsel binnen met een frequentie van ongeveer 2,45 GHz. Het wisselende elektrische en vooral het wisselende magnetische veld van de straling brengt alle gepolariseerde moleculen en ionen in trilling - dit zijn vooral zout en “vochtig” voedsel, maar ook eiwitten. De moleculaire trilling verwarmt het voedsel als het ware “van binnenuit”. Helaas varieert de intensiteit hiervan sterk, wat in het geval van proteïnen kan leiden tot breuken in het molecuul op plaatsen die niet door conventionele verhitting worden gebroken. Er gaan dan ook al geruime tijd stemmen op die waarschuwen en beweren dat voedsel uit de microgolfoven een risico voor de menselijke gezondheid vormt. Er is zelfs werkelijk onderzoek dat wijst op niet-thermische, d.w.z. niet door warmte veroorzaakte effecten door de elektromagnetische golven van deze keukenapparatuur. Heel weinig mensen zijn zich ervan bewust dat ze met een microgolfoven een zendtoestel met hoog vermogen bedienen. Ter vergelijking: een draadloos WIFI-netwerk zendt ook uit op een frequentie van 2,4 GHz. Maar volgens de fabrikant mag niemand zich in de onmiddellijke nabijheid van de WIFI bevinden. Het is belangrijk te weten dat microgolfovens straling lekken die de afgeschermde kookruimte verlaten! Lekstraling is de energie die nog buiten de microgolfoven kan worden gemeten. Gedurende de levensduur van ongeveer 10 jaar van een microgolfoven neemt deze lekstraling toe. Het is een overheidsvoorschrift dat de toegestane lekstraling voor microgolfovens niet hoger mag zijn dan 5mW/cm² op een afstand van 5 cm van de deur. Onderzoek van de laatste jaren heeft echter aangetoond dat nu al waarden onder 0,1mW/cm² moeten worden aangehouden om schadelijke gevolgen voor het menselijke immuunsysteem zoveel mogelijk uit te sluiten! In deze uitzending worden enkele belangrijke studieresultaten gepubliceerd als tegenstem voor de bagatellisering van de kant van de industrie. Microgolfovens werden tegen het einde van de Tweede Wereldoorlog in Duitsland ontwikkeld. De weermacht wilde een eenvoudige methode om de soldaten aan het front van warm eten te voorzien. Het gezondheidsrisico werd echter al snel duidelijk en het verhitten van voedsel met microgolfovens werd voor de weermacht verboden. Na het einde van de Tweede Wereldoorlog ontdekten de Geallieerden de documentatie over deze apparaten. Terwijl Amerika deze documenten geheim hield, gingen de Russen door met hun onderzoek en verboden zij in 1976 het gebruik van microgolfovens. De Russische experimenten leverden verontrustende bevindingen op: Microgolfstraling verwarmt wel het voedsel, maar vernietigt ook de voedingswaarde van het voedsel. In melk en granen werden kankerverwekkende verbindingen gevormd. De veranderingen in het voedsel veroorzaakten bij de proefpersonen spijsverteringsproblemen, stoornissen in het lymfestelsel en een toename van zieke cellen in het bloed. Het is dus al lang bekend dat het gebruik van microgolfovens zeker niet onschadelijk is. Al in 1980 heeft het Instituut voor Stralingshygiëne van het Duitse Federale Bureau voor de Volksgezondheid melding gemaakt van stofwisselingsstoornissen bij de mens ten gevolge van de inname van microgolfvoeding. De microgolfvoeding leidde tot een beïnvloeding van de celgroei en tot veranderingen in de schildklier- en bijnierfunctie. Tien jaar later, in 1991, onderzochten de Zwitserse bioloog Dr. Hans U. Hertel en Bernard H. Blanc van de ETH Lausanne opnieuw het effect van microgolfvoeding op het menselijk organisme. In de studie werd het effect van microgolfvoeding op mensen vergeleken met conventioneel bereid voedsel. Daaruit bleek dat voedsel dat in een microgolfoven was bereid, onmiddellijk na inname opvallende veranderingen veroorzaakte in het bloed van de proefpersonen. Volgens de auteurs van de studie wijst dit op het begin van een ziekelijk proces, zoals het geval kan zijn bij de ontwikkeling van kanker. De kosten van de studie door Dr. Hans U. Hertel en Bernard H. Blanc werden geraamd op ongeveer 150.000 Zwitserse frank. De financiering werd echter geweigerd met het argument dat er geen behoefte was aan onderzoek op dit gebied. Maar de twee wetenschappers besloten de omvang van de studie zo in te perken dat zij hun experiment uit eigen zak konden financieren. In 1992 wees ook het Zwitserse Federale Bureau voor Volksgezondheid (BAG) dierproeven om de gezondheid van microgolfvoeding te beoordelen, af. De reden hiervoor was dat zij “moesten worden afgewezen omdat zij volgens de huidige stand van kennis niet noodzakelijk waren en om redenen van dierenbescherming”. Wie als wetenschapper op de gevaren van microgolven wijst, moet massale vijandigheid verwachten. Dr. Hans U. Hertel werd door het Fachverband Elektroapparate für Haushalt und Gewerbe Schweiz (FEA) (Vakverbond voor elektro-apparaten voor huidhouding en ambachten Zwitserland (FEA)) aangeklaagd na de publicatie van zijn studieresultaten over de effecten van microgolfvoeding en werd in 1994 door het Zwitserse Federale Gerechtshof veroordeeld. De rechtbank heeft een inbreuk op de wet op de oneerlijke concurrentie vastgesteld en Hertel verboden de “controversiële these” te herhalen. Alleen het Europees Hof voor de Rechten van de Mens heeft Hertel later het recht verleend zijn wetenschappelijke bevindingen over het kankerverwekkende effect van microgolfovens te publiceren. Voor Hertel, een natuurwetenschapper, is er geen twijfel mogelijk: “Microgolven veroorzaken kanker.” Dit was in 1941 ook aangetoond door studies aan de Humboldt Universiteit in Berlijn, waarvan het publiek nooit wat vernam. Hertel zegt: “Al het belangrijke werk wordt onderdrukt.” Uit verschillende studies is gebleken dat in de microgolfoven verhitte melk aanzienlijk verandert. De microgolfoven splitst het eiwit in de melk in aminozuren, d.w.z. basisbouwstenen van eiwitten, die niet in de natuur voorkomen. Deze stoffen kunnen bij de mens bewerken dat de immuun afweer, die eigen is aan het lichaam, wordt veranderd. Bovendien is een verlaging van het gehalte aan foliumzuur, dat absoluut noodzakelijk is voor de bloedvorming, geconstateerd. Nadat moedermelk in de microgolfoven tot 98°C was verhit, nam de groei van colibacteriën ondanks het effect van de warmte, toch nog 18-maal toe. Deze bacteriën kunnen koorts, diarree en overgeven veroorzaken. Er werd ook een verlies van activiteit van alle afweerstoffen vastgesteld. De auteurs vermoeden dat niet alleen thermische effecten, maar ook effecten zonder warmte-effect een rol kunnen spelen. Dit doet de vraag rijzen hoe het mogelijk is dat microgolfovens nog steeds ongevaarlijk worden genoemd. Maar er is een alternatief voor de microgolfoven, een stoompan. Een getroffen persoon doet verslag van zijn ervaring: “Toen ik 33 jaar oud was, begon ik hartpijn te krijgen. Ik vond dit heel vreemd, omdat ik gezond probeerde te eten en ook regelmatig sportte. Bij elke lunch in de zaak warmde ik telkens het eten van de vorige dag in de microgolfoven. Ik voelde me vaak erg moe na het eten, dus begon ik te lezen over voedselbereiding. Toen ik las over de schadelijkheid van microgolfvoeding, was ik geschokt. Ik zocht meteen naar een alternatief voor de microgolfoven en vond het: Een stoompan, die voedsel in ongeveer zes minuten opwarmt, is er in draagbare vorm. Sindsdien zijn de gezondheidsklachten snel verdwenen.” Conclusie: Het publiek wordt onwetend gehouden over de vele feiten van de mogelijke effecten van microgolfvoeding op onze gezondheid. Vanaf het begin zijn kritische stemmen onderdrukt en werd onderzoek afgewezen. Dit doet sterk denken aan de officiële argumentatie over de gevaren van mobiele communicatie straling. Ook hier wordt alleen een door warmte veroorzaakt effect erkend, biologische effecten worden consequent ontkend. De gezondheid van de bevolking wordt zo achteloos en onverantwoordelijk opgeofferd aan economische belangen. Tot slot een citaat van Dr. Joachim Mutter, specialist voor hygiëne en milieugeneeskunde: “Volgens wetenschappelijke inzichten hadden microgolven uiterlijk in de jaren tachtig verboden moeten worden.”

van rg.