กลัวโรคระบาด ผลจากการล้างสมอง 40 ปี?

21.08.2025 | www.kla.tv/38622

คุณรู้หรือไม่ว่าความกลัวภัยโรคระบาดร้ายแรงฝังรากลึกอยู่ในจิตใจของมวลมนุษยชาติอย่างไร เชื่อกันว่าการล้างสมองกว่า 40 ปีทำให้การบังคับใช้มาตรการบีบบังคับในนามของเผด็จการสาธารณสุขในช่วงการระบาดใหญ่ของไวรัสโคโรนาเป็นไปได้ ไมเคิล ไลท์เนอร์ นักข่าว นักเขียน และผู้สร้างภาพยนตร์ ได้สาธิตให้เห็นในการบรรยายบน YouTube ของเขาที่แฝงไปด้วยข้อมูลเชิงลึกในหัวข้อ "เอดส์ – มารดาแห่งโรคระบาดทั้งหมด" ว่าเรื่องราวของโรคระบาดใหญ่ครั้งแรกที่มีความสำคัญระดับนานาชาตินั้นพัฒนาและแพร่กระจายผ่านการปลุกปั่นความกลัวแบบเจาะจง ด้วยความอนุเคราะห์จากไมเคิล ไลท์เนอร์ Kla.TV ขอแบ่งปันผลการวิจัยเชิงสืบสวนของเขาด้านล่างนี้ 40 ปีแห่งการล้างสมอง องค์ประกอบสำคัญของการล้างสมองคือ ในภาพยนตร์ โดยเฉพาะภาพยนตร์นิยายวิทยาศาสตร์ ไวรัสจะกลายพันธุ์อย่างต่อเนื่อง และสามารถเปลี่ยนแปลงผู้คนได้อย่างสิ้นเชิงภายในระยะเวลาอันสั้น สิ่งนี้จุดประกายความกลัวไวรัสร้ายแรงในใจผู้คน ประการที่สอง ความกลัวโรคระบาดที่คุกคามชีวิตถูกปลุกปั่นขึ้นทุกๆ สองสามปี ในปี 2014 การระบาดของอีโบลาในแอฟริกา ซึ่งท้ายที่สุดแล้วเป็นผลมาจากการเปลี่ยนแปลงนิยามของอีโบลา ยกตัวอย่างเช่น ภาวะเลือดออกภายในที่เกิดจากโรคทางเดินอาหารรุนแรงก็ถูกจัดเป็นกรณีของอีโบลาเช่นกัน ในปี 2009 มีไข้หวัดใหญ่สายพันธุ์ใหม่ ตั้งแต่ปี 1997 มีไข้หวัดนกเพิ่มขึ้น และในปี 2002/2003 มีการระบาดของโรคซาร์ส แต่คุณได้ค้นคว้าหรือไม่ว่ามีอัตราการเสียชีวิตเพิ่มขึ้นจริงหรือไม่จากตัวเลขและข้อเท็จจริงที่เผยแพร่ออกมา คุณเห็นไหม อหิวาตกโรค กาฬโรค และไข้รากสาดใหญ่ ล้วนเป็นโรคระบาดที่แท้จริง! เฉพาะในยุโรปในศตวรรษที่ 14 กาฬโรคคร่าชีวิตผู้คนไป 25 ล้านคน เอดส์ – มารดาแห่งโรคระบาดทั้งปวง และตอนนี้มาถึงเรื่องเอดส์ – มารดาแห่งโรคระบาดทั้งปวง ซึ่งเป็นชนวนให้เกิดกระแสตื่นตระหนกเกี่ยวกับไวรัสและโรคร้ายแรงทั่วโลกในปี พ.ศ. 2524 คำว่า “โรคระบาดครั้งใหญ่” เคยเป็นพาดหัวข่าวบนหน้าปกนิตยสาร “Der Spiegel” ในขณะนั้น ความตายบรรเลง “บทเพลงแห่งความตาย” ลงบนไวโอลิน ควบคู่ไปกับโรคระบาดครั้งใหญ่ ได้แก่ เอดส์ ซิฟิลิส กาฬโรค อหิวาตกโรค และไข้ทรพิษ คนหนุ่มสาวในหมู่พวกคุณคงนึกภาพไม่ออกว่ากระแสตื่นตระหนกเกี่ยวกับเอชไอวี/เอดส์ในช่วงทศวรรษ 1980 จะเป็นอย่างไร พาดหัวข่าวก็เต็มไปด้วยเรื่องราวต่างๆ เช่นเดียวกัน เหมือนกับช่วงการระบาดของไวรัสโคโรนา ผู้คนต่างหวาดกลัวกันอย่างมาก สถาบันโรเบิร์ต คอช ได้ประเมินจำนวนผู้ติดเชื้อเอชไอวีรายใหม่ และผลปรากฏว่าชาวเยอรมันคนสุดท้ายจะติดเชื้อเอดส์ในปี พ.ศ. 2539 และเสียชีวิตในเวลาไม่นานหลังจากนั้น ผู้คนจึงถูกโน้มน้าวว่า อีกเจ็ดปี เราทุกคนจะต้องตาย การเปรียบเทียบตัวเลขผู้เสียชีวิตเพื่อจำแนกภัยคุกคามจากโรคเอดส์ ควรชี้แจงให้ชัดเจนว่าการเปรียบเทียบตัวเลขต่อไปนี้ไม่ได้มีเจตนาที่จะลดความสำคัญของการเสียชีวิตจากโรคเอดส์ เมื่อเปรียบเทียบตัวเลขจริงในขณะนั้น จะเห็นได้ชัดว่า ตัวอย่างเช่น อัตราการเสียชีวิตของทารกในเยอรมนีระหว่างปี พ.ศ. 2527 ถึง พ.ศ. 2536 ภายในเจ็ดวันแรกของชีวิต สูงกว่าจำนวนผู้เสียชีวิตจากโรคเอดส์ต่อปีเสมอ ระหว่างปี พ.ศ. 2524 ถึง พ.ศ. 2541 มีผู้เสียชีวิตจากโรคเอดส์ในเยอรมนี 10,000 ราย ในปี พ.ศ. 2539 สัดส่วนของผู้เสียชีวิตที่เกี่ยวข้องกับโรคเอดส์ในเยอรมนีอยู่ที่ 0.22 ต่อประชากร 1,000 ราย ในช่วงทศวรรษ 1990 มีผู้เสียชีวิตจากการฆ่าตัวตายในเยอรมนี 1.5 รายต่อชั่วโมง คิดเป็น 13,140 รายต่อปี หรือสูงกว่าผู้เสียชีวิตจากการระบาดของโรคเอดส์ในปี พ.ศ. 2539 ถึง 7 เท่า ในปี พ.ศ. 2539 ความเสี่ยงของการเสียชีวิตจากอุบัติเหตุสูงกว่าความเสี่ยงของการเสียชีวิตจากโรคเอดส์ประมาณ 18 เท่า ขอเตือนความจำ: ระหว่างปี ค.ศ. 1347 ถึง 1352 โรคระบาดคร่าชีวิตผู้คนในยุโรปไป 25 ล้านคน เอดส์: กลยุทธ์แห่งการบิดเบือน การบิดเบือน และการหลอกลวง การรณรงค์เพื่อการป้องกัน เมื่อเห็นได้ชัดว่าเยอรมนีไม่ได้ถูกคุกคามด้วยการสูญพันธุ์จากโรคเอดส์ จึงมีคำกล่าวอ้างว่าการรณรงค์เรื่องเพศสัมพันธ์ที่ปลอดภัยและการใช้ถุงยางอนามัยสามารถป้องกันการแพร่ระบาดของโรคเอดส์ได้ กราฟด้านซ้ายแสดงจำนวนถุงยางอนามัยที่ขายในเยอรมนีระหว่างปี ค.ศ. 1978 ถึง 1994 ตัวเลขที่ต่ำที่สุดอยู่ที่ปี ค.ศ. 1984/1985 และในช่วงต้นทศวรรษ 1990 มีการขายถุงยางอนามัยเพิ่มขึ้นประมาณ 0.2 ชิ้นต่อคนต่อปีเมื่อเทียบกับปี ค.ศ. 1979 ก่อนที่การระบาดของโรคเอดส์อันร้ายแรงจะเริ่มต้นขึ้น ดังนั้น การรณรงค์เรื่องเพศสัมพันธ์ที่ปลอดภัยจึงไม่มีผลกระทบใดๆ ที่เห็นได้ชัดเจน กราฟด้านขวาแสดงจำนวนผู้ติดเชื้อเอชไอวีที่คำนวณย้อนหลัง ซึ่งหมายความว่าเมื่อพิจารณาจากปริมาณไวรัส จะสามารถระบุได้อย่างคร่าวๆ ว่าผู้ที่เพิ่งตรวจพบเชื้อเอดส์จะต้องติดเชื้อเมื่อใด เครื่องหมายกากบาทเป็นจุดเริ่มต้นของการรณรงค์ป้องกัน ดังที่คุณเห็น การเปิดตัวการรณรงค์ป้องกันไม่ได้ส่งผลกระทบต่อการติดเชื้อเอชไอวีรายใหม่เลย การเผยแพร่ข้อมูลผู้ป่วยโรคเอดส์ จากภาพกราฟิกที่แสดงข้างต้น จำนวนผู้ป่วยโรคเอดส์ในเยอรมนีเพิ่มขึ้นอย่างต่อเนื่องระหว่างปี พ.ศ. 2529 ถึง พ.ศ. 2539 ได้อย่างไร? นับรวมผู้ป่วยโรคเอดส์แบบสะสม ซึ่งหมายความว่า ผู้ป่วยโรคเอดส์ในปี พ.ศ. 2535 ถูกนับรวมในจำนวนผู้ป่วยโรคเอดส์ในปี พ.ศ. 2536 ผู้ป่วยโรคเอดส์ทุกคนถูกนับเป็นผู้ป่วยโรคเอดส์รายใหม่ในแต่ละปี ไม่ว่าผู้ป่วยจะเสียชีวิตหรือได้รับการรักษาหายแล้วก็ตาม การเพิ่มจำนวนผู้ป่วยเกิดขึ้นโดยเจตนาหรือไม่เกิดจากอะไร เพราะจำนวนผู้ติดเชื้อที่เพิ่มขึ้นหมายถึงความกลัวที่เพิ่มขึ้น? คอลัมน์ที่เล็กกว่าและเบากว่าในกราฟนี้แสดงจำนวนผู้ป่วยเอดส์รายใหม่ในแต่ละปี อย่างไรก็ตาม มีการเปิดเผยเฉพาะจำนวนผู้ป่วยสะสมเท่านั้น นิยามและการวินิจฉัยโรคเอดส์ โรคเอดส์ถูกนิยามใหม่ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ในแผนภาพที่แสดง คุณจะเห็นได้ว่าในปี พ.ศ. 2536 สหรัฐอเมริกามีรายงานว่าพบผู้ติดเชื้อเอดส์รายใหม่เพิ่มขึ้นอย่างมากเมื่อเทียบกับประเทศอื่นๆ อย่างไรก็ตาม นี่เป็นเพราะในปี พ.ศ. 2536 สหรัฐอเมริกาเป็นประเทศเดียวที่นิยามโรคเอดส์ด้วยจำนวนลิมโฟไซต์ T4 ที่ต่ำกว่า ในแอฟริกา เอชไอวีมักได้รับการวินิจฉัยทางคลินิก ซึ่งหมายความว่าต้องผ่านเกณฑ์หลักสองข้อและเกณฑ์รองหนึ่งข้อ จากนั้นจึงถือว่าผู้ป่วยเป็นโรคเอดส์โดยไม่ต้องตรวจทางห้องปฏิบัติการเพิ่มเติม ในแอฟริกา โรคความยากจนแบบคลาสสิกถูกนิยามใหม่ "นิยามการากัส" ของโรคเอดส์สำหรับอเมริกาใต้ ระบุว่า: "แม้ว่าผู้ป่วยโรคเอดส์ในบราซิลมักมีไข้ ท้องเสีย และน้ำหนักลดเกินเกณฑ์ที่กำหนด แต่มักไม่ได้รับการตรวจพบบ่อยพอที่จะตรงตามเกณฑ์ขององค์การอนามัยโลก เพื่อหลีกเลี่ยงความยากลำบากในการกำหนดน้ำหนักปกติหรือการชั่งน้ำหนักผู้ป่วยจำนวนมาก นิยามการากัสจึงอนุญาตให้วินิจฉัยภาวะน้ำหนักต่ำกว่าเกณฑ์ทางคลินิกได้โดยไม่ต้องชั่งน้ำหนักผู้ป่วย" เห็นได้ชัดว่า ประชากรในอเมริกาใต้ไม่ได้ขาดสารอาหารมากพอที่จะถือว่าเป็นผู้ป่วยโรคเอดส์ นิยามนี้ทำให้จำนวนผู้ป่วยโรคเอดส์ยังคงสูงอยู่ จำนวนผู้ป่วย จำนวนผู้ป่วยโรคเอดส์ถูกกำหนดอย่างไร? จำนวนผู้ป่วยโรคเอดส์ที่รายงานแต่ละรายถูกคูณด้วยปัจจัยต่างๆ ในแต่ละภูมิภาค ในเอเชียคูณ 84.55 ในแอฟริกาคูณ 6.65 หรือในทวีปอเมริกา ไม่รวมสหรัฐอเมริกา คูณ 3.98 การตรวจเอชไอวี ต่อมาชุดตรวจเอชไอวีบางชุดถูกเพิกถอนและต้องถูกถอดออกจากตลาดเนื่องจากให้ผลลัพธ์ที่ไม่เหมาะสม ดังที่แสดงไว้ในรายการที่เผยแพร่โดยสถาบันพอล เออร์ลิช นอกจากนี้ ยังมีปัจจัยหลายประการที่ทราบกันว่าเป็นสาเหตุของผลการตรวจเอชไอวีที่เป็นบวกลวง ซึ่งเป็นปัจจัยที่ได้รับการระบุโดยบทความทางวิทยาศาสตร์ที่ได้รับการยอมรับและมีชื่อเสียง นอกจากนี้ ชุดตรวจเหล่านี้ยังไม่สอดคล้องกันในแต่ละประเทศหรือภูมิภาค นี่คือบางส่วนของการบรรยายของไมเคิล ไลท์เนอร์ ที่แสดงให้เห็นว่าโรคเอดส์ถูกบิดเบือนและบิดเบือนอย่างจงใจจนกลายเป็นโรคระบาดระดับโลกที่อันตราย คุณสามารถดูลิงก์สำหรับการบรรยายฉบับเต็มได้ภายใต้แหล่งที่มาในเครดิต บทสรุป บทสรุปของไมเคิล ไลท์เนอร์ คือ: "หากปราศจากยุคสมัยนี้ ตลอด 40 ปีที่หนังสือพิมพ์ โทรทัศน์ และภาพยนตร์เต็มไปด้วยไวรัสร้ายที่พยายามกำจัดเราอยู่ตลอดเวลา ความไร้สาระของโรคระบาดนี้ที่เปลี่ยนชื่อเป็นไวรัสโคโรนา คงจะเป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน" เราปิดท้ายด้วยคำพูดของ Kary Mullis ผู้ได้รับรางวัลโนเบลสาขาเคมี ซึ่งกระตุ้นให้เราตั้งคำถามเชิงวิพากษ์และพิสูจน์สิ่งที่นำเสนอให้เราทราบ "หากนักวิทยาศาสตร์ 99 เปอร์เซ็นต์เห็นด้วย แสดงว่ามีแนวโน้มสูงว่าสิ่งนั้นผิด" ดังนั้น โปรดรับชม Kla.TV และบอกต่อเกี่ยวกับรายการอันมีรากฐานที่มั่นคงของเรา

from mfg

Sources/Links: AIDS – die Mutter aller Seuchen von Michael Leitner [1] https://www.youtube.com/watch?v=bqakiw7V6QE