การกลับมาอย่างร้ายกาจของเศรษฐกิจสงคราม – และผลที่ตามมาอันเลวร้าย

18.09.2025 | www.kla.tv/38894

เศรษฐกิจสงครามหมายความว่าอย่างไร เศรษฐกิจสงครามหมายความว่า "ในสงคราม ทุกสิ่งทุกอย่างอยู่ภายใต้เป้าหมายของสงคราม ดังนั้นเศรษฐกิจจึงขึ้นอยู่กับโครงสร้างที่แตกต่างกัน" ทิลมัน บรึค นักเศรษฐศาสตร์ชาวเยอรมันกล่าว บรึคเป็นผู้ก่อตั้งและผู้อำนวยการศูนย์ความมั่นคงและการพัฒนาระหว่างประเทศ มหาวิทยาลัยฮุมโบลดต์ กรุงเบอร์ลิน กล่าวโดยสรุปคือ รัฐเข้าควบคุม และเศรษฐกิจก็ดำเนินไปตามเป้าหมาย ดังที่เห็นได้จากรายงานข่าวประจำวัน สหภาพยุโรปกำลังเตรียมเปลี่ยนอุตสาหกรรมไปสู่เศรษฐกิจสงคราม การจัดสรรเงินกู้ชั่วคราวจำนวน 8 แสนล้านยูโรสำหรับอุตสาหกรรมอาวุธได้รับการอนุมัติเมื่อปลายเดือนมีนาคม 2568 นอกจากนี้ เมื่อต้นเดือนมิถุนายน 2568 คณะกรรมาธิการยุโรปได้จัดสรรเงินประมาณ 335 พันล้านยูโรจากกองทุนช่วยเหลือโควิด-19 เพื่อสนับสนุนด้านอาวุธ สวิตเซอร์แลนด์ก็ไม่มีข้อยกเว้นในเรื่องนี้ รัฐสภาเพิ่งอนุมัติการเพิ่มงบประมาณทางทหารเป็น 3 หมื่นล้านฟรังก์สวิส จนถึงปี 2571 แต่ถึงอย่างนั้นก็ยังดูเหมือนไม่เพียงพอสำหรับผู้แทนบางส่วน ทั้งในสหภาพยุโรปและสวิตเซอร์แลนด์ ทำไมต้องเป็นเช่นนี้? ภัยคุกคามจากสงครามรุกรานของรัสเซียนั้นมีอยู่จริงจริงหรือ? หรือมีอะไรอย่างอื่นที่เสี่ยงอันตรายอยู่จริง? ไม่ว่าเศรษฐกิจสงครามจะพัฒนาไปอย่างไร ผู้เสียภาษีและคนรุ่นหลังจะต้องแบกรับต้นทุนที่สูงลิ่วนี้ ผลกระทบคืออะไร? ความต้องการทางการเงินที่สูงลิ่วหลายแสนล้านยูโรสำหรับการสร้างอาวุธยุทโธปกรณ์ครั้งใหญ่ กำลังฉุดรั้งการเติบโตของภาคเอกชน การใช้จ่ายด้านโครงสร้างพื้นฐาน การศึกษา การปกป้องสิ่งแวดล้อม การดูแลสุขภาพ ฯลฯ กำลังถูกละเลยอย่างรุนแรง สิ่งเหล่านี้ยิ่งทำให้ปัญหาทางสังคม เศรษฐกิจ และการเมืองในประเทศทวีความรุนแรงขึ้น ด้วยความขัดแย้งและวิกฤตการณ์ทางการเมืองและเศรษฐกิจ ความไม่ไว้วางใจในสังคมจึงเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว ความพยายามของนักการเมืองที่จะควบคุมจิตใจของมวลชนให้ดำเนินไปในเส้นทางสงคราม ผ่านการโฆษณาชวนเชื่อของรัฐและสื่อสาธารณะที่พึ่งพาเศรษฐกิจ กำลังดำเนินไปในรูปแบบที่เลวร้ายยิ่งขึ้นเรื่อยๆ ดังที่ได้กล่าวไปแล้ว ขณะนี้การใช้จ่ายทางทหารกำลังเพิ่มขึ้นอย่างมากในประเทศตะวันตกทุกประเทศ นอกเหนือจากงบประมาณด้านกลาโหมที่วางแผนไว้ใหม่กว่า 8 แสนล้านยูโรในสหภาพยุโรปแล้ว ประเทศสมาชิกนาโตเพิ่งตัดสินใจเพิ่มงบประมาณด้านการทหารเป็น 5% ของผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ มีเพียงสเปน ฮังการี และสโลวาเกียเท่านั้นที่แสดงความกังวลอย่างมากเกี่ยวกับเป้าหมาย 5% งบประมาณด้านกลาโหมในประเทศสมาชิกนาโตส่วนใหญ่อยู่ที่ประมาณ 2% ของผลิตภัณฑ์มวลรวมภายในประเทศ ยกตัวอย่างเช่น สหพันธ์สาธารณรัฐเยอรมนี งบประมาณดังกล่าวจะหมายถึงการเพิ่มขึ้นของงบประมาณด้านกลาโหมจาก 9 หมื่นล้านยูโรเป็น 160 พันล้านยูโรต่อปี ในช่วงกลางทศวรรษ 1990 ค่าใช้จ่ายอยู่ที่ "เพียง" 45 พันล้านยูโร และนั่นเป็นจำนวนบุคลากรและยุทโธปกรณ์ที่เพิ่มขึ้นเกือบสองเท่าในยุคการเกณฑ์ทหาร โดยไม่มีการมีส่วนร่วมในภารกิจต่างประเทศ มีการลงทุนด้านเทคโนโลยีทางทหารมากขึ้นเรื่อยๆ และความกลัวศัตรูที่ถูกกล่าวหาก็ถูกปลุกปั่นขึ้นอย่างต่อเนื่องเพื่อให้เห็นความชอบธรรมในการใช้จ่าย ภาพเดียวกันนี้ปรากฏให้เห็นในช่วงก่อนสงครามโลก เราสังเกตเห็นอะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้บ้าง? ดังที่เห็นได้จากเว็บไซต์ "produktion.de" ภายใต้หัวข้อ "Focus" และ "Arms Industry" บริษัทวิศวกรรมเครื่องกลแบบดั้งเดิมจำนวนมากขึ้นเรื่อยๆ กำลังเข้าสู่ห่วงโซ่คุณค่าที่สำคัญยิ่งต่อความมั่นคง นอกจากความท้าทายทางภูมิรัฐศาสตร์แล้ว การเปลี่ยนแปลงกระบวนทัศน์ทางเทคโนโลยีเป็นปัจจัยสำคัญที่สุดที่นำมาซึ่งแรงผลักดันใหม่ ตัวอย่างเช่น: • ปัญญาประดิษฐ์สำหรับการจดจำเป้าหมาย • ระบบป้องกันโดรนที่ใช้เทคโนโลยีเลเซอร์หรือไมโครเวฟ • การรวมเซ็นเซอร์ [คำอธิบาย: = การรวมข้อมูลจากเซ็นเซอร์หลายตัวเพื่อให้ได้ผลลัพธ์ที่ดีขึ้น] สำหรับการวิเคราะห์แบบเรียลไทม์ในสนามรบ • ฝาแฝดดิจิทัลสำหรับสถานการณ์จำลอง [คำอธิบาย: ฝาแฝดดิจิทัลคือแบบจำลองเสมือนจริงของวัตถุหรือระบบสำหรับการทดสอบสถานการณ์ที่เป็นไปได้] ดังที่เห็น อุตสาหกรรมป้องกันประเทศมีโครงการที่สร้างผลกำไรมากมายสำหรับโลกการเงิน สายการผลิตที่มีอยู่กำลังถูกปิดตัวลงและเปลี่ยนมาผลิตอุปกรณ์ป้องกันประเทศ ยกตัวอย่างเช่น บริษัทอัลสตอม ผู้ผลิตรถไฟ ที่โรงงานในเมืองเกอร์ลิตซ์ ทางตะวันออกของเยอรมนี ยานเกราะของเจ้าของรายใหม่และผู้ให้บริการระบบสงครามภาคพื้นดิน KNDS (Krauss-Maffei Wegmann+Nexter Defense Systems) จะมีการผลิตที่นั่นในอนาคต เรือ MV Werftengruppe ซึ่งก่อนหน้านี้เคยสร้างเรือสำราญและล้มละลายในปี 2022 บัดนี้ จะผลิตเรือรบและอุปกรณ์เสริมที่โรงงานในเมืองวิสมาร์ รอสต็อก-วาร์เนอมึนเดอ และชตราลซุนด์ โรงงานที่รอสต็อก-วาร์เนอมึนเดอจะถูกโอนไปยังกองทัพเยอรมัน (Bundeswehr) ในราคา 87 ล้านยูโร คณะกรรมาธิการยุโรปได้นำเสนอยุทธศาสตร์อุตสาหกรรมป้องกันประเทศ (EDIS) (ยุทธศาสตร์อุตสาหกรรมป้องกันประเทศยุโรป) และโครงการลงทุนที่เกี่ยวข้อง (EDIP) ในปี 2024โดยมีเป้าหมายหลักคือการสร้างอุตสาหกรรมป้องกันประเทศที่แข็งแกร่ง เป็นอิสระ และสามารถแข่งขันได้ในสหภาพยุโรป ดังที่เห็นได้จากหลายพื้นที่ สิ่งนี้ส่งเสริมการผลิตยุทโธปกรณ์ป้องกันประเทศ และคาดว่าจะมีการดำเนินการเพิ่มเติมในทิศทางนี้ เมื่อบริษัทพลเรือนเปลี่ยนมาใช้ยุทโธปกรณ์ป้องกันประเทศแล้ว ผลตอบแทนก็ไม่ใช่เรื่องง่าย เงินทุนจำนวนมหาศาลที่มีอยู่ในปัจจุบันสำหรับการเปลี่ยนโรงงานและโรงงานผลิตต่างๆ นั้นไม่สามารถนำมารื้อถอนได้อีกต่อไป การดำเนินการเช่นนี้จะไม่เป็นไปตาม "ผลประโยชน์ของรัฐในการปกป้องประชาชน" [คำอธิบาย: กล่าวคือ เพื่อปกป้องชุมชนจากอันตรายหรืออันตราย] อีกต่อไป เงินภาษีของประชาชนกำลังถูกนำไปใช้ในการทำลายโรงงานผลิตระยะยาวสำหรับภาคประชาสังคมและภาคการค้า แต่กลับมีการผลิตสิ่งของที่เหมาะสำหรับการฆ่าและทำลายเท่านั้น แต่ไม่ได้ให้ประโยชน์ใดๆ แก่ประชาชน ยกตัวอย่างเช่น รถถังไม่ได้มีประโยชน์อะไรในชีวิตประจำวัน มันเพียงแค่ถูกวางไว้ในค่ายทหาร ไม่สามารถใช้ขนส่งผู้ป่วยหรือแท็กซี่ในชีวิตประจำวันได้ มันไม่ได้ให้ประโยชน์ใดๆ แต่กลับสิ้นเปลืองเงินจำนวนมากสำหรับการผลิตและการบำรุงรักษา ทรัพยากรที่ใช้สำหรับเรื่องนี้จึงขาดแคลนสำหรับประชากรในด้านอื่นๆ วิธีการลงทุนจึงมีความสำคัญทางเศรษฐกิจอย่างแท้จริง การลงทุนในสินค้าทางทหารในท้ายที่สุดก็ถือเป็นการสิ้นเปลืองเงิน ในทางกลับกัน การลงทุนในการวิจัยสามารถนำไปสู่สุขภาพที่ดีขึ้นได้ ยกตัวอย่างเช่น การลงทุนในโครงสร้างพื้นฐานที่ดีสามารถนำมาซึ่งการเติบโตทางเศรษฐกิจให้กับภูมิภาค และอื่นๆ ดังนั้นเราจึงสรุปได้ว่า ในเศรษฐกิจสงคราม ประชากรสามารถจ่ายได้มากขึ้นเท่านั้น โดยไม่สามารถได้รับประโยชน์ทางเศรษฐกิจจากภาคเอกชนเพิ่มเติมได้ แม้ว่าอัตราการว่างงานอาจลดลงอย่างรวดเร็วในช่วงเริ่มต้นของเศรษฐกิจสงคราม แต่ประสบการณ์ในอดีตแสดงให้เห็นว่าความเจริญรุ่งเรืองไม่ได้เพิ่มขึ้น ในทางตรงกันข้าม ความเจริญรุ่งเรืองกลับลดลงเนื่องจากภาระภาษีที่สูงซึ่งใช้ในการจัดหาเงินทุนทางทหาร เนื่องจากในช่วงเวลาของ "ความขัดแย้งทางทหารที่ใกล้จะเกิดขึ้น" แทบจะไม่มีเงินทุนใดๆ ที่ถูกนำไปลงทุนในภาคเอกชน แต่ส่วนใหญ่ลงทุนในภาคการทหาร ทรัพยากรเหล่านี้จึงขาดแคลนสำหรับประชากรในชีวิตประจำวันอย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ แม้แต่บุคลากรที่มีความสามารถสูง เช่น นักวิทยาศาสตร์ ผู้เชี่ยวชาญ ฯลฯ ก็ยังถูกนำไปใช้ในอุตสาหกรรมอาวุธ ทำให้เกิดช่องว่างในภาคพลเรือนอื่นๆ ในกรณีสงคราม ประชาชนต้องชดใช้ด้วยชีวิตของตนเองและครอบครัว บางคนที่สงสัยอาจสงสัยว่าการทำลายเศรษฐกิจในยามสงบและอัตราการว่างงานที่เพิ่มขึ้นนั้น เกิดขึ้นโดยเจตนาเพื่อให้ได้รับการสนับสนุนมากขึ้นสำหรับเศรษฐกิจในยุคสงคราม ขั้นแรก ทางเลือกที่สันติจะถูกทำลายลง จากนั้นอุตสาหกรรมอาวุธจะเป็นทางออกเดียวที่เหลืออยู่สำหรับการกอบกู้และไถ่ถอนจากภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกทางเศรษฐกิจ เมื่อคนงานทั่วไปต้องพึ่งพาการผลิตอาวุธทางเศรษฐกิจ พวกเขาก็ย่อมสนับสนุนนโยบายที่มีอยู่อย่างหลีกเลี่ยงไม่ได้ เมื่อมองย้อนกลับไปในประวัติศาสตร์ เราจะเห็นว่าพัฒนาการเหล่านี้เป็นเพียงการยกระดับสถานการณ์ขั้นสูงของวาระที่วางแผนไว้ล่วงหน้า รูปแบบเดิมๆ มักเกิดขึ้นเสมอในการเตรียมพร้อมสำหรับสงคราม 1. ​​กลยุทธ์ต่างๆ ได้รับการพัฒนาโดยสิ่งที่เรียกว่า "สถาบันวิจัย" ซึ่งกำหนดเป้าหมายของสงครามและประเมินความเสี่ยงและโอกาสที่จะประสบความสำเร็จอย่างรอบคอบ 2. มีการเจรจาลับกับพันธมิตรที่มีศักยภาพเพื่อปรับผลประโยชน์ของแต่ละพันธมิตรให้ตรงกัน "ผลประโยชน์ที่คาดว่าจะได้รับ" จะถูกแจกจ่ายหรือถูกสัญญาไว้ เหมือนกับในเกมกระดาน "ความเสี่ยง" เพียงแต่ปัจจุบันเรียกว่า "ภูมิรัฐศาสตร์" 3. พลทหารของประเทศได้รับคำสั่งให้เตรียมการอย่างเหมาะสมและเตรียมกำลังพลให้พร้อมรับมือกับศัตรู 4. การสนับสนุนกลุ่มต่อต้านภายในศัตรูในอนาคตผ่านองค์กรพัฒนาเอกชน (NGO) และกิจกรรมข่าวกรองของประเทศเอง ทำให้เกิด "เหตุผลและสาเหตุ" ของ "การแทรกแซงที่จำเป็น" ขึ้น เพื่อให้ได้มาซึ่ง "ความชอบธรรมทางศีลธรรม" ในสายตาของประชาชนในประเทศ 5. สื่อมวลชนใน "รัฐพันธมิตร" ได้รับคำสั่งให้นำเสนอภาพลักษณ์ของศัตรูในแง่ลบ โดยทั่วไปแล้ว จะมีการอ้างถึงอาชญากรรมต่อมนุษยชาติและมนุษยธรรม หรือประกาศถึงอันตรายที่ใกล้จะเกิดขึ้นกับประชาชนของประเทศ โดยไม่เปิดเผยภูมิหลังที่แท้จริง อารมณ์ของมวลชนถูกปลุกปั่นและควบคุมด้วยภาพที่ยั่วยุและคำพูดที่สะเทือนอารมณ์ 6. รัฐบาลจะจัดสรรงบประมาณสำหรับอาวุธยุทโธปกรณ์ และส่งเสริมแรงจูงใจให้วิสาหกิจเชิงพาณิชย์ที่จำเป็นเข้าร่วม 7. ในโรงเรียน มหาวิทยาลัย และในทุกวันมีการรณรงค์เรียกร้องให้มีความรักชาติสนับสนุนเพื่อประโยชน์ส่วนรวม เพื่อสร้างแรงบันดาลใจให้คนรุ่นต่อไปเข้าร่วมกองทัพในเวลาที่เหมาะสม 8. เมื่อกองทัพเตรียมพร้อม ประชาชนพร้อมสำหรับความขัดแย้ง และเศรษฐกิจแข็งแกร่ง สิ่งที่ขาดหายไปคือข้ออ้างที่ถูกต้องในการลงมือ ลำดับของข้อ 4-8 อาจแตกต่างกันไป โดยทั่วไปการเตรียมการจะกินเวลาหลายปี ขึ้นอยู่กับขอบเขตของปฏิบัติการทางทหารที่วางแผนไว้ เหตุใดคนส่วนใหญ่จึงยอมรับเศรษฐกิจแบบสงครามโดยไม่ตั้งคำถาม อิทธิพลของสื่อเป็นหนึ่งในปัจจัยสำคัญในการควบคุมประชากร ผู้ที่มีอำนาจในการตีความจะเป็นผู้ตัดสินว่าอะไรจริงอะไรเท็จ กุสตาฟ เลอ บง หนึ่งในผู้ก่อตั้งจิตวิทยามวลชน อธิบายว่าคนส่วนใหญ่ถูกควบคุมโดยความรู้สึก ความปรารถนา และความหวังเป็นหลัก ไม่ใช่ด้วยเหตุผลและตรรกะ เขาแสดงให้เห็นว่าแม้แต่ข้ออ้างที่ไร้สาระที่สุดก็สามารถถูกปลูกฝังในมวลชนในฐานะความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้ สิ่งนี้สำเร็จได้ด้วยสามแนวทางดังต่อไปนี้: หนึ่ง ผ่านการย้ำซ้ำๆ อย่างต่อเนื่อง สอง ผ่านการเสริมแรงทางอารมณ์ และสาม ผ่านการถ่ายทอดสิ่งที่ได้ยินภายในกลุ่ม ดังนั้น คำโกหกจึงกลายเป็นความจริงที่เห็นได้ชัดสำหรับหลายคน ยิ่งไปกว่านั้น คนส่วนใหญ่ยังไม่ตระหนักว่าการเปลี่ยนผ่านไปสู่เศรษฐกิจแบบสงครามได้ลดทอนความมั่งคั่งทางสังคมของประชากรลงอย่างมาก หากพวกเขาตระหนักถึงสิ่งนี้ จะมีการต่อต้านมากขึ้นอย่างมาก การพัฒนาทางภูมิรัฐศาสตร์ที่เราเผชิญอยู่ในปัจจุบันนี้ ได้ถูกวางแผนไว้แล้วตั้งแต่กลางศตวรรษที่แล้ว หลังจากการล่มสลายของสหภาพโซเวียต นักยุทธศาสตร์ระดับโลกของอเมริกามองเห็นโอกาสในการขยายขอบเขตอิทธิพลของตนไปยังประเทศในกลุ่มตะวันออกที่กำลังตกต่ำในปัจจุบัน นี่คือการบรรลุความฝันอันยาวนานของนักโลกาภิวัตน์และกลุ่มผู้มีอำนาจทางการเงิน นั่นคือการก้าวไปสู่รัฐบาลโลกภายใต้การนำของอเมริกา ซบิกเนียว เบรซซินสกี ดำรงตำแหน่งที่ปรึกษาของจอห์น เอฟ. เคนเนดี ตั้งแต่ปี 1960 นอกจากนี้ เขายังเป็นนักยุทธศาสตร์ระดับโลกชั้นนำและเป็นที่ปรึกษาด้านความมั่นคงให้กับสหรัฐอเมริกาและบริษัทข้ามชาติมาอย่างยาวนาน เบรซซินสกีได้สรุปขั้นตอนที่จำเป็นไว้ในหนังสือของเขาในปี 1997 เรื่อง "The Only World Power: America's Strategy for Supremacy" มาตรการมากมายที่นำมาใช้ในนโยบายตะวันตกทั้งระดับชาติและระดับนานาชาติตั้งแต่ต้นทศวรรษ 1990 สามารถเรียนรู้ได้จากหนังสือของเบรซซินสกี ในปี 2015 จอร์จ ฟรีดแมน ผู้ก่อตั้งและอดีตซีอีโอของ Stratfor ซึ่งเป็นสถาบันวิจัยเอกชนของสหรัฐฯ ได้ประกาศว่า เป้าหมายของนโยบายสหรัฐฯ มานานกว่า 100 ปีคือการป้องกันไม่ให้เยอรมนีและรัสเซียเป็นพันธมิตรกัน เนื่องจากเป็นภัยคุกคามร้ายแรงที่สุดต่ออำนาจสูงสุดของสหรัฐฯ เหนือสิ่งอื่นใด เขาได้ชี้ให้เห็นถึงบทบาทสำคัญของเยอรมนีในการบรรลุเป้าหมายเหล่านี้อย่างแท้จริง "เยอรมนีจะทำอย่างไร?" – จุดอ่อนในเกมแห่งการครองโลก ดังที่บ่งชี้ในปัจจุบัน รวมถึงการยึดครองเศรษฐกิจสงคราม ว่า "จุดอ่อนของเยอรมนี" ได้ถูกนำมาวางในแนวเดียวกันแล้ว บรรดาผู้มีอำนาจทางการเงินชั้นนำของโลกใช้อิทธิพลเหนือสื่อและการเมืองเพื่อขยายอำนาจและควบคุมประเทศชาติ ดังนั้นจึงไม่ใช่เรื่องบังเอิญที่สังคมและประเทศชาติได้รับอิทธิพล เรื่องนี้เกิดขึ้นเพราะผลประโยชน์ของกลุ่มชนกลุ่มน้อยที่มีอิทธิพลเพียงเล็กน้อยในศูนย์กลางอำนาจ เราสามารถสรุปอะไรได้บ้างจากการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ไปสู่เศรษฐกิจสงคราม? การเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ที่เห็นได้ชัดและรุนแรงไปสู่ ​​"เศรษฐกิจสงคราม" ในหลายประเทศในยุโรปและทั่วโลก บ่งชี้อย่างชัดเจนถึงการเตรียมการหรือการก่อสงคราม อย่างไรก็ตาม ไม่ได้หมายความว่าสงครามกำลังจะเกิดขึ้นในทันที แต่เป็นสัญญาณของการเปลี่ยนแปลงโครงสร้างทางเศรษฐกิจขั้นพื้นฐาน จากความสงบเรียบร้อยไปสู่ลำดับความสำคัญทางทหาร การจัดสรรทรัพยากรและการเงินใหม่นี้จะแสดงออกมาในรูปแบบของการขาดแคลนในภาคพลเรือนส่วนใหญ่ และนำไปสู่ความสูญเสียครั้งใหญ่ สงครามจะเกิดขึ้นจริงในยุโรปหรือไม่ หรือวาทกรรมสงครามและการเสริมกำลังอาวุธใหม่ทั้งหมดนี้จะกลายมาเป็นกลยุทธ์เบี่ยงเบนความสนใจที่น่ายินดีหรือไม่นั้น ยังคงต้องรอดูกันต่อไป ดังที่สารคดีนาโต้ของเรา [https://www.kla.tv/29106] อธิบายไว้ ผู้ที่หมกมุ่นอยู่กับการครองโลกกำลังปฏิบัติการในเส้นทางที่แตกต่างกันไปพร้อมๆ กัน ไม่ว่าจะผ่านสงครามทางกายภาพหรือสงครามเพื่อเบี่ยงเบนความสนใจ เป้าหมายยังคงเหมือนเดิมเสมอ นั่นคือการสถาปนารากฐานของรัฐบาลโลกที่รวมศูนย์อำนาจ นั่นคือการควบคุมทั้งหมดและการเฝ้าระวังอย่างราบรื่น ในการอภิปรายนโยบายความมั่นคง ปี 2027 ซึ่งคาดว่าจะเกิดสงครามในยุโรป มักถูกกล่าวถึงเป็นพิเศษ หลายประเทศในนาโต้ เช่น เยอรมนี โปแลนด์ และสวีเดน พูดถึงความพร้อมด้านการป้องกันที่จำเป็นภายในปี 2030 เนื่องจากคาดว่าจะเกิดความขัดแย้งครั้งใหญ่ขึ้น หากการป้องปรามล้มเหลว รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมเยอรมนี พิสตอเรียส กล่าวในช่วงกลางปี ​​2024 ว่า "เราต้องเตรียมพร้อมโดยเตรียมพร้อมสำหรับสงครามภายในปี 2029 การเปลี่ยนแปลงอย่างรวดเร็วไปสู่เศรษฐกิจสงครามและกระแสสงครามอื่นๆ ที่ทวีความรุนแรงขึ้น ดูเหมือนจะชี้ให้เห็นถึงอนาคตที่มืดมน อย่างไรก็ตาม อนาคตนี้ไม่ใช่สิ่งที่เปลี่ยนแปลงไม่ได้ สิ่งที่เกิดขึ้นจริงอยู่ในมือของประเทศต่างๆ แล้วแต่ละคนจะทำอะไรได้บ้าง? คุณสามารถปฏิเสธได้ คุณไม่จำเป็นต้องทำงานให้กับบริษัทอาวุธ คุณไม่จำเป็นต้องถูกยุยง คุณไม่จำเป็นต้องเป็นพลเมืองในเครื่องแบบ คุณสามารถเปล่งเสียงและต่อต้านเศรษฐกิจสงคราม คุณสามารถให้ความรู้แก่เพื่อนมนุษย์เกี่ยวกับความเชื่อมโยงเหล่านี้ได้ ทุกคนมีทางเลือกที่จะเข้าร่วมหรือไม่เข้าร่วม ฉันเป็นอาสาสมัครที่ Kla.TV เพราะโลกมีสิทธิ์ที่จะมีเสียงคัดค้าน มาร่วมทีมและสนับสนุนงานของเรา ลงทะเบียนได้ที่: www.kla.tv/mitwirken

from Werner E./wee

Sources/Links: Creative Commons Lizenzen https://www.creativecommons.org/licenses/