De Amerikaanse oorlog om de grondstoffen – deel 4 Iran

14.08.2015

Beste kijkers, hartelijk welkom bij deel 4 in onze serie “De Amerikaanse oorlog om de grondstoffen”. In deel 1 berichtten we hoe de strategie van de VS gedurende tientallen jaren gericht was op de wereldwijde resources. Want voor de wereldwijde uitoefening van de macht is de controle over de grondstoffen – in het bijzonder aardolie – beslissend. In deel 2 en 3 werd belicht, in hoeverre de brandhaarden rond Rusland en Griekenland daarmee te maken kunnen hebben. In de uitzending van vandaag wordt nu een ander land – namelijk Iran –onder de loep genomen. Alleen al de geopolitieke verhoudingen en de bodemschatten van Iran maken eigenlijk duidelijk, dat het bij het zwartmaken van Iran, de sancties en de krachtmeting over het atoomverdrag om niets anders kan gaan dan om de “Amerikaanse oorlog om de grondstoffen”: 1. Aan de ene kant de bodemschatten: Iran bezit de grootste aardgas- en, afhankelijk van de bron, de derde of vierde grootste aardolievoorraden ter wereld. Daardoor heeft Iran een grote impact op de wereldvoorziening van fossiele brandstoffen. 2. Aan de andere kant de geopolitieke situatie: de ligging van Iran tussen de Kaspische Zee, de Perzische Golf, en vooral de Straat van Hormuz maakt het tot een gebied van grote strategische betekenis met een lange geschiedenis, die teruggaat tot de klassieke oudheid. De zogenaamde Straat van Hormuz verbindt de Perzische Golf in het Westen met de Golf van Oman, de Arabische Zee en de Indische Oceaan in het Oosten. Door deze zee-engte verloopt het hele scheepvaartverkeer van en naar de oliehavens van Koeweit, Qatar, Bahrein, Irak, de Verenigde Arabische Emiraten en Iran. Omdat een blokkade van de straat van Hormuz de leveringen van grote delen van de olievelden in het Midden Oosten zou blokkeren, is ze van wereldwijde strategische betekenis. Schepen moeten, om de straat te passeren, door de territoriale wateren van Oman en Iran varen. Volgens de zeerechtverdragen van Genève van 1958 – die Iran én de VS hebben ondertekend – hebben schepen het recht op vreedzame doorvaart in de straat van Hormuz. Alle oorlogsschepen daarentegen moeten voor de doorvaart de toestemming krijgen van Iran. De VS lieten hun oorlogsschepen echter verder onaangekondigd door de Straat van Hormuz passeren en beroepen zich daarbij op hun gewoonterecht. Maar uit wat blijkt deze Amerikaanse oorlog om de grondstoffen in Iran nu verder? Daartoe een kort historisch overzicht: - In 1951 werd de olie-industrie in Iran genationaliseerd omdat de Britse Anglo-Iranian Oil Company weigerde hun winsten uit de oliehandel voor de helft te delen met Iran. Als gevolg hiervan kwam er een internationale boycot van de Iraanse olie, met name door de Verenigde Staten en het Verenigd Koninkrijk. - In het jaar 1953 werd de Iraanse minister-president Mohammed Mossadeq tijdens de zogenaamde operatie Ajax ten val gebracht door de Amerikaanse CIA- en de Britse geheime dienst MI6 In plaats daarvan werd de prowesterse Sjah tot staatshoofd verheven. Hij verschafte de Britten en de Amerikanen toegang tot de olie. - Na de Islamitische revolutie in het jaar 1979 werd de prowesterse Sjah ten val gebracht en ontstond het Islamitische regime van ayatollah Khomeini. Hij zette zich aan het hoofd van Iran. Sinds deze essentiële gebeurtenis is de invloed van de VS op Iran beperkt. - In het jaar 1980 ondersteunde Washington dan de Iraakse dictator Saddam Hoessein, die aanstuurde op een oorlog tegen Iran. Volgens bestsellerauteur Peter Scholl-Latour wilde Irak de toegang verkrijgen tot de Iraanse aardolie en moest het Iraanse regime van Islamitische geestelijken worden ten val gebracht. In de negen jaar durende Iran-Irak oorlog zou Hoessein al veel eerder het onderspit hebben gedolven tegen het militair superieure Iran, als hij niet ondersteund was geweest door de VS – onder andere ook met leveringen van gifgas, die werden ingezet tegen de Iraniërs. - Reeds vanaf het midden van de jaren ‘90 begon Israël in de VS te spreken van een “Iraanse nucleaire dreiging”. Dit hoewel de Israelische “minister van Inlichtingen” Yuval Steinitz op 19 oktober 2014 in een artikel publiceerde dat het Iraanse atoomprogramma zich in het jaar 2003 in een embryonale toestand zou hebben bevonden. Ook moet worden vermeld dat Iran op 1 juli 1968 het Non-proliferatieverdrag ondertekende, dat hem het recht verleende kernenergie, uitsluitend voor burgerdoeleinden te gebruiken. In de uitzending van 15 juli 2015 werd toegelicht, waarom Iran geen interesse heeft in een atoomwapen - Nadat Iran desondanks onophoudelijk van alle kanten onder vuur werd genomen een “nucleaire bedreiging” te zijn, kondigde de Amerikaanse president Barack Obama op 10 februari 2010 uitgebreide sancties aan tegen Iran. In het jaar 2012 volgden dan uitgebreide economische sancties van de kant van de Europese Unie die zich onder andere richtten tegen de olie-industrie en de Centrale Bank van Iran. Omdat de Amerikaanse regering zich nu geconfronteerd zag met het feit dat Iran de economische sancties grotendeels ontweek via Rusland en China – kwam er tenslotte in juli 2015 een nucleaire deal met Iran. Die moet evenwel nog worden goedgekeurd door het Amerikaanse Congres. Experts vermoeden dat het Westen Iran niet geheel wil kwijtspelen aan het Oosten omdat het enorme olie- en gasvoorraden heeft - met name China, Rusland maar ook India. Ook Europa zoekt naar alternatieven nadat Rusland van de Europese markt zal worden verdrongen. Verder heeft de versoepeling van de sancties tegen Iran een uitwerking op de olieprijs. Het zou leiden tot lagere olieprijzen, aangezien het aanbod vergroot. En dat zou opnieuw Rusland schaden en leiden tot miljardengaten in de staatskas. U ziet, dames en heren, alles draait om aardolie en andere grondstoffen – en daarbij is de Amerikaanse verantwoordelijkheid nauwelijks te ontkennen. Daarom is het verhelderend de crisishaarden en verdere ontwikkelingen op deze wereld – zij het in Rusland, Giekenland of Iran – te bekijken vanuit dit perspectief en verder te volgen. Blijf daarom (dagelijks) kijken naar Klagemauer.tv. Tot ziens.

van Daniel D.

Bronnen/Links: https://amerika21.de/analyse/27511/irregulaere-kriege
https://de.wikipedia.org/wiki/Iran
https://de.wikipedia.org/wiki/Stra%C3%9Fe_von_Hormus
www.schweizerzeit.ch/cms/index.php?page=/news/geopolitisches_tauziehen_um_den_iran-2333
https://de.wikipedia.org/wiki/Operation_Ajax
www.neopresse.com/politik/naherosten/obama-will-den-iran-deal/