VERSION I SHKURTËR: A e shkaktoi një armë sekrete katastrofën e Çernobilit? A është një kërcënim për ne përsëri sot?

18.06.2025 | www.kla.tv/37996

Werner Altnickel, një teknik mjeshtër i televizionit i cili ka qenë i vetëpunësuar që nga viti 1974, është marrësi i çmimit EUROSOLAR 1997 dhe çmimeve të tjera mjedisore. Altnickel hetoi me shumë intensivitet katastrofën e centralit bërthamor të Çernobilit më 26 prill 1986. Kla.TV po transmeton sot një dokumentar nga Werner Altnickel. Në këtë ai demonstron bindshëm se katastrofa e Çernobilit në realitet nuk mund të ketë qenë një “aksident”! Ky dokumentacion nuk ka të bëjë vetëm me analizën historike. Sistemet e armëve të përdorura në atë kohë përbëjnë një kërcënim edhe më të rrezikshëm për ne në situatën aktuale dramatike globale. I. Deklarata shpërthyese nga Prof. Dr. Edmund Lengfelder Gjatë hulumtimit të tij, Werner Altnickel hasi në një artikull nga Martin Ebner të 31 gushtit 2003, në lidhje me një ekskursion me gazetarë në zonën e përjashtimit të centralit bërthamor të Çernobilit me Prof. Dr. Edmund Lengfelder nga Instituti i Rrezatimit Otto Hug në Mynih [Otto-Hug-Strahleninstitut]. Ne citojmë nga raporti “Country party with Geiger counter” (“Ekskursion në vend”) nga Martin Ebner nga 31 gusht 2003: Dhe çfarë janë këto antena gjigante që nuk njihen nga asnjë foto e Çernobilit, por që tani mund të shihen me sy të lirë mbi Pripyat? […] Shpjegimi i Lengfelder: Kjo është përgjigjja e papërfunduar për programin „Star-Wars-Programm“ (“Lufta e Yjeve”) të SHBA-së, përkatësisht dy mure antenash 150 metra të larta dhe 600 metra të gjata. Dhjetë prej tyre duhej të ishin vendosur në një rreth me një diametër prej 35 km për të dërguar rreze me frekuencë të lartë në jonosferë. Centrali bërthamor [në Çernobil] supozohej të siguronte sasi të mëdha energjie për këtë qëllim; supozohej të kishte 16 njësi reaktori. «Kjo do të kishte funksionuar», është i sigurt Lengfelder: […] Prandaj, Çernobili jo vetëm që furnizonte plutonium për bomba [bërthamore], por ishte vetë pjesë e një arme gjigante.” II. Zhvillimi i një superarme ushtarake në Bashkimin Sovjetik Teknologjia e re e rusëve u bë e njohur si "Woodpecker". Termi "Woodpecker" e ka origjinën nga zhurmat e radios të ngjashme me zhurmën e qukapikut me çekiç, të cilat u zbuluan për herë të parë nga operatorët amatorë të radios. Në vitin 1957, një katastrofë e madhe ndodhi në ish-BRSS si rezultat i hulumtimit mbi këtë superarmë skalare ushtarake. Pranë Kyshtym, pranë Mayakut, ndodhej një "objekt kërkimor ushtarak" sekret bërthamor. Kjo katastrofë rezultoi në nivele rajonale rrezatimi njëqind herë më të larta se ato në Çernobil! Ish-nënkoloneli i ushtrisë amerikane, Tom Bearden, ishte analist në Pentagon. Ai ishte një “specialist i provuar i teknologjisë skalare” dhe botoi librin në gjuhën gjermane “Skalartechnolgie”. Ai e shpjegon këtë katastrofë si më poshtë: “Sovjetikët kishin prodhuar një rritje të energjisë në dështimin e tyre të hershëm të Kyshtym. Kjo kishte shkaktuar një shpërthim bërthamor në një impiant aty pranë për ruajtjen e mbetjeve bërthamore! Mbetjet radioaktive kontaminuan rreth 1,200 km², të cilat mbeten jashtëzakonisht të kontaminuara edhe sot e kësaj dite. Gjithashtu dija që sovjetikët kishin instaluar [më vonë] sisteme sigurie në të gjithë transmetuesit e tyre skalorë për t'u mbrojtur nga emergjencat si ajo në Kyshtym. Nëpërmjet këtyre sistemeve të sigurisë, ata donin ta shpërndanin energjinë ngadalë dhe në mënyrë të sigurt në tokë gjatë një periudhe të zgjatur kohore në rast të një qarku të shkurtër në transmetues. Në librin e tij “FER DE LANCE” Bearden vazhdon: “Superarmët e reja u zhvilluan, u prodhuan dhe u vendosën nën drejtimin e KGB-së. Meqenëse ishin tepër sekret, ato nuk iu dorëzuan kurrë ushtrisë së rregullt ruse! Në vitin 1960, ish-kreu i qeverisë së Bashkimit Sovjetik, Nikita Chruschtschow, bëri deklaratën e mëposhtme para presidiumit të Bashkimit Sovjetik në lidhje me armët skalare të ardhshme: “Ne kemi një armë të re – si të thuash, në portofolin e shkencëtarëve tanë. Aq i fuqishëm saqë nëse do të përdorej pa kufi, e gjithë jeta në Tokë do të zhdukej.” III. Superarma ushtarake mund të manipulojë motin! Që në vitin 1962, ish-Presidenti i SHBA-së, Lyndon B. Johnson, tha: “Kushdo që kontrollon motin, do të kontrollojë botën.” Parlamenti Evropian gjithashtu konfirmoi ekzistencën e armëve të tilla të rrezikshme kundër motit në një raport të datës 14 janar 1999 të titulluar “HAARP – Një sistem armësh që ndikon në klimë”! IV. Përpjekje për të kontrolluar superarmën ushtarake Në vitet 1976/77, u prezantua Konventa ENMOD e OKB-së për të parandaluar "sistemet e armëve mjedisore". Ja një fragment nga “Konventa ENMOD”, Shtojca 2: “Shembujt e mëposhtëm ilustrojnë mundësitë që mund të shkaktohen nga përdorimi i teknikave të manipulimit mjedisor: Tërmetet, cunamet, prishja e ekuilibrit ekologjik të një rajoni, ndryshimet në modelet e motit (retë, reshjet, ciklonet dhe tornadot), ndryshimet në modelet klimatike dhe rrymat oqeanike, ndryshimet në gjendjen e shtresës së ozonit dhe të jonosferës. Ish-Sekretari i Mbrojtjes i SHBA-së, Dr. William Cohen, konfirmoi ekzistencën e këtyre armëve të shkatërrimit në masë më 28 prill 1997, në një “konferencë mbi terrorizmin” në Athinë: “Të tjerë [terroristë]madje angazhohen në një lloj eko-terrorizmi, duke ndryshuar klimën, duke shkaktuar tërmete, duke hapur vullkane përmes përdorimit të valëve elektromagnetike. […] Është reale, dhe kjo është arsyeja pse ne duhet të intensifikojmë “përpjekjet tona antiterroriste”! V. Parahistoria tepër sekrete e katastrofës së reaktorit të Çernobilit Nënkoloneli Bearden shkroi në librin e tij “FER DE LANCE”, i cili u botua në një botim të dytë në vitin 2002, se ai ishte i përfshirë drejtpërdrejt në katastrofën e centralit bërthamor në të njëjtën kohë! Nga një perspektivë ushtarake amerikane, ai përshkruan me hollësi të madhe në këtë libër se cila teknologji skalare e luftës elektromagnetike shkaktoi katastrofën e centralit bërthamor. Po citojmë fragmente nga libri i tij duke filluar nga faqja 129: "Në prill të vitit 1986, transmetuesit interferometrikë të KGB-së filluan të grumbullonin energji elektromagnetike, e cila u induktua fuqishëm në anët e Shkatërrimit të San Andreas, i cili kalon nëpër Los Anxhelos dhe deri në San Francisko. Ata përdorën "pjesën e brendshme" të trarëve të Woodpecker-rrezet si një "autostradë" për valët e tyre gjatësore dhe interferometrinë. Sovjetikët përdornin dy shtigje trarësh. Njëra erdhi nga veriu poshtë, mbi rajonin e Polit të Veriut dhe ajsbergët, drejt objektivit - dhe një tjetër erdhi nga lindja drejt zonës së synuar. Sovjetikët planifikuan një tërmet shumë të madh – me qëllim që të prodhonin një seri të tërë tërmetesh të tilla përgjatë gjithë Faulit të San Andreas me lëkundje të forta pasuese pasi tërmeti kryesor do të kishte shkaktuar shkatërrime të tmerrshme. Shkurtimisht: ata po përgatitnin "një tërmet të madh" që të gjithë e kishin pritur dhe kishin frikë për kaq shumë kohë." VI. Përgjigja e SHBA ndaj "Woodpecker-Attacke" rus Ne vazhdojmë të citojmë nga libri i Tom Bearden: “Një grup privat më kontaktoi. Ata deklaruan se mund të çaktivizonin një nga transmetuesit duke prodhuar një „Phase-Conjugate-Replica-Signal-Puls“ ("puls sinjali të replikës së konjuguar të fazës") të fuqishëm dhe gjigant që do të kthehej direkt në transmetues dhe do ta "digjte" atë në mënyrë katastrofike. Në fakt, qëllimi dukej të ishte që e gjithë "zona Andreasgraben" duhej të stimulohej përgjatë gjithë gjatësisë së saj nga çlirimi i energjisë së tepërt. Në këtë rast, një induksion i veçantë i një tërmeti të caktuar në Kaliforni sapo kishte filluar dhe ishte i një magnitude pa precedent të krahasueshëm. Nëse do të ndodhte kjo ngjarje ose këto ngjarje, humbja e jetës dhe pronës amerikane do të ishte tronditëse. “Faktori i rrezikut të lartë” Pyetja që më bëri grupi paraqiti një situatë shumë të vështirë vendimmarrjeje. Rreze të tilla të mëdha interferometrike sovjetike, kur ndërtohen, përmbajnë energji të madhe gjatësore të valëve elektromagnetike. Nëse një transmetues sovjetik do të ishte i vendosur pranë objekteve bërthamore dhe do të përjetonte një qark të shkurtër të menjëhershëm për shkak të një shkrirjeje bërthamore, e gjithë "energjia e mundshme" do të nxitonte drejtpërdrejt në tokë. Në rast të një dështimi të tillë katastrofik të transmetuesit, një "impuls valor gjatësor" jashtëzakonisht i fuqishëm do të përhapet në të gjitha drejtimet e tokës përreth. Materiali i parë bërthamor i goditur nga pulsi do të ndahej papritur dhe shumë me dhunë. Nëse transmetuesi do të ndodhej vetëm pak kilometra larg një ose më shumë vendeve të raketave balistike ndërkontinentale, mund të rezultojë në shpërthimin e plotë të rreth kokave bërthamore prej 30 ose 40 megatonësh. Gjithnjë e më i ndyrë… Rënia atmosferike dhe kontaminimi radioaktiv që do të rezultojnë do të jenë masive, duke u përhapur në të gjithë botën dhe potencialisht duke vrarë miliona njerëz në vitet në vijim. Reaktorët bërthamorë do të ishin në rrezik të ngjashëm. Ndarja e menjëhershme e të gjithë materialit të zbërthyeshëm në njërën prej tyre do të shkaktonte një shpërthim gjigant bërthamor. Kjo do të vendoste një precedent të ri. Ky ishte "faktori i rrezikut të lartë". “Faktori me rrezik të ulët” E dija që pas dështimit të hershëm të transmetuesit Kyshtym, sovjetikët kishin prodhuar një shpërthim elektromagnetik në një shkallë shumë më të vogël, dhe ky shpërthim kishte shkaktuar një shpërthim bërthamor nga një strukturë aty pranë për ruajtjen e mbetjeve bërthamore. Gjithashtu dija se pas Kyshtym, sovjetikët kishin instaluar pajisje sigurie në të gjithë "transmetuesit e tyre interferometrikë" skalare në rast të defekteve të tilla. Nëse pajisjet e sigurisë funksionojnë në rast se transmetuesi papritmas bie në një lidhje të shkurtër, ato mund të mbajnë "rrezet gjatësore të valëve EM" dhe potencialet mjaftueshëm gjatë për të shpërndarë ngadalë dhe në mënyrë të sigurt energjinë në tokë gjatë një periudhe të zgjatur kohore. Ky ishte "faktori me rrezik të ulët". VII. Shkaku i vërtetë i katastrofës së Çernobilit Në librin e tij, Bearden përshkruan në detaje se si u shkaktua në të vërtetë katastrofa e reaktorit: “Grupi më falënderoi, kuptoi se do të qëllonin dhe e mbyllën telefonin. Ata qëlluan më 25 prill 1986, ashtu siç kishin premtuar, dhe shkatërruan një nga transmetuesit e KGB-së - me sa duket disa kilometra larg reaktorëve bërthamorë të Çernobilit. Tek transmetuesi i shkatërruar, pajisjet e sigurisë u ndezën, kapën potencialin e lartë të rrezatimit dhe e mbajtën atë për rreth 24 orë duke futur ngadalë energjinë intensive të rrezatimit në tokë - gjatë gjithë kohës. Pastaj, më 26 prill 1986, pajisjet e sigurisë më në fund u prishën dhe ndodhi një "rrotullim i valës gjatësore" shumë më i dobët se ai që do të kishte ndodhur më parë pa pajisjet e sigurisë. Valët gjatësore që përhapeshin në Tokë goditën bërthamën e reaktorit më afër valëve gjatësore në Çernobil, sekonda para se të shkaktohej një dridhje në Tokë kur mbërritën valët gjatësore. Një pjesë e uraniumit të goditur në bërthamën e reaktorit u shpërbë menjëherë, doli nga struktura e enës dhe nxori material radioaktiv. Pasojat bërthamore u përhapën pothuajse në të gjithë Evropën. VIII. Shkencëtarët rusë hedhin poshtë historiografinë zyrtare të Çernobilit! Edhe pas më shumë se 38 vitesh, të ashtuquajturat media kryesore kanë dhënë pak kontribut në zbulimin e së vërtetës rreth katastrofës së Çernobilit. Por nga nevoja, edhe të ashtuquajturat media kryesore zbulojnë herë pas here të vërteta të pjesshme. Një shembull i tillë është një dokumentar i NDR-ARTE i vitit 1998 me titull “Arsyeja e Vërtetë për Çernobilin?” Meqenëse ky dokumentar tregon pamje origjinale të vlefshme të rrënojave në Çernobil, të cilat mund të japin një kontribut të rëndësishëm në zbulimin e së vërtetës, tani po shfaqim fragmente nga ky dokumentar. Informacioni i përfshirë në sfondin e hulumtimit nga Werner Altnickel shpjegon ngjarjet aktuale në Çernobil në mënyrë shumë të besueshme: Prezantuesi i ARTE: Në korrik të vitit 1986, dy muaj pas katastrofës së tmerrshme në centralin bërthamor të Çernobilit, KGB-ja lëshoi ​​një listë me udhëzime tepër sekrete. Në krye të listës ishte: “Shkaku i vërtetë i super-GAU-së nuk duhet të zbulohet kurrë.” Por një burrë ende donte të zbulonte të vërtetën. Fizikani bërthamor Konstantin Pawlowic Tschetscherow. Kjo është arsyeja pse ai u ngjit vazhdimisht në rrënoja, madje edhe nën sarkofagun që tani rrethon reaktorin e shkatërruar nr. 4. Ai gjeti gjurmë të çuditshme të aksidentit që nuk përputheshin me shpjegimet që i ishin dhënë publikut botëror në atë kohë. Tschetscherow, fizikant bërthamor, Moskë: Ne u ngjitëm në boshtin e reaktorit dhe u zvarritëm më tej, në dhomat përkatëse të kontrollit sipër reaktorit, madje edhe në dhomat poshtë reaktorit. Ne bëmë foto dhe video, mblodhëm qindra mostra dhe, do të thoja, kryem mijëra matje. Vetëm atëherë filluam të kuptonim se çfarë kishte ndodhur në të vërtetë me Bllokun 4. Dhe papritmas kuptuam se shpjegimet zyrtare të vitit 1986 nuk përputheshin aspak me atë që pamë para nesh. Prezantuesi i ARTE-s: Në të njëjtën kohë, në korrik 1986, KGB-ja u dorëzoi politikanëve (dhe zyrtarëve) të rangut të lartë një listë sekrete me udhëzime të qarta. Tschetscherow: Kjo listë doli në një mënyrë të çuditshme, thjesht nga shërbimi sekret, KGB-ja. Kjo ishte e pazakontë. Një vendim politik. Lista u publikua dhe i gjithë menaxhmenti duhej t'i përmbahej asaj. Pika 1 e listës: “I gjithë informacioni që zbulon shkaqet e vërteta të katastrofës së reaktorit është rreptësisht sekret.” Pra, të gjitha deklaratat zyrtare ishin të pavërteta sepse nuk ishin sekrete. Shumë e çuditshme. Prezantuesi i ARTE: …Centrali bërthamor i Çernobilit u ndërtua në një zonë që përgjithësisht konsiderohet gjeologjikisht e qëndrueshme. Feliks Aptekajew, sizmolog, Ukrainë: Kundërshtarët e versionit të tërmetit pohuan se këtu nuk mund të ketë fare tërmete, sepse në një strukturë kaq të vjetër gjeologjike si në këtë zonë, tërmetet thjesht nuk ndodhin. Prezantuesi i ARTE: Stacioni sizmologjik në fakt regjistroi vetëm një tërmet të dobët lokal. Prezantuesi i ARTE: 1990: Një dokument nga Kievi përmban 20 rrëfime të dëshmitarëve okularë, raporte nga punëtorët e termocentralit që ishin në detyrë atë natë. Ata thanë: «Toka u drodh para se të ndodhte katastrofa». Tërmeti me magnitudë 2, i cili u zbulua nga sizmologët dhe u konfirmua nga dëshmitarë të shumtë okularë, ndodhi vetëm pak sekonda para katastrofës. Dokumentari i NDR-ARTE nuk ofron një përgjigje të përshtatshme ndaj këtij tërmeti. Megjithatë, falë komenteve të nënkolonelit Bearden, tani kjo mund të shpjegohet në mënyrë përfundimtare. Për shkak të kushteve gjeologjike, nuk mund të ketë qenë një tërmet natyror, por është shkaktuar nga përdorimi i armëve sekrete elektromagnetike të përshkruara! U aktivizua në momentin që masat paraprake të sigurisë dështuan, duke bërë që sasitë e mëdha të energjisë së mbetur të shkarkoheshin papritur dhe në mënyrë të pakontrollueshme në tokë. Vetëm disa sekonda më vonë, termocentrali bërthamor shpërtheu. Megjithatë, përshtypja e krijuar nga dokumentari i Arte se tërmeti mund të kishte shkaktuar katastrofën është padyshim e rreme. Në studimin e energjisë bërthamore BIBLIS-B, shkencëtarët gjermanë kanë ofruar prova shkencore se duhen të paktën 30 minuta që të ndodhë një shkrirje e bërthamës atomike të uraniumit. Prandaj, dokumentari i Arte mund të shpjegohet në fund të fundit vetëm me deklaratat e Tom Bearden se katastrofa e centralit bërthamor të Çernobilit u shkaktua nga një shkëmbim skalar elektromagnetik luftarak midis KGB-së së Bashkimit Sovjetik dhe SHBA-së. Prezantuesi i ARTE: Por këtyre deklaratave interesante nuk iu kushtua kurrë vëmendje: Tschetscherow: Dëgjova bubullima, një pjatë ra nga tavani. Dyshemeja u drodh, dritat u fikën, ndriçimi i emergjencës u ndez. . Përmes vrimës në çati mund të shihja një shkëlqim, jo ​​zjarr, diçka tjetër. Muret në dhomën e kontrollit filluan të dridhen, ashtu si edhe tavani dhe dyshemeja. Pas disa sekondash, një shpërthim i dytë. Pak më i dobët, por e çuditshme se si gjithçka u shpërbë. Një shkëlqim shumëngjyrësh që fluturonte lart, deri në një lartësi prej njëqind metrash. Prezantuesi i ARTE: Raportet e dëshmitarëve okularë dhe gjetjet e Tschetscherows e bëjnë të qartë një gjë: Deklarata e publikuar nga autoritetet sovjetike në vitin 1986 ishte e rreme. Përsëri e përsëri, bëhen vëzhgime krejtësisht të habitshme. Tschetscherow: Për shembull, njerëzit kishin shpresuar që guaska e grafitit dhe bërthama e reaktorit të kishin mbetur të paprekura - por asgjë nga kjo nuk ndodhi, kishte vetëm një vrimë të hapur. Ishte supozuar se ena e biombrojtjes në formë unaze rreth reaktorit ishte shkatërruar ose të paktën ishte dëmtuar rëndë - por edhe kjo ishte e gabuar. Ai ishte pothuajse i paprekur, vetëm me dëmtime të vogla. Në një pjesë të madhe të sipërfaqes së saj, veçanërisht në pjesën e brendshme, boja ishte ende e ruajtur. Werner Altnickel: E gjitha ndodhi brenda pak sekondash. Kur hyrja e energjisë EMP aktivizoi papritur uraniumin dhe e nxori atë. Në një shkrirje normale bërthamore, do të kishte qenë shumë më e ngadaltë dhe boja në enë me siguri do të ishte djegur. Ndodhi aq shpejt sa inercia termike e enës bio-mbrojtëse ndoshta pengoi djegien e bojës në pjesën e brendshme të saj. Tschetscherow: Pritej që një shpërthim në boshtin e reaktorit do të shqyente gjithçka – por asgjë nuk u shqye. Shumë nga mbështetësit për të stabilizuar kapakun e grafitit thjesht u shkrinë dhe u dogjën. Dhe kur dikush i pa më nga afër këto pjesë të shkrira, u bë e qartë se këtu kishte vepruar një efekt shumë i veçantë i nxehtësisë. Ashtu si një pishtar saldimi ishte djegur nëpër tuba. Po, tubat duken sikur janë prerë nga ndonjë lloj saldatori ose pishtari plazma." Werner Altnickel Tubat, të cilët u shkatërruan sikur nga një djegës plazmatike, mund të shpjegohen përfundimisht vetëm nga plazma që u krijua, nga energjia e madhe elektromagnetike skalare, e cila nuk u kap më nga sistemet e tokëzimit të dështuar të sigurisë. Prezantuesi i ARTE: 1:23:35: Fillon tërmeti. Një përplasje e fortë dhe blloku katër dridhen. 1:23:40: Punonjësi përgjegjës vëren dridhjen dhe shtyp butonin e emergjencës. Dridhjet janë duke u rritur. Shtytja e parë e fuqishme, mbështetëset vertikale lëkunden para dhe mbrapa. Panelet e tavanit bien poshtë. Ajo vezullim drite perseri. Dritaret në sallën e makinerive thyhen. Një tërmet i fuqishëm dhe reaktori shpërthen. Vladimir Strakhov, Instituti i Gjeofizikës Moskë: Por ekziston një pengesë: Sipas versionit të Checherov, situata në reaktor do të duhej të përshkallëzohej deri në atë pikë sa të ndodhte një shpërthim brenda 15-20 sekondave. Tschetscherow: Megjithatë, Blloku 4 ofron pamjen e mëposhtme: Metali i shkrirë rrodhi nëpër dysheme, goditi një pengesë, qëlloi lart dhe u ngurtësua në formë rrushi. Mund ta shihni edhe sot dhe sigurisht që e filmuam. Mund të vlerësohet se metali i shkrirë ka rrjedhur me një shpejtësi prej rreth 5 m/s. Pra, jo i ngadaltë ose viskoz. Pesë metra në sekondë, kjo është shumë shpejt. Metali i shkrirë nga reaktori udhëtoi një maksimum prej 50 m. Pra, metali rrjedhi për rreth dhjetë sekonda. Pastaj u bë e ngurtë. Dhe shpesh në një pozicion vertikal, d.m.th. ndërsa rrjedh poshtë. Pra, nuk kishte kohë të mjaftueshme as për të rrjedhur në tokë dhe për t'u ngurtësuar atje. W. Strachow: Përveç kësaj, njerëzit u ngjitën përreth në reaktorin e shkatërruar. Sigurisht, njerëzit mendonin se intensiteti i rrezatimit atje duhet të ishte i jashtëzakonshëm, sepse materiali radioaktiv vinte nga reaktori dhe rridhte atje. Tani rezulton se rrezatimi atje në të vërtetë nuk është aq i fortë. Natyrisht, njerëzit kishin veshur kostume mbrojtëse për ekspeditën brenda rrënojave të reaktorit. Por është ende shumë e habitshme që asnjëri prej tyre nuk ka vdekur. Me sa duket, askush nuk është i sëmurë rëndë. Kjo është interesante. Me sa duket, mezi ndonjë pjesë e materialit radioaktiv nga reaktori nuk gjeti rrugën e saj për në ndërtesë. As në rënie të lirë, poshtë. Gjithçka ndodhi thjesht shumë shpejt. Shënim nga Werner Altnickel: Lëvizja e shpejtë dhe afatshkurtër e rrjedhjes dhe ngurtësimi i menjëhershëm i shkrirjes së përshkruar më sipër është i kuptueshëm kur merret parasysh se furnizimi i jashtëm me energji EMP për uraniumin ishte i dhunshëm dhe zgjati vetëm disa sekonda. Kjo do të thotë: aktivizim i dhunshëm dhe i shpejtë i bërthamave atomike të uraniumit dhe shkrirjes së nxehtë e të hollë me shpejtësi të lartë rrjedhjeje dhe ngurtësim të shpejtë direkt në procesin e rrjedhjes, kur energjia e EMP-së së induktuar ndërpritet dhe kështu zjarri elektromagnetik i ushqyer nga jashtë zhduket. Sipas listës zyrtare të KGB-së, vetëm 4% e përmbajtjes së reaktorit dyshohet se doli nga reaktori, por 96% do të ishte ende e pranishme brenda rrënojave të reaktorit. Në fakt, ndoshta është e kundërta. Pothuajse gjithçka fluturoi jashtë dhe reaktori është pothuajse bosh. Këtë e konfirmojnë edhe shkencëtarët. Shkrirja e rrjedhur, për një kohë shumë të shkurtër shumë e nxehtë poshtë enës së reaktorit, duhet të ketë qenë kryesisht nga metali i veshjes, p.sh. zirkon për uraniumin. Uraniumi, i aktivizuar nga energjia e jashtme, qëlloi papritmas lart në hapësirë të hapur, si nga një tytë topi. Meqenëse mezi çlirohej uranium i aktivizuar nga thellësitë dhe mezi zbulohej rrezatim, njerëzit mund të zbrisnin poshtë pa vdekur. Kur sovjetikët e kuptuan se objekti i tyre po sulmohej – nga amerikanët – ata kishin arritur ta devijonin energjinë, e cila më pas u hodh përsëri, në tokë për 24 orë. Kur sovjetikët kuptuan se objekti i tyre po sulmohej – nga amerikanët – ata kishin arritur të devijonin energjinë, e cila më pas u hodh prapa, në brendësi të Tokës për 24 orë. Dhe kur merr parasysh se vetëm pjesa e mbetur që kishte mbetur, edhe pse e kishin devijuar energjinë për 24 orë, arriti të hidhte në erë një central bërthamor, mund ta imagjinosh se çfarë do të kishte ndodhur nëse, për shembull, nuk do të kishin pasur një sistem të tillë përmbajtjeje - një sistem devijimi në tokë për energji të plotë, e cila më pas kthehet. Atëherë të gjithë do të kishin hedhur në erë. IX. Rëndësia e zbulimit të Çernobilit në dritën e situatës aktuale dramatike botërore Superarmët skalare të përshkruara janë zhvilluar më tej nga ushtria dhe shërbimet sekrete që nga "katastrofa e Çernobilit" pothuajse 40 vjet më parë dhe për këtë arsye janë sigurisht shumë më të rrezikshme sot. Prandaj, kjo zbulesë e Çernobilit ngre shumë pyetje serioze, veçanërisht në dritën e situatës aktuale dramatike botërore: 1. A lidhen drejtpërdrejt ndryshimet aktuale klimatike dhe fenomenet e motit, siç janë thatësira ekstreme, përmbytjet, tornadot dhe madje edhe tërmetet etj., siç konfirmohen në "Konventën ENMOD të OKB-së", me këto sisteme sekrete të superarmëve ushtarake? 2. A është paniku aktual i CO2 vetëm një taktikë diversioni e organizuar globalisht për të vazhduar përdorimin e këtyre sistemeve të armëve të motit pa u vënë re nga publiku? 3. A janë centralet bërthamore një bombë me sahat që funksionon, sepse ato mund të sulmohen në çdo kohë nga këto sisteme të fshehta armësh? 4. A përbëjnë këto teknologji të armëve sekrete një kërcënim shumë më të madh sesa armët bërthamore duke pasur parasysh përshkallëzimin e krizave aktuale në botë? Të dashur shikues, Koha për ndriçim nga njerëzit që e duan të vërtetën ka ardhur! Ju lutemi ndihmoni në përhapjen e këtij dokumenti në çdo mënyrë të mundshme. Ndani këtë video që të nxit të mendosh në platformat sociale si Facebook, TikTok, Twitter, Telegram, Instagram ose me email. Ne ofrojmë gjithashtu fragmente të shkurtra nga programi për t'i shkarkuar në kutinë tonë blu të informacionit në www.kla.tv. Vetëm nëpërmjet shpërndarjes së tyre aktive mund të ndalohen kriminelët që ende i përdorin këto armë fshehurazi dhe pa u zbuluar!

nga alw. / SVW.

Burimet/Lidhjet: Werner Altnickel MAGAZIN 2000plus / Nr. 317 https://www.anti-zensur.info/azk1/chemtrailshaarp
Deklarata shpërthyese nga Prof. Dr. Edmund Lengfelder https://martin-ebner.net/regions/eastern-europe/weissrussland-tschernobyl/
Zhvillimi i një superarme ushtarake në Bashkimin Sovjetik MAGAZIN 2000plus / Nr. 317 FER DE LANCE nga Tom Bearden https://de.wikipedia.org/wiki/Thresher_
(U-Boot) Superarma ushtarake mund të manipulojë motin! www.kla.tv/28095
http://www.chemtrail.de/wp-content/uploads/2014/01/SOWJETISCHE-WETTERKONTROLLE.pdf
https://www.europarl.europa.eu/doceo/document/A-4-1999-0005_DE.html
https://report24.news/doch-keine-spinnerei-haarp-in-eu-papier-als-klima-waffensystem-bezeichnet/
https://t.me/WernerAltnickelAbsicherung/3904
Përpjekje për të kontrolluar super-armën ushtarake https://www.nachhaltigkeit.info/artikel/uno_konferenz_stockholm_1972_688.htm
https://t.me/WernerAltnickelAbsicherung/3897
https://treaties.un.org/Pages/ViewDetails.aspx?src=IND&mtdsg_no=XXVI-1&chapter=26&clang=_en
https://t.me/WernerAltnickelAbsicherung/3905
https://t.me/WernerAltnickelAbsicherung/3903
https://de.wikipedia.org/wiki/William_Cohen
Parahistoria tepër sekrete e katastrofës së reaktorit të Çernobilit FER DE LANCE nga Tom Bearden Përgjigja e SHBA-së ndaj sulmit rus nga Woodpecker FER DE LANCE nga Tom Bearden Shkaku i vërtetë i katastrofës së Çernobilit FER DE LANCE nga Tom Bearden https://www.peterdavidbeter.com/
https://en.wikipedia.org/wiki/Peter_Beter
https://t.me/WernerAltnickelAbsicherung/3906
Shkencëtarët rusë përgënjeshtrojnë historiografinë zyrtare të Çernobilit! https://www.kraftzeitung.net/video/dokumentation/der-wahre-grund-von-tschernobyl/alle-seiten.html
https://t.me/WernerAltnickelAbsicherung/3919
Rëndësia e zbulesës së Çernobilit duke pasur parasysh situatën aktuale dramatike botërore https://www.kla.tv/28524
http://www.chemtrail.de/fortlaufende-diffamierungs-pressekampagne-gegen-werner-altnickel/