Diese Website verwendet Cookies. Cookies helfen uns bei der Bereitstellung unserer Dienste. Durch die Nutzung unserer Dienste erklären Sie sich damit einverstanden, dass wir Cookies setzen. Bei uns sind Ihre Daten sicher. Wir geben keine Ihrer Analyse- oder Kontaktdaten an Dritte weiter! Weiterführende Informationen erhalten Sie in der Datenschutzerklärung.
Kent Moore andrúmsloftseðlisfræðingur og prófessor við Mississauga Campus deildina í Háskólanum í Toronto, opinberaði þann 10.10.2017 að skv. skýrslum hefði myndast risastórt gat í borgarísinn við Suðurheimsskautið eða Antarktíku.[Lesa meira]
Kent Moore andrúmsloftseðlisfræðingur og prófessor við Mississauga Campus deildina í Háskólanum í Toronto, opinberaði þann 10.10.2017 að skv. skýrslum hefði myndast risastórt gat í borgarísinn við Suðurheimsskautið eða Antarktíku. Við stærstu mælingar þessa náttúrufyrirbæris mældist það vera 80.000 km2, sem er nálægt stærð Austurríkis. „Það (gatið) liggur hundruð kílómetra frá ísröndinni. Hefðum við engin gervitungl vissum við ekki af tilvist þess“, sagði Moore. Samkvæmt andrúmsloftseðlisfræðingnum eru svæði á opnu úthafi sem eru umkringd ís, kölluð Polynya eða vakir. Á strandsvæðum Antarktíku séu þær býsna algengar. Það er vísindamönnum enn á huldu hvernig þessar vakir sem eru djúpt í hafísnum verða til.
Í samhengi við þá athygli sem gatið í suðurheimskautsísnum vakti, er vert að minnast á aðra tilkynningu heimskautavísindamanna. Breska dagblaðið „The Guardian“ sagði í ágúst 2017 frá því að skv. sérútgáfu frá Jarðfræðisamtökunum í London væru samtals 91 áður óþekkt virk eldfjöll undir brynju Suðurheimskautaíssins. Þau bætast í hóp þeirra 47 sem áður voru þekkt.
Þar að auki uppgötvaði NASA gamla ofureldstöð. Eftir langan svefn flæða nú gríðarlegir hraunstraumar undir ísnum frá henni. Þetta sagði Hélène Seroussi frá Jet Propulsion Laboratory (JPL) hjá NASA í Pasadena, Californíu.
Vegna hins gríðarlega ísmassa ná eldsumbrot antarktísku eldstöðvarinnar samt ekki uppá yfirborðið. Þau valda þó því að mjög stórir hlutar íssins bráðna, sem grefur undan stöðugleika antarktísku ísbrynjunnar.
Vísindamenn hjá NASA hafa sýnt á grafískan máta þau fljót sem renna undir ísbrynju Suðurheimskautsins og urðu öðru fremur til í kjölfar eldsumbrota.
Vesturhluti Antarktíku sé í þessu samhengi sérstaklega virkur. En skv. eldfjallafræðingunum Maximilian Van Wyk de Vries og Robert Bingham frá Háskólanum í Edinburgh gæti það leitt til aukinnar eldvirkni eldfjallanna þegar þrýstingi ísmassans léttir vegna bráðnunar. Það hefði aftur aukna hröðun bráðnunar antarktísku íshellunnar í för með sér.
Á mannamáli þýðir það líka: Samkvæmt Heimsveðurfarsráðinu IPCC, sem rétt er að minnast á að var vakið til lífsins og fjármagnað af einkaðilum: samkvæmt þeim er loftlagsbreitingin og ísbráðnunin fyrst og fremst af mannavölldum. Frammi fyrir þessari fullyrðingu ætti þó hinn mikli fjöldi eldfjalla að spila talsverða rullu í bráðnun íssins – og ekki síst fyrir þess að ísjakar brotna burt.
Samkvæmt loftlagsfræðingum breytist loftslagið hvort sem er stöðugt. Hita- og kuldatímabil skiptast á án nokkurra mannlegra inngripa í síendurtekinni víxlverkun. Frásagnir frá miðöldum vitna um ótrúleg hitatímabil, t.d.um blómlegan landbúnað á Grænlandi sem þýski loftlagssérfræðingurinn og háskólaprófessorinn Dr. Friz Vahrenholt færir sönnur á og útskýrir með virkni sólarinnar.
Í þessu samhengi má líka nefna hin goðsagnakenndu kort eftir Piri Reis sem mikið hefur verið rætt um. Piri Reis var uppi frá 1465 til 1554, var einstakur siglingamaður og kartograf eða kortagerðamaður. Hið fræga „Heimskort Piri Reis“ frá 1513 sem sýnir Suðurskautslandið íslaust fannst að nýju fjögurhundruð árum seinna (1929) við breytingar á Topkapi höllinni í Istanbúl. Charles Hapgood, fræðimaður frá bandaríska Keen menntaskólanum var sá fyrsti sem rannsakaði kortið nákvæmlega. Við lok ársins 1959 rakst hann á kort frá Oronteus Phynius frá árinu 1531 í Washington þingskjalasafninu þar sem Antartíka er líka sýnd íslaus.
Vísindamaðurinn Hapgood lét bandaríska flugherinn meta kort Piri Reis. Samkvæmt skýrslu Westover flugstöðvarinnar í Massachusetts frá 1960 sýnir kortið ekki bara nákvæma strandlínu og útlínur allra heimsálfa heldur skráir líka hárrétt hin ýmsu staðfræðilegu einkenni landanna eins og fjallstoppa, fjallgarða, eyjur, heiðar og fljót. Og eins og fyrr segir, er fastalandið undir Antartkíku sýnt íslaust, það land sem í dag er hulið nokkurra kílómetra þykkum ís. Þetta er enn ein vísbendingin að til hafi verið hitatímabil sem ekki voru af manna völdum. Eins er þekkt að í svissnesku kanónunni Wallis hafi á 13. öld ekki verið neinir jöklar. Þeir hafi fyrst orðið til á litlu ísöldinni á miðöldum frá 1400-1850.
Þar að auki áttaði mannfólkið sig mjög vel á því hvernig hægt væri að lifða þessi hitatímabil af og nýtti þau sér í hag. Þannig tókst skv. veðurfræðingum og sagnfræðingum t.d. Feneyjum á 9. til 12. öld þrátt fyrir hitatímabil og bráðnandi ís, að vaxa upp í stöðu borgríkis og mikilvægs sjóveldis – í stað þess að sökkva í ísbráðina.
Í ljósi fyrrnefndra hluta er sú loftslagspólitík sem er knúin áfram af ofsahræðslu ásamt einhliða sýn loftslagsráðstefnanna sérlega vafasöm og í brýnni þörf fyrir endurnýjun. Sú spurning kviknar hvort ekki sé beinlínis og markvisst villt um fyrir mannkyninu.
Því það er fyrst hægt vegna hræðsluáróðursins um meintar mannlega orsakaðar loftslagsbreytingar að hafa vit fyrir, blóðmjólka fjárhagslega og jafnvel að fækka þjóðunum með lagasetningum og sköttum. Frekari bakgrunnsupplýsingar varðandi þetta finnið þið í eftirfarandi útsendingum.
hlaða niður
texta útsendingar
30.12.2017 | www.kla.tv/11694
Kent Moore andrúmsloftseðlisfræðingur og prófessor við Mississauga Campus deildina í Háskólanum í Toronto, opinberaði þann 10.10.2017 að skv. skýrslum hefði myndast risastórt gat í borgarísinn við Suðurheimsskautið eða Antarktíku. Við stærstu mælingar þessa náttúrufyrirbæris mældist það vera 80.000 km2, sem er nálægt stærð Austurríkis. „Það (gatið) liggur hundruð kílómetra frá ísröndinni. Hefðum við engin gervitungl vissum við ekki af tilvist þess“, sagði Moore. Samkvæmt andrúmsloftseðlisfræðingnum eru svæði á opnu úthafi sem eru umkringd ís, kölluð Polynya eða vakir. Á strandsvæðum Antarktíku séu þær býsna algengar. Það er vísindamönnum enn á huldu hvernig þessar vakir sem eru djúpt í hafísnum verða til. Í samhengi við þá athygli sem gatið í suðurheimskautsísnum vakti, er vert að minnast á aðra tilkynningu heimskautavísindamanna. Breska dagblaðið „The Guardian“ sagði í ágúst 2017 frá því að skv. sérútgáfu frá Jarðfræðisamtökunum í London væru samtals 91 áður óþekkt virk eldfjöll undir brynju Suðurheimskautaíssins. Þau bætast í hóp þeirra 47 sem áður voru þekkt. Þar að auki uppgötvaði NASA gamla ofureldstöð. Eftir langan svefn flæða nú gríðarlegir hraunstraumar undir ísnum frá henni. Þetta sagði Hélène Seroussi frá Jet Propulsion Laboratory (JPL) hjá NASA í Pasadena, Californíu. Vegna hins gríðarlega ísmassa ná eldsumbrot antarktísku eldstöðvarinnar samt ekki uppá yfirborðið. Þau valda þó því að mjög stórir hlutar íssins bráðna, sem grefur undan stöðugleika antarktísku ísbrynjunnar. Vísindamenn hjá NASA hafa sýnt á grafískan máta þau fljót sem renna undir ísbrynju Suðurheimskautsins og urðu öðru fremur til í kjölfar eldsumbrota. Vesturhluti Antarktíku sé í þessu samhengi sérstaklega virkur. En skv. eldfjallafræðingunum Maximilian Van Wyk de Vries og Robert Bingham frá Háskólanum í Edinburgh gæti það leitt til aukinnar eldvirkni eldfjallanna þegar þrýstingi ísmassans léttir vegna bráðnunar. Það hefði aftur aukna hröðun bráðnunar antarktísku íshellunnar í för með sér. Á mannamáli þýðir það líka: Samkvæmt Heimsveðurfarsráðinu IPCC, sem rétt er að minnast á að var vakið til lífsins og fjármagnað af einkaðilum: samkvæmt þeim er loftlagsbreitingin og ísbráðnunin fyrst og fremst af mannavölldum. Frammi fyrir þessari fullyrðingu ætti þó hinn mikli fjöldi eldfjalla að spila talsverða rullu í bráðnun íssins – og ekki síst fyrir þess að ísjakar brotna burt. Samkvæmt loftlagsfræðingum breytist loftslagið hvort sem er stöðugt. Hita- og kuldatímabil skiptast á án nokkurra mannlegra inngripa í síendurtekinni víxlverkun. Frásagnir frá miðöldum vitna um ótrúleg hitatímabil, t.d.um blómlegan landbúnað á Grænlandi sem þýski loftlagssérfræðingurinn og háskólaprófessorinn Dr. Friz Vahrenholt færir sönnur á og útskýrir með virkni sólarinnar. Í þessu samhengi má líka nefna hin goðsagnakenndu kort eftir Piri Reis sem mikið hefur verið rætt um. Piri Reis var uppi frá 1465 til 1554, var einstakur siglingamaður og kartograf eða kortagerðamaður. Hið fræga „Heimskort Piri Reis“ frá 1513 sem sýnir Suðurskautslandið íslaust fannst að nýju fjögurhundruð árum seinna (1929) við breytingar á Topkapi höllinni í Istanbúl. Charles Hapgood, fræðimaður frá bandaríska Keen menntaskólanum var sá fyrsti sem rannsakaði kortið nákvæmlega. Við lok ársins 1959 rakst hann á kort frá Oronteus Phynius frá árinu 1531 í Washington þingskjalasafninu þar sem Antartíka er líka sýnd íslaus. Vísindamaðurinn Hapgood lét bandaríska flugherinn meta kort Piri Reis. Samkvæmt skýrslu Westover flugstöðvarinnar í Massachusetts frá 1960 sýnir kortið ekki bara nákvæma strandlínu og útlínur allra heimsálfa heldur skráir líka hárrétt hin ýmsu staðfræðilegu einkenni landanna eins og fjallstoppa, fjallgarða, eyjur, heiðar og fljót. Og eins og fyrr segir, er fastalandið undir Antartkíku sýnt íslaust, það land sem í dag er hulið nokkurra kílómetra þykkum ís. Þetta er enn ein vísbendingin að til hafi verið hitatímabil sem ekki voru af manna völdum. Eins er þekkt að í svissnesku kanónunni Wallis hafi á 13. öld ekki verið neinir jöklar. Þeir hafi fyrst orðið til á litlu ísöldinni á miðöldum frá 1400-1850. Þar að auki áttaði mannfólkið sig mjög vel á því hvernig hægt væri að lifða þessi hitatímabil af og nýtti þau sér í hag. Þannig tókst skv. veðurfræðingum og sagnfræðingum t.d. Feneyjum á 9. til 12. öld þrátt fyrir hitatímabil og bráðnandi ís, að vaxa upp í stöðu borgríkis og mikilvægs sjóveldis – í stað þess að sökkva í ísbráðina. Í ljósi fyrrnefndra hluta er sú loftslagspólitík sem er knúin áfram af ofsahræðslu ásamt einhliða sýn loftslagsráðstefnanna sérlega vafasöm og í brýnni þörf fyrir endurnýjun. Sú spurning kviknar hvort ekki sé beinlínis og markvisst villt um fyrir mannkyninu. Því það er fyrst hægt vegna hræðsluáróðursins um meintar mannlega orsakaðar loftslagsbreytingar að hafa vit fyrir, blóðmjólka fjárhagslega og jafnvel að fækka þjóðunum með lagasetningum og sköttum. Frekari bakgrunnsupplýsingar varðandi þetta finnið þið í eftirfarandi útsendingum.
eftir Frá hm
http://n8waechter.info/2017/11/das-ist-verrueckt-supervulkan-unter-antarktischem-eis/
https://www.contra-magazin.com/2017/11/antarktis-vulkane-lassen-den-eispanzer-wegschmelzen/
https://www.theguardian.com/world/2017/aug/12/scientists-discover-91-volcanos-antarctica
http://www.sueddeutsche.de/wissen/antarktis-forscher-finden-riesiges-vulkanfeld-in-der-antarktis-1.3630718
http://www.scinexx.de/wissen-aktuell-21777-2017-08-16.html
http://piri-reis.de/das-geheimnis-des-piri-reis/
http://www.insidersegeln.de/aktuell/PiriReis.php
https://scilogs.spektrum.de/klimalounge/vahrenholt-groenland-im-mittelalter-fast-eisfrei/
https://de.wikipedia.org/wiki/Venedig