Deze website gebruikt Cookies. Cookies helpen ons bij de beschikbaarstelling van onze diensten. Door het gebruiken van onze diensten gaat u ermee akkoord, dat wij Cookies inzetten. Bij ons zijn uw gegevens veilig. Wij geven geen van uw analyse- of contactgegevens door aan derden! Verder brengende informatie krijgt u in de
gegevensbescherming.
De toespraak die John F. Kennedy’s lotsbestemming besliste? (vandaag nog zeer actueel)
John F. Kennedy hield op 27 april 1961 in New York voor de belangrijkste uitgevers van kranten, een buitengewone rede over 'een grote bedreiging'. Hij sprak over het 'grote gevaar, dat een bekendgemaakte behoefte naar verhoogde veiligheid (…) wordt aangegrepen om de grenzen van ambtelijke censuur en geheimhouding uit te breiden. Dit gebeurt 'op grond van een monolithische samenzwering. [verder lezen]
Licentie: Creative Commons-licentie met bronvermelding
John F. Kennedy hield op 27 april 1961 in New York voor de belangrijkste uitgevers van kranten, een buitengewone rede over 'een grote bedreiging'. Hij sprak over het 'grote gevaar, dat een bekendgemaakte behoefte naar verhoogde veiligheid (…) wordt aangegrepen om de grenzen van ambtelijke censuur en geheimhouding uit te breiden. Dit gebeurt 'op grond van een monolithische samenzwering. Dat betekent: een uniforme of massale, gewetenloze samenzwering waartegenover de wereld staat”. Hij riep de kranten op om het Amerikaanse volk te alarmeren en onbeperkt te informeren.
U hebt vermoedelijk nog nooit iets gehoord over deze rede, laat staan in de mainstream-pers gelezen. De inhoud van deze rede was hoogst explosief, zodanig dat hij hoogstwaarschijnlijk de wissel zette voor de dodelijke lotsbestemming van Kennedy op 22 november 1963 in Dallas. U kunt nu luisteren naar de Nederlandse vertaling van deze rede; die heeft tot de huidige dag niets verloren aan kracht en actualiteit.
“Alleen al het woord 'geheimhouding' is onaanvaardbaar in een vrije en open maatschappij. Wij zijn als volk van nature tegenstanders van geheime genootschappen, geheime eden en geheime beraadslagingen. Wij besloten reeds lange tijd geleden dat de gevaren van bovenmatige, ongerechtvaardigde geheimhouding van feiten verreweg de overhand hebben op feiten waarmee geheimhouding wordt gerechtvaardigd.(…)
Zelfs vandaag de dag heeft het nauwelijks waarde, de overleving van onze naties veilig te stellen, als onze tradities niet samen met de naties kunnen overleven. Er is een groot gevaar dat die behoefte naar verhoogde veiligheid door bange mensen wordt gebruikt om de grenzen van ambtelijke censuur en geheimhouding te verruimen.
Ik ben niet van plan om dit toe te staan, voor zover dat in mijn macht is. Geen enkele beambte van mijn regering, in hoge of lage rang, burgerlijk of militair, mag mijn woorden van vanavond interpreteren als een verontschuldiging om het nieuws te censureren, tegenspraak te onderdrukken, onze fouten te verdoezelen of voor de pers of het publiek feiten weg te houden die ze graag willen weten. Maar ik vraag iedere uitgever, iedere hoofdredacteur en iedere journalist om zijn gewoontes opnieuw te onderzoeken en oorsprong te zien van de grote bedreiging voor onze natie.
Er is een verandering van perspectief nodig, verandering van tactiek, verandering van missie – zowel van de kant van de regering als van de kant van de mensen, van iedere zakenman, vakbondsleider en krant.
Heel de wereld staat tegenover een monolithische en gewetenloze samenzwering, die vooral op verborgen middelen steunt om hun invloedssfeer uit te breiden: op infiltratie i.p.v. invasie, op ondermijning i.p.v. verkiezingen, op nachtelijke guerrilla-aanvallen i.p.v. het leger overdag.
Het is een systeem dat met enorme menselijke en materiële resources een nauw verbonden, complexe en efficiënte werking heeft opgebouwd. Die combineert militaire, diplomatieke - dus betreffende de geheime dienst - economische, wetenschappelijke en politieke operaties. Hun plannen worden niet gepubliceerd maar blijven verborgen, hun mislukkingen worden begraven en niet gepubliceerd. Andersdenkenden worden niet geprezen maar tot zwijgen gebracht, geen editie wordt in twijfel getrokken, geen enkel gerucht wordt gepubliceerd, geen geheim wordt onthuld. Zij dirigeert de “koude oorlog” met oorlogsdiscipline op een manier die geen democratie ooit hoopt of wenst te moeten uitvoeren . (…)
Ik vraag uw kranten niet om de regering te ondersteunen, maar ik vraag uw hulp bij de enorme opgave het Amerikaanse volk te informeren en te alarmeren. Ik heb het volste vertrouwen in de reactie en het engagement van onze burgers indien zij over alles onbeperkt worden geïnformeerd. Ik wil de controversen onder uw lezers niet verstikken, ik begroet hen. Mijn regering wil ook eerlijk instaan voor haar fouten. Een verstandige man heeft eens gezegd: "Vergissingen worden pas fouten als men weigert ze te corrigeren."
We hebben de bedoeling, de volle verantwoording voor onze fouten op te nemen en wij verwachten dat u er ons op wijst, als we dat verzuimen. Zonder debat of zonder kritiek kan geen regering en geen land succesvol zijn; geen republiek kan overleven. Daarom bepaalde de Atheense wetgever 'Solon' dat het een misdaad is voor iedere burger, terug te wijken bij meningsverschillen. Precies daarom werd onze pers beschermd door het eerste amendement van de grondwet. De pers is niet alleen daarom door de grondwet beschermd; ze is er ook niet om te amuseren en lezers te winnen, niet om het alledaagse en sentimentele te bevorderen, niet om het publiek altijd te geven wat het wil. Maar de pers moet informeren over de gevaren en de mogelijkheden, om wakker te schudden en te reflecteren, om onze crisissen vast te leggen en mogelijkheden te tonen, om te leiden, te vormen, te ontwikkelen ... en soms zelfs .. om de publieke opinie uit te dagen. Dat betekent: meer berichten en analyses over internationale gebeurtenissen want dat is vandaag niet meer ver weg, maar dichtbij. Dat betekent: meer aandacht voor een beter begrip van het nieuws en voor verbeterde berichtgeving. Het betekent tenslotte dat de regering op alle niveaus de verplichtingen moet vervullen, u te voorzien van de best mogelijke informatie en om de beperkingen door de nationale veiligheid zo gering mogelijk te houden. (…)
Zo is de pers de secretaris van de daden van de mensen, de bewaarder van zijn geweten en de bode van zijn nieuws; daarin zoeken wij kracht en bijstand en zijn vol vertrouwen dat met haar hulp de mens dat zal zijn waarvoor hij werd geboren: vrij en onafhankelijk.”
Tekst uitzending
download
20.06.2017 | www.kla.tv/10689
John F. Kennedy hield op 27 april 1961 in New York voor de belangrijkste uitgevers van kranten, een buitengewone rede over 'een grote bedreiging'. Hij sprak over het 'grote gevaar, dat een bekendgemaakte behoefte naar verhoogde veiligheid (…) wordt aangegrepen om de grenzen van ambtelijke censuur en geheimhouding uit te breiden. Dit gebeurt 'op grond van een monolithische samenzwering. Dat betekent: een uniforme of massale, gewetenloze samenzwering waartegenover de wereld staat”. Hij riep de kranten op om het Amerikaanse volk te alarmeren en onbeperkt te informeren. U hebt vermoedelijk nog nooit iets gehoord over deze rede, laat staan in de mainstream-pers gelezen. De inhoud van deze rede was hoogst explosief, zodanig dat hij hoogstwaarschijnlijk de wissel zette voor de dodelijke lotsbestemming van Kennedy op 22 november 1963 in Dallas. U kunt nu luisteren naar de Nederlandse vertaling van deze rede; die heeft tot de huidige dag niets verloren aan kracht en actualiteit. “Alleen al het woord 'geheimhouding' is onaanvaardbaar in een vrije en open maatschappij. Wij zijn als volk van nature tegenstanders van geheime genootschappen, geheime eden en geheime beraadslagingen. Wij besloten reeds lange tijd geleden dat de gevaren van bovenmatige, ongerechtvaardigde geheimhouding van feiten verreweg de overhand hebben op feiten waarmee geheimhouding wordt gerechtvaardigd.(…) Zelfs vandaag de dag heeft het nauwelijks waarde, de overleving van onze naties veilig te stellen, als onze tradities niet samen met de naties kunnen overleven. Er is een groot gevaar dat die behoefte naar verhoogde veiligheid door bange mensen wordt gebruikt om de grenzen van ambtelijke censuur en geheimhouding te verruimen. Ik ben niet van plan om dit toe te staan, voor zover dat in mijn macht is. Geen enkele beambte van mijn regering, in hoge of lage rang, burgerlijk of militair, mag mijn woorden van vanavond interpreteren als een verontschuldiging om het nieuws te censureren, tegenspraak te onderdrukken, onze fouten te verdoezelen of voor de pers of het publiek feiten weg te houden die ze graag willen weten. Maar ik vraag iedere uitgever, iedere hoofdredacteur en iedere journalist om zijn gewoontes opnieuw te onderzoeken en oorsprong te zien van de grote bedreiging voor onze natie. Er is een verandering van perspectief nodig, verandering van tactiek, verandering van missie – zowel van de kant van de regering als van de kant van de mensen, van iedere zakenman, vakbondsleider en krant. Heel de wereld staat tegenover een monolithische en gewetenloze samenzwering, die vooral op verborgen middelen steunt om hun invloedssfeer uit te breiden: op infiltratie i.p.v. invasie, op ondermijning i.p.v. verkiezingen, op nachtelijke guerrilla-aanvallen i.p.v. het leger overdag. Het is een systeem dat met enorme menselijke en materiële resources een nauw verbonden, complexe en efficiënte werking heeft opgebouwd. Die combineert militaire, diplomatieke - dus betreffende de geheime dienst - economische, wetenschappelijke en politieke operaties. Hun plannen worden niet gepubliceerd maar blijven verborgen, hun mislukkingen worden begraven en niet gepubliceerd. Andersdenkenden worden niet geprezen maar tot zwijgen gebracht, geen editie wordt in twijfel getrokken, geen enkel gerucht wordt gepubliceerd, geen geheim wordt onthuld. Zij dirigeert de “koude oorlog” met oorlogsdiscipline op een manier die geen democratie ooit hoopt of wenst te moeten uitvoeren . (…) Ik vraag uw kranten niet om de regering te ondersteunen, maar ik vraag uw hulp bij de enorme opgave het Amerikaanse volk te informeren en te alarmeren. Ik heb het volste vertrouwen in de reactie en het engagement van onze burgers indien zij over alles onbeperkt worden geïnformeerd. Ik wil de controversen onder uw lezers niet verstikken, ik begroet hen. Mijn regering wil ook eerlijk instaan voor haar fouten. Een verstandige man heeft eens gezegd: "Vergissingen worden pas fouten als men weigert ze te corrigeren." We hebben de bedoeling, de volle verantwoording voor onze fouten op te nemen en wij verwachten dat u er ons op wijst, als we dat verzuimen. Zonder debat of zonder kritiek kan geen regering en geen land succesvol zijn; geen republiek kan overleven. Daarom bepaalde de Atheense wetgever 'Solon' dat het een misdaad is voor iedere burger, terug te wijken bij meningsverschillen. Precies daarom werd onze pers beschermd door het eerste amendement van de grondwet. De pers is niet alleen daarom door de grondwet beschermd; ze is er ook niet om te amuseren en lezers te winnen, niet om het alledaagse en sentimentele te bevorderen, niet om het publiek altijd te geven wat het wil. Maar de pers moet informeren over de gevaren en de mogelijkheden, om wakker te schudden en te reflecteren, om onze crisissen vast te leggen en mogelijkheden te tonen, om te leiden, te vormen, te ontwikkelen ... en soms zelfs .. om de publieke opinie uit te dagen. Dat betekent: meer berichten en analyses over internationale gebeurtenissen want dat is vandaag niet meer ver weg, maar dichtbij. Dat betekent: meer aandacht voor een beter begrip van het nieuws en voor verbeterde berichtgeving. Het betekent tenslotte dat de regering op alle niveaus de verplichtingen moet vervullen, u te voorzien van de best mogelijke informatie en om de beperkingen door de nationale veiligheid zo gering mogelijk te houden. (…) Zo is de pers de secretaris van de daden van de mensen, de bewaarder van zijn geweten en de bode van zijn nieuws; daarin zoeken wij kracht en bijstand en zijn vol vertrouwen dat met haar hulp de mens dat zal zijn waarvoor hij werd geboren: vrij en onafhankelijk.”
van bub
www.jfklibrary.org/