Deze website gebruikt Cookies. Cookies helpen ons bij de beschikbaarstelling van onze diensten. Door het gebruiken van onze diensten gaat u ermee akkoord, dat wij Cookies inzetten. Bij ons zijn uw gegevens veilig. Wij geven geen van uw analyse- of contactgegevens door aan derden! Verder brengende informatie krijgt u in de
gegevensbescherming.
In deze video gaat Dr. Sylvia Limmer, lid van het Europees Parlement en AfD-politica, in op tal van kwesties rond de productie, de voedselveiligheid van insecten als voedsel en de marketing ervan. Ze legt ook de redenen uit waarom we in de toekomst überhaupt insecten zouden moeten eten.[verder lezen]
Licentie: Creative Commons-licentie met bronvermelding
De Europese Commissie heeft toestemming gegeven om bepaalde insecten als voedsel op de markt te brengen. Dit zorgt voor discussie in het algemeen. In mei 2021 kreeg de gedroogde gele meelworm als eerste insect een vergunning. Meest recentelijk, in januari 2023, werd “gedeeltelijk ontvet poeder van Acheta domesticus (huiskrekel)” toegestaan voor de EU-markt bij uitvoeringsverordening 2023/5.
De opwinding is groot, maar raakt niet het echte probleem. Het probleem is dat er geen enkele hygiëne-richtlijn is - noch voor het houden van de insecten, noch voor het gebruik van ontsmettingsmiddelen, antibiotica en fungiciden (schimmeldodende middelen). Ook ontbreken voorschriften voor de naleving van bacteriële besmettingen (verontreinigingen) .
Wat er aan het eind met de insecten op ons bord belandt, is de grote vraag. Bovendien zijn er geen mogelijkheden voor de autoriteiten om te controleren of de insecten werkelijk geschikt zijn voor consumptie volgens de hygiënevoorschriften die gelden voor ons “traditioneel” voedsel.
In de volgende video, die ongeveer vijf minuten duurt, gaat Dr. Sylvia Limmer, lid van het Europees Parlement en AfD-politica, niet alleen in op de genoemde moeilijkheden. Ze legt ook uit waarom we in de toekomst insecten zouden moeten consumeren.
Dr. Sylvia Limmer: Insecten uit Vietnam en hygiëne
Hallo uit Brussel!
Allerlei zogenaamd eetbaar gedierte krabbelt, kruipt en vliegt momenteel door het Duitse mediabos. De verontwaardiging in de sociale media is groot en er wordt heftig gedebatteerd. Helaas verloopt het debat, zoals zo vaak, een beetje naast de kwestie.
Ik was niet verbaasd over de insecten in ons voedsel, want die zijn al sinds 2021 toegestaan. Maar ik was wel verrast door het feit dat er toeval en/of een krantenkop in het machtige BILD voor nodig was om de zaken onder de aandacht van het publiek te brengen. En toch is sinds 2021 de in toto (volledig) gemalen meelkever, een vervelend voorraadongedierte, die bijvoorbeeld in koekjes is toegestaan. Of de treksprinkhaan, sinds 2021 ook toegestaan, bevroren, gedroogd of in poedervorm, in verwerkte aardappelproducten, pasta, waar hij ook thuishoort, nee, grapje, toegestaan in chocolade, worst, soepen, gefermenteerde melkproducten. Of larven van meelwormen, sinds februari 2022 ook toegestaan in pasta’s, graanrepen, chips, bierachtige dranken of alcoholische mixdranken, vleesanalogen. Vleesanologen,
- ja oké, moet wel vegetarisch zijn. En nu, samen met de huiskrekel (Acheta domesticus), de graanschimmelkever, die vanaf morgen, 26. 1. 2023, ons menu luidruchtig zal maken in crackers, broodstengels, pasta, noedels, weipoeders. En ten minste zeven andere aanvragen wachten op goedkeuring.
Daarom heeft menigeen die nu heeft aangekondigd de lijst van ingrediënten zorgvuldig te zullen bestuderen, misschien al lang geleden de onschuldige kevertjes in de maag geschoven gekregen. Ikzelf heb hier sinds het voorjaar van 2021 keer op keer op gewezen, maar blijkbaar wilde niemand het horen. Misschien klonk het te veel als complotdenken. In de Green Deal wordt immers niet alleen aangekondigd dat men nieuwe eiwitbronnen wil gebruiken, zoals insecten en algen, om de druk op landbouwgrond te verminderen. Men wil heel bewust het voedingsgedrag van gebruikers veranderen, hen heropvoeden, niet alleen bij het eten, om het klimaat te beschermen, ons nieuwe gouden kalf.
In de teksten van de EU-Commissie is zelfs geen poging gedaan om dit op enigerlei wijze versleuteld te formuleren. Niemand leest het toch. En de berekening klopte, bijna. Maar de verontwaardiging komt twee jaar te laat en gaat eigenlijk voorbij aan het probleem.
Ik vind het bijvoorbeeld problematisch dat alle gegevens die het productieproces beschrijven, analytische gegevens over besmettingen, resultaten van stabiliteitsstudies in de gebruikte levensmiddelen of analytische gegevens over microbiologische parameters en resultaten van studies over de verteerbaarheid van eiwitten niet worden gepubliceerd. Dit is te lezen in alle uitvoeringsbesluiten van de EU-Commissie die het in de handel brengen in de EU mogelijk maken.
Ik vind het ook bedenkelijk dat er geen hygiënevoorschriften zijn voor het houden van deze insecten. In Duitsland worden alle landbouwhuisdieren gehouden volgens de voorschriften inzake dierhygiëne, ziektepreventie en diergezondheid. Niet zo met insecten. We weten gewoon niet wat er nog alles meer bij wordt meegeleverd. In een wetenschappelijk advies van de EFSA, de verantwoordelijke Europese voedselautoriteit, moet men dus volledig afgaan op de informatie van de fabrikant, de Cricket One Corporation, die de diertjes kennelijk in Vietnam produceert of althans de ouderdieren daar vandaan haalt. Vietnam, wat, zoals we allemaal weten, staat voor super hygiëne. Hoewel de EFSA is verzekerd: Dus nee, er worden geen antibiotica of fungiciden gebruikt. Maar de containers zouden regelmatig worden gedesinfecteerd. Aha! Waarmee dan wel? Want vooral insecten zijn wereldkampioenen in het opslaan van milieugiffen in hun vetlichamen. En geen antibiotica gebruiken is heel vriendelijk. Maar de beestjes kunnen echt lastig zijn wat betreft ziektekiemen. Klebsiella, een gevreesde ziekenhuiskiem, Citrobacter en Yersinia gaan niet alleen gepaard met ernstige diarree, maar ook met werkelijk fraaie systemische ziektepatronen en zijn volgens het EFSA-advies voorbeelden van bacteriële verontreinigingen.
Noch controles door autoriteiten, noch grenzen voor kiembesmetting of bovengrenzen voor milieutoxinen die met het voer kunnen worden opgenomen, noch het gebruik van chemicaliën en antibiotica zijn ergens bij wet geregeld. Dat is het probleem. We weten niet wat er in ons voedsel terechtkomt. Transparantie en gezonde levensmiddelen zien er voor mij anders uit!
En het is ook het fundamentele probleem van een EU-Commissie die zich steeds meer als een centrale regering opwerpt: iets wordt gewoon per decreet besloten, zoals hun supereiwitinsecten, omdat ze het volkslichaam – mag men het nog zo noemen? - willen heropvoeden niet alleen op het gebied van voeding. Daardoor ontstaan de tekorten in de wetgeving. Niemand in Brussel geeft om de gevolgen voor onze gezondheid. We moeten dit fundamentele probleem aanpakken.
In deze geest, Uw, Sylvia Limmer
07.03.2023 | www.kla.tv/25331
De Europese Commissie heeft toestemming gegeven om bepaalde insecten als voedsel op de markt te brengen. Dit zorgt voor discussie in het algemeen. In mei 2021 kreeg de gedroogde gele meelworm als eerste insect een vergunning. Meest recentelijk, in januari 2023, werd “gedeeltelijk ontvet poeder van Acheta domesticus (huiskrekel)” toegestaan voor de EU-markt bij uitvoeringsverordening 2023/5. De opwinding is groot, maar raakt niet het echte probleem. Het probleem is dat er geen enkele hygiëne-richtlijn is - noch voor het houden van de insecten, noch voor het gebruik van ontsmettingsmiddelen, antibiotica en fungiciden (schimmeldodende middelen). Ook ontbreken voorschriften voor de naleving van bacteriële besmettingen (verontreinigingen) . Wat er aan het eind met de insecten op ons bord belandt, is de grote vraag. Bovendien zijn er geen mogelijkheden voor de autoriteiten om te controleren of de insecten werkelijk geschikt zijn voor consumptie volgens de hygiënevoorschriften die gelden voor ons “traditioneel” voedsel. In de volgende video, die ongeveer vijf minuten duurt, gaat Dr. Sylvia Limmer, lid van het Europees Parlement en AfD-politica, niet alleen in op de genoemde moeilijkheden. Ze legt ook uit waarom we in de toekomst insecten zouden moeten consumeren. Dr. Sylvia Limmer: Insecten uit Vietnam en hygiëne Hallo uit Brussel! Allerlei zogenaamd eetbaar gedierte krabbelt, kruipt en vliegt momenteel door het Duitse mediabos. De verontwaardiging in de sociale media is groot en er wordt heftig gedebatteerd. Helaas verloopt het debat, zoals zo vaak, een beetje naast de kwestie. Ik was niet verbaasd over de insecten in ons voedsel, want die zijn al sinds 2021 toegestaan. Maar ik was wel verrast door het feit dat er toeval en/of een krantenkop in het machtige BILD voor nodig was om de zaken onder de aandacht van het publiek te brengen. En toch is sinds 2021 de in toto (volledig) gemalen meelkever, een vervelend voorraadongedierte, die bijvoorbeeld in koekjes is toegestaan. Of de treksprinkhaan, sinds 2021 ook toegestaan, bevroren, gedroogd of in poedervorm, in verwerkte aardappelproducten, pasta, waar hij ook thuishoort, nee, grapje, toegestaan in chocolade, worst, soepen, gefermenteerde melkproducten. Of larven van meelwormen, sinds februari 2022 ook toegestaan in pasta’s, graanrepen, chips, bierachtige dranken of alcoholische mixdranken, vleesanalogen. Vleesanologen, - ja oké, moet wel vegetarisch zijn. En nu, samen met de huiskrekel (Acheta domesticus), de graanschimmelkever, die vanaf morgen, 26. 1. 2023, ons menu luidruchtig zal maken in crackers, broodstengels, pasta, noedels, weipoeders. En ten minste zeven andere aanvragen wachten op goedkeuring. Daarom heeft menigeen die nu heeft aangekondigd de lijst van ingrediënten zorgvuldig te zullen bestuderen, misschien al lang geleden de onschuldige kevertjes in de maag geschoven gekregen. Ikzelf heb hier sinds het voorjaar van 2021 keer op keer op gewezen, maar blijkbaar wilde niemand het horen. Misschien klonk het te veel als complotdenken. In de Green Deal wordt immers niet alleen aangekondigd dat men nieuwe eiwitbronnen wil gebruiken, zoals insecten en algen, om de druk op landbouwgrond te verminderen. Men wil heel bewust het voedingsgedrag van gebruikers veranderen, hen heropvoeden, niet alleen bij het eten, om het klimaat te beschermen, ons nieuwe gouden kalf. In de teksten van de EU-Commissie is zelfs geen poging gedaan om dit op enigerlei wijze versleuteld te formuleren. Niemand leest het toch. En de berekening klopte, bijna. Maar de verontwaardiging komt twee jaar te laat en gaat eigenlijk voorbij aan het probleem. Ik vind het bijvoorbeeld problematisch dat alle gegevens die het productieproces beschrijven, analytische gegevens over besmettingen, resultaten van stabiliteitsstudies in de gebruikte levensmiddelen of analytische gegevens over microbiologische parameters en resultaten van studies over de verteerbaarheid van eiwitten niet worden gepubliceerd. Dit is te lezen in alle uitvoeringsbesluiten van de EU-Commissie die het in de handel brengen in de EU mogelijk maken. Ik vind het ook bedenkelijk dat er geen hygiënevoorschriften zijn voor het houden van deze insecten. In Duitsland worden alle landbouwhuisdieren gehouden volgens de voorschriften inzake dierhygiëne, ziektepreventie en diergezondheid. Niet zo met insecten. We weten gewoon niet wat er nog alles meer bij wordt meegeleverd. In een wetenschappelijk advies van de EFSA, de verantwoordelijke Europese voedselautoriteit, moet men dus volledig afgaan op de informatie van de fabrikant, de Cricket One Corporation, die de diertjes kennelijk in Vietnam produceert of althans de ouderdieren daar vandaan haalt. Vietnam, wat, zoals we allemaal weten, staat voor super hygiëne. Hoewel de EFSA is verzekerd: Dus nee, er worden geen antibiotica of fungiciden gebruikt. Maar de containers zouden regelmatig worden gedesinfecteerd. Aha! Waarmee dan wel? Want vooral insecten zijn wereldkampioenen in het opslaan van milieugiffen in hun vetlichamen. En geen antibiotica gebruiken is heel vriendelijk. Maar de beestjes kunnen echt lastig zijn wat betreft ziektekiemen. Klebsiella, een gevreesde ziekenhuiskiem, Citrobacter en Yersinia gaan niet alleen gepaard met ernstige diarree, maar ook met werkelijk fraaie systemische ziektepatronen en zijn volgens het EFSA-advies voorbeelden van bacteriële verontreinigingen. Noch controles door autoriteiten, noch grenzen voor kiembesmetting of bovengrenzen voor milieutoxinen die met het voer kunnen worden opgenomen, noch het gebruik van chemicaliën en antibiotica zijn ergens bij wet geregeld. Dat is het probleem. We weten niet wat er in ons voedsel terechtkomt. Transparantie en gezonde levensmiddelen zien er voor mij anders uit! En het is ook het fundamentele probleem van een EU-Commissie die zich steeds meer als een centrale regering opwerpt: iets wordt gewoon per decreet besloten, zoals hun supereiwitinsecten, omdat ze het volkslichaam – mag men het nog zo noemen? - willen heropvoeden niet alleen op het gebied van voeding. Daardoor ontstaan de tekorten in de wetgeving. Niemand in Brussel geeft om de gevolgen voor onze gezondheid. We moeten dit fundamentele probleem aanpakken. In deze geest, Uw, Sylvia Limmer
van ncm., cha.
Durchführungsverordnung (EU) 2023/5 der Kommission vom 3. Januar 2023 (Algemeen uitvoeringsbesluit (EU) 2023/ 5 van de commissie van 3 januari 2023) https://eur-lex.europa.eu/legal-content/DE/TXT/PDF/?uri=CELEX:32023R0005