Deze website gebruikt Cookies. Cookies helpen ons bij de beschikbaarstelling van onze diensten. Door het gebruiken van onze diensten gaat u ermee akkoord, dat wij Cookies inzetten. Bij ons zijn uw gegevens veilig. Wij geven geen van uw analyse- of contactgegevens door aan derden! Verder brengende informatie krijgt u in de
gegevensbescherming.
Weer een korte terugblik naar dinsdag 26 juli 2016. De deelnemers aan de vredesmars werden vóór de poorten van Kiev tegengehouden en niet in de stad gelaten. Op de toegangswegen naar Kiev, die door de processie werden genomen, werden zogezegd springstoffen, mijnen e.d. gevonden. Dat werd ’s avonds meegedeeld door de Oekraïense media. Maar...[verder lezen]
Licentie: Creative Commons-licentie met bronvermelding
Weer een korte terugblik naar dinsdag 26 juli 2016. De deelnemers aan de vredesmars werden vóór de poorten van Kiev tegengehouden en niet in de stad gelaten. Op de toegangswegen naar Kiev, die door de processie werden genomen, werden zogezegd springstoffen, mijnen e.d. gevonden. Dat werd ’s avonds meegedeeld door de Oekraïense media. Maar geen spoor van berichtgeving door de westerse media. De Oekraïense coupregering heeft, in plaats van het oorlogsrecht dat werd geëist, besloten tot 'tactiek van beschermheer'. Zij waarschuwde de pelgrims voor bomdreigingen en dwong de volksmassa op die manier op een uitwijkroute. Deze omleiding op secundaire wegen, via het heuvel-klooster rond Kiev, is een typische schaakzet voor ongewenste demonstraties. Zo kan de massa tenminste niet direct door Kiev gaan en daar nog meer mensen achter zich aan trekken. In Odessa blokkeerden terroristische blokken van de zogezegde “Auto Maidan” meerdere bussen met inwoners uit Odessa op weg naar Kiev en hielden hen enkele uren vast. Radicalen dreigden de mensen in de bussen in levenden lijve te verbranden. Tegen de buschauffeurs werden eveneens moorddreigingen geuit. Hoewel de pelgrims wisten dat dit scenario in Odessa pas enkele maanden daarvoor werkelijk had plaatsgevonden, lieten zij zich op geen enkele manier angst aanjagen. Dit toont de ernst en de graad van hun verlangens. Zij hebben allemaal genoeg van de oorlog, van de terreur en van al deze bedreigingen. Op 26 juli bereikten de bussen 's avonds de stadsrand van Kiev.
Op woensdag 27 juli hebben - ondanks de afgesloten toegangsstraten naar Kiev, ondanks bedreigingen door rechtse radicalen, mijnen, provocaties, moorddreigingen, werpen met eieren en tomaten ..... - de pelgrims hun vredesprocessie onverschrokken en vastberaden voortgezet. Zij hebben vreedzaam een omweg gemaakt rond de blokkades van het regime in Kiev en arriveerden in het centrum van Kiev. De burgers ontvingen beide optochten, die uit Oost en uit West, met een warm applaus. De mensen hadden tranen in de ogen. Er was een heel waardige atmosfeer. De processie ging verder langs het Maidan plein, naar de Vladimirs heuvels en dan naar het grottenklooster.
Men is benieuwd of deze grote processie en de wilsuiting van het volk, gevolg zal krijgen. De regering houdt zich tot nu toe stil, alsook de westerse media. Iedere waarnemer kan zich afvragen wat het ergste is: opnieuw bloedvergieten zoals bij de eerste Maidan en het verder bombarderen van de burgerbevolking in het oosten, of gewoon een volhardend doodzwijgen tegenover de rest van de wereld, tot de hopeloze massa door de vele inspanningen, maar ook door uitputting, zal berusten en terugkeren naar huis...honderden kilometers.
Vier dingen werden in ieder geval duidelijk door dit hele scenario:
1. Het volk is de oorlog moe, is economisch uitgebloed en is absoluut ontevreden met deze opgedwongen regering en haar politiek.
2. Dit volk is in geen geval gewelddadig en vormt daardoor geen echt gevaar voor de Oekraïense coupregering.
3. Iedere regering kan de zwakheid van een vredelievend volk misbruiken door meedogenloos haar eigen wil op te dringen.
4. Uiteindelijk treft dit door de oorlog geteisterde volk steeds dezelfde lotsbestemming: het wordt of ter dood gebracht met militair en terroristisch geweld, of alles wordt 'doodgezwegen'.
Dat de aan hen opgedrongen regering deze optocht tactisch doodzwijgt, zou wel eens pijnlijker kunnen zijn dan het moordend doodsvuur in Odessa.....voor een volk, dat met honderdduizenden zo offer-bereid wordt om te voet een traject van 1100 km af te leggen en biddend de aandacht te trekken op hun uiterlijke en innerlijke nood. En de westerse hoofdmedia zwijgen gezamenlijk als het graf bij zo’n luide kreet en bij al deze onvoorstelbare offers. Motivatie van deze media: het aantal deelnemers is te gering. Voor de onteerde Oekraïeners dragen zij daarom met recht de naam: leugenpers!
Tekst uitzending
download
26.09.2016 | www.kla.tv/9055
Weer een korte terugblik naar dinsdag 26 juli 2016. De deelnemers aan de vredesmars werden vóór de poorten van Kiev tegengehouden en niet in de stad gelaten. Op de toegangswegen naar Kiev, die door de processie werden genomen, werden zogezegd springstoffen, mijnen e.d. gevonden. Dat werd ’s avonds meegedeeld door de Oekraïense media. Maar geen spoor van berichtgeving door de westerse media. De Oekraïense coupregering heeft, in plaats van het oorlogsrecht dat werd geëist, besloten tot 'tactiek van beschermheer'. Zij waarschuwde de pelgrims voor bomdreigingen en dwong de volksmassa op die manier op een uitwijkroute. Deze omleiding op secundaire wegen, via het heuvel-klooster rond Kiev, is een typische schaakzet voor ongewenste demonstraties. Zo kan de massa tenminste niet direct door Kiev gaan en daar nog meer mensen achter zich aan trekken. In Odessa blokkeerden terroristische blokken van de zogezegde “Auto Maidan” meerdere bussen met inwoners uit Odessa op weg naar Kiev en hielden hen enkele uren vast. Radicalen dreigden de mensen in de bussen in levenden lijve te verbranden. Tegen de buschauffeurs werden eveneens moorddreigingen geuit. Hoewel de pelgrims wisten dat dit scenario in Odessa pas enkele maanden daarvoor werkelijk had plaatsgevonden, lieten zij zich op geen enkele manier angst aanjagen. Dit toont de ernst en de graad van hun verlangens. Zij hebben allemaal genoeg van de oorlog, van de terreur en van al deze bedreigingen. Op 26 juli bereikten de bussen 's avonds de stadsrand van Kiev. Op woensdag 27 juli hebben - ondanks de afgesloten toegangsstraten naar Kiev, ondanks bedreigingen door rechtse radicalen, mijnen, provocaties, moorddreigingen, werpen met eieren en tomaten ..... - de pelgrims hun vredesprocessie onverschrokken en vastberaden voortgezet. Zij hebben vreedzaam een omweg gemaakt rond de blokkades van het regime in Kiev en arriveerden in het centrum van Kiev. De burgers ontvingen beide optochten, die uit Oost en uit West, met een warm applaus. De mensen hadden tranen in de ogen. Er was een heel waardige atmosfeer. De processie ging verder langs het Maidan plein, naar de Vladimirs heuvels en dan naar het grottenklooster. Men is benieuwd of deze grote processie en de wilsuiting van het volk, gevolg zal krijgen. De regering houdt zich tot nu toe stil, alsook de westerse media. Iedere waarnemer kan zich afvragen wat het ergste is: opnieuw bloedvergieten zoals bij de eerste Maidan en het verder bombarderen van de burgerbevolking in het oosten, of gewoon een volhardend doodzwijgen tegenover de rest van de wereld, tot de hopeloze massa door de vele inspanningen, maar ook door uitputting, zal berusten en terugkeren naar huis...honderden kilometers. Vier dingen werden in ieder geval duidelijk door dit hele scenario: 1. Het volk is de oorlog moe, is economisch uitgebloed en is absoluut ontevreden met deze opgedwongen regering en haar politiek. 2. Dit volk is in geen geval gewelddadig en vormt daardoor geen echt gevaar voor de Oekraïense coupregering. 3. Iedere regering kan de zwakheid van een vredelievend volk misbruiken door meedogenloos haar eigen wil op te dringen. 4. Uiteindelijk treft dit door de oorlog geteisterde volk steeds dezelfde lotsbestemming: het wordt of ter dood gebracht met militair en terroristisch geweld, of alles wordt 'doodgezwegen'. Dat de aan hen opgedrongen regering deze optocht tactisch doodzwijgt, zou wel eens pijnlijker kunnen zijn dan het moordend doodsvuur in Odessa.....voor een volk, dat met honderdduizenden zo offer-bereid wordt om te voet een traject van 1100 km af te leggen en biddend de aandacht te trekken op hun uiterlijke en innerlijke nood. En de westerse hoofdmedia zwijgen gezamenlijk als het graf bij zo’n luide kreet en bij al deze onvoorstelbare offers. Motivatie van deze media: het aantal deelnemers is te gering. Voor de onteerde Oekraïeners dragen zij daarom met recht de naam: leugenpers!
van is.
https://deutsch.rt.com/kurzclips/39699-nach-insgesamt-1100-kilometern-fussmarsch/
http://tass.ru/mezhdunarodnaya-panorama/3488470