Gaddafi’s zoon: Een sprankeltje hoop voor Libië? 20.10.2007

Tekst uitzending
download

PDF (.pdf)

Word (.docx)

29.11.2017 | www.kla.tv/11531

Gaddafi’s zoon: Een sprankeltje hoop voor Libië? Op 20 oktober 2011 werd het toenmalig Libisch staatshoofd, Muammar al-Gaddafi, brutaal vermoord door rebellen, gesteund door de NAVO. Als gevolg ontstond er een burgeroorlog die nog altijd bezig is. Officieel regeert de premier Fayiz as-Sarradsch, maar in het oosten heeft Ex-Generaal Chalifa Haftar het voor het zeggen. In het gebied daartussen vechten talloze milities; ook de Islamitische Staat en al Qaida zijn erbij betrokken. Er zijn berichten over slavenhandel, folteringen en ontvoeringen. Het politieke systeem is onstabiel en de inflatie is zodanig hoog dat levensmiddelen onbetaalbaar zijn. Kortom: „Het is een ramp!” Terecht stelt zich de vraag of het goed was om het gehate staatshoofd ten val te brengen en daarmee het land in chaos te storten. Eén zaak is zeker: Muammar al-Gaddafi was erin gelukt om het Libische volk, bestaande uit traditionele stammen, Arabieren en verschillende minderheden, te laten samenleven. Libië onder Gaddafi stond economisch op eigen benen en gold als het rijkste land van Afrika. Gaddafi introduceerde in Libië de „Dschamahirija“. Dat betekent: een republiek van volksmassa’s en het is een vorm van directe democratie. Deze staatsvorm voorzag erin dat het Libische volk door volkscongressen en volkscomités op directe wijze macht kon uitoefenen. De Britse journaliste Lizzy Phelan die tweemaal in Libië was (2011) en met de inwoners sprak, kwam tot de conclusie dat 90 % van de bevolking achter Gaddafi stond. De Amerikaanse econoom en publicist, Paul Craig Roberts, citeerde de toenmalige Amerikaanse minister van Buitenlandse zaken Colin Powell: „We dachten dat we wisten wat in Libië zou gebeuren maar we hebben ons vergist. We moeten eraan denken dat er in elk van deze landen een structuur is die de maatschappij samenhoudt. En zoals we geleerd hebben, vooral in Libië, valt alles uit elkaar als je de spits wegneemt ... en dan oogst men chaos.“ Maar in deze chaos in Libië is een nieuw sprankeltje hoop gekomen. Van de vredesgesprekken die tot nu toe gevoerd werden, verwacht Libië allang niets meer. Het Libische volk zou nieuwe hoop verwachten van Gaddafi’s zoon, Saif al-Islam: hij zou echte vredespolitiek uitoefenen. Dit vermelde het SPUTNIK nieuwsagentschap op 18 oktober (2017), en dat werd openbaar gemaakt door Khalid al Zaidi, de advocaat van de familie Gaddafi. Even ter herinnering: Saif al-Islam al-Gaddafi (kort Saif Gaddafi) is de tweede oudste zoon van Muammar al-Gaddafi. Hij studeerde in Wenen en in London en was een matig diplomatisch staatsman onder zijn vaders bewind. Tijdens de Libische burgeroorlog in 2011 riep hij de Libische bevolking op om weerstand te bieden tegen de rebellen, die gedeeltelijk uit het buitenland waren geïnfiltreerd. Saif Gadaffi wilde zo de politiek van verdeeldheid die door het Westen was opgezet, stoppen. Op 19 november 2011 werd Saif in het zuiden van Libië gearresteerd door Libische rebellen. In juli 2015 werd hij in een proces in Tripolis veroordeeld tot de dood door de kogel. Zijn advocaat berichtte dat dit proces onder twijfelachtige rechtsnormen werd gevoerd … o.a. met bekentenissen onder foltering. Op 9 juni 2017 kwam hij vrij in het kader van algemene amnestie. Kort daarna riep hij het Libische volk en de volkerengemeenschap op om de ruzie tussen broeders te beëindigen en een rechtsstaat te stichten. Basem as-Sol, officiële spreker van de stammenvereniging, verklaarde daarna het volgende: „De grote meerderheid van de Libische maatschappij zou het goed vinden dat Saif al-Islam terugkomt in de grote politiek en het ambt van president bekleedt. Saif is een belangrijke persoon die bekwaam is om het land tot nationale verzoening te leiden.“ Ook de advocaat van de familie Gaddafi, Khali al Zaidi is overtuigd dat de zoon van Muammar al-Gaddafi een politieke eenwording zou kunnen realiseren. In de huidige situatie, waar geen echte dialoog plaatsvindt, zou de terugkeer van Saif Gaddafi in de politiek nodig zijn omdat hij door het volk wordt gesteund. Khalid al Zaidi zei: „Saif Gaddafi reist door het land en ontmoet de stamvorsten. Hij probeert de vijandige partijen in de vrede te brengen en de situatie te stabiliseren. [...] Voor de meeste Libische stammen is Saif Gaddafi de laatste hoop.“ Wij mogen hopen dat het Westen heeft geleerd uit haar fouten van het verleden. Omwille van het Libische volk zou deze laatste hoop gesteund mogen worden en waardevol geacht. Het zou fataal zijn als het Westen zich met ‘hun’ begrip van democratie en vooral vanwege eigen belangen, opnieuw op vernietigende wijze zou bemoeien.

van dd

Bronnen/Links: https://de.wikipedia.org/wiki/Muammar_al-Gaddafi
https://de.sputniknews.com/politik/20160531310269741-lawrow-gaddafi-mord-kriegsverbrechen/
http://www.tagesspiegel.de/themen/alterspalter/libyen-syrien-aegypten-demokratie-ist-leidkultur/19771294.html
https://de.wikipedia.org/wiki/Dschamahirija
https://de.wikipedia.org/wiki/Politisches_System_der_Libysch-Arabischen_Dschamahirija
https://de.wikipedia.org/wiki/Saif_al-Islam_al-Gaddafi
https://de.sputniknews.com/politik/20171018317924420-gaddafis-sohn-rueckkehr-in-die-politik/
https://de.sputniknews.com/politik/20170612316127419-libyen-gaddafi-sohn-botschaft/
https://de.sputniknews.com/politik/20170621316255640-gaddafis-sohn-kann-libyen-fuehren/