Diese Website verwendet Cookies. Cookies helfen uns bei der Bereitstellung unserer Dienste. Durch die Nutzung unserer Dienste erklären Sie sich damit einverstanden, dass wir Cookies setzen. Bei uns sind Ihre Daten sicher. Wir geben keine Ihrer Analyse- oder Kontaktdaten an Dritte weiter! Weiterführende Informationen erhalten Sie in der Datenschutzerklärung.
Þýska sambandsþingið ákveður: Þjóðin ber kostnaðinn vegna bólusetningarskaða
Þó að fram til þessa sé greinarmunur gerður á þeim sem hafa verið bólusettir og þeim sem ekki hafa verið bólusettir erum við í síðasta lagi aftur sameinuð þegar kemur að því að standa straum af kostnaði þeirra sem hafa verið bólusettir: Skömmu áður en kórónufaraldurinn hófst ákvað þýska Sambandsþingið að frá og með 1. janúar 2024 verði allir þýskir ríkisborgarar beðnir um að greiða skaðabótakröfur þeirra sem fengu bólusetningu. Fallið var frá ábyrgð lyfjafyrirtækja. Takið eftir: Nú þegar er EMA með yfir milljón tilvika um aukaverkanir af völdum Covid-19 bóluefnanna. Er þetta tilviljun? [Lesa meira]
Í lok árs 2019 voru svokölluð viðspyrnustyrkjalög endurskoðuð í þýska sambandsþinginu í samræmi við 21. grein og það þann 12. desember 2019! [Í Upphafi kórónufaraldursins]. Þau taka gildi 1. janúar 2024! undir nýja nafninu Lög um fyrirkomulag á félagslegum skaðabótarétti [Social Compensation Regulating Law]. Byrðajöfnunarlögin voru upphaflega tekin upp árið 1949 fyrir fórnarlömb og þá sem höfðu örkumlast af völdum seinni heimsstyrjaldarinnar. Lögin gerðu ríkisstjórninni kleift að leggja á skyldugjöd og lögboðin veð yfir 30 ára tímabil. Viðspyrnustyrkjunum lauk árið 1982, en lögin héldu áfram að gilda þar til núverandi breyting var gerð seint á árinu 2019. Í stað hinnar svokölluðu velferðar fyrir fórnarlömb stríðs (stríðsskaðabætur?) kom orðið félagslegar bætur. Það sem nú fellur undir almannatryggingar í endurskoðuðum lögum lýtur einkum að 14. bók almannatryggingalaga. Í þessu er kveðið á um bætur til fórnarlamba ofbeldisverks og hugsanlegra framtíðar fórnarlamba heimsstyrjaldanna tveggja sem verða fyrir heilsutjóni og tjóni sem af því hlýst t.d. vegna ófundinna stríðsgagna. Einnig mæta þörfum fólks sem hefur orðið fyrir heilsutjóni vegna samfélagsþjónustu sinnar. Eftirfarandi setning nýrrar reglugerðar er þess virði að veita sérstaka eftirtekt: Einstaklingar sem hafa orðið fyrir heilsutjóni vegna fyrirbyggjandi sprautu eða annarra sérstakra fyrirbyggjandi aðgerða fá einnig bætur samkvæmt sóttvarnalögum.
Sú spurning sem óumflýjanlega vaknar hér og leita þarf svara við: Hvað nákvæmlega er fyrirbyggjandi meðferð? Hefur þegar verið hugað að sprautun eða skyldubólusetningu eins og nú er verið að skipuleggja í Þýskalandi? Samkvæmt geðþótta og túlkun laganna gæti talist réttlætanlegt að deila byrðinni vegna þeirra sem hljóta skaða af völdum bólusetninganna. Þetta þýðir að samkvæmt þessum viðspyrnustyrkjalögum er hægt að krefja allt fólk sem býr í Þýskalandi og á einhverjar eiginir til þess að greiða bæturnar, það gæti líka þýtt eignarupptöku. Borgararnir borga brúsann. Eins og tvisvar hefur gerst í fortíðinni gæti þýska þjóðin þurft að borga reikninginn og verið dregin til ábyrgðar. Í þessu tilviki er það ábyrgð á vörum þar sem ábyrgðin ætti í raun að vera hjá framleiðanda, þ.e.a.s. hjá lyfjafyrirtækjum sem framleiddu hinar svokölluðu verndandi sprautur. Núna liggur áherslan á „verða“, því undirritaðir hafa verið samningar milli ESB og bóluefnaframleiðenda sem skylda samningsríkin til að taka á sig allan kostnað vegna hvers kyns tjóns. [Hér mælum við með útsendingunni www.kla.tv/21582] En hvað verður um þá sem hljóta skaða af bólusetningu og vilja krefjast skaðabóta? Sönnunarbyrðina liggur hjá þeim og þeirra er að sanna að skaðinn sem hlaust sé líklega vegna sprautunnar.
En ekki nóg með það því þetta var einnig endurskilgreint í 2. mgr. nr. 11. sóttvarnarlaga sem hér segir: „Tjón af völdum bólusetninga er heilsufarsleg og efnahagsleg afleiðing heilsutjóns af völdum innsprautunarinnar sem fer út fyrir venjulega umfang aukaverkana sem leiðir til varanlegs heilsutjóns, þ.e.a.s. til heilsutjóns sem varir lengur en 6 mánuði.“ Þannig að hér er ljóst að „svarti péturinn“ sé enn og aftur í höndum fólksins. Þó gerður hafi verið greinarmunur á bólusettum og óbólusettum, sameinumst við í síðasta lagi þá þegar við berum kostnað fyrir þá bólusettu! Hins vegar skulum við ekki einblína á spurninguna um kostnað heldur frekar að því hvers vegna sambandsþingið samþykkti þessi lög í árslok 2019 þ.e.a.s. rétt áður en kórónufaraldurinn skall á. Er þetta hrein tilviljun? Og hvers vegna frá og með 01/01/2024? Er búist við stórri bylgju af bólusetningaskaða vegna bóluefnanna? Þessum spurningum verður líklega vísað frá sem samsæriskenningu en árið 2024 er skammt undan og fyrstu fórnarlömbin eru þegar mörg. Eins og síðasti indjánahöfðinginn í Seattle sagði: Við munum sjá!
Ef haft er í huga hversu nákvæm, alveg yfir í smæstu smáatriði, frumvörpin voru samþykkt á sambandsþinginu og hve framkvæmd þeirra er ítarleg og á réttum tíma, mætti halda að þessi breyting á lögum um jöfnun byrða væri verk skyggnra eða kristalkúlulesenda.
04.06.2022 | www.kla.tv/22709
Í lok árs 2019 voru svokölluð viðspyrnustyrkjalög endurskoðuð í þýska sambandsþinginu í samræmi við 21. grein og það þann 12. desember 2019! [Í Upphafi kórónufaraldursins]. Þau taka gildi 1. janúar 2024! undir nýja nafninu Lög um fyrirkomulag á félagslegum skaðabótarétti [Social Compensation Regulating Law]. Byrðajöfnunarlögin voru upphaflega tekin upp árið 1949 fyrir fórnarlömb og þá sem höfðu örkumlast af völdum seinni heimsstyrjaldarinnar. Lögin gerðu ríkisstjórninni kleift að leggja á skyldugjöd og lögboðin veð yfir 30 ára tímabil. Viðspyrnustyrkjunum lauk árið 1982, en lögin héldu áfram að gilda þar til núverandi breyting var gerð seint á árinu 2019. Í stað hinnar svokölluðu velferðar fyrir fórnarlömb stríðs (stríðsskaðabætur?) kom orðið félagslegar bætur. Það sem nú fellur undir almannatryggingar í endurskoðuðum lögum lýtur einkum að 14. bók almannatryggingalaga. Í þessu er kveðið á um bætur til fórnarlamba ofbeldisverks og hugsanlegra framtíðar fórnarlamba heimsstyrjaldanna tveggja sem verða fyrir heilsutjóni og tjóni sem af því hlýst t.d. vegna ófundinna stríðsgagna. Einnig mæta þörfum fólks sem hefur orðið fyrir heilsutjóni vegna samfélagsþjónustu sinnar. Eftirfarandi setning nýrrar reglugerðar er þess virði að veita sérstaka eftirtekt: Einstaklingar sem hafa orðið fyrir heilsutjóni vegna fyrirbyggjandi sprautu eða annarra sérstakra fyrirbyggjandi aðgerða fá einnig bætur samkvæmt sóttvarnalögum. Sú spurning sem óumflýjanlega vaknar hér og leita þarf svara við: Hvað nákvæmlega er fyrirbyggjandi meðferð? Hefur þegar verið hugað að sprautun eða skyldubólusetningu eins og nú er verið að skipuleggja í Þýskalandi? Samkvæmt geðþótta og túlkun laganna gæti talist réttlætanlegt að deila byrðinni vegna þeirra sem hljóta skaða af völdum bólusetninganna. Þetta þýðir að samkvæmt þessum viðspyrnustyrkjalögum er hægt að krefja allt fólk sem býr í Þýskalandi og á einhverjar eiginir til þess að greiða bæturnar, það gæti líka þýtt eignarupptöku. Borgararnir borga brúsann. Eins og tvisvar hefur gerst í fortíðinni gæti þýska þjóðin þurft að borga reikninginn og verið dregin til ábyrgðar. Í þessu tilviki er það ábyrgð á vörum þar sem ábyrgðin ætti í raun að vera hjá framleiðanda, þ.e.a.s. hjá lyfjafyrirtækjum sem framleiddu hinar svokölluðu verndandi sprautur. Núna liggur áherslan á „verða“, því undirritaðir hafa verið samningar milli ESB og bóluefnaframleiðenda sem skylda samningsríkin til að taka á sig allan kostnað vegna hvers kyns tjóns. [Hér mælum við með útsendingunni www.kla.tv/21582] En hvað verður um þá sem hljóta skaða af bólusetningu og vilja krefjast skaðabóta? Sönnunarbyrðina liggur hjá þeim og þeirra er að sanna að skaðinn sem hlaust sé líklega vegna sprautunnar. En ekki nóg með það því þetta var einnig endurskilgreint í 2. mgr. nr. 11. sóttvarnarlaga sem hér segir: „Tjón af völdum bólusetninga er heilsufarsleg og efnahagsleg afleiðing heilsutjóns af völdum innsprautunarinnar sem fer út fyrir venjulega umfang aukaverkana sem leiðir til varanlegs heilsutjóns, þ.e.a.s. til heilsutjóns sem varir lengur en 6 mánuði.“ Þannig að hér er ljóst að „svarti péturinn“ sé enn og aftur í höndum fólksins. Þó gerður hafi verið greinarmunur á bólusettum og óbólusettum, sameinumst við í síðasta lagi þá þegar við berum kostnað fyrir þá bólusettu! Hins vegar skulum við ekki einblína á spurninguna um kostnað heldur frekar að því hvers vegna sambandsþingið samþykkti þessi lög í árslok 2019 þ.e.a.s. rétt áður en kórónufaraldurinn skall á. Er þetta hrein tilviljun? Og hvers vegna frá og með 01/01/2024? Er búist við stórri bylgju af bólusetningaskaða vegna bóluefnanna? Þessum spurningum verður líklega vísað frá sem samsæriskenningu en árið 2024 er skammt undan og fyrstu fórnarlömbin eru þegar mörg. Eins og síðasti indjánahöfðinginn í Seattle sagði: Við munum sjá! Ef haft er í huga hversu nákvæm, alveg yfir í smæstu smáatriði, frumvörpin voru samþykkt á sambandsþinginu og hve framkvæmd þeirra er ítarleg og á réttum tíma, mætti halda að þessi breyting á lögum um jöfnun byrða væri verk skyggnra eða kristalkúlulesenda.
eftir wa./avr.
https://www.kla.tv/21582