Árás á bólusetningarefasemdir Austurríkismanna

Árás á bólusetningarefasemdir Austurríkismanna

Sendungstext
herunterladen

PDF (.pdf)

Word (.docx)

16.05.2015 | www.kla.tv/5913

Árás á bólusetningarefasemdir Austurríkismanna Gott kvöld, kæru áhorfendur hér kemur fréttaskýring um árás á bólusetningarefasemdir Austurríkismann. Samkvæmt rannsókn frá Karl Landsteiner Gesellschaft frá árinu 2013 sýnir að 60% Austurríkismanna þ.a.s. greinilegur meirihluti Austurríkismanna draga bólusetningar í efa. Núna vekur ein frétt sem birtist í byrjun febrúar í Austurríska útvarpinu mikinn usla. Þar er haldið fram að þegar sjúkdómum sem þegar hafa verið útrýmt eins og kikhósti og mislingar séu að koma aftur í Austurríki. Ástæðan sé bólusetningarefi þjóðarinnar. Og til þess að fá þetta fólk nú til að bólusetja sig er þar að auki haldið fram að sjúkdómar eins t.d. mislingum sé eingöngu hægt að útrýma þegar bólusetningarsókn nái yfir 95%. Í ljósi þessara yfirlýsinga og fullyrðinga tók Kla.tv viðtal við hinn viðurkennda Austurríska læknis og bólusetningaandstæðing Dr. Johann Loibner. Spurning: Í fréttaþætti á sjónvarpstöðinni ORF halda hefbundnir læknar því fram að það sem hóf endurkomu veikinda eins og kikhósta og mislinga séu bólusetningaefasemdir margra Austuríkismanna. Hvað segir þú um slíka yfirlýsingu. Getur þetta virkilega staðist? Dr. Loibner: Alveg óskiljanleg hugmynd. Veikindi stafa ekki af skorti á bólusetningum heldur stafa veikindi af heilsubresti, rangri næringu, ónægs þols/lítillar herðingar (abhärtung), slæmum lífsskilyrum, slæmum lífsvenjum. Af þessu stafa veikindi, ekki vegna vöntunar á bólusetningu. Það þýddi að við gætum alls ekki lifað án bólusetninga. Heilbrigði var til þangað til fyrir 200 árum í mörgum löndum og það án bólusetninga. Og núna er okkur talið trú um að við getum bara lifað af án bólusetninga. Þetta eru hugsjúk tilhugsun. Spurning: Eru mislingar veikindi sem hægt er að útrýma með bólusetningu? Dr. Loibner: Við getum útrýmt þeim kringustæðum sem leiða til veikindana. Ef við gerum eftirfarandi: nægilega næringarríkt mataræði, kerfisbundna daglega útiveru, ekki aumingjavæða börnin okkar. Ef við sköpum þessi skilyrði þá munum við útrýma veikindunum. En við getum ekki útrýmt veikindum með bólusetningum. Við höfum vitað það í mörg, mörg ár að þessir mislingar koma alltaf aftur og aftur. Þeir tala um svokallað útrýmingarplan á mislingum, þeir hjá WHO, þessir bólusetningaframleiðendur Þetta er engin hugmynd bólusettir veikjast líka af mislingum! Maður getur ekki útrýmt veikindum með bólusetningum, það hefur aldrei virkað. Okkur er alltaf sagt eftirfarandi dæmi: bólusótt var útrýmt með bólusetningu. Nei, það voru líka lífskilyrðin. Lífskilyrðin:hreinlæti, næg fæða, almennilegt húsnæði, félagsleg velferð, friður – þetta eru kringumstæðurnar sem útrýma veikindum, ekki bólusetningar. Mislingar eru núorðið sjaldgæfur sjúkdómur sem maður leitar upp, leitar uppi af mikilli kostgæfni. Og frá 2002 – ótrúlegt en satt – í Austuríki er skylda að tilkynna mislinga til þess að halda utan um þessi örfáu tilfelli! Fram að því var engin ástæða til þess að tilkynna mislinga vegna þess að í langflestum tilfellum var ekki um alvarlegan sjúkdóm að ræða. Spurning: Hvað ráðleggur þú sem reynslumikill læknir Austurríkismönnum að gera þegar þeir heyra slíka fréttaþætti? Dr. Loibner: Þegar maður heyrir slíka fréttaskýringar þarf maður að læra að lesa. Maður þarf að læra að lesa. Hver er að skrifa þetta? Af hverju skrifar hann þetta? Hverjum þjónar það? Og – getur þetta verið satt? Þetta er viðhorf sem sérhver maður þarf að tileinka sér. Ekki: „Það var sagt… ráðherrann sagði … Í sjónvarpinu var sagt… í útvarpinu sögðu þeir – og sannleikurinn er.“ Nei. Í dag þurfum við að átta okkur á að innan heilbrigðisins eru ekki öllum bara annt um vellíðan fólksins heldur líka um heilbrigði risafyrirtækja, þar sem allt snýst um peninga, um gríðarlegar upphæðir. Og það er logið að okkur. Sérstaklega hvað sögu bólusetningarinnar varðar sem er lygasaga frá upphafi. Það er logið að okkur hve hættulegur blóðmaur sé, að mislingar séu í uppgangi. Þetta er einfaldlega ekki rétt! Þetta er einfaldlega rangt! Alveg klárlega og áþreifanlega – þetta er hreinlega rangt og stemmir ekki! Spurning: Er verið að fylgja ákveðnum markmiðum með slíkum yfirlýsingum? Ef já , þá hverjum? Dr. Loibner: Stærsta tilhneygingin er náttúrulega sú að eiga og ráða yfir sjúklingunum. Að því leiti eru bólusetningar jú líka siðvenja til að knýja fram undirgefni: „Þú getur ekki lifað án mín. Þú ert aumkunarverður. Þú ert varnarlaus. – Og ég býð þér upp á vernd.“ Þetta hljómar eins og mafíuforingi, já eins og mafían: „Ég vernda þig og ef þú gefur mér mánaðarlega þá mun ekkert henda þig. Ef þú lætur ekki vernda þig þá munt þú lenda í því, já?“ Og þeir útskýra það fyrir okkur þannig: „Masernvírusinn er á leiðinni. Hann er illkynja. Hann er mjög smitandi. Hann eyðileggur heilann – þetta segja þeir stöðugt í sjónvarpinu og fjölmiðlum – en ég get verndað þig.“ Þetta er undirgefnisiðvenja. Auðvitað snýst þetta líka um völd, því maður getur sagt: „Hér er kominn vírus og nú megið þið ekki halda neinar samkomur. Þið verðið að halda ykkur frá skólanum“. Allir þessi hlutir eru valdatæki. Bólusetningar eru valdatæki! Þannig var það líka í tungumálinum – þegar byrjað var að bólusetja á síðustu öld þá var talað um „hinn bólusetta“. Heyrir þú þetta, sá bólusetti er ekki manneskja. Þetta er hinn bólusetti, þiggjandi bóluefnisins. Heyrðu, ég er manneskja! Barnið mitt sem á að bólusetja er manneskja með sín eigin persónulegu réttindi, hefur ríkisborgararétt og nafn, hefur erfðarétt. Ég er ekkert hinn bólsetti. Það á að spyrja mig og ég þarf að samþykkja. Áður en ég samþykki vil ég láta upplýsa mig nægilega. Ekkert af þessu gerist með áróðri! Með áróðri gerist bara þetta: „Þú ert í hættu – ég vernda þig!“ Það er ef ég má segja mjög frumstætt, svona gerir bara mafían. Spurning: Hver býr að baki slíkum fréttum sem hafa augljóslega þann tilgang að gera Austurríkismenn óörugga þ.a.s. fá þá til að bólusetja sig? Dr. Loibner: Nú það eru bóluefnaframleiðendurnir sjálfir, það eru auðvitað alveg augljóst. Á heimsvísu er bólusetningariðnaðurinn er einn stærsti iðnaðurinn innan lyflækninganna. Maður þarf að gæta þess að efasemdir um virkni bólusetninga komist ekki upp á yfirborðið. Maður verður að trúa á bólusetningarnar. Það truflar hvað mest – að hafa efasemdir til bólusetninga, það truflar jú framleiðendurna hvað mest. Og auðvitað þá aðila sem eru virkir í þessum svoköllaða bólusetningabransa og græða á honum peninga: embættislæknana, ráðuneytin, heilbrigðisyfirvöld – þetta eru allt stöður, þeir myndu allir tapa stöðunum sínum (starfi). Auðvitað líka margir læknar sem vinna á stofunum sínar ( t.d. heimilislæknar) en þeir væru nú ekki svo margir. Vegna þess að því lengur sem læknar eru á stofum sínum því meira draga þeir sig til hlés hvað bólusetningar varðar því reynslan kennir þeim hverju þeir valda og að þær vernda ekki. Það vita læknar á stofunum. Spurning: Hver er í grunninn skoðun þín varðandi þemað bólusetningar? Dr. Loibner: Þær eru viðskipti með vanþekkingu. Það gleymist að bólusetningar voru í upphafi ferli úrvals í þrælaviðskiptum Ottomanveldisins. Þar voru ung börn, stúlkur og drengir bólusett – bólusótt var alltaf til í þá daga – og þegar þau komust yfir erfiðasta hjallann þá var hægt að fá gott verð fyrir þau. Því hjá þeim sem lifðu af bólusetninguna var hægt að segja: Þau þola bólusóttina, þau munu lifa næstu bólusótt af, þú getur stólað á þau. “ Þá fékkst hærra verð fyrir þau. Napoleon kynntist þessu í stríðsbrölti sínu í Sýrlandi og Egyptalandi og innleiddi þetta í Frakklandi. Fyrst á sjúkrahúsunum á börnum og veikum og að lokum líka hjá hermönnunum sínum. Og alltaf þegar hann sigraði land t.d. Tírol, þurftu mennirnir að láta bólusetja sig vegna herskyldunnar, þannig fengu þeir þá sterku og hraustu í herinn. Og núna þegar orðin eru úr þessu gríðaleg viðskipti sem gerðust hratt –Napoleon lagði grundvöllinn fyrir þennan bólusetningaiðnað – og gerði maður náttúrulega meðan á stríðinu stóð …við megum ekki gleyma útrýmingabúðunum, þar voru margar rannsóknir gerðar og bóluefni þróuð. Og eftir stríðið leið ekki langur tími uns hvert bóluefnið kom á fætur öðru. Það var bólusett gegn stórubólu fram á sjöunda áratuginn en því var ekki fyrr lokið þá komu komu á markaðinn önnur bóluefni. Og í dag er okkur ráðlagðar 17 bólusetningar á börnum til tveggja ára aldurs. Þau eiga að verja þau gagnvart 17 mismunandi sjúkdómum – algert brjálæði gegn 17 sjúkdómum, 17 sinnum að gera svona hluti. Það var grundvallar atriðið. En bólusetning hefur aldrei verndað, heldur – hvar kemur þetta orð „vernd“? - maður útskýrði fyrir fólkinu: „Af 100 bólusettum dóu tíu, aðrir 15 urðu bæklaðir, blindir, heyrnalausir, lamaðir.“ Þá voru engin mannréttindi til, það var ekki til nein lyfjavernd né lyfjaeftirlit, rannsóknir voru engar til. Þess í stað var fyrirskipað, þetta var æðsta skipun! Og þessvegna er sóttvarnarembætti í hverju landi, í sérhverju ráðuneyti. Það var innleitt af Napoleon og þýskir og austurrískir furstar tóku það upp. Við þurfum það ekki, það er algjörlega órökrétt að við höfum sóttvarnarembætti. Maður gæti alveg eins haft embætti fyrir gigtartöflur eða fyrir of háan blóðþrýsting. En nei, bara bólusetningar! Í upphafi var um hreina og klára konungsskipun. Og það var Napoleon sem innleiddi bólusetningaþvingun, hann innleiddi bólusetningarskylduna. Og slík viðskipti lætur maður ekki lengur taka frá sér. Spurning: Hvaða skilning leggur þú í hugtakið „bólusetningaefasemdir“? Dr. Loibner: Svo lengi sem fólk trúir á vernd vegna bólusetningar þá geta þeir selt okkur hana, geta stjórnvöld selt okkur hana –sem sjálf vilja það ekki en verða það vegna fólksins sem er á bak við þá , peningafólksins. En ef maður segir: Það eru komnar upp efasemdir, það er ekki trúað á hana lengur, það eru stöðugt færri sem trúa á hana. Já þú getur ímyndað þér, hugsaðu þér, þú ert stórkaupmaður og svo trúir fólk ekki lengur á vöruna þína, á tilgang vörunnar þinnar, að hún sé einhvers virði – þá getur þú bara pakkað saman og farið. Og þess vegna verður maður að viðhalda trúnni á bólusetningar, að viðhalda bólusetningahugsuninni. Og það gerir maður með hræðilegum sögum, með draugasögum eins og ebólu, fuglaflensunni, svínaflensunni – bráðsmitandi! Hættuleg! Alvarlegar aukaverkanir! Mislingar eru jú mjög hættulegur sjúkdómur og bráðsmitandi! Þrátt fyrir að í Austurríki verði eitt barn að meðaltali veikt af 20.000, en allt einu er talað um bráða smithættu. Og það er skilningurinn sem ég legg í bólusetningaefa, ekki gagnrýni á bólusetningar. Gagnrýni þýðir: Þið gætuð gert þetta betur, þið getið betrumbætt bóluefnið – það er bólusetningagagnrýni. En bólusetningaefi þýðir: „Ég trúi alls ekki á þetta lengur! Við trúum ykkur ekki!“ Og það er sársaukafullt. Ekki fyrir mig heldur er mjög sárt fyrir bólusetningaframleiðendur. Spurning: Samkvæmt WHO næst hið svokallaða hjarðónæmi við mislingum fyrst þegar hlutfall bólusettra hefur náð 95%. Hvað segir þú við því? Dr. Loibner: Sú hugmynd ríkir að hin svokallaði mislingaveira grasseri, þ.e. að hún hoppi frá einni manneskju til annarar. Sumsé, hér er vond veira – og okkur er sagt – að hún fyrirfinnist í manninum og bara í manninum. Og þegar hann veikist og hóstar, þá fær sá næsti hana líka. En ef við eru nógu bólusett þá séu allar mislingaveirurnar dauðar – maður þarf að ímynda sér þessar klikkuðu hugarsmíðar – þá svelti mislingaveiran eða veslist bara upp, eins og mislingaveiran sé einhverskonar lífvera. Þetta eru ranghugmyndir um veirur! Veirur eru einfrumungar í A-sameindum sem hafa alveg ákveðið hlutverk í ónæmiskerfi líkamans. Þetta er ekki einhver dýr eða lífverur sem koma sér fyrir . Þannig að þetta snýst allt um það að við ímyndum okkur: Mislingaveiran sé lífvera, alveg þaulskipulögð lífvera með allskyns karaktereiginleikum – skaðræði með hulinshjálm illgjörn og hún er þarna inni í manninum. Á vissum tímum fjölgar hún sér einfaldlega og við hósta þá stekkur hún með úðasýkingum yfir á aðra. Og þá segja þeir: „Hjarðvernd, hjarðónæmi þegar allir eru bólusettir. Þá er ekki þessi mislingaveira ekki lengur til, er hún drepin þessi illa lífvera. Og ef það eru núna bara meir en 5% sem hafa hana þá getur hún ekki breiðst yfir til annarra. “ Þetta eru hugarsmíðar, þetta er hlægilegt, klippt eins og úr ævintýrabók. Þetta er vísindaskáldsaga! Spurning: 60% Austurísku þjóðarinnar efast um ágæti bólusetninga. Hvaðan er hægt að rekja þennan efa á bólusetningum? Dr. Loibner: Kannski tengist það því að Austurríkismenn eru fólk sem elskar landið sitt, elskar litla landið sitt og er farið að hugsa. Sá sem býr í Ölpunum þarf að hugsa sjálfstætt, Alpabúar eru sjálfstæðari og eru farnir að velta fyrir sér hlutunum. Og það eru þó nokkrir læknar í Austurríki, að minnsta kosti 50, sem hafa ekkert álit á bólusetningum. Þeir hafa stutt hvorn annan og bólusetja sjúklingana sína ekki lengur. Og síðan eru einhverjir sem halda fyrirlestra. Ég get nefnt handfylli af læknum í Austurríki sem halda fyrirlestra, sem fá birt efni eftir sig á netinu, sem hafa líka skrifað bréf. Og þessi upplýsingarvinna hefur greinlega borið árangur en hún fellur líka bókstaflega á þyrstan jarðveg. Því sá sem heldur fyrirlestur fá boð frá allskyns fólki. Í dag vill maður góða næringu, heilsusamlegt íbúðarumhverfi, heilbrigt líferni, lifa spart, viðhald náttúrunnar og lífrænan landbúnað. Og einn af þessum hlutum er náttúrlega spurningin um bólusetningar. Og það gleður mjög að það er komið aftur og ég er þess fullviss að Austurríki verður fyrsta landið þar sem ekki verður bólusett lengur. Spurnig: Hvað olli því persónulega að þú varðst bólusetningaandstæðingur? Dr. Loibner: Ég er virkilega orðinn bólusetningarandstæðingur vegna þess að ég sá alvarlegustu sjúkdóma, upplifði dauðsföll eftir bólusetningar, alvarleg veikindi eftir bólusetningu. Fyrst tengdi ég þetta ekki almennilega, það gerðist fyrst eftir fleiri tilfelli. Á grundvelli slíkra atburða fór ég að rannsaka viðfangsefnið bólusetningar að nýju. Eftir því hve ég komst æ meira að því að bólusetningar hafa aldrei nýtst neitt, byrjaði ég að halda fyrirlestra. Og að lokum eitt frá mér persónulega: Á grafreitnum mínum þarf nafnið mitt ekki standa efst en þar verður að standa „Bólusetningaandstæðingur“. Í alvörunni er ég glóandi bólusetningarandstæðingur, já. Og þarmeð trúi ég hafa fundið lífi mínu tilgang í þessum heimi. Sem viðauka við þetta viðtal er hægt að sjá fyrirlestur á 6. alþjóðlegu Anti-Zensur-Konferenz um upphaf og sögu bólusetningar. Þarmeð kveðjum við og hlökkum til þess að sjá ykkur aftur á morgun.

frá mw.

Heimildir/slóðir: http://salzburg.orf.at/news/stories/2692413/
http://oesterreich.orf.at/stories/2574484