Prawniczka Maria Vasii i świadkowie: ponad 400 mld EURO z UE za zlecenie zabójstwa w związku z koronawirusem i praniem pieniędzy

14.06.2025 | www.kla.tv/37957

✝ Zaledwie kilka tygodni później mężczyzna, który był w bardzo złym stanie zdrowia, zmarł na zapalenie płuc. Jego zeznania, które Kla.tv udało się nagrać na czas, są tym ważniejsze dla potomnych. Unia Europejska tworzy prawo, które zachęca szpitale i zasadniczo mówi, że dostają dużo pieniędzy, jeśli mają dużo zgonów. Im więcej (zgłoszonych) zgonów, tym więcej pieniędzy. A szpitale faktycznie przyczyniają się do tych zgonów poprzez politykę śmierci... Widzę martwych ludzi przed moimi oczami... rano wszyscy martwi na korytarzu w czarnych workach... W tej chwili widzę to przed oczami... To się stało, to niewiarygodne! Wielu ludzi zginęło. Zbrodnia przeciwko ludzkości była prawdziwa. Była tutaj i dlatego nadszedł czas, aby ją zbadać! Czas wyciągnąć wnioski! Czas, aby wnieść oskarżenie! Mamy prawo do ochrony naszego życia i społeczeństwa. [Prowadzący:] Bardzo się cieszymy, że naszym dzisiejszym gościem jest wyjątkowa osoba, Maria Vasii z Rumunii. Jest prawniczką, a właściwie prawniczką Călina Georgescu, jednego z obecnych kandydatów na prezydenta. [Na marginesie: Călin Georgescu został wykluczony z wyborów]. Pracowała intensywnie nad ujawnieniem przestępstw związanych z COVIDEM w okresie COVIDA, w szczególności nad wytycznymi dotyczącymi śmiertelnego leczenia i związanymi z nimi przepływami pieniężnymi. Pani Vasii, bardzo dziękujemy za przybycie! [Maria Vasii:] Dziękuję za zaproszenie. [Prowadzący:] Obecnie jest pani zaangażowana w szereg dochodzeń. Jakie dochodzenia są obecnie prowadzone? Czy może Pani przedstawić nam krótki przegląd? [Maria Vasii:] Wszczęliśmy pierwsze dochodzenie w Międzynarodowym Trybunale Sprawiedliwości w Hadze, a drugie w prokuraturze w Wiedniu. Ponieważ w Wiedniu prokurator jest odpowiedzialny za główną osobę zaangażowaną w tę dyrektywę w sprawie śmierci. [Prowadzący:] Wow. Która to osoba, jeśli mogę zapytać? [Maria Vasii:] Jeśli chodzi o pandemię, uważamy, że odpowiedzialność spoczywa w rękach wyższego urzędnika pracującego w Komisji Europejskiej. W tym celu Komisja stworzyła podstawę prawną do zezwolenia na śmierć zgodnie z "dyrektywą śmierci", a wraz z tym uzasadnieniem również ogromne oszustwa. Na przykład fundusze europejskie zostały przekazane na sytuację nadzwyczajną zgodnie ze specjalnymi przepisami dotyczącymi pandemii. [Prowadzący:] Wow. Wspomniała Pani o Komisji Europejskiej i jej zaangażowaniu w te wszystkie sprawy. I chciałbym zapytać, czy były w to zaangażowane jakieś firmy konsultingowe na samym początku, przed rozpoczęciem pandemii? Powiedziała mi Pani o nich. Chciałbym zapytać, jaką rolę odegrały te firmy konsultingowe w uruchomieniu całej tej pandemicznej machiny. [Maria Vasii:] Wiem, że to delikatna sprawa i bardzo trudno jest mi rzucać takie oskarżenia. Ale mam takie prawo, ponieważ mam dowód. To oznacza, że mogę ci je pokazać. I przedstawię te dowody. Przed pandemią, to jest przed kwietniem 2020 r., Komisja Europejska zleciła doradztwo austriackiej firmie audytorskiej. I po tych konsultacjach Komisja Europejska przygotowała ustawę, to jest ustawę, która naruszała Europejskie Prawo regulujące nabywanie publiczne. I utrzymuję, że ta Firma Konsultingowa, była moim zdaniem w poważnym konflikcie interesów. Dlaczego? Ponieważ przygotowali tę ustawę dla Komisji Europejskiej. Podczas pandemii firma ta świadczyła również usługi konsultingowe dla firm farmaceutycznych. W końcowej fazie pandemii była to również firma, która przygotowała raport końcowy na temat sytuacji tych firm farmaceutycznych. W tym raporcie napisano: "Wszystko zostało zrobione dobrze. Nie ma nic do skrytykowania w sposobie, w jaki wykorzystali ogromne kwoty pieniędzy na ten cel podczas pandemii". Według dostępnych nam dowodów sytuacja wyglądała jednak zupełnie inaczej. Ten okres pandemii oferował przede wszystkim firmom farmaceutycznym brudne zasady zarabiania pieniędzy. I zgodnie z moimi dowodami mogę powiedzieć, że był to tylko model biznesowy do zarabiania pieniędzy. [Rozmówca:] Kiedy mówi Pani o tych firmach konsultingowych wspierających Komisję Europejską lub Unię Europejską w opracowywaniu przepisów, kiedy zaczęły one współpracować w tej całej kwestii pandemii? [Maria Vasii:] Jak wynika z dokumentów z końca 2019 r., które mogę dostarczyć, byli oni zaangażowani w opracowywanie prawa dla Komisji Europejskiej, a także wykorzystywali tę zasadę prawną w swoich działaniach podczas pandemii. Ponieważ stworzyli prawo. Stworzyli zasady prawa; stworzyli zasady, które przerwały procedurę. Byli również konsultantami firm farmaceutycznych. Zgodnie z przepisami prawa nie jest to możliwe, ponieważ jest to ogromny konflikt interesów. A kiedy prokuratorzy sprawdzą to na podstawie dowodów, jestem pewna, że wniosek będzie taki, jak mówię: że nic nie było legalne. [Prowadzący): Racja. W jakim stopniu ta ustawa, którą Unia Europejska przedstawiła w kwietniu, naruszyła zasady? Albo jaką sytuację ona stworzyła? [Maria Vasii:] Przedstawię również Dziennik Urzędowy UE z nowym prawem, które przyjęła. Dokument ten określa zasady, których kraje europejskie powinny przestrzegać przy anulowaniu procedury wypłacania funduszy awaryjnych. (Obecnie fundusze awaryjne mogą być pozyskiwane w przypadku wielu zgonów). Oznacza to, że firma może otrzymać pieniądze w zależności od liczby zgonów. To niewiarygodne! I nie można tego wybaczyć i zapomnieć, ponieważ oferowanie tego zachęcającego związku między śmiercią a pieniędzmi jest bardzo nielegalne. Zgodnie z moimi ustaleniami mogę powiedzieć, że te szalone normy prawne uchwalone przez Komisję Europejską i poszczególne kraje jako prawo wewnętrzne stwarzają pozory prawa, tj. legalnie stworzyły możliwość zawarcia bezpośredniej umowy z firmą, możliwość otrzymania ogromnej sumy pieniędzy. I mówimy tu o setkach milionów euro na kontrakt tylko dlatego, że szpital zgłosił wiele zgonów dzień wcześniej. I o ile mi wiadomo, lekarze i pielęgniarki powinni zgłaszać tylko wiele zgonów, a nie osoby, które były w stanie opuścić szpital w dobrym zdrowiu. I dlatego prokurator ma teraz bardzo, bardzo ważne zadanie zbadania, czy lekarze i pielęgniarki przestrzegali kodeksu postępowania medycznego i jak stosowali dyrektywę. O ile mi wiadomo, dyrektywa ta miała na celu doprowadzenie do śmierci, a nie przywrócenie zdrowia. [Prowadzący:] Tak, za chwilę omówimy tę dyrektywę. Ale może tylko podsumowując: Unia Europejska zleciła firmie konsultingowej gdzieś pod koniec 2019 r. Opracowano plan mający na celu zachęcenie szpitali do otrzymywania dużych pieniędzy w przypadku dużej liczby zgonów. Im więcej zgonów, tym więcej pieniędzy. Tak to zrozumiałem. [Maria Vasii:] Tak. [Prowadzący:] A następnie Komisja Europejska, Unia Europejska, wprowadziła to do prawa, opublikowała je w kwietniu 2020 r., a wszystkie kraje Unii Europejskiej muszą oczywiście przyjąć to prawo do swojego prawa krajowego. I tak powstał cały ten system "pokaż mi martwych ludzi, a dam ci za to pieniądze". Mówiąc o pieniądzach, które zostały przekazane, które, jak pani mówi, liczone są w setkach milionów: Czy Unia Europejska zapewniła te pieniądze, czy też skąd pochodziły pieniądze, które trafiły do szpitali? Kiedy powiedzieli: "Hej, spójrz, mam tylu martwych ludzi". Skąd pochodziły pieniądze na szpitale? Kto dał pieniądze? Czy Pani to wie? [Maria Vasii:] Komisja Budżetowa Unii Europejskiej, o ile mi wiadomo, przeznaczyła na tę sprawę ponad czterysta miliardów euro. Ale było też wiele innych źródeł pieniędzy na poziomie międzynarodowym. I oczywiście może to być pozytywna rzecz, jeśli społeczeństwo zbierze ogromną ilość pieniędzy na ochronę życia. Ale jak Pan zobaczy, jeśli sprawdzi Pan dowody, te pieniądze trafiają do firm farmaceutycznych. I dla innych niegodnych zaufania osób zaangażowanych w ten proces, ale nie dla (chorych) ludzi. Ponieważ zgodnie z naszymi dowodami, na przykład w szpitalu w Arad [w Rumunii], udało im się [uzyskać] ponad dwa miliardy euro dla małego miasteczka! Mogę powiedzieć, że było to dla około 500 osób w szpitalu, ale tylko trzy przeżyły. [Prowadzący:] Przeżyły trzy z 500 osób? [Maria Vasii:] Tak! Więc możemy to zsumować i zobaczyć, że w grze były dwa miliardy, a przeżyły (tylko) trzy osoby. Jednym z ocalałych jest mój klient K., a państwo otrzymali jego zeznanie: [zanikanie: przesłuchania świadków nastąpią wkrótce]. Przeżył tylko dlatego, że próbował i był w stanie opuścić szpital bez zgody lekarzy. To jest powód, dla którego przeżył. Ale on jest na końcu , ponieważ wytyczne zniszczyły jego zdrowie. I tak jak ja, można przestudiować dowody, prokurator może je zbadać, a eksperci mogą ci powiedzieć, czy te pieniądze mogły zostać wykorzystane w lepszy sposób. [Prowadzący:] Aby sprostować kwotę pieniędzy, która pochodziła z Unii Europejskiej: powiedziała pani 400 milionów. [Maria Vasii:] Tak. [Prowadzący:] Myślę, że ma Pani na myśli miliardy. [Maria Vasii:] Tak, miliardy - miliardy! [Prowadzący:] To ogromna suma pieniędzy! A potem sam szpital dostaje dwa miliardy na leczenie ludzi, wydaje się, ale - a teraz mówimy o tym, jak ludzie byli leczeni za pieniądze, które zostały przekazane szpitalowi... Powiedziała Pani, że wytyczne WHO dotyczące leczenia były bezpodstawne i przyczyniły się do śmierci. Czy może Pani to wyjaśnić? [Maria Vasii:] Mam dowody. Reprezentuję trzy rodziny w tym procesie. Każda z tych rodzin straciła ukochaną osobę z powodu tych wytycznych dotyczących leczenia, a ja zdobyłam wiedzę specjalistyczną; wiedzę medyczną. Mam dostępne raporty ekspertów. A te raporty ekspertów mówią nam coś o mechanizmie, za pomocą którego ustalono przyczynę śmierci. Wow! Więc kiedy mówimy o wytycznych dotyczących śmiertelnego leczenia - co ludzie tam dostali? Chodzi mi o to, czy dostali leki, które naprawdę im pomogły? Albo co zostało tam użyte? [Maria Vasii:] Więcej niż to leczenie! Ponieważ lekarze i pielęgniarki byli z pewnością przedstawiani w mediach jako nasi bohaterowie i być może w wielu przypadkach byli bohaterami. Jednak w przypadku moich klientów sytuacja wyglądała inaczej: byli oni przetrzymywani w szpitalu wbrew swojej woli. Ponieważ w każdym przypadku osoba ta prosiła rodzinę o pomoc, mówiąc: "Proszę, chodźcie tutaj, bo to nie jest szpital, to jest jak więzienie! To skomplikowane!" Ale rodziny nie rozumiały tego apelu. Powiedziano im, że może to być spowodowane wirusem, a może ciężkością infekcji. Ale teraz to sprawdziliśmy. I mamy dowody na to, że sytuacja w szpitalu była trudna. [Prowadzący:] Boah! I tak, jeśli mówi Pani, że z pięciuset osób, które zmarły na oddziale Covida w szpitalu, przeżyły tylko trzy, które są teraz Pani klientami, to pokazuje, że zdecydowanie nie było tam dobrego leczenia przez lata! [Maria Vasii: Tak, prowadzimy również wewnętrzne dochodzenia przeciwko trzem podejrzanym. Mamy również sprawę cywilną w sądzie, którą wygraliśmy. Obecnie prowadzone jest dochodzenie w sprawie lekarzy i pielęgniarek. Jedna z lekarek która zastosowała niewłaściwe leczenie, opuściła Rumunię. Według moich informacji próbowała uciec i obecnie przebywa w innym kraju. Nie wiemy, w którym. Ale jej zachowanie wyraźnie pokazuje, że wie, co ją czeka. Ona to wie. Wie, że to, co naprawdę się stało, znajdzie się w aktach, a wnioski będą miały najgorsze konsekwencje. [Prowadzący:] Czy może nam Pani pokrótce opisać, czego dotyczyła sprawa sądowa, którą Pani wygrała - jaka była jej treść? [Maria Vasii:] To była sprawa dotycząca leczenia przez lekarza w szpitalu w sprawie "Serbo". I zgodnie z dowodami - ponieważ mówimy o aktach z setkami stron dokumentów, a nie tylko o naszych odczuciach - i zgodnie z dowodami, to, co wydarzyło się w szpitalu, naprawdę przypominało wojnę. Jak na wojnie, gdzie nie ma szacunku i zasad, tylko walka na śmierć i życie. Po prostu walka o punktację w rejestrze firmy farmaceutycznej i uzyskanie bezpośredniego kontraktu zgodnie z tymi szalonymi przepisami. Wspomniała Pani o tych szalonych przepisach i mówiła Pani o masowych oszustwach w zamówieniach publicznych podczas pandemii. Co dokładnie odkryła Pani? Na czym polegało oszustwo - co się stało z tymi przepisami? [Maria Vasii:] Zgodnie z dowodami, na przykład, jedna firma z nieznanymi udziałowcami otrzymała ponad 10 miliardów euro! Pojedyncza firma. Pojedyncza firma! A pieniądze trafiają na Kajmany, Cypr i do Delaware, gdzie znajduje się zarejestrowany adres firmy. I to jest niewiarygodne, ponieważ jeśli spojrzeć na dokumentację, nie było wystarczająco dużo miejsca na cały sprzęt medyczny, który rzekomo został wysłany do miasta - nawet gdyby zapełnić nim całą ulicę. [Prowadzący:] Aha. [Maria Vasii:] Kwota wymieniona w tych dokumentach jest całkowicie absurdalna. Jest nie możliwe aby powiedzieć, że można zarządzać taką ilością materiałów, które można kupić za cenę wskazaną w dokumentach. Odpowiedź jest więc prosta: To było sfałszowane. Oznacza to, że wszystko było fałszywe. Ta umowa była tylko na papierze i na koncie bankowym, nic więcej. [Prowadzący:] Pieniądze płynęły, ale była to tak nierealistycznie duża ilość materiału, że nigdy... . [Maria Vasii:] W wielu przypadkach tak. [Prowadzący:] ... W wielu przypadkach po prostu nie istniały, nie były zarządzane lub nie były dostarczane. [Maria Vasii:] Tak, moi eksperci przedstawili nam swoją opinię. Jest na piśmie i są upoważnieni do wyciągnięcia wniosków. Dowody te znajdują się obecnie w prokuraturze. Zastanawiam się, dlaczego prokuratorzy nie badają tej sytuacji szybko, ponieważ w ich interesie, w interesie społeczeństwa, jest wiedzieć dokładnie, co wydarzyło się podczas tej pandemii. Ponieważ jeśli wie się, można to sprawdzić na przyszłość, aby zapobiec kolejnej takiej sytuacji. [Prowadzący ] Wspomniała Pani też o innym przypadku z "Alliance Healthcare Romania". I że przyznawali bezpośrednie kontrakty. Jakie to ma znaczenie, gdy spojrzymy na to, co właśnie wyjaśniła Pani? [Maria Vasii:] Nie chodzi tylko o tę firmę. Według tego, co wiemy teraz, było około 20 firm. Nie 100, ale ponad 20. 20 firm? [Maria Vasii:] Jedna firma otrzymała setki tysięcy kontraktów. A firma, o której wspomniał Pan, według naszych ustaleń, otrzymała ponad 200 000 bezpośrednich kontraktów. Podam tylko jeden przykład, ale mogę podać szczegóły tego dowodu. Jeden z kontraktów wynosił 500 milionów euro. Tylko jeden kontrakt. [Prowadzący:] Wow, to całkiem sporo! [Maria Vasii:] Tylko jeden kontrakt. A firma ma ponad 200 000 bezpośrednich kontraktów. Cóż, albo te pieniądze dużo dały, albo po prostu dostali dużo pieniędzy i niewiele zrobili, prawda? [Maria Vasii:] Nie znam szczegółów, ale mamy wszystkie dowody. Potrzebujemy tylko otwartego ducha prokuratora, aby to wszystko zbadać. [Prowadzący:] Racja. A kiedy mówi Pani o pieniądzach trafiających na Kajmany i do Delaware, jaki jest związek między tymi zamówieniami lub wszystkimi tymi kontraktami pieniędzmi trafiającymi za granicę lub gdzie trafiły pieniądze? [Maria Vasii:] Jedna firma - według naszych badań, firma krajowa - już nie istnieje, ponieważ zaprzestała produkcji. A teraz zaobserwowano, że zakładają kolejną nową firmę. Ta firma, Mediplus Exim, miała właściciela; nieznanego właściciela. Według naszych oficjalnych ustaleń nie wiemy, kto jest właścicielem. Ma on jednak siedzibę w Delaware w Stanach Zjednoczonych. Firma ta otrzymała ogromną, ogromną sumę pieniędzy. Pieniądze, które, jak zrozumiał Pan, płyną na Kajmany, na Cypr, do Delaware. I jestem bardzo zainteresowana, aby dowiedzieć się, kto stoi za tą firmą, ponieważ dostali większość kontraktu i zyskali najwięcej w Rumunii. [Prowadzący:] Rozumiem. Czy przeprowadziła Pani jakieś badania na temat tego, kto stoi za niektórymi z tych firm? [Maria Vasii:] Nie mam wystarczających dowodów, aby dać Panu jakąkolwiek odpowiedź. Oczywiście mogę Panu je przedstawić, aby Pan mógł je zbadać w przyszłości; tę firmę i to połączenie. Wiem, że to duża nazwa, która była aktywna na międzynarodowym szczeblu politycznym podczas pandemii. [Prowadzący:] Boah! Więc krótko podsumowując lub dając mały przegląd, oznacza to: Unia Europejska stworzyła prawo, które zachęca szpitale i zasadniczo mówi, że dostają dużo pieniędzy, jeśli mają dużo zgonów. Im więcej [zgłoszonych] zgonów, tym więcej pieniędzy przepływa. A szpitale faktycznie tworzą te zgony poprzez śmiertelne wytyczne, a pieniądze przepływają i przepływają do zagranicznych firm w zagranicznych krajach. [Maria Vasii:] Tak, to prawda. [A jeśli kontrakt jest wart 500 milionów i są ich setki tysięcy, to można uzyskać niewielki wgląd w skalę tych przepływów pieniężnych. Czy nie są to pieniądze podatników, przynajmniej w przypadku Unii Europejskiej? [Maria Vasii): Porusza Pan delikatny temat. Z pewnością można uzyskać więcej wglądu, jeśli przeanalizuje się w szczególności autoryzowane zamówienia. Tak więc, nie, rząd nie traci na tym, na tej ogromnej kwocie pieniędzy... Ponieważ według tej firmy konsultingowej, która jest bardzo dobra w doradzaniu tej firmie, mają oni ochronę i najwyraźniej ochronę prawną, nie muszą płacić podatków państwu rumuńskiemu ani żadnemu innemu krajowi, w którym działali. [Prowadzący:] Boah. I powiedziała Pani, że ta firma konsultingowa, nie wiem, czy chce Pani wymienić jakąkolwiek nazwę.... [Maria Vasii:] Mamy nazwy tych firm. [Prowadzący:] ...ale kluczową rolę odegrała firma konsultingowa, która w zasadzie to opracowała lub pomogła Unii Europejskiej i przemysłowi farmaceutycznemu. I jaką rolę odegrała w badaniu wszystkich tych procesów? Czy sprawdziła je? Jaki był wynik? [Maria Vasii:] Mam odwagę powiedzieć, że ta firma konsultingowa ma ważną pozycję, że jest głównym graczem w tej brudnej grze, aby stworzyć pieniądze i brudną władzę za oficjalnymi władzami na całym świecie. Mówię to, ponieważ w tym duchu - brudnym duchu tej firmy konsultingowej - wszystko; każdy krok został przygotowany jeszcze przed rozpoczęciem okresu pandemii. I kiedy Panu to mówię, wiem też, jak wszystko tuszują. Ważne układy, na przykład układy na szczepionki i układy na ważne inwestycje w technologie medyczne, zostały objęte artykułem 346 Traktatu Europejskiego. I to jest podstawa prawna dla tajnych informacji. Informacji związanych ze strategiami wojskowymi. Innymi słowy, jeśli twierdzą, że wirus pochodzi ze źródła biologicznego, to pytam: "Dlaczego umieszczają koronawirusa na poziomie broni biologicznej? A ponieważ traktują ważne dokumenty jako sprawę tajną - starają się wszystko zatuszować. Dziennikarze i ważni prokuratorzy nie mają prawa zbadać i dowiedzieć się, co faktycznie wydarzyło się w tym kontekście, ponieważ nie mają dostępu do prawdziwych danych. Ale to, co wydarzyło się teraz na poziomie międzynarodowym, to znaczy to, co wydarzyło się z inicjatywy Kash Patela, dyrektora FBI, było otwarciem tajnych źródeł informacji i jestem pewna, że w krótkim czasie zobaczymy, co naprawdę wydarzyło się w okresie pandemii. [Prowadzący:] A kiedy mówi Pani o zaangażowaniu wojska w to wszystko, czy ma Pani jakieś przykłady? Albo w jaki sposób Rumunia była zaangażowana na poziomie wojskowym w cały ten pandemiczny scenariusz? [Maria Vasii:] Tak. Nie tylko w Rumunii. Na przykład we wszystkich krajach świata najważniejsze układy, mam na myśli układy na szczepionki, podlegają tym tajnym przepisom. [Prowadzący:] Tajemnica wojskowa. [Maria Vasii:] Tak, tajemnica wojskowa. Tak. [Prowadzący:] Wow. To szalone. A jeśli spojrzy się na to teraz, na cały proces, który opisała Pani. Jak by Pani to podsumowała swoimi słowami, aby laik mógł to zrozumieć? [Maria Vasii:] Jestem bardzo, bardzo szczęśliwa, że jako dziennikarz w końcu oferuje Pan swoją wiedzę i pomaga prokuratorom z tą wiedzą, aby naprawdę wyjaśnić tę dramatyczną sytuację. A z tym nowym nastawieniem i nowym uczuciem do ludzi w obliczu tej pandemii mam bardzo dobre oczekiwania. Nadszedł czas, aby nasza ludzkość omówiła prawdę! Ponieważ tylko w ten sposób możemy chronić życie. Możemy chronić nasze dzieci, nasze społeczeństwo. Jeśli woli się po prostu milczeć, wszystko jest stracone! Ponieważ bez waszego wsparcia prokurator nie będzie miał odwagi i niezbędnego wsparcia, aby przedstawić opinii publicznej prawdziwe fakty i wyjaśnić swoje wnioski. Wiem, że pierwsze dochodzenie w sprawie pandemii rozpoczyna się teraz w Europejskim Trybunale Sprawiedliwości. Międzynarodowy Trybunał Karny w Hadze również podjął wstępną decyzję, która odpowiada rzeczywistości. I starają się przeprowadzić to dochodzenie w pozytywny i dobry sposób. Chciałabym również poinformować, że Międzynarodowy Trybunał Karny w Hadze ma grupę ekspertów pracujących w Kanadzie, w Montrealu. Istnieje ponad 1000 ekspertów, którzy zeznają na temat czasu pandemii i pochodzenia wirusa. I jestem pewna, że w oparciu o te dowody prokurator nie będzie miał innego wyjścia, jak tylko powiedzieć prawdę, czyli postawić zarzuty osobie, która prowadziła tę wojnę przeciwko ludzkości podczas pandemii. [Prowadzący:] Cóż, to brzmi jak optymistyczna wiadomość. Z tego co wiem, w Hadze toczą się również ich własne dochodzenia lub sprawy. [Maria Vasii:] Tak. [Prowadzący:] Czy może nam Pani trochę opowiedzieć o stanie rzeczy lub o tym, co się obecnie dzieje? (Maria Vasii:] Wiem, że otworzyli sprawę, ale nie ma akt. Żadnych prawdziwych akt - żadnego prawdziwego śledztwa. Teraz zbierają dowody. Ponieważ nasz wniosek jest wnioskiem przeciwko ważnej osobie, która jest zaangażowana na wysokim szczeblu w europejskiej strukturze władzy, nie mam zbyt wysokich oczekiwań. Jeśli jako dziennikarz zacznie Pan badać i znajdzie Pan nowe dowody podczas dyskusji na ten temat, może ma Pan odwagę zbadać tę osobę. [Prowadzący:] Kiedy pojawia się pewna presja. [Maria Vasii:] Racja, tak! Tak, presja ze strony prawa i prawdy. Myślę, że w tych ramach i w tym, co wydarzyło się w Stanach Zjednoczonych, poradzą sobie z tym dobrze. Oczywiście relacje między Stanami Zjednoczonymi a Międzynarodowym Trybunałem Karnym w Hadze nie są obecnie szczególnie dobre. Wynika to z faktu, że Prezydent Trump publicznie wyraził swój sprzeciw wobec Trybunału Karnego, ponieważ dotyczy on sprawy Gazy i Izraela. Ale nadal mam pozytywne oczekiwania co do tego śledztwa, ponieważ w najlepszym interesie ludzkości jest dowiedzieć się, co się stało. A jeśli chodzi o nasze dochodzenie, myślę, że może być pozytywne rozwiązanie, ponieważ przedstawiamy dowody, nie tylko nasze zarzuty, ale wiele dowodów, a także wiele opinii ekspertów. [Prowadzący:] To interesujące. Więc w tej chwili sąd w Hadze nadal bada sprawę lub sprawa jest w zasadzie nadal otwarta. [Maria Vasii:] Jest nadal otwarta, tak. [Prowadzący:] Śledztwo trwa. Tak. Interesujące. - Na zakończenie chciałbym zadać Pani jeszcze jedno pytanie. Dotyczy ono wyborów prezydenckich w Rumunii. Jak to wszystko jest związane z całą tą machiną COVIDA-19, która się wydarzyła? Czy może Pani udzielić nam jeszcze małego wglądu w tę sprawę? [Maria Vasii:] Dziękuję Panu za te słowa, ponieważ wyraził Pan dokładnie to, co się stało. To jest maszyneria. Jest to maszyneria do ochrony przed oszustwami podczas pandemii. A w Rumunii niestety ta maszyneria blokuje proces wyborczy. Ale dlaczego? Powiem Panu dlaczego. Ponieważ w Rumunii zaangażowana była ważna postać polityczna. Ci sami ludzie, którzy obecnie sprawują władzę w Rumunii - władza administracyjna - blokują niezależnego kandydata Călina Georgescu w tym procesie, i to z bezsensownego powodu. To już drugi raz, kiedy wykluczają go z wyborów. Nie ma znaczenia, że nasze społeczeństwo go potrzebuje i bardzo go wspiera. Oni go blokują. Dlaczego? Ponieważ Călin Georgescu wyraził na wielu stanowiskach, oficjalnych stanowiskach, swój stosunek do oszustw, przeciwko brudnym ludziom i brudnej polityce. W czasie, gdy go blokowali, pojawili się nowi kandydaci. Wśród tych nowych kandydatów jest mąż kobiety, która była w Komisji Europejskiej. I to ona była łącznikiem między Komisją Europejską a rumuńskim rządem, kiedy wprowadzili te szalone regulacje do wewnętrznego prawa krajowego: te absurdalne przepisy, które stworzyły warunki dla firm farmaceutycznych, aby mogły zdobyć pieniądze. Nie mam teraz dowodów, ale powiem Panu, że zgodnie z moimi odczuciami - czekałam i obserwowałam przez cały ten czas. I sądzę, że ta osoba dojdzie do władzy dzięki pieniądzom przemysłu farmaceutycznego. Spodziewałam się, że będą próbowali postawić u władzy osobę, która może stłumić śledztwo w sprawie tego przestępstwa, tego oszustwa i wydarzeń - sytuacji. Ponieważ ta osoba nagle się pojawiła i jest teraz w stanie przejąć władzę w Rumunii. Nie ma znaczenia, czy jest to brudne prawo, czy też unieważnili wybory bez prawnego powodu. To nasza rzeczywistość! To tyle o nas. To bardzo, bardzo ważne, abyście dzięki swoim dochodzeniom mogli dowiedzieć się prawdy - nie tego, co wam mówię, ale dowiedzieć się prawdy i ujawnić tę maszynerię, która chroni to oszustwo, które zostało popełnione w okresie pandemii. Wciąż mam nadzieję, że w przyszłości będziemy mogli powrócić do legalnego procesu wyborczego w Rumunii. [Prowadzący:] Cóż, to interesujące. W tej chwili, w tym całym środowisku, w którym próbują ukryć oszustwo lub ludzie, którzy popełnili to przestępstwo, próbują to ukryć. Jakie byłoby Pani ostatnie przesłanie dla ludzi oglądających ten wywiad? Jak ktokolwiek, jaką rolę może odegrać w ujawnieniu tej zbrodni? [Maria Vasii:] Dla Pana i pana przesłania i pana badań tutaj, po prostu czuję, że chcę powiedzieć "dziękuję" za pana uwagę, twój czas, pana wiedzę, którą wykorzystuje Pan dla dobra ludzkości. Dyskusja na ten temat jest bardzo ważna, ponieważ mamy teraz dwie grupy ludzi. Jedna grupa jest otwarta na chrześcijańską drogę, na pozytywną długość życia, a druga grupa jest otwarta na zło i zniszczenie praw naszej cywilizacji. To już nie tylko czas na oglądanie tego, co dzieje się obok w telewizji. Teraz jest czas na działanie. Teraz jest czas na tworzenie nowych praw i ich ochronę. Ponieważ bez tych bezpośrednich działań nie mamy dobrych perspektyw na przyszłość. To naprawdę dramatyczny czas dla ludzkości i nadszedł czas, aby być obecnym, aktywnym w tej... w tej rzeczywistości. [Prowadzący:] Dobrze ujęte - perfekcyjnie! Pani Vasii, do tego momentu było to naprawdę interesujące. Chciałbym jednak zapytać, czy mógłaby Pani podać nam kilka nazw firm lub osób, które są zaangażowane w cały ten projekt. [Maria Vasii:] Cóż, reprezentuję nasze dowody i przekażę je panu. [Prowadzący:] Dziękuję! [Maria Vasii:] Po tym, naszym dowodzie, mogę wymówić to nazwisko. [Prowadzący:] Wow. [Maria Vasii:] Pierwsze nazwisko, które zostało wyraźnie wymienione, to Johannes Hahn. Jest to [austriacki] urzędnik, który pracuje w Komisji Europejskiej, na wysokim stanowisku. Innymi słowy, jest on Przewodniczącym i Komisarzem do spraw Budżetu. Oznacza to, że pieniądze te trafiają do firm farmaceutycznych za jego podpisem, ponieważ stworzyły one zachęty poprzez sytuację COVIDA. [Prowadzący:] Jeśli jest przewodniczącym Budżetu Unii Europejskiej, musi przynajmniej o tym wiedzieć. [Maria Vasii:] Tak, podam również nazwę firmy aaudytowej, wobec której prowadzone są dochodzenia, a mianowicie Ernst & Young (EY), austriacka firma. Spółka ta ma również spółkę siostrzaną w Rumunii. Brała ona udział w konsultacjach, gdy Komisja Europejska opracowywała zasady zmiany przepisów prawnych dotyczących przejęć publicznych. I ta firma była również zaangażowana w końcowy raport na temat tego, jak firma wykorzystuje pieniądze. Myślę, że oznacza to, że ułatwili oni prawo i mechanizm prania pieniędzy. Mam też w głowie nazwę firmy, jednej z firm, która została pierwotnie autoryzowana w Delaware w Stanach Zjednoczonych. Ponieważ, jak widać, ta firma w Rumunii otrzymała ponad dziesięć miliardów euro w ciągu zaledwie dwóch lat podczas pandemii. To niewytłumaczalne, że firma ta była w stanie legalnie osiągnąć tak ogromny zysk dzięki temu mechanizmowi, który rozpoczął się w kwietniu 2020 r. i został sfinalizowany po trzech latach. To niemożliwe! I dlatego uważam, że teraz ważne jest, aby prokuratura w swoich śledztwach powoływała również ekspertów z różnych dziedzin, ekspertów, którzy mogą udzielić wyjaśnień prawnych i medycznych w dziedzinie farmacji, a także w sprawach biznesowych. Mogą dać prokuratorom odpowiedź na wszystkie te dziwne rzeczy, które wydarzyły się podczas pandemii. [Prowadzący:] Czy jako adwokat ma Pani jakąś sieć tych ekspertów, którzy mogliby pomóc prokuratorowi dowiedzieć się wszystkiego? [Maria Vasii:] Tak, mam swoich ekspertów, którzy udzielają nam wyjaśnień. Dlatego mam odwagę o tym dyskutować. Oświadczenia i raport biegłego są teraz dostępne dla prokuratorów, ale zachęcam wszystkich prawników i ofiary do bezpośredniego kontaktu z Międzynarodowym Trybunałem Karnym w Hadze, ponieważ na mojej stronie internetowej znajdują się wnioski sądowe dla ofiar. To takie proste; wprowadzenie wszystkich informacji może zająć mniej niż 10 minut. A kiedy złoży się wniosek - jeśli poniosło się szkodę podczas pandemii lub być może straciło się członka rodziny, to proszę złożyć wniosek! Bo jeśli zrobimy to razem, to prokuratura ma obowiązek podjąć śledztwo i zakończyć je aktem oskarżenia. [Prowadzący:] Wow, to jest dobry argument, który Pani przedstawia. Oznacza to, że każdy, kto został skrzywdzony, może przynajmniej uczestniczyć w zwiększaniu presji na system prawny, aby w końcu zajął się tą sprawą, prawda? [Maria Vasii:] Tak, ponieważ nie chodzi tylko o to, co wydarzyło się w przeszłości. To jedyny sposób, w jaki możemy chronić naszą teraźniejszość, jedyny sposób, w jaki możemy chronić naszą przyszłość. Ponieważ bez tej reakcji osoba - brudna osoba, która stworzyła ten mechanizm - może go powtórzyć. [Dziennikarz:] Racja. I czy Haga, Międzynarodowy Trybunał Karny, jest pierwszym miejscem, do którego można się zwrócić, czy też należy zwrócić się do innych sądów i złożyć skargę? [Maria Vasii:] Wystarczy zwrócić się do tego sądu, ponieważ jest to Sąd Międzynarodowy i ten sąd jest właściwy. Oczywiście prokuratorowi nie jest łatwo wszcząć dochodzenie przeciwko urzędnikom europejskim, ponieważ nie można sobie wyobrazić, że kraj będący członkiem Unii Europejskiej popełniłby tego rodzaju przestępstwo. Ale to jest prawdziwe. To się dzieje naprawdę. Nie ma znaczenia, czy jesteśmy w Unii Europejskiej, czy w Afryce. To nie ma znaczenia! Zbrodnia przeciwko ludzkości była prawdziwa. Była tutaj i dlatego nadszedł czas, aby ją zbadać! Nadszedł czas na wniesienie oskarżenia! Mamy prawo chronić nasze życie i nasze społeczeństwo. Jesteśmy wyjątkowi. Nasz Bóg stworzył nas dla dobrego zdrowia, dobrego życia, a nie dla statusu ofiary. To nie jest dla istot ludzkich. [Prowadzący:] Powiedziała Pani to bardzo ładnie i naprawdę dziękuję Pani za ujawnienie tego wszystkiego, aby pomóc ludziom zrozumieć, co wydarzyło się podczas tych szalonych lat pandemii. Czy chciałaby Pani powiedzieć kilka ostatnich słów? Czy z Pani strony wszystko jest w porządku? [Maria Vasii:] Wolę dać Panu dowody, I jestem bardzo, bardzo ciekawa i bardzo podekscytowana, aby zobaczyć, jakie wrażenie odniesie Pan, gdy przejrzy Pan dowody i zrozumie wszystko. Ponieważ zrozumie Pan, że to naprawdę znacznie więcej, niż mogę wyrazić słowami. Dziękuję bardzo, Pani Vasii, za przybycie do nas dzisiaj i dziękuję za poświęcony nam czas. Dziękujemy za podzielenie się z nami tymi wszystkimi wspaniałymi materiałami! [Maria Vasii:] Dziękuję Panu. [Głos z sali:] Teraz oświadczenia świadka Mariana. [Tytuł na ekranie: Wywiad z Marianem z 06.03.2025 Część 1 - Relacja świadka w sprawie protokołu śmierci na Covida] [Prowadzący:] Mam zaszczyt siedzieć tutaj z Marianem z Rumunii, który ma do opowiedzenia dość szaloną historię o tym, czego doświadczył w okresie Korony. Marian, dziękuję za przybycie! [Marian:] Witam! [Dziennikarz:] Witam. Chciałbym zacząć od tego: Pan dostał się do szpitala podczas pandemii koronawirusa. Ale co robił Pan przed dotarciem do szpitala? Jaka jest Pana historia medyczna? [Marian:] Okej. Zanim trafiłem do szpitala, mogłem być trochę przeziębiony i mieć lekką gorączkę. To nie było poważne przeziębienie. Tylko przeziębienie przez dwa lub trzy dni. Lekarz rodzinny powiedział, że lepiej byłoby zrobić test na COVIDA. Wynik był pozytywny i wtedy zaczęła się cała historia. [Dziennikarz:] Kiedy to było? [Marian:] To było na początku listopada 2020 r. [Dziennikarz:] Okej. [Marian:] Przyjechała karetka i zabrała mnie do szpitala. [Dziennikarz:] Dlaczego przyjechała karetka? [Marian:] Żeby mnie zabrać do szpitala, ponieważ osoby z COVIDEM nie mogły wychodzić na ulicę ani opuszczać swoich domów. Trzeba było odizolować się od innych ludzi. Był to czas, kiedy wiele osób w Rumunii było odizolowanych lub uwięzionych w domu. [Dziennikarz:] Tak, więc otrzymał Pan pozytywny wynik testu od swojego normalnego lekarza i został Pan w domu. [Marian:] Tak. A potem ktoś ze szpitala przyjechał aby mnie zabrać. Mój lekarz rodzinny wprowadził do jakiegoś systemu informację, że jestem przeziębiony i żeby mnie przebadali. A dzień później przyjechali karetką, żeby zabrać mnie do szpitala na kolejne badania. Żeby sprawdzić, czy oprócz Covida mam jakieś inne problemy. W tamtym czasie osoby, które zmarły, często miały choroby współistniejące [wyjaśnienie: współistniejące choroby, które doprowadziły do śmierci], miały inne problemy zdrowotne. Powiedzieli więc, że konieczne jest obserwowanie mnie w szpitalu. Nic mi nie było. Kiedy przyjechała karetka, byłem bardzo wesoły, nie miałem gorączki ani objawów Covida. Nie sądzę, żebym miał Covid; po prostu zwykłe przeziębienie. Kiedy dotarłem do szpitala, włożyli mnie do kontenera i zostawili tam na trzy do czterech godzin. Potem ktoś pobrał mi krew z palców, zmierzył ciśnienie krwi, a po kolejnych dwóch godzinach ktoś przyszedł i zrobił zdjęcie rentgenowskie moich płuc. W tym czasie nie miałem wody, jedzenia, ani nawet toalety! Po prostu zostałem w kontenerze. Ale po kilku godzinach zadzwoniła do mnie lekarka, która nie widziała mnie osobiście, nie przeprowadziła testu ani badania; powiedziała, że jestem szczęśliwym zwycięzcą szpitalnego łóżka. A potem położono mnie do łóżka w moim codziennym ubraniu. Nie miałem nic - żadnych objawów, nic. Próbowałem im to wytłumaczyć: Nic mi nie jest! Chcę wrócić do domu. "O nie, Pan musi zostać przez co najmniej trzy dni, a potem zobaczymy, czy może Pan zostać wypisany". Po wykonaniu zdjęcia rentgenowskiego moich płuc, lekarz powiedział: "Och, wygląda to bardzo źle". I rozmawiałem z innym lekarzem, który powiedział: "Och, nic Panu nie jest - nie widzę, żeby Pan miał jakiekolwiek problemy". Ale był jeszcze jeden problem. W czasie, gdy tam byłem, musiałem przyjmować leki. Około 10 leków w ciągu jednego dnia, a może więcej. Część rano, reszta wieczorem. Pielęgniarka trzymała się blisko mnie, aby upewnić się, że wziąłem lek. [Dziennikarz:] Jaki był najgorszy lek, który musiał Pan zażyć? [Marian:] Problem w tym, że nie wiem, co to był za lek. Zapytałem: "Co biorę?". "Och, to nie Pana problem". To była odpowiedź. Byłem zmuszony je zażyć. Zrobiłem niezłe zamieszanie, że nie wezmę ich, jeśli nie zobaczę, co to jest. Potem przyszła pielęgniarka z małą karteczką i coś na niej napisała, ale nic o lekach. Nie wiem dokładnie, co brałem. Ale po trzech dniach próbowałem wrócić do domu. Powiedziałem im: "Powiedzieliście, że mogę wrócić do domu. Nie mam nic. Proszę!" "Och, to niemożliwe - jesteś w złym stanie, możesz umrzeć! Ma Pan kolejny duży problem... Jak śmie Pan chcieć wracać do domu!" Do tego czasu nie miałem żadnych problemów. Nie miałem wysokiego ciśnienia krwi, nie miałem cukrzycy. Nie miałem nic. Do tego czasu byłem zdrową osobą I powiedzieli mi, że mam cukrzycę i zaczęli podawać mi insulinę. Powiedziałem, że niemożliwe jest podanie mi insuliny, ponieważ na początku cukrzycy zaczyna się od innych leków. "Nie, o nie! Nie, trzeba zacząć od insuliny!" I zmusili mnie do wstrzyknięcia insuliny. Byłem na insulinie przez około miesiąc w szpitalu i teraz mam cukrzycę. Tak... odnieśli sukces. Udało im się to spowodować. [Marian:] Tak. I ten lek sprawił, że poczułem się źle. To nie było w porządku. To było uczucie jakby była to trucizna. Miałem wrażenie, że moje ciało zostało zatrute. Pielęgniarka lub co drugi dzień lekarz przychodzili rano na dziesięć minut, podawali leki i znikali. I przyszli w nocy, wieczorem, na kolejne dziesięć minut. Nazwali to "izolacją", ponieważ była to "czerwona strefa" i mogli zarazić się COVIDEM. Nie zrozumiałem tego. To nie był dla nas problem. Mieliśmy telewizory, czuliśmy się jak w... [szuka angielskiego słowa], gdzie zakwaterowani są starsi ludzie. [Dziennikarz:] Dom starców. [Marian:] Tak, dokładnie! Ale po dwóch lub trzech dniach... Po trzech dniach jedna z osób w pokoju zmarła. I ten człowiek powiedział do mnie: "Proszę, daj mi wody! Umieram." Próbowałem dać mu wodę. To był dla mnie wielki szok. Próbowałem go ratować, jak tylko mogłem... [Dziennikarz:] Reanimować go? Tak, żeby ożywić. Na drzwiach były dwa numery telefonów do pielęgniarek i lekarzy. Dzwoniłem do nich raz za razem. Nikt nie przyszedł. Dzwoniłem raz za razem. Nikt nie przyszedł. Po trzech godzinach prób dodzwonienia się do kogoś, zmienił się zespół lekarzy i pielęgniarek. Przyszli do naszego pokoju. "Co się dzieje? Niech Pan powie, co się stało!" - "Ten człowiek nie żyje. Bez końca próbowałem się dodzwonić...". - "Och, co się stało?" - "On umarł! Nie wiem dokładnie, ale jestem pewien, że nikt nie przyszedł przez trzy godziny. To nie może być! Co chce Pan powiedzieć, gdy ktoś umierze na szpitalnym oddziale ratunkowym?" "Och, jesteśmy w ograniczonym obszarze, aby odzyskać siły z Czerwonej Strefy, ok?". Po tym, jak pielęgniarka wyszła, przyszło dwóch ludzi; dwóch facetów z izby chorych i próbowało włożyć mężczyznę do czarnego worka. Chłopaki byli tak duzi jak ja. Nie udało im się włożyć go do worka Próbowali z łóżka szpitalnego i pchali go nogą, aby go tam włożyć. To było niewyobrażalne! Potem przyszło kilku lekarzy i zapytało, co się stało. "Zabierzcie go z pokoju i spróbujcie włożyć go do worka na korytarzu!". A potem zmarł kolejny mężczyzna. I znowu nikt nie odebrał telefonu. Próbowałem pójść do dyżurki pielęgniarek i po prostu im powiedzieć. Ale była zamknięta. Drzwi były zamknięte, a personel szpitala znajdował się za nimi. [Dziennikarz:] Za zamkniętymi drzwiami? [Marian:] Więc krzyczałem i hałasowałem. Nikt nie przyszedł. Otworzyłem więc drzwi w tym szpitalu i było 2-3 stopni zimna. Była zima, więc złapałem kolejne przeziębienie. To było poważne przeziębienie. Dostałem gorączki i podali mi Algocalmin, środek przeciwgorączkowy [Wikipedia:środek przeciwbólowy i przeciwgorączkowy]. Nic się nie stało... I powiedzieli: "Och, ten facet zmarł". Przygotowali dla mnie czarny worek i zabrali mnie do strefy dla zmarłych. Później dowiedziałem się od pielęgniarki, z którą spotkałem się po tych wszystkich wydarzeniach: Tego dnia zostałem wpisany na listę zmarłych. Zostałem uznany za zmarłego - zmarłem w szpitalu. [Dziennikarz:] Ponieważ miał Pan małą gorączkę, małą temperaturę? [Marian:] Tak. Nie... Miałem gorączkę powyżej 42 stopni. [Dziennikarz:] Dobrze. [Marian:] I nikt nic nie zrobił! Moja żona zadzwoniła do kilku ludzi stamtąd i powiedziała: "Aby obniżyć temperaturę Mariana, należy podać mu trochę wody, zimnej wody, aby...". [Dziennikarz:] Żeby ochłodzić... [Marian:] I mężczyzna dał mi parę... [Dziennikarz:] płótna? [Marian:] Tak, położono na mnie. A potem zabrali mnie na oddział AT [Wyjaśnienie: Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii]. W tym szpitalu, jest to nowy szpital w Rumunii, z dużą ilością pieniędzy i nie jest możliwe, aby przejść z tego oddziału, Oddziału Pneumologii, Oddziału Płuc, bezpośrednio do Oddziału AT w szpitalu. Aby się tam dostać, trzeba wyjść na zewnątrz. I miałem na sobie prześcieradło... [Dziennikarz:] ...zimna woda... [Marian:] ... w prześcieradłe! Byłem mokry! A jak wyszedłem na zewnątrz z łóżkiem... [Dziennikarz:] Na kółkach? [Marian:] Tak, na kółkach, zgadza się, na dziedziniec szpitala. I tam całkowicie wyzdrowiałem! [Dziennikarz:] Dobrze. [Marian:] A kiedy dotarłem na AT [Wyjaśnienie: Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii], byłem w normalnym stanie. Ale byłem związany... [Dziennikarz:] Przywiązany do łóżka? [Marian:] Związany u rąk i nóg. Ale teraz w AT... [Dziennikarz:] Proszę wybaczyć przerwę, ale ci dwaj mężczyźni, którzy zmarli, byli pod respiratorem? Czy dostali tlen? [Marian:] Nie. Nie, nie! Nie, oni nic nie mieli. Nie. Nie wiem dokładnie, co się z nimi stało. Ale myślę, że mieli inny problem - albo problem z lekami, które im podawano, a które nie były kompatybilne z życiem. Zmarli więc w szpitalu po dotarciu tam. Po przybyciu nie wyglądali na chorych. Nie, nie wiem dokładnie w czym był problem, bo tych ludzi wsadzono do czarnego worka, do grobu i tyle. I był protokół w dziale AT. Protokół mówił, że trzeba podawać leki, pewne substancje. Ponieważ po 30 minutach byłem nieprzytomny... Byłem nieprzytomny... Nie wiem. Obudziłem się ponownie po trzech dniach. Nie jestem nawet pewien, czy to były trzy dni. Ale kiedy spróbowałem się poruszyć, odkryłem, że ta ręka jest całkowicie czarna. I nogi też. Ponieważ byłem tak mocno przywiązany do łóżka. I spałem na tym boku, na lewym boku. Starałem się pozostać po lewej stronie. Ta ręka była całkowicie czarna. Nikt tego nie zauważył, nie było to problemem dla nich. Obudziłem się z kroplówkami w ramionach. [Dziennikarz:] Tak. [Marian:] A po tym dniu przyszło kilku lekarzy - jestem inżynierem, a o inżynierach mówi się żartem, że mają takie samo kochające spojrzenie jak psy - i kiedy zobaczyli mnie i wyraz mojej twarzy, lekarze powiedzieli: "Rozwiążcie go. Widać, że to miła osoba, która nie sprawia problemów". Potem próbowałem odzyskać czucie w rękach i nogach, ale było to bardzo, bardzo powolne, tylko trochę. Problemem w AT był ten protokół, ponieważ było dużo ludzi, pacjentów. Rozmawiałem z nimi: Żartowałem z nimi i mówiłem do nich tak, jak teraz mówię do Pana. Wszystko wydawało się być w porządku. Kobieta jadła banany i żartowała. Kiedy przyszli lekarze, podali jej kilka zastrzyków i dali jej kroplówkę i i straciła przytomność. [Dziennikarz:] Dobrze. Czy po prostu zasnęła na długi czas? [Marian:] Wieczorem już nie żyła. [Dziennikarz:]. radykalnie [Marian:] Tak. Ten protokół jest tego powodem. Personel medyczny powiedział, że protokół jest konieczny, musimy go wdrożyć. I to jest powód, dla którego ludzie zmarli. Nie wiem dokładnie, jak to się stało. Ale widziałem wielu ludzi, którzy wyglądali na zdrowych. A po zastosowaniu protokołu wyglądali i czuli się źle. A niektórzy... większość ludzi... tak naprawdę wszyscy zmarli. [Dziennikarz:] Ilu ludzi widział Pan umierających? [Marian:] Nie wiem dokładnie. Po dwóch tygodniach, za każdym razem, gdy widziałem nową osobę, mówiłem sobie w głowie, że to kolejna martwa osoba. Zażartowałem, bo mogli chodzić. To (chodząca śmierć) "The Walking Dead" [amerykański serial telewizyjny]. I po chwili zrozumiałem: Jestem martwą osobą. Nie mogłem jednak wstać i chodzić, ponieważ miałem kroplówkę w ramieniu. Z drugiej strony był aparat do pomiaru ciśnienia krwi i nasycenia tlenem. [Dziennikarz:] Tlen. [Marian:] Miałem cewnik do moczu. [Dziennikarz:] Och. [Marian:] To niesamowite. Ponieważ włożyli tylko krótką rurkę, aby odprowadzić cały mocz. Ale te torby, małe torby, nie sięgały ziemi. Były w powietrzu. [Dziennikarz:] Powieszone? [Marian:] Wiszące, dokładnie. Przymocowany do mnie i wiszące... [Dziennikarz:] To musiało być bardzo bolesne. [Marian:] Tak. Trzeba było leżeć na boku. Ponieważ kiedy worek wypełnił się moczem, nikt nie przyszedł go wymienić. Tutaj, po drugiej stronie miałem infuzję, a tam ten worek na mocz. [Dziennikarz:] Piekło. [Marian:] Tak. Tak właśnie było. To było! [Dziennikarz:] Kiedy mówi Pan AT, czy to była specjalna stacja COVIDA? Czy... [Marian:] Tak. Tylko dla COVIDA. [Dzeinnikarz:] Tylko dla COVIDA. Byli tam tylko pacjenci z COVIDEM? [Marian:] Tylko dla pacjentów z COVIDEM. Tak, nazywało się to "czerwoną strefą". Czerwony obszar. Dowcip polega na tym, że wiele osób zapłaciło dużo pieniędzy, aby pójść do tego szpitala, aby być w tym szpitalu, ponieważ ktoś im powiedział... [Dziennikarz:] ...że to dobry szpital. [Marian:] Tak, to był jedyny szpital, który mógł ich uratować. Ale to nie była prawda, ponieważ tam zmarli. [Dziennikarz:] Okej, więc jeśli to był oddział tylko dla chorych na COVIDA, jak traktowano tych ludzi? To znaczy, słyszeliśmy, jak był Pan traktowany, ale czy byli ludzie z maskami tlenowymi i tak dalej? [Marian:] Tak, wiele osób miało prostą maskę lub maskę na całą twarz. To był problem, ponieważ tlen nie docierał tam prawidłowo. Pokazałem to lekarzom. Kiedy nosiłem maskę tlenową, nasycenie krwi tlenem było niższe niż bez maski. A jeśli zakładało się ludziom maskę na twarz, próbowali się uwolnić. To był powód, dla którego byli przywiązani do łóżka. Był Pan po prostu związany? [Marian:] Związany, tak. Wszyscy ludzie byli związani. I dla mnie pojawił się kolejny problem: Dali mi insulinę i nie wiem dokładnie, ale dali mi glukozę, cukier. To było szaleństwo! Byłem leczony na COVIDA przez dwa tygodnie, po czym nie podawano mi już żadnych leków. Protokół został zakończony po dwóch tygodniach. [Dziennikarz:] Dobrze. [Marian:] Ponieważ infekcja COVIDA trwa tylko dwa tygodnie i po dwóch tygodniach jesteś uważany za zdrowego. A po dwóch tygodniach w szpitalu potrzebowałem jeszcze trzech dni, musiałem zostać, ponieważ lekarz próbował wyciągnąć pieniądze od mojej mamy. Rozmawiał z moją mamą. [Dziennikarz:] Ok. [Marian:] Rozmawiał z moją mamą: "Och, Marian ma się dobrze, ale potrzeba więcej leków i proszę, niech przyjdzie Pani i porozmawiajmy". Osoba ta chciała, aby moja mama dała mu pieniądze. Chciałbym powiedzieć coś jeszcze: Ten szpital znajdował się w pobliżu cmentarza, a moje łóżko było ... . [Dziennikarz:] przy oknie? [Marian:] Tak. A kiedy wyjrzałem przez okno, zobaczyłem ludzi robiących doły dla nowych zmarłych... [Dziennikarz:] Naprawdę? Tak. Tak. To było bardzo przerażające. A w nocy, w nocy, wielu ludzi zmarło, bo nikt nie przyszedł... Lekarze i pielęgniarki urządzili wielką imprezę. I nikt nie przyszedł zobaczyć, co się stało z pacjentami. [Dziennikarz:] Ile osób było w pokoju? [Marian:] Trzy lub cztery. [Dziennikarz:] Czy wszyscy musieliście nosić maski? [Marian:] Nie, normalnie nie. Tylko jedna osoba kłóciła się ze mną, gdy nie nosiłem tej maski... Ponieważ powiedziała, że mogę przenosić COVIDA. We wszystkich szpitalach występują zakażenia szpitalne. Są to bardzo niebezpieczne bakterie, którymi niektórzy ludzie zarażają się w szpitalach. [Dziennikarz:] Tak, odporne zarazki, które rozwijają się w szpitalach. [Marian:] I złapałem jednego, nie tylko ja, ale wszyscy. Jednym z objawów jest zmoczenie spodni. Jest to również znane jako zapach zmarłych. Dlatego pielęgniarka przychodzi i otwiera okno. A to otwarte okno znajdowało się zaledwie metr od mojego łóżka. Byłem tylko lekko przykryty czymś... [Dziennikarz:] Z prześcieradłem? To była zima. [Marian:] Tak. To był jeden stopień... Tak, to była zima. Na zewnątrz leżał śnieg, a ja leżałem tam z otwartym oknem przez około dwa tygodnie. [Dziennikarz:] O mój Boże! [Marian:] To był horror, widok martwych ludzi i przetrzymywanie w zimnie było straszne. Kiedy stamtąd wyszedłem, miałem szczęście, że lekarz, który się mną opiekował, był na wakacjach. Więc przenieśli mnie z powrotem na oddział z mniej poważnymi chorobami. [Dziennikarz:] Tak. Tak. [Marian:] Były dwa rodzaje lekarzy: źli lekarze i dobrzy lekarze. Jeden z dobrych lekarzy dał mi papiery wypisowe. Jedynym problemem było to, że miałem ten oporny zarazek. Ponieważ zgodnie z protokołem odstawiłem wszystkie leki, miałem problemy z moczem. Jeśli chciało się odejść, musiało się zostać na kolejny dzień, aby sprawdzić, czy wszystko jest w porządku, jeśli nie weźmie się niczego więcej. Dostałem wysokiej gorączki i zacząłem krwawić z każdego otworu. [Dziennikarz:] Ze wszystkich porów... [Marian:] Naprawdę. Zewsząd. Próbowałem to ukryć. Lekarz mi pomógł. Nie zbadał mnie - nie sprawdził temperatury, nie sprawdził niczego. [Dziennikarz:] Po prostu Pana puścił? [Marian:] Żebym mógł biegać... chodzić... uciec. Dokładnie: uciec. Opuściłem szpital krwawiąc i z wysoką gorączką. Ale w domu zajęło mi około miesiąca, aby odzyskać zdrowie z pomocą antybiotyków. [Dziennikarz:] Miesiąc? [Marian:] Tak, żeby dojść do siebie po szpitalu... Pozostał tylko problem z rękami, nie mam czucia w trzech palcach i nie czuję już nóg od miejsca, w którym byłem związany. Ale staram się... przeżyć. [Dziennikarz:] Czy wciąż ich Pan nie czuje? ] [Marian:] Nie. Kiedy biorę tę szklankę... Jestem praworęczny. Przez większość czasu czuję tylko dwoma palcami. Jeśli polegam na innych palcach, zdarza mi się, że upuszczę szklankę. Mam ten problem. Więc próbuję prowadzić lewą ręką. Wszystko robię lewą ręką. Najtrudniejsze jest pójście do toalety lub próba pracy prawą ręką. To prawie niemożliwe, ale konieczne. Teraz jestem leworęczny. [Dziennikarz:] Mój Boże! [Marian:] Lewą ręką podnoszę wszystkie ciężkie rzeczy. Kiedy próbuję pisać, piszę jak małe dziecko. [Dziennikarz:] To wygląda całkiem nieźle! [Marian:] Tak, staram się czytać własne teksty. Ale w większości przypadków nie mogę rozpoznać tego, co napisałem! [Dziennikarz:] Ile miał Pan lat, kiedy to się stało? [Marian:] 49. [Dziennikarz] 49. W jakim wieku byli pacjenci na tym oddziale COVIDA? Czy były to osoby młode, starsze czy głównie starsze z chorobami współistniejącymi [wyjaśnienie: choroby współistniejące, które doprowadziły do śmierci]. [Marian:] Nie, wszystkie możliwe grupy wiekowe. Niektórzy mieli 30, a nawet 70 lat, ale bardzo, bardzo niewielu starych ludzi. Wielu z nich miało około 40 lub 50 lat. [Dziennikarz:] Więc mówi Pan, że był Pan jednym z niewielu z tej stacji COVIDA, którzy faktycznie przeżyli. [Marian:] Tak, w tym czasie zginęło 500 osób. 500 osób. Mówiąc dokładniej, 497 osób zmarło, a tylko trzy uciekły z AT [Wyjaśnienie: Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii]. [Dziennikarz:] Więc ludzie, którzy byli młodsi od Pana, też umarli? [Marian:] Tak, oczywiście. Zmarło wiele osób w każdym wieku. [Dziennikarz:] To szaleństwo. [Marian:] Inna kobieta, którą znam, również udało się jej uciec. Z nią było tak samo, ponieważ jest wysoką kobietą. Ponieważ dawali wszystkim taką samą dawkę... [Dziennikarz:] Taką samą dawkę dla wszystkich? [Marian:] Dokładnie. Dla każdego! Nie miało znaczenia, czy ktoś ważył 70 czy 130 kilogramów. Myślę, że to jest powód, dlaczego uciekłem. Miałem szczęście z przyjaciółmi, z żoną. Wszyscy dzwonili. Tej nocy przyszedł lekarz i szepnął do mnie: "Zrobię dla Pana coś dobrego". To był dobry lekarz. Istniały dwa rodzaje lekarzy. Przyszedł inny lekarz - chciałbym to jeszcze powiedzieć - i dał mi Remdesivir [wyjaśnienie: Remdesivir to lek stosowany przeciwko gorączce Ebola i Marburg]. Przyszedł kolejny i zapytałem go: „Co jest w tej kroplówce?” "Nie mogę powiedzieć... ale zobaczy Pan, to Pana uszczęśliwi!" A potem czułem się, jakbym unosił się w powietrzu! To było miłe. [Dziennikarz:] Okej. [Marian:] Ale po tym okresie szpitalnym, nie wiem dokładnie, czy było to spowodowane lekami, czy Remdesivirem, rozwinął się u mnie kolejny duży problem z ciśnieniem krwi i cukrzycą. Mam duże wahania; jednego dnia mam poziom cukru we krwi 550, a następnego 70 [normalne wartości to 60-140 mg/dl]. Więc faktycznie wyszedł Pan uszkodzony i nadal Pan cierpi z powodu szkód spowodowanych przez ten protokół. (Marian): Tak, a najbardziej przerażające było, gdy moja skóra się odwarstwiła. Cała moja skóra... Z rąk, z klatki piersiowej, z włosów... Mam dziury w mojej.... [Dziennikarz:] W skórze. [Marian:] Mogłem wyrywać sobie całe kępki włosów. Część moich zębów odłamała się. Wszystkie zęby zostały wyleczone, a włosy też. [Dziennikarz:] O mój Boże! [Marian:] Jadłem chleb i wypadło mi kilka zębów. To było przerażające, bardzo przerażające! [Dziennikarz:] Wszystko przez te wytyczne dotyczące leczenia. Wszystko po leczeniu zgodnie z tymi wytycznymi. [Marian): Tak, tak, tak. Powiedziałem to na początku. Kiedy tam wszedłem, byłem zdrowym człowiekiem, a wyszedłem z wieloma problemami zdrowotnymi. W tym czasie byłem u wielu lekarzy. Zrozumieć, co się stało. Jaki jest sposób na wyzdrowienie (ponownie). Ale kiedy powiedziałem lekarzom, że objawy pojawiły się po zażyciu leków na COVIDA, wszyscy powiedzieli: "Och, nie mogę Panu powiedzieć, co się tam stało" lub "Nie mogę dać Panu żadnych zaleceń". Albo podają mi leki, takie jak morfina. Albo mogę wziąć... Nie znam się na neurologii, ale po zażyciu tych tabletek widziałem tęcze w mojej głowie, w moim domu! To było naprawdę miłe, ale 30 minut później musiałam zabrać moją córkę do przedszkola. I nie mogłem prowadzić samochodu, gdy się widzi tęcze! [Dziennikarz:] Racja, zgadza się. Nic więc dziwnego, że 500 osób zmarło z tego powodu, skoro Pan [ledwo] przeżył. [Marian:] Tak, tak! Mam złe doświadczenia z tymi lekarzami. Nikt nie chce powiedzieć, co się stało,co ci się przydarzyło. Przykład negatywny: Poszedłem na badanie, na echografię nerwów. Ponieważ nie czuję tej ręki. Nie czuję nóg. Podłączyli mnie do urządzenia i próbowali użyć elektryczności i pewnej częstotliwości, aby ... [Dziennikarz:] Żeby zobaczyć refleksy? [Marian:] Z pewną częstotliwością. Podkręcali ją coraz wyżej i nic się nie działo. Potem powiedzieli: "Och, maszyna jest zepsuta". Powiedziałem: "Możemy to sprawdzić, możemy to przetestować. Położyłem go na drugiej ręce i... [Dziennikarz:] naprawdę się wybił? [Marian:] Tak! Uderzyłem go. Dałem mu... [Dziennikarz:] ...policzek w twarz! [Marian:] Tak! Ale po tym, jak narada się skończyła, powiedziałem: "Okej, okej, to się stało.... to nie jest ważne. Po prostu niech Pan mi powie, co jest konieczne, abym poczuł się lepiej. Po to tu przyszedłem". A ten doktor był profesorem uniwersyteckim i pracował na „Czerwonym Oddziale Covidowym”.. [Dziennikarz:] Dobrze... [Marian:] Powiedział: „Nie wiem dokładnie, ale sądzę, że pańskie nerwy są na wyczerpaniu, jak u staruszków w wieku 80... może 90 lat! Co zrobić z 90-letnim mężczyzną? Niech Pan idzie do domu aby umrzeć". [Dziennikarz:] Powiedział to Panu? [Marian:] Tak, tak! Mam kondycję 90-latka w tych częściach ciała, tak. [Dziennikarz:] Cóż, żeby to wszystko trochę podsumować, powiedział Pan w naszej poprzedniej rozmowie, że doświadczył Pan tego wszystkiego. Pan uciekł stamtąd i rozmawia o tym. Pan to spisał, aby ostrzec innych ludzi i udokumentować popełnione przestępstwo. W rzeczywistości jest Pan za to prześladowany. Myślę, że stracił Pan dwie prace, prawda? [Marian:] Tak, tak. [Dziennikarz:] Tylko dlatego, że podzielił się Pan swoją historią. Jak to Pan wyjaśnia? [Marian:] Ludzie się boją. To jest jeden problem. Innym problemem jest to, że ludzie są kontrolowani przez... Nie wiem dokładnie przez kogo. [Dziennikarz:] Dokładnie... Tak to właśnie wygląda, prawda? Mam wrażenie, że istnieje jakaś potężna kontrola, która nie chce, żebyśmy to usłyszeli. [Marian:] Tak, tak. Lekarze się boją. Ludzie się boją. Wiele osób w to nie wierzy. "Och, to nie wydarzyło się naprawdę! To niemożliwe!" Nie wierzą mi, że mam ten problem. Moi krewni lub przyjaciele mówią: "Och, żartujesz". Ponieważ kiedy próbuję mówić o tym poważnie, zaczynam płakać. Widzę martwych ludzi przed moimi oczami... Rano wszyscy martwi na korytarzu w czarnych workach... Właśnie teraz widzę to przed oczami... To się stało, to rażące! Wielu ludzi zmarło. Nie mogłem nic na to poradzić... tylko patrzeć. To bardzo, bardzo bolesne! Niestety. To bardzo, bardzo źle, że nie mogłem im pomóc. Nie mogłem nic zrobić, aby pomóc... Nie zginęła tylko jedna osoba. Zginęło wiele osób i właśnie dlatego tu przyszedłem, pomimo konsekwencji, jakie to może mieć. Być może będę musiał znowu zacząć nową pracę. Ale najbardziej martwię się o moją rodzinę, ponieważ oni również zostaliby dotknięci. Ale ludzie, którzy zmarli, ci zmarli zasługują... [Dziennikarz:] ...na głos. [Marian:] Dokładnie. Ażeby dowiedzieć się prawdy. Aby prawda została powiedziana. Ponieważ tam byłem i może jestem ostatnim, który o tym wie; który może tu przybyć, aby świadczyć o tym. Nikt inny nie może tego zrobić. Ponieważ oni umarli... Dziękuję za przybycie! Dziękuję za przybycie, Marianie. Dziękujemy że Pan podzielił się tym z nami. To bardzo, bardzo poruszające świadectwo. To pokazuje, jak duże było to przestępstwo. Cieszymy się, że przyszedł Pan. [Marian:] Mógłbym mówić o tym czasie przez dwa pełne dni, a może i dwa kolejne. Ale myślę, że... to wystarczy na dziś. [Dziennikarz:] Dziękujemy za podzielenie się tym z nami. Mieliśmy całkiem dobry przegląd. Mam nadzieję, że ludzie usłyszą przesłanie, które Pan przekazał. Pan jest głosem setek ludzi, którzy zostali zabici, zamordowani w tych szpitalach przez te [koronawirusowe] wytyczne dotyczące leczenia. I dla ludzi... [Marian:] W Rumunii tysiące. [Dziennikarz:] Tak, tysiące. Dziękujemy za podzielenie się tym z nami Teraz zeznania Adriany i Mariana. [Tytuł na ekranie: Rozmowa z Adrianą i Marianem z 6 marca 2025 r. Część 2 - Raport świadka w sprawie Covida - Protokołu Śmierci] To dla mnie wielki zaszczyt, że mogę być tutaj z Adrianą i Marianem z Rumunii. Oboje byli naocznymi świadkami strasznych rzeczy, które wydarzyły się podczas pandemii COVIDA-19 w Rumunii. Czy mogłaby Pani nam powiedzieć, co stało się z miliardami euro wydanymi podczas pandemii COVIDA? [Adriana:] Tak. Mogę powiedzieć tylko jedno: Moja mama została zabita dla pieniędzy. Jestem tego pewien. Kiedy była w szpitalu, nie wiem, czy miała COVID, czy nie, nie była testowana. Kiedy zmarła i zobaczyłam leki, które podali mojej mamie, byłam zszokowana. I moja rodzina też. [Dziennikarz:] Co jej dano? [Adriana:] Podano jej 44 substancje. [Dziennikarz:] Wow. [Adriana:] 44. Głównie leki przeciwwirusowe. Norvir, darunawir, remdesivir. Ale nie wiedzą, czy miała COVIDA, czy nie, ponieważ nie poddali jej testom. Mojej matce zrobiono fałszywy test w szpitalu 8 grudnia. Zmarła 16 grudnia 2020 roku. Ale zmarła, bo chciała wrócić do domu, a oni jej nie pozwolili. Nie była w szpitalu przez cały czas. Była w szpitalu przez 17 dni. Nie miała gorączki, mogła normalnie oddychać, uważamy, że był to rodzaj paniki, ponieważ oglądała dużo telewizji. Oglądała telewizję, wszystkie media i myślę, że była przestraszona i spanikowana. Nie sądzę, żeby z tego powodu musiała iść do szpitala. Ponieważ moja matka była nauczycielką matematyki przez 50 lat i była bardzo zdrową osobą, zarówno psychicznie, jak i fizycznie, radziła sobie bardzo dobrze. W szpitalu podali mojej mamie leki. Dali jej diazepam, fenobarbital, Xanax i neuroleptyk: haloperidol. Codziennie o 10 rano i 10 wieczorem podawali jej to w koktajlu. 30 Haloperidolu, diazepamu, fenobarbitalu lub Xanaxu. Ale chodziło o COVID, w którym nie można oddychać. Dlaczego podali jej środki uspokajające? [Dziennikarz:] Więc Pani matka była sprawna, zdrowa, trafiła do szpitala, a 17 dni później zmarła? [Adriana:] Tak. Została zabita, bo chciała wrócić do domu. Nasycenie tlenem wynosiło 92%. Miała dobre ciśnienie krwi. Puls był dobry. Była w stanie wstać z łóżka. Powiedziała: "Nie chcę żadnych leków, nie chcę niczego, chcę tylko wrócić do domu". Lekarz powiedział: "Zaintubujmy ją. I zaintubowali ją Fentanylem, Midazolamem, dali jej Listanon do intubacji, a po dwóch minutach już nie żyła. [Dziennikarz:] A potem badała Pani to, tak, i dowiedziała się Pani o tych wszystkich substancjach. Jak się Pani o tym dowiedziała? [Adriana:] Przeprowadzono ekshumację. Trzy lata po jej śmierci. Prokurator powiedział dobrze..... [Dziennikarz:] Więc przeprowadzono autopsję? [Adriana:] Tak, żeby sprawdzić wyniki badań toksykologicznych. Kiedy zobaczyłam na papierze wszystkie leki, które podali mojej mamie, cały czas mówiłam, jaki to ma sens? Ponieważ moja mama była zdrowa i stara. Mamy na to dowód, ponieważ w szpitalu przeprowadzono analizy na mojej matce. Pierwszego dnia wszystko było w porządku. Nic nie miała. Zupełnie nic. A potem powiedzieli, że moja mama nie może oddychać. Dobra, nie może oddychać. Ale podano jej Xanax. Po co? Diazepam. Na co? Podano jej Midazolam. Fenobarbital. Dużo leków uspokajających po co? Moja mama codziennie rozmawiała ze mną przez telefon. Przez cały czas błagała mnie: Zabierz mnie do domu, zabierz mnie do domu, błagam cię, zabierz mnie stąd. Nikt się nami nie opiekuje. Tylko do podawania leków, potem jesteśmy tu sami. W szpitalu zamykają drzwi i przychodzą tylko po to, by podać mi leki. Zadzwoniłam do lekarza i powiedziałam mu, że chcę zabrać mamę ze sobą lub przenieść ją do innego szpitala, ponieważ powiedziała, że to, co dzieje się w szpitalu, nie jest dobre. I nie chcieli dać mi mojej mamy. [Dziennikarz:] Och, więc nie pozwolono Pani jej odebrać? [Adriana:] Nie, cały czas mówili, że jest pozytywna, była pozytywna. Powiedziałam im, że chcę zobaczyć test, gdzie jest test. Nie pokazali mi testu na Covida. A po jej śmierci nie pozwolono nam jej zobaczyć. Umieścili ją w czarnym worku na zwłoki, w dwóch workach: pierwszy był biały, a nad nim czarny. Widzieliśmy to podczas ekshumacji, a ona miała na sobie tylko pieluchy. Miała krew na twarzy, ponieważ włożyli ją do czarnego worka z pieluchami i nie umyli jej. Nie pozwolili nam zidentyfikować mojej matki. Przez trzy lata nie wiedzieliśmy, czy to moja mama, czy nie, ponieważ powiedzieli, że jeśli pokażą nam ciało, kiedy otworzą worek ([Marian:] Covid wyskoczy... Nie, nie. - Ale powiedzieli, że policja nas aresztuje, bo to było przestępstwo. Ale nie mogłam sprawdzić, czy moja mama tam była. Nie chcieli, żebym ją widziała po jej śmierci. [Dziennikarz:] A mówiąc o tym przestępstwie, że dostała te wszystkie leki: powiedziała mi Pani że w całej Rumunii był wielki biznes. Jakiego rodzaju był to biznes? [Adriana:] W Aradzie, w szpitalu w Aradzie, było to dwa miliardy euro. [Dziennikarz:] Dwa miliardy w jednym szpitalu. Ile w całym kraju? [Marian:] Około 350 miliardów w Rumunii. [Dziennikarz:] Wow! [Adriana:] Tak, mamy na to dowód. Szpitale dokonały zakupów. C-cap to nazwa strony internetowej, na której szpitale kupują materiały medyczne. [Dziennikarz:] Więc sprawdziła Pani, ile zarobili w tym czasie. [Adriana:] Pielęgniarka powiedziała mi, że w tym szpitalu, na tym oddziale, jest 12 łóżek i że moja mama jest zarażona. [Dziennikarz:] Dobrze, miała infekcję? [Adriana:] Tak. [Dziennikarz:] A może powiedziano Pani, że miała infekcję? [Adriana:] Nie, nie powiedzieli. Zobaczyłam to później czarno na białym na papierze i zadałam sobie pytanie: dlaczego? [Dziennikarz:] Ach, dostała infekcji w szpitalu. [Adriana:] Tak. Dlaczego? Ponieważ moja mama nosiła tę samą maskę, co inny pacjent. [Dziennikarz:] Dzielili się maską. [Adriana:] Tak. [Marian:] Zdjęli maski ze zmarłego i dali je innym pacjentom. [Dziennikarz:] Więc faktycznie wydali dwa miliardy, ale mimo to dzielili się maskami? [Marian:] Tak. I nie mieli podstawowego sprzętu do czyszczenia ran. Nie mieli nawet alkoholu medycznego do dezynfekcji. [Dziennikarz:] To brzmi, jakby chciało się, żeby ludzie umierali. [Adriana:] Tak, bo kiedy zobaczyłam, że nie mają masek w tej części szpitala, zastanawiałam się dlaczego. Wydawali tyle pieniędzy. Poszłam do C-Cap w najlepszym momencie i to, co tam zobaczyłam, zszokowało mnie. Gdzie jest maska, robią dużo zakupów. Wydali miliardy. [Marian:] Wydano miliardy, ale te materiały i zapasy nie dotarły do szpitali. Tylko Midazolam i Fentanyl. [Marian:] Myślę, że większa część leków, które były używane w wielu terapiach, pochodziło z magazynów dużych firm farmaceutycznych. I to był dobry czas, aby je sprzedać i sprawić, by zniknęły dla pacjentów. Ponieważ ci pacjenci zmarli, a w Rumunii nie jest możliwe przeprowadzenie sekcji zwłok, aby dowiedzieć się, na co zmarli ci ludzie. Można więc podawać tym pacjentom wiele leków i terapii, a nikt nie jest w stanie udowodnić, czy tak naprawdę się stało, ponieważ nie można tego sprawdzić. To była maszyneria do wydawania pieniędzy i nikt nie może tego udowodnić. [Dziennikarz:] Więc te 350 miliardów oczywiście nie pomogło pacjentom, gdzie podziały się te pieniądze? [Marian:] Twierdzę, że to oczywiste, że było to kryminalne, ponieważ wciąż wykonywali te same zabiegi, podawali te same leki, a ludzie umierali. Ok, jedna osoba umiera, dwie osoby umierają, jeśli ludzie nadal umierają po tygodniu, coś trzeba zmienić. Tak, trzeba to zmienić... [Marian:] Dokładnie! Widzą, te leki nie są dobre w leczeniu COVIDA, nie są dobre dla ludzi. Ale kontynuowali niezrażeni i podawali jeszcze więcej. I to było coś bardzo, bardzo przerażającego. Byłem tam i widziałem, jak ludzie umierali w ciągu około pół dnia, ponieważ trzeba było zwolnić łóżko, aby przyjąć innego pacjenta i podać leki. To trwało i trwało. Aby zabić następnego. [Marian:] Dokładnie, to była maszyneria do zabijania ludzi i dawania im leków. [Adriana:] Tak, a pacjenci płacili za łóżko w szpitalu. [Marian:] Tak, to kolejna kwestia: mówiono, że pójście do szpitala Arad Gradiste było jedyną szansą na pozostanie przy życiu, a wielu ludzi płaciło za pójście tam, nie zdając sobie sprawy, że to "rzeźnia". Ludzie płacili, żeby tam pojechać! I po kilku dniach, może 3, najwyżej 5, umierali. Niektórzy stawiali większy opór niż inni, ale umierali. Nie przeprowadzili żadnych badań ani analiz. To co zwykle, nic. Ale zawsze dawali jej leki, zawsze leki. [Marian:] Założyli maskę na twarz. Problemem nie było jednak to, że nie działała dobrze. Problem polegał na tym, że personel szpitala nie wiedział, jak z niej korzystać. W wielu przypadkach, które widziałem, zakładali pacjentowi maskę, a pacjent nie mógł oddychać, więc udusili go maską lub tym nowym urządzeniem. [Adriana:] A ponieważ nie chcieli trzymać maski na twarzy, podawano im leki. [Dziennikarz:] Ile osób zmarło w Rumunii w tym okresie? [Marian:] W tamtym miesiącu tylko na jednym oddziale zmarło około pięciuset osób. Natomiast w Rumunii... [Dziennikarz:] Tylko w tym szpitalu, na jednym oddziale szpitala 500 osób? [Marian:] Tak. Tylko trzy osoby uciekły. Jestem jedną z nich! A w całej Rumunii na Covida zmarło 68 000 osób. Nie wiem dokładnie, co się tam wydarzyło i jakie leki lub leczenie otrzymali ci ludzie. [Adriana:] Podczas całej pandemii na oddziale szpitalnym w Arad zmarło 1860 osób. Tylko na tym jednym oddziale z 12 łóżkami. Nie, były trzy oddziały. Tylko na tym oddziale zmarło 700 osób. Tylko na tym oddziale z 12 łóżkami. [Dziennikarz:] To niesamowite, 700 osób. W jakim okresie czasu? [Adriana:] 2020 - 2023. [Marian:] Wiele osób zmarło w tym okresie listopada, grudnia 2020 r. Przed 2021 r. tylko dwa miesiące. [Adriana:] Maska, maska tlenowa była zła. Moja mama dzwoniła do mnie codziennie i mówiła, że nie może oddychać przez tą maskę. To nie było dla mnie dobre. Lepiej mi się oddycha bez maski. Dlaczego mi ją zakładają? [Marian:] Pokazałem lekarzowi, że nasycenie tlenem z maską tlenową było gorsze niż bez maski. Bez maski miałem około 95 do 97, z maską, z maską tlenową, mój poziom tlenu spadł do 91. [Dziennikarz:] Z "maską tlenową", tak?! [Marian:] Tak, to NIE był tlen. Nie wiem, co to było. Ale ten tlen zabijał ludzi. Mówię poważnie. Obok mnie leżał mężczyzna. Nie wiem dokładnie, ile miał lat. Mógł się poruszać, a jego ręce i nogi były związane. [Dziennikarz:] Był przywiązany do łóżka?... [Marian:] Tak, a po trzech dniach przyszły pielęgniarki zobaczyć, co się z nim stało. Jedna z nich ściągnęła mu maskę z twarzy. Była to duża maska, która zakrywała całą jego twarz (CPAP). Maska zakrywała jego nos i podbródek. Widok mężczyzny wyglądającego jak szkielet był przerażający. Widać było jego kość nosową, a mężczyzna krzyczał przez cały czas! Nie można sobie wyobrazić, jak to tam brzmiało, a nikt nie przyszedł go sprawdzić (żaden personel), nikt! Chciałbym powiedzieć coś jeszcze: Kiedy ktoś umarł, wszyscy się cieszyli. Personel medyczny się cieszył. Myślę, że dostali pieniądze, bo się cieszyli: Hurra, znowu ktoś umarł, tak! [Dziennikarz:] Jak myśli Pan, kto chciał tego na wyższym poziomie? Bo oczywiście stało się to w całej Rumunii, prawda? [Marian:] To protokół OMS [Organisation Mondiale de la Santé - WHO, Światowa Organizacja Zdrowia]. Taki jest protokół. Protokół był przestrzegany i dlatego ludzie umierali, ponieważ nasz kraj postępował zgodnie z protokołem. Kolejny rozkaz przyszedł od Generała Wojskowego, ponieważ byliśmy w "stanie wyjątkowym". Wszyscy wiedzieli, że nie należy się temu sprzeciwiać, ponieważ był to rozkaz z samej góry i od Rządu. [Adriana:] Tak, od Rządu, [Marian:] Aby zachować licencję na wykonywanie zawodu lekarza, trzeba było dokładnie przestrzegać i stosować protokół. [Dziennikarz:] Skąd wzięły się te wszystkie pieniądze, dlaczego było ich tak dużo na papierze? [Adriana:] Pieniądze, które otrzymali, były podwójne i potrójne w stosunku do tego, czego potrzebowali. Ponieważ jeśli na przykład wyszukujesz w Google, jeśli chce się kupić tomograf komputerowy. . [Marian:] Na przykład łóżko kosztowało może ... 6,000 euro na rachunku, a prawdziwe łóżko kosztowało tylko 1,000 euro. Zdarzało się więc coś takiego. [Dziennikarz:] Więc w książkach. . . [Marian:] Wszyscy dostawcy, wszyscy dostawcy, wszyscy to robili, wszyscy dostawcy łóżek (na przykład), to był czas, kiedy można było dużo zarobić - wzbogacić się w krótkim czasie, jeśli było się w tym biznesie. [Adriana:] Podczas pandemii widziałam apteki wyrastające jak chwasty w Aradzie w ciągu dwóch miesięcy: Dr Max Pharmacy. Apteka Dr Maxa została otwarta na każdej ulicy w Aradzie, wszędzie! Zadałam sobie pytanie: skąd wzięło się tyle aptek i Dr Maxa w ciągu zaledwie dwóch miesięcy? [Marian:] Jak grzyby po deszczu ... nagle pojawiło się tak wiele aptek. [Dziennikarz:] Tak. Ale uważam, że to naprawdę interesujące - i chcę trochę rozwinąć to, co powiedział Pan: Pieniądze, które podano jako cenę za łóżko lub sześciokrotnie więcej niż faktycznie potrzebne, zostały podane, a potem nie ma nawet nowego łóżka. To brzmi jak.... [Marian:] Byłem w szpitalu, kiedy ktoś z ministerstwa przyszedł obejrzeć nowe łóżka i leżałem w jednym z nich. To nowe łóżko było wykonane z plastiku. Miało to być łóżko, które pomoże pacjentowi zmienić pozycję i poruszać się... [Adriana:] Specjalne łóżko. ... [Marian:] Tak, ponieważ jeśli pacjenci pozostają dłużej w łóżku, prowadzi to do zapalenia płuc. Ciało musi się ruszać. Dokładnie. Ale te łóżka się nie poruszyły! Pozostają nieruchome bez poruszania się. Łóżka po prostu pozostają w dolnej pozycji, w pozycji nieruchomej. To było bardzo, bardzo złe. A kiedy przyszedł człowiek z ministerstwa i powiedziałem: "Proszę, zmieńcie mi to łóżko. Nie mogę zostać w tym łóżku". I usłyszałem: "To łóżko kosztowało 6000 euro! Co za gówno tu kupiliście!". Albo coś w tym stylu... "Proszę, zmieńcie mu to łóżko" - powiedział Urzędnik Ministerstwa do mężczyzny. A w regionie dokonano pewnych transakcji za te europejskie pieniądze. [Marian:] Ale pielęgniarki z Rumunii, które pochodzą z tego regionu, nie chcą pracować w tym szpitalu, ponieważ wiedzą, że jest tam problem. Wiele osób przyjeżdża do nas dla pieniędzy, jak mówimy w Rumunii, poprzez umowy finansowe. Jeśli chce się pracować jako pielęgniarka w naszych szpitalach, nie jest ważne posiadanie jakiegoś dyplomu, specjalizacji czy doświadczenia. Po prostu daj mi 5000 euro (łapówka), a następnego dnia zostaniesz miłą pielęgniarką w szpitalu w Rumunii. I to właśnie mi się tam przytrafiło. Widzicie, miałem pecha - ćwiczyli na mnie - próbowali znaleźć żyłę. [Dziennikarz:] Próbowali trafić w żyłę? [[Marian:] Dokładnie. I próbowali to robić przez około pięć minut. Jedna z sióstr trzymała moją rękę, a druga robiła dziurki w moim ramieniu. [Adriana:] Nie mogli ją znaleźć - nie wiedzą, jak znaleźć tętnicę lub żyłę. [Marian:] Tak, tak, dokładnie. [Adriana:] Ponieważ nie mają doświadczenia. [Marian:] To było takie samo dla wszystkich. Te kobiety nie mają doświadczenia. [Dziennikarz:] Racja. [Marian:] To bardzo źle. Ale myślę... . . Myślę, że dużo pieniędzy pochodzi z pensji lub w inny sposób. W Rumunii jest jeszcze jeden zły zwyczaj. Konieczne jest przekupywanie pielęgniarek - dawanie im pieniędzy, dawanie pieniędzy lekarzowi... [Adriana:] Jeśli nie dasz im pieniędzy, nie umyją cię. Nie dają ci nic do jedzenia! Moja mama nie miała nic do jedzenia. [Marian:] Zostałem tam przez dzień z gównem na sobie, bo nie mogłem się ruszyć - byłem związany rękami i nogami. [Dziennikarz:] Był Pan przywiązany do łóżka.[Marian:] Zgadza się, bo pielęgniarka nie dostała żadnych pieniędzy. [Dziennikarz:] Oh, człowieku. [Marian:] Tak. Nie mogłem dać pieniędzy, ponieważ byłem (związany). ... Ale to jest... [Dziennikarz:] Mentalność. [Marian:] Mentalność, tak. [Marian:] Nikt nie chce, aby ta maszyneria została ujawniona. Innym powodem jest to, że każdy się boi, kto to słyszy i mówi: nie chcę tego słyszeć, nie chcę tego widzieć i nie chcę być tego częścią. Bardzo dobrym przykładem jest proces. [Adriana:] Mam sprawę w sądzie i w ciągu 4 lat 6 razy zmieniali prokuratora, więc nie ma żadnych rezultatów. (Adriana:] Sfałszowali wiele rzeczy. Wszystkie dokumenty mojej mamy są sfałszowane. Prześwietlenie, analiza, prześwietlenie płuc. Mogę pokazać, jak zrobili to mojej mamie. Mogę pokazać prokuratorowi. Mam tyle dowodów. Ale oni nie są zainteresowani. Prokurator nie chce przyjąć dowodów. [Adriana:] Zmieniają prokuratora. To pochodzi z wyższego szczebla. [Dziennikarz:] Z mojej strony bardzo dziękuję za ten niesamowity wywiad, dziękuję za obecność tutaj. [Koniec:] Ku pamięci Mariana i wszystkich innych ofiar Corony Protokołów Śmierci. Rozpowszechniajcie ten dokument historyczny. Zapobieganie dalszym zbrodniom przeciwko ludzkości. ✝ Zaledwie kilka tygodni później mężczyzna, który był w bardzo złym stanie zdrowia, zmarł na zapalenie płuc. Jego zeznania, które Kla.tv udało się nagrać na czas, są tym ważniejsze dla potomnych. Unia Europejska tworzy prawo, które zachęca szpitale i zasadniczo mówi, że dostają dużo pieniędzy, jeśli mają dużo zgonów. Im więcej (zgłoszonych) zgonów, tym więcej pieniędzy. A szpitale faktycznie przyczyniają się do tych zgonów poprzez politykę śmierci... Widzę martwych ludzi przed moimi oczami... rano wszyscy martwi na korytarzu w czarnych workach... W tej chwili widzę to przed oczami... To się stało, to niewiarygodne! Wielu ludzi zginęło. Zbrodnia przeciwko ludzkości była prawdziwa. Była tutaj i dlatego nadszedł czas, aby ją zbadać! Czas wyciągnąć wnioski! Czas, aby wnieść oskarżenie! Mamy prawo do ochrony naszego życia i społeczeństwa. [Prowadzący:] Bardzo się cieszymy, że naszym dzisiejszym gościem jest wyjątkowa osoba, Maria Vasii z Rumunii. Jest prawniczką, a właściwie prawniczką Călina Georgescu, jednego z obecnych kandydatów na prezydenta. [Na marginesie: Călin Georgescu został wykluczony z wyborów]. Pracowała intensywnie nad ujawnieniem przestępstw związanych z COVIDEM w okresie COVIDA, w szczególności nad wytycznymi dotyczącymi śmiertelnego leczenia i związanymi z nimi przepływami pieniężnymi. Pani Vasii, bardzo dziękujemy za przybycie! [Maria Vasii:] Dziękuję za zaproszenie. [Prowadzący:] Obecnie jest pani zaangażowana w szereg dochodzeń. Jakie dochodzenia są obecnie prowadzone? Czy może Pani przedstawić nam krótki przegląd? [Maria Vasii:] Wszczęliśmy pierwsze dochodzenie w Międzynarodowym Trybunale Sprawiedliwości w Hadze, a drugie w prokuraturze w Wiedniu. Ponieważ w Wiedniu prokurator jest odpowiedzialny za główną osobę zaangażowaną w tę dyrektywę w sprawie śmierci. [Prowadzący:] Wow. Która to osoba, jeśli mogę zapytać? [Maria Vasii:] Jeśli chodzi o pandemię, uważamy, że odpowiedzialność spoczywa w rękach wyższego urzędnika pracującego w Komisji Europejskiej. W tym celu Komisja stworzyła podstawę prawną do zezwolenia na śmierć zgodnie z "dyrektywą śmierci", a wraz z tym uzasadnieniem również ogromne oszustwa. Na przykład fundusze europejskie zostały przekazane na sytuację nadzwyczajną zgodnie ze specjalnymi przepisami dotyczącymi pandemii. [Prowadzący:] Wow. Wspomniała Pani o Komisji Europejskiej i jej zaangażowaniu w te wszystkie sprawy. I chciałbym zapytać, czy były w to zaangażowane jakieś firmy konsultingowe na samym początku, przed rozpoczęciem pandemii? Powiedziała mi Pani o nich. Chciałbym zapytać, jaką rolę odegrały te firmy konsultingowe w uruchomieniu całej tej pandemicznej machiny. [Maria Vasii:] Wiem, że to delikatna sprawa i bardzo trudno jest mi rzucać takie oskarżenia. Ale mam takie prawo, ponieważ mam dowód. To oznacza, że mogę ci je pokazać. I przedstawię te dowody. Przed pandemią, to jest przed kwietniem 2020 r., Komisja Europejska zleciła doradztwo austriackiej firmie audytorskiej. I po tych konsultacjach Komisja Europejska przygotowała ustawę, to jest ustawę, która naruszała Europejskie Prawo regulujące nabywanie publiczne. I utrzymuję, że ta Firma Konsultingowa, była moim zdaniem w poważnym konflikcie interesów. Dlaczego? Ponieważ przygotowali tę ustawę dla Komisji Europejskiej. Podczas pandemii firma ta świadczyła również usługi konsultingowe dla firm farmaceutycznych. W końcowej fazie pandemii była to również firma, która przygotowała raport końcowy na temat sytuacji tych firm farmaceutycznych. W tym raporcie napisano: "Wszystko zostało zrobione dobrze. Nie ma nic do skrytykowania w sposobie, w jaki wykorzystali ogromne kwoty pieniędzy na ten cel podczas pandemii". Według dostępnych nam dowodów sytuacja wyglądała jednak zupełnie inaczej. Ten okres pandemii oferował przede wszystkim firmom farmaceutycznym brudne zasady zarabiania pieniędzy. I zgodnie z moimi dowodami mogę powiedzieć, że był to tylko model biznesowy do zarabiania pieniędzy. [Rozmówca:] Kiedy mówi Pani o tych firmach konsultingowych wspierających Komisję Europejską lub Unię Europejską w opracowywaniu przepisów, kiedy zaczęły one współpracować w tej całej kwestii pandemii? [Maria Vasii:] Jak wynika z dokumentów z końca 2019 r., które mogę dostarczyć, byli oni zaangażowani w opracowywanie prawa dla Komisji Europejskiej, a także wykorzystywali tę zasadę prawną w swoich działaniach podczas pandemii. Ponieważ stworzyli prawo. Stworzyli zasady prawa; stworzyli zasady, które przerwały procedurę. Byli również konsultantami firm farmaceutycznych. Zgodnie z przepisami prawa nie jest to możliwe, ponieważ jest to ogromny konflikt interesów. A kiedy prokuratorzy sprawdzą to na podstawie dowodów, jestem pewna, że wniosek będzie taki, jak mówię: że nic nie było legalne. [Prowadzący): Racja. W jakim stopniu ta ustawa, którą Unia Europejska przedstawiła w kwietniu, naruszyła zasady? Albo jaką sytuację ona stworzyła? [Maria Vasii:] Przedstawię również Dziennik Urzędowy UE z nowym prawem, które przyjęła. Dokument ten określa zasady, których kraje europejskie powinny przestrzegać przy anulowaniu procedury wypłacania funduszy awaryjnych. (Obecnie fundusze awaryjne mogą być pozyskiwane w przypadku wielu zgonów). Oznacza to, że firma może otrzymać pieniądze w zależności od liczby zgonów. To niewiarygodne! I nie można tego wybaczyć i zapomnieć, ponieważ oferowanie tego zachęcającego związku między śmiercią a pieniędzmi jest bardzo nielegalne. Zgodnie z moimi ustaleniami mogę powiedzieć, że te szalone normy prawne uchwalone przez Komisję Europejską i poszczególne kraje jako prawo wewnętrzne stwarzają pozory prawa, tj. legalnie stworzyły możliwość zawarcia bezpośredniej umowy z firmą, możliwość otrzymania ogromnej sumy pieniędzy. I mówimy tu o setkach milionów euro na kontrakt tylko dlatego, że szpital zgłosił wiele zgonów dzień wcześniej. I o ile mi wiadomo, lekarze i pielęgniarki powinni zgłaszać tylko wiele zgonów, a nie osoby, które były w stanie opuścić szpital w dobrym zdrowiu. I dlatego prokurator ma teraz bardzo, bardzo ważne zadanie zbadania, czy lekarze i pielęgniarki przestrzegali kodeksu postępowania medycznego i jak stosowali dyrektywę. O ile mi wiadomo, dyrektywa ta miała na celu doprowadzenie do śmierci, a nie przywrócenie zdrowia. [Prowadzący:] Tak, za chwilę omówimy tę dyrektywę. Ale może tylko podsumowując: Unia Europejska zleciła firmie konsultingowej gdzieś pod koniec 2019 r. Opracowano plan mający na celu zachęcenie szpitali do otrzymywania dużych pieniędzy w przypadku dużej liczby zgonów. Im więcej zgonów, tym więcej pieniędzy. Tak to zrozumiałem. [Maria Vasii:] Tak. [Prowadzący:] A następnie Komisja Europejska, Unia Europejska, wprowadziła to do prawa, opublikowała je w kwietniu 2020 r., a wszystkie kraje Unii Europejskiej muszą oczywiście przyjąć to prawo do swojego prawa krajowego. I tak powstał cały ten system "pokaż mi martwych ludzi, a dam ci za to pieniądze". Mówiąc o pieniądzach, które zostały przekazane, które, jak pani mówi, liczone są w setkach milionów: Czy Unia Europejska zapewniła te pieniądze, czy też skąd pochodziły pieniądze, które trafiły do szpitali? Kiedy powiedzieli: "Hej, spójrz, mam tylu martwych ludzi". Skąd pochodziły pieniądze na szpitale? Kto dał pieniądze? Czy Pani to wie? [Maria Vasii:] Komisja Budżetowa Unii Europejskiej, o ile mi wiadomo, przeznaczyła na tę sprawę ponad czterysta miliardów euro. Ale było też wiele innych źródeł pieniędzy na poziomie międzynarodowym. I oczywiście może to być pozytywna rzecz, jeśli społeczeństwo zbierze ogromną ilość pieniędzy na ochronę życia. Ale jak Pan zobaczy, jeśli sprawdzi Pan dowody, te pieniądze trafiają do firm farmaceutycznych. I dla innych niegodnych zaufania osób zaangażowanych w ten proces, ale nie dla (chorych) ludzi. Ponieważ zgodnie z naszymi dowodami, na przykład w szpitalu w Arad [w Rumunii], udało im się [uzyskać] ponad dwa miliardy euro dla małego miasteczka! Mogę powiedzieć, że było to dla około 500 osób w szpitalu, ale tylko trzy przeżyły. [Prowadzący:] Przeżyły trzy z 500 osób? [Maria Vasii:] Tak! Więc możemy to zsumować i zobaczyć, że w grze były dwa miliardy, a przeżyły (tylko) trzy osoby. Jednym z ocalałych jest mój klient K., a państwo otrzymali jego zeznanie: [zanikanie: przesłuchania świadków nastąpią wkrótce]. Przeżył tylko dlatego, że próbował i był w stanie opuścić szpital bez zgody lekarzy. To jest powód, dla którego przeżył. Ale on jest na końcu , ponieważ wytyczne zniszczyły jego zdrowie. I tak jak ja, można przestudiować dowody, prokurator może je zbadać, a eksperci mogą ci powiedzieć, czy te pieniądze mogły zostać wykorzystane w lepszy sposób. [Prowadzący:] Aby sprostować kwotę pieniędzy, która pochodziła z Unii Europejskiej: powiedziała pani 400 milionów. [Maria Vasii:] Tak. [Prowadzący:] Myślę, że ma Pani na myśli miliardy. [Maria Vasii:] Tak, miliardy - miliardy! [Prowadzący:] To ogromna suma pieniędzy! A potem sam szpital dostaje dwa miliardy na leczenie ludzi, wydaje się, ale - a teraz mówimy o tym, jak ludzie byli leczeni za pieniądze, które zostały przekazane szpitalowi... Powiedziała Pani, że wytyczne WHO dotyczące leczenia były bezpodstawne i przyczyniły się do śmierci. Czy może Pani to wyjaśnić? [Maria Vasii:] Mam dowody. Reprezentuję trzy rodziny w tym procesie. Każda z tych rodzin straciła ukochaną osobę z powodu tych wytycznych dotyczących leczenia, a ja zdobyłam wiedzę specjalistyczną; wiedzę medyczną. Mam dostępne raporty ekspertów. A te raporty ekspertów mówią nam coś o mechanizmie, za pomocą którego ustalono przyczynę śmierci. Wow! Więc kiedy mówimy o wytycznych dotyczących śmiertelnego leczenia - co ludzie tam dostali? Chodzi mi o to, czy dostali leki, które naprawdę im pomogły? Albo co zostało tam użyte? [Maria Vasii:] Więcej niż to leczenie! Ponieważ lekarze i pielęgniarki byli z pewnością przedstawiani w mediach jako nasi bohaterowie i być może w wielu przypadkach byli bohaterami. Jednak w przypadku moich klientów sytuacja wyglądała inaczej: byli oni przetrzymywani w szpitalu wbrew swojej woli. Ponieważ w każdym przypadku osoba ta prosiła rodzinę o pomoc, mówiąc: "Proszę, chodźcie tutaj, bo to nie jest szpital, to jest jak więzienie! To skomplikowane!" Ale rodziny nie rozumiały tego apelu. Powiedziano im, że może to być spowodowane wirusem, a może ciężkością infekcji. Ale teraz to sprawdziliśmy. I mamy dowody na to, że sytuacja w szpitalu była trudna. [Prowadzący:] Boah! I tak, jeśli mówi Pani, że z pięciuset osób, które zmarły na oddziale Covida w szpitalu, przeżyły tylko trzy, które są teraz Pani klientami, to pokazuje, że zdecydowanie nie było tam dobrego leczenia przez lata! [Maria Vasii: Tak, prowadzimy również wewnętrzne dochodzenia przeciwko trzem podejrzanym. Mamy również sprawę cywilną w sądzie, którą wygraliśmy. Obecnie prowadzone jest dochodzenie w sprawie lekarzy i pielęgniarek. Jedna z lekarek która zastosowała niewłaściwe leczenie, opuściła Rumunię. Według moich informacji próbowała uciec i obecnie przebywa w innym kraju. Nie wiemy, w którym. Ale jej zachowanie wyraźnie pokazuje, że wie, co ją czeka. Ona to wie. Wie, że to, co naprawdę się stało, znajdzie się w aktach, a wnioski będą miały najgorsze konsekwencje. [Prowadzący:] Czy może nam Pani pokrótce opisać, czego dotyczyła sprawa sądowa, którą Pani wygrała - jaka była jej treść? [Maria Vasii:] To była sprawa dotycząca leczenia przez lekarza w szpitalu w sprawie "Serbo". I zgodnie z dowodami - ponieważ mówimy o aktach z setkami stron dokumentów, a nie tylko o naszych odczuciach - i zgodnie z dowodami, to, co wydarzyło się w szpitalu, naprawdę przypominało wojnę. Jak na wojnie, gdzie nie ma szacunku i zasad, tylko walka na śmierć i życie. Po prostu walka o punktację w rejestrze firmy farmaceutycznej i uzyskanie bezpośredniego kontraktu zgodnie z tymi szalonymi przepisami. Wspomniała Pani o tych szalonych przepisach i mówiła Pani o masowych oszustwach w zamówieniach publicznych podczas pandemii. Co dokładnie odkryła Pani? Na czym polegało oszustwo - co się stało z tymi przepisami? [Maria Vasii:] Zgodnie z dowodami, na przykład, jedna firma z nieznanymi udziałowcami otrzymała ponad 10 miliardów euro! Pojedyncza firma. Pojedyncza firma! A pieniądze trafiają na Kajmany, Cypr i do Delaware, gdzie znajduje się zarejestrowany adres firmy. I to jest niewiarygodne, ponieważ jeśli spojrzeć na dokumentację, nie było wystarczająco dużo miejsca na cały sprzęt medyczny, który rzekomo został wysłany do miasta - nawet gdyby zapełnić nim całą ulicę. [Prowadzący:] Aha. [Maria Vasii:] Kwota wymieniona w tych dokumentach jest całkowicie absurdalna. Jest nie możliwe aby powiedzieć, że można zarządzać taką ilością materiałów, które można kupić za cenę wskazaną w dokumentach. Odpowiedź jest więc prosta: To było sfałszowane. Oznacza to, że wszystko było fałszywe. Ta umowa była tylko na papierze i na koncie bankowym, nic więcej. [Prowadzący:] Pieniądze płynęły, ale była to tak nierealistycznie duża ilość materiału, że nigdy... . [Maria Vasii:] W wielu przypadkach tak. [Prowadzący:] ... W wielu przypadkach po prostu nie istniały, nie były zarządzane lub nie były dostarczane. [Maria Vasii:] Tak, moi eksperci przedstawili nam swoją opinię. Jest na piśmie i są upoważnieni do wyciągnięcia wniosków. Dowody te znajdują się obecnie w prokuraturze. Zastanawiam się, dlaczego prokuratorzy nie badają tej sytuacji szybko, ponieważ w ich interesie, w interesie społeczeństwa, jest wiedzieć dokładnie, co wydarzyło się podczas tej pandemii. Ponieważ jeśli wie się, można to sprawdzić na przyszłość, aby zapobiec kolejnej takiej sytuacji. [Prowadzący ] Wspomniała Pani też o innym przypadku z "Alliance Healthcare Romania". I że przyznawali bezpośrednie kontrakty. Jakie to ma znaczenie, gdy spojrzymy na to, co właśnie wyjaśniła Pani? [Maria Vasii:] Nie chodzi tylko o tę firmę. Według tego, co wiemy teraz, było około 20 firm. Nie 100, ale ponad 20. 20 firm? [Maria Vasii:] Jedna firma otrzymała setki tysięcy kontraktów. A firma, o której wspomniał Pan, według naszych ustaleń, otrzymała ponad 200 000 bezpośrednich kontraktów. Podam tylko jeden przykład, ale mogę podać szczegóły tego dowodu. Jeden z kontraktów wynosił 500 milionów euro. Tylko jeden kontrakt. [Prowadzący:] Wow, to całkiem sporo! [Maria Vasii:] Tylko jeden kontrakt. A firma ma ponad 200 000 bezpośrednich kontraktów. Cóż, albo te pieniądze dużo dały, albo po prostu dostali dużo pieniędzy i niewiele zrobili, prawda? [Maria Vasii:] Nie znam szczegółów, ale mamy wszystkie dowody. Potrzebujemy tylko otwartego ducha prokuratora, aby to wszystko zbadać. [Prowadzący:] Racja. A kiedy mówi Pani o pieniądzach trafiających na Kajmany i do Delaware, jaki jest związek między tymi zamówieniami lub wszystkimi tymi kontraktami pieniędzmi trafiającymi za granicę lub gdzie trafiły pieniądze? [Maria Vasii:] Jedna firma - według naszych badań, firma krajowa - już nie istnieje, ponieważ zaprzestała produkcji. A teraz zaobserwowano, że zakładają kolejną nową firmę. Ta firma, Mediplus Exim, miała właściciela; nieznanego właściciela. Według naszych oficjalnych ustaleń nie wiemy, kto jest właścicielem. Ma on jednak siedzibę w Delaware w Stanach Zjednoczonych. Firma ta otrzymała ogromną, ogromną sumę pieniędzy. Pieniądze, które, jak zrozumiał Pan, płyną na Kajmany, na Cypr, do Delaware. I jestem bardzo zainteresowana, aby dowiedzieć się, kto stoi za tą firmą, ponieważ dostali większość kontraktu i zyskali najwięcej w Rumunii. [Prowadzący:] Rozumiem. Czy przeprowadziła Pani jakieś badania na temat tego, kto stoi za niektórymi z tych firm? [Maria Vasii:] Nie mam wystarczających dowodów, aby dać Panu jakąkolwiek odpowiedź. Oczywiście mogę Panu je przedstawić, aby Pan mógł je zbadać w przyszłości; tę firmę i to połączenie. Wiem, że to duża nazwa, która była aktywna na międzynarodowym szczeblu politycznym podczas pandemii. [Prowadzący:] Boah! Więc krótko podsumowując lub dając mały przegląd, oznacza to: Unia Europejska stworzyła prawo, które zachęca szpitale i zasadniczo mówi, że dostają dużo pieniędzy, jeśli mają dużo zgonów. Im więcej [zgłoszonych] zgonów, tym więcej pieniędzy przepływa. A szpitale faktycznie tworzą te zgony poprzez śmiertelne wytyczne, a pieniądze przepływają i przepływają do zagranicznych firm w zagranicznych krajach. [Maria Vasii:] Tak, to prawda. [A jeśli kontrakt jest wart 500 milionów i są ich setki tysięcy, to można uzyskać niewielki wgląd w skalę tych przepływów pieniężnych. Czy nie są to pieniądze podatników, przynajmniej w przypadku Unii Europejskiej? [Maria Vasii): Porusza Pan delikatny temat. Z pewnością można uzyskać więcej wglądu, jeśli przeanalizuje się w szczególności autoryzowane zamówienia. Tak więc, nie, rząd nie traci na tym, na tej ogromnej kwocie pieniędzy... Ponieważ według tej firmy konsultingowej, która jest bardzo dobra w doradzaniu tej firmie, mają oni ochronę i najwyraźniej ochronę prawną, nie muszą płacić podatków państwu rumuńskiemu ani żadnemu innemu krajowi, w którym działali. [Prowadzący:] Boah. I powiedziała Pani, że ta firma konsultingowa, nie wiem, czy chce Pani wymienić jakąkolwiek nazwę.... [Maria Vasii:] Mamy nazwy tych firm. [Prowadzący:] ...ale kluczową rolę odegrała firma konsultingowa, która w zasadzie to opracowała lub pomogła Unii Europejskiej i przemysłowi farmaceutycznemu. I jaką rolę odegrała w badaniu wszystkich tych procesów? Czy sprawdziła je? Jaki był wynik? [Maria Vasii:] Mam odwagę powiedzieć, że ta firma konsultingowa ma ważną pozycję, że jest głównym graczem w tej brudnej grze, aby stworzyć pieniądze i brudną władzę za oficjalnymi władzami na całym świecie. Mówię to, ponieważ w tym duchu - brudnym duchu tej firmy konsultingowej - wszystko; każdy krok został przygotowany jeszcze przed rozpoczęciem okresu pandemii. I kiedy Panu to mówię, wiem też, jak wszystko tuszują. Ważne układy, na przykład układy na szczepionki i układy na ważne inwestycje w technologie medyczne, zostały objęte artykułem 346 Traktatu Europejskiego. I to jest podstawa prawna dla tajnych informacji. Informacji związanych ze strategiami wojskowymi. Innymi słowy, jeśli twierdzą, że wirus pochodzi ze źródła biologicznego, to pytam: "Dlaczego umieszczają koronawirusa na poziomie broni biologicznej? A ponieważ traktują ważne dokumenty jako sprawę tajną - starają się wszystko zatuszować. Dziennikarze i ważni prokuratorzy nie mają prawa zbadać i dowiedzieć się, co faktycznie wydarzyło się w tym kontekście, ponieważ nie mają dostępu do prawdziwych danych. Ale to, co wydarzyło się teraz na poziomie międzynarodowym, to znaczy to, co wydarzyło się z inicjatywy Kash Patela, dyrektora FBI, było otwarciem tajnych źródeł informacji i jestem pewna, że w krótkim czasie zobaczymy, co naprawdę wydarzyło się w okresie pandemii. [Prowadzący:] A kiedy mówi Pani o zaangażowaniu wojska w to wszystko, czy ma Pani jakieś przykłady? Albo w jaki sposób Rumunia była zaangażowana na poziomie wojskowym w cały ten pandemiczny scenariusz? [Maria Vasii:] Tak. Nie tylko w Rumunii. Na przykład we wszystkich krajach świata najważniejsze układy, mam na myśli układy na szczepionki, podlegają tym tajnym przepisom. [Prowadzący:] Tajemnica wojskowa. [Maria Vasii:] Tak, tajemnica wojskowa. Tak. [Prowadzący:] Wow. To szalone. A jeśli spojrzy się na to teraz, na cały proces, który opisała Pani. Jak by Pani to podsumowała swoimi słowami, aby laik mógł to zrozumieć? [Maria Vasii:] Jestem bardzo, bardzo szczęśliwa, że jako dziennikarz w końcu oferuje Pan swoją wiedzę i pomaga prokuratorom z tą wiedzą, aby naprawdę wyjaśnić tę dramatyczną sytuację. A z tym nowym nastawieniem i nowym uczuciem do ludzi w obliczu tej pandemii mam bardzo dobre oczekiwania. Nadszedł czas, aby nasza ludzkość omówiła prawdę! Ponieważ tylko w ten sposób możemy chronić życie. Możemy chronić nasze dzieci, nasze społeczeństwo. Jeśli woli się po prostu milczeć, wszystko jest stracone! Ponieważ bez waszego wsparcia prokurator nie będzie miał odwagi i niezbędnego wsparcia, aby przedstawić opinii publicznej prawdziwe fakty i wyjaśnić swoje wnioski. Wiem, że pierwsze dochodzenie w sprawie pandemii rozpoczyna się teraz w Europejskim Trybunale Sprawiedliwości. Międzynarodowy Trybunał Karny w Hadze również podjął wstępną decyzję, która odpowiada rzeczywistości. I starają się przeprowadzić to dochodzenie w pozytywny i dobry sposób. Chciałabym również poinformować, że Międzynarodowy Trybunał Karny w Hadze ma grupę ekspertów pracujących w Kanadzie, w Montrealu. Istnieje ponad 1000 ekspertów, którzy zeznają na temat czasu pandemii i pochodzenia wirusa. I jestem pewna, że w oparciu o te dowody prokurator nie będzie miał innego wyjścia, jak tylko powiedzieć prawdę, czyli postawić zarzuty osobie, która prowadziła tę wojnę przeciwko ludzkości podczas pandemii. [Prowadzący:] Cóż, to brzmi jak optymistyczna wiadomość. Z tego co wiem, w Hadze toczą się również ich własne dochodzenia lub sprawy. [Maria Vasii:] Tak. [Prowadzący:] Czy może nam Pani trochę opowiedzieć o stanie rzeczy lub o tym, co się obecnie dzieje? (Maria Vasii:] Wiem, że otworzyli sprawę, ale nie ma akt. Żadnych prawdziwych akt - żadnego prawdziwego śledztwa. Teraz zbierają dowody. Ponieważ nasz wniosek jest wnioskiem przeciwko ważnej osobie, która jest zaangażowana na wysokim szczeblu w europejskiej strukturze władzy, nie mam zbyt wysokich oczekiwań. Jeśli jako dziennikarz zacznie Pan badać i znajdzie Pan nowe dowody podczas dyskusji na ten temat, może ma Pan odwagę zbadać tę osobę. [Prowadzący:] Kiedy pojawia się pewna presja. [Maria Vasii:] Racja, tak! Tak, presja ze strony prawa i prawdy. Myślę, że w tych ramach i w tym, co wydarzyło się w Stanach Zjednoczonych, poradzą sobie z tym dobrze. Oczywiście relacje między Stanami Zjednoczonymi a Międzynarodowym Trybunałem Karnym w Hadze nie są obecnie szczególnie dobre. Wynika to z faktu, że Prezydent Trump publicznie wyraził swój sprzeciw wobec Trybunału Karnego, ponieważ dotyczy on sprawy Gazy i Izraela. Ale nadal mam pozytywne oczekiwania co do tego śledztwa, ponieważ w najlepszym interesie ludzkości jest dowiedzieć się, co się stało. A jeśli chodzi o nasze dochodzenie, myślę, że może być pozytywne rozwiązanie, ponieważ przedstawiamy dowody, nie tylko nasze zarzuty, ale wiele dowodów, a także wiele opinii ekspertów. [Prowadzący:] To interesujące. Więc w tej chwili sąd w Hadze nadal bada sprawę lub sprawa jest w zasadzie nadal otwarta. [Maria Vasii:] Jest nadal otwarta, tak. [Prowadzący:] Śledztwo trwa. Tak. Interesujące. - Na zakończenie chciałbym zadać Pani jeszcze jedno pytanie. Dotyczy ono wyborów prezydenckich w Rumunii. Jak to wszystko jest związane z całą tą machiną COVIDA-19, która się wydarzyła? Czy może Pani udzielić nam jeszcze małego wglądu w tę sprawę? [Maria Vasii:] Dziękuję Panu za te słowa, ponieważ wyraził Pan dokładnie to, co się stało. To jest maszyneria. Jest to maszyneria do ochrony przed oszustwami podczas pandemii. A w Rumunii niestety ta maszyneria blokuje proces wyborczy. Ale dlaczego? Powiem Panu dlaczego. Ponieważ w Rumunii zaangażowana była ważna postać polityczna. Ci sami ludzie, którzy obecnie sprawują władzę w Rumunii - władza administracyjna - blokują niezależnego kandydata Călina Georgescu w tym procesie, i to z bezsensownego powodu. To już drugi raz, kiedy wykluczają go z wyborów. Nie ma znaczenia, że nasze społeczeństwo go potrzebuje i bardzo go wspiera. Oni go blokują. Dlaczego? Ponieważ Călin Georgescu wyraził na wielu stanowiskach, oficjalnych stanowiskach, swój stosunek do oszustw, przeciwko brudnym ludziom i brudnej polityce. W czasie, gdy go blokowali, pojawili się nowi kandydaci. Wśród tych nowych kandydatów jest mąż kobiety, która była w Komisji Europejskiej. I to ona była łącznikiem między Komisją Europejską a rumuńskim rządem, kiedy wprowadzili te szalone regulacje do wewnętrznego prawa krajowego: te absurdalne przepisy, które stworzyły warunki dla firm farmaceutycznych, aby mogły zdobyć pieniądze. Nie mam teraz dowodów, ale powiem Panu, że zgodnie z moimi odczuciami - czekałam i obserwowałam przez cały ten czas. I sądzę, że ta osoba dojdzie do władzy dzięki pieniądzom przemysłu farmaceutycznego. Spodziewałam się, że będą próbowali postawić u władzy osobę, która może stłumić śledztwo w sprawie tego przestępstwa, tego oszustwa i wydarzeń - sytuacji. Ponieważ ta osoba nagle się pojawiła i jest teraz w stanie przejąć władzę w Rumunii. Nie ma znaczenia, czy jest to brudne prawo, czy też unieważnili wybory bez prawnego powodu. To nasza rzeczywistość! To tyle o nas. To bardzo, bardzo ważne, abyście dzięki swoim dochodzeniom mogli dowiedzieć się prawdy - nie tego, co wam mówię, ale dowiedzieć się prawdy i ujawnić tę maszynerię, która chroni to oszustwo, które zostało popełnione w okresie pandemii. Wciąż mam nadzieję, że w przyszłości będziemy mogli powrócić do legalnego procesu wyborczego w Rumunii. [Prowadzący:] Cóż, to interesujące. W tej chwili, w tym całym środowisku, w którym próbują ukryć oszustwo lub ludzie, którzy popełnili to przestępstwo, próbują to ukryć. Jakie byłoby Pani ostatnie przesłanie dla ludzi oglądających ten wywiad? Jak ktokolwiek, jaką rolę może odegrać w ujawnieniu tej zbrodni? [Maria Vasii:] Dla Pana i pana przesłania i pana badań tutaj, po prostu czuję, że chcę powiedzieć "dziękuję" za pana uwagę, twój czas, pana wiedzę, którą wykorzystuje Pan dla dobra ludzkości. Dyskusja na ten temat jest bardzo ważna, ponieważ mamy teraz dwie grupy ludzi. Jedna grupa jest otwarta na chrześcijańską drogę, na pozytywną długość życia, a druga grupa jest otwarta na zło i zniszczenie praw naszej cywilizacji. To już nie tylko czas na oglądanie tego, co dzieje się obok w telewizji. Teraz jest czas na działanie. Teraz jest czas na tworzenie nowych praw i ich ochronę. Ponieważ bez tych bezpośrednich działań nie mamy dobrych perspektyw na przyszłość. To naprawdę dramatyczny czas dla ludzkości i nadszedł czas, aby być obecnym, aktywnym w tej... w tej rzeczywistości. [Prowadzący:] Dobrze ujęte - perfekcyjnie! Pani Vasii, do tego momentu było to naprawdę interesujące. Chciałbym jednak zapytać, czy mógłaby Pani podać nam kilka nazw firm lub osób, które są zaangażowane w cały ten projekt. [Maria Vasii:] Cóż, reprezentuję nasze dowody i przekażę je panu. [Prowadzący:] Dziękuję! [Maria Vasii:] Po tym, naszym dowodzie, mogę wymówić to nazwisko. [Prowadzący:] Wow. [Maria Vasii:] Pierwsze nazwisko, które zostało wyraźnie wymienione, to Johannes Hahn. Jest to [austriacki] urzędnik, który pracuje w Komisji Europejskiej, na wysokim stanowisku. Innymi słowy, jest on Przewodniczącym i Komisarzem do spraw Budżetu. Oznacza to, że pieniądze te trafiają do firm farmaceutycznych za jego podpisem, ponieważ stworzyły one zachęty poprzez sytuację COVIDA. [Prowadzący:] Jeśli jest przewodniczącym Budżetu Unii Europejskiej, musi przynajmniej o tym wiedzieć. [Maria Vasii:] Tak, podam również nazwę firmy aaudytowej, wobec której prowadzone są dochodzenia, a mianowicie Ernst & Young (EY), austriacka firma. Spółka ta ma również spółkę siostrzaną w Rumunii. Brała ona udział w konsultacjach, gdy Komisja Europejska opracowywała zasady zmiany przepisów prawnych dotyczących przejęć publicznych. I ta firma była również zaangażowana w końcowy raport na temat tego, jak firma wykorzystuje pieniądze. Myślę, że oznacza to, że ułatwili oni prawo i mechanizm prania pieniędzy. Mam też w głowie nazwę firmy, jednej z firm, która została pierwotnie autoryzowana w Delaware w Stanach Zjednoczonych. Ponieważ, jak widać, ta firma w Rumunii otrzymała ponad dziesięć miliardów euro w ciągu zaledwie dwóch lat podczas pandemii. To niewytłumaczalne, że firma ta była w stanie legalnie osiągnąć tak ogromny zysk dzięki temu mechanizmowi, który rozpoczął się w kwietniu 2020 r. i został sfinalizowany po trzech latach. To niemożliwe! I dlatego uważam, że teraz ważne jest, aby prokuratura w swoich śledztwach powoływała również ekspertów z różnych dziedzin, ekspertów, którzy mogą udzielić wyjaśnień prawnych i medycznych w dziedzinie farmacji, a także w sprawach biznesowych. Mogą dać prokuratorom odpowiedź na wszystkie te dziwne rzeczy, które wydarzyły się podczas pandemii. [Prowadzący:] Czy jako adwokat ma Pani jakąś sieć tych ekspertów, którzy mogliby pomóc prokuratorowi dowiedzieć się wszystkiego? [Maria Vasii:] Tak, mam swoich ekspertów, którzy udzielają nam wyjaśnień. Dlatego mam odwagę o tym dyskutować. Oświadczenia i raport biegłego są teraz dostępne dla prokuratorów, ale zachęcam wszystkich prawników i ofiary do bezpośredniego kontaktu z Międzynarodowym Trybunałem Karnym w Hadze, ponieważ na mojej stronie internetowej znajdują się wnioski sądowe dla ofiar. To takie proste; wprowadzenie wszystkich informacji może zająć mniej niż 10 minut. A kiedy złoży się wniosek - jeśli poniosło się szkodę podczas pandemii lub być może straciło się członka rodziny, to proszę złożyć wniosek! Bo jeśli zrobimy to razem, to prokuratura ma obowiązek podjąć śledztwo i zakończyć je aktem oskarżenia. [Prowadzący:] Wow, to jest dobry argument, który Pani przedstawia. Oznacza to, że każdy, kto został skrzywdzony, może przynajmniej uczestniczyć w zwiększaniu presji na system prawny, aby w końcu zajął się tą sprawą, prawda? [Maria Vasii:] Tak, ponieważ nie chodzi tylko o to, co wydarzyło się w przeszłości. To jedyny sposób, w jaki możemy chronić naszą teraźniejszość, jedyny sposób, w jaki możemy chronić naszą przyszłość. Ponieważ bez tej reakcji osoba - brudna osoba, która stworzyła ten mechanizm - może go powtórzyć. [Dziennikarz:] Racja. I czy Haga, Międzynarodowy Trybunał Karny, jest pierwszym miejscem, do którego można się zwrócić, czy też należy zwrócić się do innych sądów i złożyć skargę? [Maria Vasii:] Wystarczy zwrócić się do tego sądu, ponieważ jest to Sąd Międzynarodowy i ten sąd jest właściwy. Oczywiście prokuratorowi nie jest łatwo wszcząć dochodzenie przeciwko urzędnikom europejskim, ponieważ nie można sobie wyobrazić, że kraj będący członkiem Unii Europejskiej popełniłby tego rodzaju przestępstwo. Ale to jest prawdziwe. To się dzieje naprawdę. Nie ma znaczenia, czy jesteśmy w Unii Europejskiej, czy w Afryce. To nie ma znaczenia! Zbrodnia przeciwko ludzkości była prawdziwa. Była tutaj i dlatego nadszedł czas, aby ją zbadać! Nadszedł czas na wniesienie oskarżenia! Mamy prawo chronić nasze życie i nasze społeczeństwo. Jesteśmy wyjątkowi. Nasz Bóg stworzył nas dla dobrego zdrowia, dobrego życia, a nie dla statusu ofiary. To nie jest dla istot ludzkich. [Prowadzący:] Powiedziała Pani to bardzo ładnie i naprawdę dziękuję Pani za ujawnienie tego wszystkiego, aby pomóc ludziom zrozumieć, co wydarzyło się podczas tych szalonych lat pandemii. Czy chciałaby Pani powiedzieć kilka ostatnich słów? Czy z Pani strony wszystko jest w porządku? [Maria Vasii:] Wolę dać Panu dowody, I jestem bardzo, bardzo ciekawa i bardzo podekscytowana, aby zobaczyć, jakie wrażenie odniesie Pan, gdy przejrzy Pan dowody i zrozumie wszystko. Ponieważ zrozumie Pan, że to naprawdę znacznie więcej, niż mogę wyrazić słowami. Dziękuję bardzo, Pani Vasii, za przybycie do nas dzisiaj i dziękuję za poświęcony nam czas. Dziękujemy za podzielenie się z nami tymi wszystkimi wspaniałymi materiałami! [Maria Vasii:] Dziękuję Panu. [Głos z sali:] Teraz oświadczenia świadka Mariana. [Tytuł na ekranie: Wywiad z Marianem z 06.03.2025 Część 1 - Relacja świadka w sprawie protokołu śmierci na Covida] [Prowadzący:] Mam zaszczyt siedzieć tutaj z Marianem z Rumunii, który ma do opowiedzenia dość szaloną historię o tym, czego doświadczył w okresie Korony. Marian, dziękuję za przybycie! [Marian:] Witam! [Dziennikarz:] Witam. Chciałbym zacząć od tego: Pan dostał się do szpitala podczas pandemii koronawirusa. Ale co robił Pan przed dotarciem do szpitala? Jaka jest Pana historia medyczna? [Marian:] Okej. Zanim trafiłem do szpitala, mogłem być trochę przeziębiony i mieć lekką gorączkę. To nie było poważne przeziębienie. Tylko przeziębienie przez dwa lub trzy dni. Lekarz rodzinny powiedział, że lepiej byłoby zrobić test na COVIDA. Wynik był pozytywny i wtedy zaczęła się cała historia. [Dziennikarz:] Kiedy to było? [Marian:] To było na początku listopada 2020 r. [Dziennikarz:] Okej. [Marian:] Przyjechała karetka i zabrała mnie do szpitala. [Dziennikarz:] Dlaczego przyjechała karetka? [Marian:] Żeby mnie zabrać do szpitala, ponieważ osoby z COVIDEM nie mogły wychodzić na ulicę ani opuszczać swoich domów. Trzeba było odizolować się od innych ludzi. Był to czas, kiedy wiele osób w Rumunii było odizolowanych lub uwięzionych w domu. [Dziennikarz:] Tak, więc otrzymał Pan pozytywny wynik testu od swojego normalnego lekarza i został Pan w domu. [Marian:] Tak. A potem ktoś ze szpitala przyjechał aby mnie zabrać. Mój lekarz rodzinny wprowadził do jakiegoś systemu informację, że jestem przeziębiony i żeby mnie przebadali. A dzień później przyjechali karetką, żeby zabrać mnie do szpitala na kolejne badania. Żeby sprawdzić, czy oprócz Covida mam jakieś inne problemy. W tamtym czasie osoby, które zmarły, często miały choroby współistniejące [wyjaśnienie: współistniejące choroby, które doprowadziły do śmierci], miały inne problemy zdrowotne. Powiedzieli więc, że konieczne jest obserwowanie mnie w szpitalu. Nic mi nie było. Kiedy przyjechała karetka, byłem bardzo wesoły, nie miałem gorączki ani objawów Covida. Nie sądzę, żebym miał Covid; po prostu zwykłe przeziębienie. Kiedy dotarłem do szpitala, włożyli mnie do kontenera i zostawili tam na trzy do czterech godzin. Potem ktoś pobrał mi krew z palców, zmierzył ciśnienie krwi, a po kolejnych dwóch godzinach ktoś przyszedł i zrobił zdjęcie rentgenowskie moich płuc. W tym czasie nie miałem wody, jedzenia, ani nawet toalety! Po prostu zostałem w kontenerze. Ale po kilku godzinach zadzwoniła do mnie lekarka, która nie widziała mnie osobiście, nie przeprowadziła testu ani badania; powiedziała, że jestem szczęśliwym zwycięzcą szpitalnego łóżka. A potem położono mnie do łóżka w moim codziennym ubraniu. Nie miałem nic - żadnych objawów, nic. Próbowałem im to wytłumaczyć: Nic mi nie jest! Chcę wrócić do domu. "O nie, Pan musi zostać przez co najmniej trzy dni, a potem zobaczymy, czy może Pan zostać wypisany". Po wykonaniu zdjęcia rentgenowskiego moich płuc, lekarz powiedział: "Och, wygląda to bardzo źle". I rozmawiałem z innym lekarzem, który powiedział: "Och, nic Panu nie jest - nie widzę, żeby Pan miał jakiekolwiek problemy". Ale był jeszcze jeden problem. W czasie, gdy tam byłem, musiałem przyjmować leki. Około 10 leków w ciągu jednego dnia, a może więcej. Część rano, reszta wieczorem. Pielęgniarka trzymała się blisko mnie, aby upewnić się, że wziąłem lek. [Dziennikarz:] Jaki był najgorszy lek, który musiał Pan zażyć? [Marian:] Problem w tym, że nie wiem, co to był za lek. Zapytałem: "Co biorę?". "Och, to nie Pana problem". To była odpowiedź. Byłem zmuszony je zażyć. Zrobiłem niezłe zamieszanie, że nie wezmę ich, jeśli nie zobaczę, co to jest. Potem przyszła pielęgniarka z małą karteczką i coś na niej napisała, ale nic o lekach. Nie wiem dokładnie, co brałem. Ale po trzech dniach próbowałem wrócić do domu. Powiedziałem im: "Powiedzieliście, że mogę wrócić do domu. Nie mam nic. Proszę!" "Och, to niemożliwe - jesteś w złym stanie, możesz umrzeć! Ma Pan kolejny duży problem... Jak śmie Pan chcieć wracać do domu!" Do tego czasu nie miałem żadnych problemów. Nie miałem wysokiego ciśnienia krwi, nie miałem cukrzycy. Nie miałem nic. Do tego czasu byłem zdrową osobą I powiedzieli mi, że mam cukrzycę i zaczęli podawać mi insulinę. Powiedziałem, że niemożliwe jest podanie mi insuliny, ponieważ na początku cukrzycy zaczyna się od innych leków. "Nie, o nie! Nie, trzeba zacząć od insuliny!" I zmusili mnie do wstrzyknięcia insuliny. Byłem na insulinie przez około miesiąc w szpitalu i teraz mam cukrzycę. Tak... odnieśli sukces. Udało im się to spowodować. [Marian:] Tak. I ten lek sprawił, że poczułem się źle. To nie było w porządku. To było uczucie jakby była to trucizna. Miałem wrażenie, że moje ciało zostało zatrute. Pielęgniarka lub co drugi dzień lekarz przychodzili rano na dziesięć minut, podawali leki i znikali. I przyszli w nocy, wieczorem, na kolejne dziesięć minut. Nazwali to "izolacją", ponieważ była to "czerwona strefa" i mogli zarazić się COVIDEM. Nie zrozumiałem tego. To nie był dla nas problem. Mieliśmy telewizory, czuliśmy się jak w... [szuka angielskiego słowa], gdzie zakwaterowani są starsi ludzie. [Dziennikarz:] Dom starców. [Marian:] Tak, dokładnie! Ale po dwóch lub trzech dniach... Po trzech dniach jedna z osób w pokoju zmarła. I ten człowiek powiedział do mnie: "Proszę, daj mi wody! Umieram." Próbowałem dać mu wodę. To był dla mnie wielki szok. Próbowałem go ratować, jak tylko mogłem... [Dziennikarz:] Reanimować go? Tak, żeby ożywić. Na drzwiach były dwa numery telefonów do pielęgniarek i lekarzy. Dzwoniłem do nich raz za razem. Nikt nie przyszedł. Dzwoniłem raz za razem. Nikt nie przyszedł. Po trzech godzinach prób dodzwonienia się do kogoś, zmienił się zespół lekarzy i pielęgniarek. Przyszli do naszego pokoju. "Co się dzieje? Niech Pan powie, co się stało!" - "Ten człowiek nie żyje. Bez końca próbowałem się dodzwonić...". - "Och, co się stało?" - "On umarł! Nie wiem dokładnie, ale jestem pewien, że nikt nie przyszedł przez trzy godziny. To nie może być! Co chce Pan powiedzieć, gdy ktoś umierze na szpitalnym oddziale ratunkowym?" "Och, jesteśmy w ograniczonym obszarze, aby odzyskać siły z Czerwonej Strefy, ok?". Po tym, jak pielęgniarka wyszła, przyszło dwóch ludzi; dwóch facetów z izby chorych i próbowało włożyć mężczyznę do czarnego worka. Chłopaki byli tak duzi jak ja. Nie udało im się włożyć go do worka Próbowali z łóżka szpitalnego i pchali go nogą, aby go tam włożyć. To było niewyobrażalne! Potem przyszło kilku lekarzy i zapytało, co się stało. "Zabierzcie go z pokoju i spróbujcie włożyć go do worka na korytarzu!". A potem zmarł kolejny mężczyzna. I znowu nikt nie odebrał telefonu. Próbowałem pójść do dyżurki pielęgniarek i po prostu im powiedzieć. Ale była zamknięta. Drzwi były zamknięte, a personel szpitala znajdował się za nimi. [Dziennikarz:] Za zamkniętymi drzwiami? [Marian:] Więc krzyczałem i hałasowałem. Nikt nie przyszedł. Otworzyłem więc drzwi w tym szpitalu i było 2-3 stopni zimna. Była zima, więc złapałem kolejne przeziębienie. To było poważne przeziębienie. Dostałem gorączki i podali mi Algocalmin, środek przeciwgorączkowy [Wikipedia:środek przeciwbólowy i przeciwgorączkowy]. Nic się nie stało... I powiedzieli: "Och, ten facet zmarł". Przygotowali dla mnie czarny worek i zabrali mnie do strefy dla zmarłych. Później dowiedziałem się od pielęgniarki, z którą spotkałem się po tych wszystkich wydarzeniach: Tego dnia zostałem wpisany na listę zmarłych. Zostałem uznany za zmarłego - zmarłem w szpitalu. [Dziennikarz:] Ponieważ miał Pan małą gorączkę, małą temperaturę? [Marian:] Tak. Nie... Miałem gorączkę powyżej 42 stopni. [Dziennikarz:] Dobrze. [Marian:] I nikt nic nie zrobił! Moja żona zadzwoniła do kilku ludzi stamtąd i powiedziała: "Aby obniżyć temperaturę Mariana, należy podać mu trochę wody, zimnej wody, aby...". [Dziennikarz:] Żeby ochłodzić... [Marian:] I mężczyzna dał mi parę... [Dziennikarz:] płótna? [Marian:] Tak, położono na mnie. A potem zabrali mnie na oddział AT [Wyjaśnienie: Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii]. W tym szpitalu, jest to nowy szpital w Rumunii, z dużą ilością pieniędzy i nie jest możliwe, aby przejść z tego oddziału, Oddziału Pneumologii, Oddziału Płuc, bezpośrednio do Oddziału AT w szpitalu. Aby się tam dostać, trzeba wyjść na zewnątrz. I miałem na sobie prześcieradło... [Dziennikarz:] ...zimna woda... [Marian:] ... w prześcieradłe! Byłem mokry! A jak wyszedłem na zewnątrz z łóżkiem... [Dziennikarz:] Na kółkach? [Marian:] Tak, na kółkach, zgadza się, na dziedziniec szpitala. I tam całkowicie wyzdrowiałem! [Dziennikarz:] Dobrze. [Marian:] A kiedy dotarłem na AT [Wyjaśnienie: Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii], byłem w normalnym stanie. Ale byłem związany... [Dziennikarz:] Przywiązany do łóżka? [Marian:] Związany u rąk i nóg. Ale teraz w AT... [Dziennikarz:] Proszę wybaczyć przerwę, ale ci dwaj mężczyźni, którzy zmarli, byli pod respiratorem? Czy dostali tlen? [Marian:] Nie. Nie, nie! Nie, oni nic nie mieli. Nie. Nie wiem dokładnie, co się z nimi stało. Ale myślę, że mieli inny problem - albo problem z lekami, które im podawano, a które nie były kompatybilne z życiem. Zmarli więc w szpitalu po dotarciu tam. Po przybyciu nie wyglądali na chorych. Nie, nie wiem dokładnie w czym był problem, bo tych ludzi wsadzono do czarnego worka, do grobu i tyle. I był protokół w dziale AT. Protokół mówił, że trzeba podawać leki, pewne substancje. Ponieważ po 30 minutach byłem nieprzytomny... Byłem nieprzytomny... Nie wiem. Obudziłem się ponownie po trzech dniach. Nie jestem nawet pewien, czy to były trzy dni. Ale kiedy spróbowałem się poruszyć, odkryłem, że ta ręka jest całkowicie czarna. I nogi też. Ponieważ byłem tak mocno przywiązany do łóżka. I spałem na tym boku, na lewym boku. Starałem się pozostać po lewej stronie. Ta ręka była całkowicie czarna. Nikt tego nie zauważył, nie było to problemem dla nich. Obudziłem się z kroplówkami w ramionach. [Dziennikarz:] Tak. [Marian:] A po tym dniu przyszło kilku lekarzy - jestem inżynierem, a o inżynierach mówi się żartem, że mają takie samo kochające spojrzenie jak psy - i kiedy zobaczyli mnie i wyraz mojej twarzy, lekarze powiedzieli: "Rozwiążcie go. Widać, że to miła osoba, która nie sprawia problemów". Potem próbowałem odzyskać czucie w rękach i nogach, ale było to bardzo, bardzo powolne, tylko trochę. Problemem w AT był ten protokół, ponieważ było dużo ludzi, pacjentów. Rozmawiałem z nimi: Żartowałem z nimi i mówiłem do nich tak, jak teraz mówię do Pana. Wszystko wydawało się być w porządku. Kobieta jadła banany i żartowała. Kiedy przyszli lekarze, podali jej kilka zastrzyków i dali jej kroplówkę i i straciła przytomność. [Dziennikarz:] Dobrze. Czy po prostu zasnęła na długi czas? [Marian:] Wieczorem już nie żyła. [Dziennikarz:]. radykalnie [Marian:] Tak. Ten protokół jest tego powodem. Personel medyczny powiedział, że protokół jest konieczny, musimy go wdrożyć. I to jest powód, dla którego ludzie zmarli. Nie wiem dokładnie, jak to się stało. Ale widziałem wielu ludzi, którzy wyglądali na zdrowych. A po zastosowaniu protokołu wyglądali i czuli się źle. A niektórzy... większość ludzi... tak naprawdę wszyscy zmarli. [Dziennikarz:] Ilu ludzi widział Pan umierających? [Marian:] Nie wiem dokładnie. Po dwóch tygodniach, za każdym razem, gdy widziałem nową osobę, mówiłem sobie w głowie, że to kolejna martwa osoba. Zażartowałem, bo mogli chodzić. To (chodząca śmierć) "The Walking Dead" [amerykański serial telewizyjny]. I po chwili zrozumiałem: Jestem martwą osobą. Nie mogłem jednak wstać i chodzić, ponieważ miałem kroplówkę w ramieniu. Z drugiej strony był aparat do pomiaru ciśnienia krwi i nasycenia tlenem. [Dziennikarz:] Tlen. [Marian:] Miałem cewnik do moczu. [Dziennikarz:] Och. [Marian:] To niesamowite. Ponieważ włożyli tylko krótką rurkę, aby odprowadzić cały mocz. Ale te torby, małe torby, nie sięgały ziemi. Były w powietrzu. [Dziennikarz:] Powieszone? [Marian:] Wiszące, dokładnie. Przymocowany do mnie i wiszące... [Dziennikarz:] To musiało być bardzo bolesne. [Marian:] Tak. Trzeba było leżeć na boku. Ponieważ kiedy worek wypełnił się moczem, nikt nie przyszedł go wymienić. Tutaj, po drugiej stronie miałem infuzję, a tam ten worek na mocz. [Dziennikarz:] Piekło. [Marian:] Tak. Tak właśnie było. To było! [Dziennikarz:] Kiedy mówi Pan AT, czy to była specjalna stacja COVIDA? Czy... [Marian:] Tak. Tylko dla COVIDA. [Dzeinnikarz:] Tylko dla COVIDA. Byli tam tylko pacjenci z COVIDEM? [Marian:] Tylko dla pacjentów z COVIDEM. Tak, nazywało się to "czerwoną strefą". Czerwony obszar. Dowcip polega na tym, że wiele osób zapłaciło dużo pieniędzy, aby pójść do tego szpitala, aby być w tym szpitalu, ponieważ ktoś im powiedział... [Dziennikarz:] ...że to dobry szpital. [Marian:] Tak, to był jedyny szpital, który mógł ich uratować. Ale to nie była prawda, ponieważ tam zmarli. [Dziennikarz:] Okej, więc jeśli to był oddział tylko dla chorych na COVIDA, jak traktowano tych ludzi? To znaczy, słyszeliśmy, jak był Pan traktowany, ale czy byli ludzie z maskami tlenowymi i tak dalej? [Marian:] Tak, wiele osób miało prostą maskę lub maskę na całą twarz. To był problem, ponieważ tlen nie docierał tam prawidłowo. Pokazałem to lekarzom. Kiedy nosiłem maskę tlenową, nasycenie krwi tlenem było niższe niż bez maski. A jeśli zakładało się ludziom maskę na twarz, próbowali się uwolnić. To był powód, dla którego byli przywiązani do łóżka. Był Pan po prostu związany? [Marian:] Związany, tak. Wszyscy ludzie byli związani. I dla mnie pojawił się kolejny problem: Dali mi insulinę i nie wiem dokładnie, ale dali mi glukozę, cukier. To było szaleństwo! Byłem leczony na COVIDA przez dwa tygodnie, po czym nie podawano mi już żadnych leków. Protokół został zakończony po dwóch tygodniach. [Dziennikarz:] Dobrze. [Marian:] Ponieważ infekcja COVIDA trwa tylko dwa tygodnie i po dwóch tygodniach jesteś uważany za zdrowego. A po dwóch tygodniach w szpitalu potrzebowałem jeszcze trzech dni, musiałem zostać, ponieważ lekarz próbował wyciągnąć pieniądze od mojej mamy. Rozmawiał z moją mamą. [Dziennikarz:] Ok. [Marian:] Rozmawiał z moją mamą: "Och, Marian ma się dobrze, ale potrzeba więcej leków i proszę, niech przyjdzie Pani i porozmawiajmy". Osoba ta chciała, aby moja mama dała mu pieniądze. Chciałbym powiedzieć coś jeszcze: Ten szpital znajdował się w pobliżu cmentarza, a moje łóżko było ... . [Dziennikarz:] przy oknie? [Marian:] Tak. A kiedy wyjrzałem przez okno, zobaczyłem ludzi robiących doły dla nowych zmarłych... [Dziennikarz:] Naprawdę? Tak. Tak. To było bardzo przerażające. A w nocy, w nocy, wielu ludzi zmarło, bo nikt nie przyszedł... Lekarze i pielęgniarki urządzili wielką imprezę. I nikt nie przyszedł zobaczyć, co się stało z pacjentami. [Dziennikarz:] Ile osób było w pokoju? [Marian:] Trzy lub cztery. [Dziennikarz:] Czy wszyscy musieliście nosić maski? [Marian:] Nie, normalnie nie. Tylko jedna osoba kłóciła się ze mną, gdy nie nosiłem tej maski... Ponieważ powiedziała, że mogę przenosić COVIDA. We wszystkich szpitalach występują zakażenia szpitalne. Są to bardzo niebezpieczne bakterie, którymi niektórzy ludzie zarażają się w szpitalach. [Dziennikarz:] Tak, odporne zarazki, które rozwijają się w szpitalach. [Marian:] I złapałem jednego, nie tylko ja, ale wszyscy. Jednym z objawów jest zmoczenie spodni. Jest to również znane jako zapach zmarłych. Dlatego pielęgniarka przychodzi i otwiera okno. A to otwarte okno znajdowało się zaledwie metr od mojego łóżka. Byłem tylko lekko przykryty czymś... [Dziennikarz:] Z prześcieradłem? To była zima. [Marian:] Tak. To był jeden stopień... Tak, to była zima. Na zewnątrz leżał śnieg, a ja leżałem tam z otwartym oknem przez około dwa tygodnie. [Dziennikarz:] O mój Boże! [Marian:] To był horror, widok martwych ludzi i przetrzymywanie w zimnie było straszne. Kiedy stamtąd wyszedłem, miałem szczęście, że lekarz, który się mną opiekował, był na wakacjach. Więc przenieśli mnie z powrotem na oddział z mniej poważnymi chorobami. [Dziennikarz:] Tak. Tak. [Marian:] Były dwa rodzaje lekarzy: źli lekarze i dobrzy lekarze. Jeden z dobrych lekarzy dał mi papiery wypisowe. Jedynym problemem było to, że miałem ten oporny zarazek. Ponieważ zgodnie z protokołem odstawiłem wszystkie leki, miałem problemy z moczem. Jeśli chciało się odejść, musiało się zostać na kolejny dzień, aby sprawdzić, czy wszystko jest w porządku, jeśli nie weźmie się niczego więcej. Dostałem wysokiej gorączki i zacząłem krwawić z każdego otworu. [Dziennikarz:] Ze wszystkich porów... [Marian:] Naprawdę. Zewsząd. Próbowałem to ukryć. Lekarz mi pomógł. Nie zbadał mnie - nie sprawdził temperatury, nie sprawdził niczego. [Dziennikarz:] Po prostu Pana puścił? [Marian:] Żebym mógł biegać... chodzić... uciec. Dokładnie: uciec. Opuściłem szpital krwawiąc i z wysoką gorączką. Ale w domu zajęło mi około miesiąca, aby odzyskać zdrowie z pomocą antybiotyków. [Dziennikarz:] Miesiąc? [Marian:] Tak, żeby dojść do siebie po szpitalu... Pozostał tylko problem z rękami, nie mam czucia w trzech palcach i nie czuję już nóg od miejsca, w którym byłem związany. Ale staram się... przeżyć. [Dziennikarz:] Czy wciąż ich Pan nie czuje? ] [Marian:] Nie. Kiedy biorę tę szklankę... Jestem praworęczny. Przez większość czasu czuję tylko dwoma palcami. Jeśli polegam na innych palcach, zdarza mi się, że upuszczę szklankę. Mam ten problem. Więc próbuję prowadzić lewą ręką. Wszystko robię lewą ręką. Najtrudniejsze jest pójście do toalety lub próba pracy prawą ręką. To prawie niemożliwe, ale konieczne. Teraz jestem leworęczny. [Dziennikarz:] Mój Boże! [Marian:] Lewą ręką podnoszę wszystkie ciężkie rzeczy. Kiedy próbuję pisać, piszę jak małe dziecko. [Dziennikarz:] To wygląda całkiem nieźle! [Marian:] Tak, staram się czytać własne teksty. Ale w większości przypadków nie mogę rozpoznać tego, co napisałem! [Dziennikarz:] Ile miał Pan lat, kiedy to się stało? [Marian:] 49. [Dziennikarz] 49. W jakim wieku byli pacjenci na tym oddziale COVIDA? Czy były to osoby młode, starsze czy głównie starsze z chorobami współistniejącymi [wyjaśnienie: choroby współistniejące, które doprowadziły do śmierci]. [Marian:] Nie, wszystkie możliwe grupy wiekowe. Niektórzy mieli 30, a nawet 70 lat, ale bardzo, bardzo niewielu starych ludzi. Wielu z nich miało około 40 lub 50 lat. [Dziennikarz:] Więc mówi Pan, że był Pan jednym z niewielu z tej stacji COVIDA, którzy faktycznie przeżyli. [Marian:] Tak, w tym czasie zginęło 500 osób. 500 osób. Mówiąc dokładniej, 497 osób zmarło, a tylko trzy uciekły z AT [Wyjaśnienie: Oddział Anestezjologii i Intensywnej Terapii]. [Dziennikarz:] Więc ludzie, którzy byli młodsi od Pana, też umarli? [Marian:] Tak, oczywiście. Zmarło wiele osób w każdym wieku. [Dziennikarz:] To szaleństwo. [Marian:] Inna kobieta, którą znam, również udało się jej uciec. Z nią było tak samo, ponieważ jest wysoką kobietą. Ponieważ dawali wszystkim taką samą dawkę... [Dziennikarz:] Taką samą dawkę dla wszystkich? [Marian:] Dokładnie. Dla każdego! Nie miało znaczenia, czy ktoś ważył 70 czy 130 kilogramów. Myślę, że to jest powód, dlaczego uciekłem. Miałem szczęście z przyjaciółmi, z żoną. Wszyscy dzwonili. Tej nocy przyszedł lekarz i szepnął do mnie: "Zrobię dla Pana coś dobrego". To był dobry lekarz. Istniały dwa rodzaje lekarzy. Przyszedł inny lekarz - chciałbym to jeszcze powiedzieć - i dał mi Remdesivir [wyjaśnienie: Remdesivir to lek stosowany przeciwko gorączce Ebola i Marburg]. Przyszedł kolejny i zapytałem go: „Co jest w tej kroplówce?” "Nie mogę powiedzieć... ale zobaczy Pan, to Pana uszczęśliwi!" A potem czułem się, jakbym unosił się w powietrzu! To było miłe. [Dziennikarz:] Okej. [Marian:] Ale po tym okresie szpitalnym, nie wiem dokładnie, czy było to spowodowane lekami, czy Remdesivirem, rozwinął się u mnie kolejny duży problem z ciśnieniem krwi i cukrzycą. Mam duże wahania; jednego dnia mam poziom cukru we krwi 550, a następnego 70 [normalne wartości to 60-140 mg/dl]. Więc faktycznie wyszedł Pan uszkodzony i nadal Pan cierpi z powodu szkód spowodowanych przez ten protokół. (Marian): Tak, a najbardziej przerażające było, gdy moja skóra się odwarstwiła. Cała moja skóra... Z rąk, z klatki piersiowej, z włosów... Mam dziury w mojej.... [Dziennikarz:] W skórze. [Marian:] Mogłem wyrywać sobie całe kępki włosów. Część moich zębów odłamała się. Wszystkie zęby zostały wyleczone, a włosy też. [Dziennikarz:] O mój Boże! [Marian:] Jadłem chleb i wypadło mi kilka zębów. To było przerażające, bardzo przerażające! [Dziennikarz:] Wszystko przez te wytyczne dotyczące leczenia. Wszystko po leczeniu zgodnie z tymi wytycznymi. [Marian): Tak, tak, tak. Powiedziałem to na początku. Kiedy tam wszedłem, byłem zdrowym człowiekiem, a wyszedłem z wieloma problemami zdrowotnymi. W tym czasie byłem u wielu lekarzy. Zrozumieć, co się stało. Jaki jest sposób na wyzdrowienie (ponownie). Ale kiedy powiedziałem lekarzom, że objawy pojawiły się po zażyciu leków na COVIDA, wszyscy powiedzieli: "Och, nie mogę Panu powiedzieć, co się tam stało" lub "Nie mogę dać Panu żadnych zaleceń". Albo podają mi leki, takie jak morfina. Albo mogę wziąć... Nie znam się na neurologii, ale po zażyciu tych tabletek widziałem tęcze w mojej głowie, w moim domu! To było naprawdę miłe, ale 30 minut później musiałam zabrać moją córkę do przedszkola. I nie mogłem prowadzić samochodu, gdy się widzi tęcze! [Dziennikarz:] Racja, zgadza się. Nic więc dziwnego, że 500 osób zmarło z tego powodu, skoro Pan [ledwo] przeżył. [Marian:] Tak, tak! Mam złe doświadczenia z tymi lekarzami. Nikt nie chce powiedzieć, co się stało,co ci się przydarzyło. Przykład negatywny: Poszedłem na badanie, na echografię nerwów. Ponieważ nie czuję tej ręki. Nie czuję nóg. Podłączyli mnie do urządzenia i próbowali użyć elektryczności i pewnej częstotliwości, aby ... [Dziennikarz:] Żeby zobaczyć refleksy? [Marian:] Z pewną częstotliwością. Podkręcali ją coraz wyżej i nic się nie działo. Potem powiedzieli: "Och, maszyna jest zepsuta". Powiedziałem: "Możemy to sprawdzić, możemy to przetestować. Położyłem go na drugiej ręce i... [Dziennikarz:] naprawdę się wybił? [Marian:] Tak! Uderzyłem go. Dałem mu... [Dziennikarz:] ...policzek w twarz! [Marian:] Tak! Ale po tym, jak narada się skończyła, powiedziałem: "Okej, okej, to się stało.... to nie jest ważne. Po prostu niech Pan mi powie, co jest konieczne, abym poczuł się lepiej. Po to tu przyszedłem". A ten doktor był profesorem uniwersyteckim i pracował na „Czerwonym Oddziale Covidowym”.. [Dziennikarz:] Dobrze... [Marian:] Powiedział: „Nie wiem dokładnie, ale sądzę, że pańskie nerwy są na wyczerpaniu, jak u staruszków w wieku 80... może 90 lat! Co zrobić z 90-letnim mężczyzną? Niech Pan idzie do domu aby umrzeć". [Dziennikarz:] Powiedział to Panu? [Marian:] Tak, tak! Mam kondycję 90-latka w tych częściach ciała, tak. [Dziennikarz:] Cóż, żeby to wszystko trochę podsumować, powiedział Pan w naszej poprzedniej rozmowie, że doświadczył Pan tego wszystkiego. Pan uciekł stamtąd i rozmawia o tym. Pan to spisał, aby ostrzec innych ludzi i udokumentować popełnione przestępstwo. W rzeczywistości jest Pan za to prześladowany. Myślę, że stracił Pan dwie prace, prawda? [Marian:] Tak, tak. [Dziennikarz:] Tylko dlatego, że podzielił się Pan swoją historią. Jak to Pan wyjaśnia? [Marian:] Ludzie się boją. To jest jeden problem. Innym problemem jest to, że ludzie są kontrolowani przez... Nie wiem dokładnie przez kogo. [Dziennikarz:] Dokładnie... Tak to właśnie wygląda, prawda? Mam wrażenie, że istnieje jakaś potężna kontrola, która nie chce, żebyśmy to usłyszeli. [Marian:] Tak, tak. Lekarze się boją. Ludzie się boją. Wiele osób w to nie wierzy. "Och, to nie wydarzyło się naprawdę! To niemożliwe!" Nie wierzą mi, że mam ten problem. Moi krewni lub przyjaciele mówią: "Och, żartujesz". Ponieważ kiedy próbuję mówić o tym poważnie, zaczynam płakać. Widzę martwych ludzi przed moimi oczami... Rano wszyscy martwi na korytarzu w czarnych workach... Właśnie teraz widzę to przed oczami... To się stało, to rażące! Wielu ludzi zmarło. Nie mogłem nic na to poradzić... tylko patrzeć. To bardzo, bardzo bolesne! Niestety. To bardzo, bardzo źle, że nie mogłem im pomóc. Nie mogłem nic zrobić, aby pomóc... Nie zginęła tylko jedna osoba. Zginęło wiele osób i właśnie dlatego tu przyszedłem, pomimo konsekwencji, jakie to może mieć. Być może będę musiał znowu zacząć nową pracę. Ale najbardziej martwię się o moją rodzinę, ponieważ oni również zostaliby dotknięci. Ale ludzie, którzy zmarli, ci zmarli zasługują... [Dziennikarz:] ...na głos. [Marian:] Dokładnie. Ażeby dowiedzieć się prawdy. Aby prawda została powiedziana. Ponieważ tam byłem i może jestem ostatnim, który o tym wie; który może tu przybyć, aby świadczyć o tym. Nikt inny nie może tego zrobić. Ponieważ oni umarli... Dziękuję za przybycie! Dziękuję za przybycie, Marianie. Dziękujemy że Pan podzielił się tym z nami. To bardzo, bardzo poruszające świadectwo. To pokazuje, jak duże było to przestępstwo. Cieszymy się, że przyszedł Pan. [Marian:] Mógłbym mówić o tym czasie przez dwa pełne dni, a może i dwa kolejne. Ale myślę, że... to wystarczy na dziś. [Dziennikarz:] Dziękujemy za podzielenie się tym z nami. Mieliśmy całkiem dobry przegląd. Mam nadzieję, że ludzie usłyszą przesłanie, które Pan przekazał. Pan jest głosem setek ludzi, którzy zostali zabici, zamordowani w tych szpitalach przez te [koronawirusowe] wytyczne dotyczące leczenia. I dla ludzi... [Marian:] W Rumunii tysiące. [Dziennikarz:] Tak, tysiące. Dziękujemy za podzielenie się tym z nami Teraz zeznania Adriany i Mariana. [Tytuł na ekranie: Rozmowa z Adrianą i Marianem z 6 marca 2025 r. Część 2 - Raport świadka w sprawie Covida - Protokołu Śmierci] To dla mnie wielki zaszczyt, że mogę być tutaj z Adrianą i Marianem z Rumunii. Oboje byli naocznymi świadkami strasznych rzeczy, które wydarzyły się podczas pandemii COVIDA-19 w Rumunii. Czy mogłaby Pani nam powiedzieć, co stało się z miliardami euro wydanymi podczas pandemii COVIDA? [Adriana:] Tak. Mogę powiedzieć tylko jedno: Moja mama została zabita dla pieniędzy. Jestem tego pewien. Kiedy była w szpitalu, nie wiem, czy miała COVID, czy nie, nie była testowana. Kiedy zmarła i zobaczyłam leki, które podali mojej mamie, byłam zszokowana. I moja rodzina też. [Dziennikarz:] Co jej dano? [Adriana:] Podano jej 44 substancje. [Dziennikarz:] Wow. [Adriana:] 44. Głównie leki przeciwwirusowe. Norvir, darunawir, remdesivir. Ale nie wiedzą, czy miała COVIDA, czy nie, ponieważ nie poddali jej testom. Mojej matce zrobiono fałszywy test w szpitalu 8 grudnia. Zmarła 16 grudnia 2020 roku. Ale zmarła, bo chciała wrócić do domu, a oni jej nie pozwolili. Nie była w szpitalu przez cały czas. Była w szpitalu przez 17 dni. Nie miała gorączki, mogła normalnie oddychać, uważamy, że był to rodzaj paniki, ponieważ oglądała dużo telewizji. Oglądała telewizję, wszystkie media i myślę, że była przestraszona i spanikowana. Nie sądzę, żeby z tego powodu musiała iść do szpitala. Ponieważ moja matka była nauczycielką matematyki przez 50 lat i była bardzo zdrową osobą, zarówno psychicznie, jak i fizycznie, radziła sobie bardzo dobrze. W szpitalu podali mojej mamie leki. Dali jej diazepam, fenobarbital, Xanax i neuroleptyk: haloperidol. Codziennie o 10 rano i 10 wieczorem podawali jej to w koktajlu. 30 Haloperidolu, diazepamu, fenobarbitalu lub Xanaxu. Ale chodziło o COVID, w którym nie można oddychać. Dlaczego podali jej środki uspokajające? [Dziennikarz:] Więc Pani matka była sprawna, zdrowa, trafiła do szpitala, a 17 dni później zmarła? [Adriana:] Tak. Została zabita, bo chciała wrócić do domu. Nasycenie tlenem wynosiło 92%. Miała dobre ciśnienie krwi. Puls był dobry. Była w stanie wstać z łóżka. Powiedziała: "Nie chcę żadnych leków, nie chcę niczego, chcę tylko wrócić do domu". Lekarz powiedział: "Zaintubujmy ją. I zaintubowali ją Fentanylem, Midazolamem, dali jej Listanon do intubacji, a po dwóch minutach już nie żyła. [Dziennikarz:] A potem badała Pani to, tak, i dowiedziała się Pani o tych wszystkich substancjach. Jak się Pani o tym dowiedziała? [Adriana:] Przeprowadzono ekshumację. Trzy lata po jej śmierci. Prokurator powiedział dobrze..... [Dziennikarz:] Więc przeprowadzono autopsję? [Adriana:] Tak, żeby sprawdzić wyniki badań toksykologicznych. Kiedy zobaczyłam na papierze wszystkie leki, które podali mojej mamie, cały czas mówiłam, jaki to ma sens? Ponieważ moja mama była zdrowa i stara. Mamy na to dowód, ponieważ w szpitalu przeprowadzono analizy na mojej matce. Pierwszego dnia wszystko było w porządku. Nic nie miała. Zupełnie nic. A potem powiedzieli, że moja mama nie może oddychać. Dobra, nie może oddychać. Ale podano jej Xanax. Po co? Diazepam. Na co? Podano jej Midazolam. Fenobarbital. Dużo leków uspokajających po co? Moja mama codziennie rozmawiała ze mną przez telefon. Przez cały czas błagała mnie: Zabierz mnie do domu, zabierz mnie do domu, błagam cię, zabierz mnie stąd. Nikt się nami nie opiekuje. Tylko do podawania leków, potem jesteśmy tu sami. W szpitalu zamykają drzwi i przychodzą tylko po to, by podać mi leki. Zadzwoniłam do lekarza i powiedziałam mu, że chcę zabrać mamę ze sobą lub przenieść ją do innego szpitala, ponieważ powiedziała, że to, co dzieje się w szpitalu, nie jest dobre. I nie chcieli dać mi mojej mamy. [Dziennikarz:] Och, więc nie pozwolono Pani jej odebrać? [Adriana:] Nie, cały czas mówili, że jest pozytywna, była pozytywna. Powiedziałam im, że chcę zobaczyć test, gdzie jest test. Nie pokazali mi testu na Covida. A po jej śmierci nie pozwolono nam jej zobaczyć. Umieścili ją w czarnym worku na zwłoki, w dwóch workach: pierwszy był biały, a nad nim czarny. Widzieliśmy to podczas ekshumacji, a ona miała na sobie tylko pieluchy. Miała krew na twarzy, ponieważ włożyli ją do czarnego worka z pieluchami i nie umyli jej. Nie pozwolili nam zidentyfikować mojej matki. Przez trzy lata nie wiedzieliśmy, czy to moja mama, czy nie, ponieważ powiedzieli, że jeśli pokażą nam ciało, kiedy otworzą worek ([Marian:] Covid wyskoczy... Nie, nie. - Ale powiedzieli, że policja nas aresztuje, bo to było przestępstwo. Ale nie mogłam sprawdzić, czy moja mama tam była. Nie chcieli, żebym ją widziała po jej śmierci. [Dziennikarz:] A mówiąc o tym przestępstwie, że dostała te wszystkie leki: powiedziała mi Pani że w całej Rumunii był wielki biznes. Jakiego rodzaju był to biznes? [Adriana:] W Aradzie, w szpitalu w Aradzie, było to dwa miliardy euro. [Dziennikarz:] Dwa miliardy w jednym szpitalu. Ile w całym kraju? [Marian:] Około 350 miliardów w Rumunii. [Dziennikarz:] Wow! [Adriana:] Tak, mamy na to dowód. Szpitale dokonały zakupów. C-cap to nazwa strony internetowej, na której szpitale kupują materiały medyczne. [Dziennikarz:] Więc sprawdziła Pani, ile zarobili w tym czasie. [Adriana:] Pielęgniarka powiedziała mi, że w tym szpitalu, na tym oddziale, jest 12 łóżek i że moja mama jest zarażona. [Dziennikarz:] Dobrze, miała infekcję? [Adriana:] Tak. [Dziennikarz:] A może powiedziano Pani, że miała infekcję? [Adriana:] Nie, nie powiedzieli. Zobaczyłam to później czarno na białym na papierze i zadałam sobie pytanie: dlaczego? [Dziennikarz:] Ach, dostała infekcji w szpitalu. [Adriana:] Tak. Dlaczego? Ponieważ moja mama nosiła tę samą maskę, co inny pacjent. [Dziennikarz:] Dzielili się maską. [Adriana:] Tak. [Marian:] Zdjęli maski ze zmarłego i dali je innym pacjentom. [Dziennikarz:] Więc faktycznie wydali dwa miliardy, ale mimo to dzielili się maskami? [Marian:] Tak. I nie mieli podstawowego sprzętu do czyszczenia ran. Nie mieli nawet alkoholu medycznego do dezynfekcji. [Dziennikarz:] To brzmi, jakby chciało się, żeby ludzie umierali. [Adriana:] Tak, bo kiedy zobaczyłam, że nie mają masek w tej części szpitala, zastanawiałam się dlaczego. Wydawali tyle pieniędzy. Poszłam do C-Cap w najlepszym momencie i to, co tam zobaczyłam, zszokowało mnie. Gdzie jest maska, robią dużo zakupów. Wydali miliardy. [Marian:] Wydano miliardy, ale te materiały i zapasy nie dotarły do szpitali. Tylko Midazolam i Fentanyl. [Marian:] Myślę, że większa część leków, które były używane w wielu terapiach, pochodziło z magazynów dużych firm farmaceutycznych. I to był dobry czas, aby je sprzedać i sprawić, by zniknęły dla pacjentów. Ponieważ ci pacjenci zmarli, a w Rumunii nie jest możliwe przeprowadzenie sekcji zwłok, aby dowiedzieć się, na co zmarli ci ludzie. Można więc podawać tym pacjentom wiele leków i terapii, a nikt nie jest w stanie udowodnić, czy tak naprawdę się stało, ponieważ nie można tego sprawdzić. To była maszyneria do wydawania pieniędzy i nikt nie może tego udowodnić. [Dziennikarz:] Więc te 350 miliardów oczywiście nie pomogło pacjentom, gdzie podziały się te pieniądze? [Marian:] Twierdzę, że to oczywiste, że było to kryminalne, ponieważ wciąż wykonywali te same zabiegi, podawali te same leki, a ludzie umierali. Ok, jedna osoba umiera, dwie osoby umierają, jeśli ludzie nadal umierają po tygodniu, coś trzeba zmienić. Tak, trzeba to zmienić... [Marian:] Dokładnie! Widzą, te leki nie są dobre w leczeniu COVIDA, nie są dobre dla ludzi. Ale kontynuowali niezrażeni i podawali jeszcze więcej. I to było coś bardzo, bardzo przerażającego. Byłem tam i widziałem, jak ludzie umierali w ciągu około pół dnia, ponieważ trzeba było zwolnić łóżko, aby przyjąć innego pacjenta i podać leki. To trwało i trwało. Aby zabić następnego. [Marian:] Dokładnie, to była maszyneria do zabijania ludzi i dawania im leków. [Adriana:] Tak, a pacjenci płacili za łóżko w szpitalu. [Marian:] Tak, to kolejna kwestia: mówiono, że pójście do szpitala Arad Gradiste było jedyną szansą na pozostanie przy życiu, a wielu ludzi płaciło za pójście tam, nie zdając sobie sprawy, że to "rzeźnia". Ludzie płacili, żeby tam pojechać! I po kilku dniach, może 3, najwyżej 5, umierali. Niektórzy stawiali większy opór niż inni, ale umierali. Nie przeprowadzili żadnych badań ani analiz. To co zwykle, nic. Ale zawsze dawali jej leki, zawsze leki. [Marian:] Założyli maskę na twarz. Problemem nie było jednak to, że nie działała dobrze. Problem polegał na tym, że personel szpitala nie wiedział, jak z niej korzystać. W wielu przypadkach, które widziałem, zakładali pacjentowi maskę, a pacjent nie mógł oddychać, więc udusili go maską lub tym nowym urządzeniem. [Adriana:] A ponieważ nie chcieli trzymać maski na twarzy, podawano im leki. [Dziennikarz:] Ile osób zmarło w Rumunii w tym okresie? [Marian:] W tamtym miesiącu tylko na jednym oddziale zmarło około pięciuset osób. Natomiast w Rumunii... [Dziennikarz:] Tylko w tym szpitalu, na jednym oddziale szpitala 500 osób? [Marian:] Tak. Tylko trzy osoby uciekły. Jestem jedną z nich! A w całej Rumunii na Covida zmarło 68 000 osób. Nie wiem dokładnie, co się tam wydarzyło i jakie leki lub leczenie otrzymali ci ludzie. [Adriana:] Podczas całej pandemii na oddziale szpitalnym w Arad zmarło 1860 osób. Tylko na tym jednym oddziale z 12 łóżkami. Nie, były trzy oddziały. Tylko na tym oddziale zmarło 700 osób. Tylko na tym oddziale z 12 łóżkami. [Dziennikarz:] To niesamowite, 700 osób. W jakim okresie czasu? [Adriana:] 2020 - 2023. [Marian:] Wiele osób zmarło w tym okresie listopada, grudnia 2020 r. Przed 2021 r. tylko dwa miesiące. [Adriana:] Maska, maska tlenowa była zła. Moja mama dzwoniła do mnie codziennie i mówiła, że nie może oddychać przez tą maskę. To nie było dla mnie dobre. Lepiej mi się oddycha bez maski. Dlaczego mi ją zakładają? [Marian:] Pokazałem lekarzowi, że nasycenie tlenem z maską tlenową było gorsze niż bez maski. Bez maski miałem około 95 do 97, z maską, z maską tlenową, mój poziom tlenu spadł do 91. [Dziennikarz:] Z "maską tlenową", tak?! [Marian:] Tak, to NIE był tlen. Nie wiem, co to było. Ale ten tlen zabijał ludzi. Mówię poważnie. Obok mnie leżał mężczyzna. Nie wiem dokładnie, ile miał lat. Mógł się poruszać, a jego ręce i nogi były związane. [Dziennikarz:] Był przywiązany do łóżka?... [Marian:] Tak, a po trzech dniach przyszły pielęgniarki zobaczyć, co się z nim stało. Jedna z nich ściągnęła mu maskę z twarzy. Była to duża maska, która zakrywała całą jego twarz (CPAP). Maska zakrywała jego nos i podbródek. Widok mężczyzny wyglądającego jak szkielet był przerażający. Widać było jego kość nosową, a mężczyzna krzyczał przez cały czas! Nie można sobie wyobrazić, jak to tam brzmiało, a nikt nie przyszedł go sprawdzić (żaden personel), nikt! Chciałbym powiedzieć coś jeszcze: Kiedy ktoś umarł, wszyscy się cieszyli. Personel medyczny się cieszył. Myślę, że dostali pieniądze, bo się cieszyli: Hurra, znowu ktoś umarł, tak! [Dziennikarz:] Jak myśli Pan, kto chciał tego na wyższym poziomie? Bo oczywiście stało się to w całej Rumunii, prawda? [Marian:] To protokół OMS [Organisation Mondiale de la Santé - WHO, Światowa Organizacja Zdrowia]. Taki jest protokół. Protokół był przestrzegany i dlatego ludzie umierali, ponieważ nasz kraj postępował zgodnie z protokołem. Kolejny rozkaz przyszedł od Generała Wojskowego, ponieważ byliśmy w "stanie wyjątkowym". Wszyscy wiedzieli, że nie należy się temu sprzeciwiać, ponieważ był to rozkaz z samej góry i od Rządu. [Adriana:] Tak, od Rządu, [Marian:] Aby zachować licencję na wykonywanie zawodu lekarza, trzeba było dokładnie przestrzegać i stosować protokół. [Dziennikarz:] Skąd wzięły się te wszystkie pieniądze, dlaczego było ich tak dużo na papierze? [Adriana:] Pieniądze, które otrzymali, były podwójne i potrójne w stosunku do tego, czego potrzebowali. Ponieważ jeśli na przykład wyszukujesz w Google, jeśli chce się kupić tomograf komputerowy. . [Marian:] Na przykład łóżko kosztowało może ... 6,000 euro na rachunku, a prawdziwe łóżko kosztowało tylko 1,000 euro. Zdarzało się więc coś takiego. [Dziennikarz:] Więc w książkach. . . [Marian:] Wszyscy dostawcy, wszyscy dostawcy, wszyscy to robili, wszyscy dostawcy łóżek (na przykład), to był czas, kiedy można było dużo zarobić - wzbogacić się w krótkim czasie, jeśli było się w tym biznesie. [Adriana:] Podczas pandemii widziałam apteki wyrastające jak chwasty w Aradzie w ciągu dwóch miesięcy: Dr Max Pharmacy. Apteka Dr Maxa została otwarta na każdej ulicy w Aradzie, wszędzie! Zadałam sobie pytanie: skąd wzięło się tyle aptek i Dr Maxa w ciągu zaledwie dwóch miesięcy? [Marian:] Jak grzyby po deszczu ... nagle pojawiło się tak wiele aptek. [Dziennikarz:] Tak. Ale uważam, że to naprawdę interesujące - i chcę trochę rozwinąć to, co powiedział Pan: Pieniądze, które podano jako cenę za łóżko lub sześciokrotnie więcej niż faktycznie potrzebne, zostały podane, a potem nie ma nawet nowego łóżka. To brzmi jak.... [Marian:] Byłem w szpitalu, kiedy ktoś z ministerstwa przyszedł obejrzeć nowe łóżka i leżałem w jednym z nich. To nowe łóżko było wykonane z plastiku. Miało to być łóżko, które pomoże pacjentowi zmienić pozycję i poruszać się... [Adriana:] Specjalne łóżko. ... [Marian:] Tak, ponieważ jeśli pacjenci pozostają dłużej w łóżku, prowadzi to do zapalenia płuc. Ciało musi się ruszać. Dokładnie. Ale te łóżka się nie poruszyły! Pozostają nieruchome bez poruszania się. Łóżka po prostu pozostają w dolnej pozycji, w pozycji nieruchomej. To było bardzo, bardzo złe. A kiedy przyszedł człowiek z ministerstwa i powiedziałem: "Proszę, zmieńcie mi to łóżko. Nie mogę zostać w tym łóżku". I usłyszałem: "To łóżko kosztowało 6000 euro! Co za gówno tu kupiliście!". Albo coś w tym stylu... "Proszę, zmieńcie mu to łóżko" - powiedział Urzędnik Ministerstwa do mężczyzny. A w regionie dokonano pewnych transakcji za te europejskie pieniądze. [Marian:] Ale pielęgniarki z Rumunii, które pochodzą z tego regionu, nie chcą pracować w tym szpitalu, ponieważ wiedzą, że jest tam problem. Wiele osób przyjeżdża do nas dla pieniędzy, jak mówimy w Rumunii, poprzez umowy finansowe. Jeśli chce się pracować jako pielęgniarka w naszych szpitalach, nie jest ważne posiadanie jakiegoś dyplomu, specjalizacji czy doświadczenia. Po prostu daj mi 5000 euro (łapówka), a następnego dnia zostaniesz miłą pielęgniarką w szpitalu w Rumunii. I to właśnie mi się tam przytrafiło. Widzicie, miałem pecha - ćwiczyli na mnie - próbowali znaleźć żyłę. [Dziennikarz:] Próbowali trafić w żyłę? [[Marian:] Dokładnie. I próbowali to robić przez około pięć minut. Jedna z sióstr trzymała moją rękę, a druga robiła dziurki w moim ramieniu. [Adriana:] Nie mogli ją znaleźć - nie wiedzą, jak znaleźć tętnicę lub żyłę. [Marian:] Tak, tak, dokładnie. [Adriana:] Ponieważ nie mają doświadczenia. [Marian:] To było takie samo dla wszystkich. Te kobiety nie mają doświadczenia. [Dziennikarz:] Racja. [Marian:] To bardzo źle. Ale myślę... . . Myślę, że dużo pieniędzy pochodzi z pensji lub w inny sposób. W Rumunii jest jeszcze jeden zły zwyczaj. Konieczne jest przekupywanie pielęgniarek - dawanie im pieniędzy, dawanie pieniędzy lekarzowi... [Adriana:] Jeśli nie dasz im pieniędzy, nie umyją cię. Nie dają ci nic do jedzenia! Moja mama nie miała nic do jedzenia. [Marian:] Zostałem tam przez dzień z gównem na sobie, bo nie mogłem się ruszyć - byłem związany rękami i nogami. [Dziennikarz:] Był Pan przywiązany do łóżka.[Marian:] Zgadza się, bo pielęgniarka nie dostała żadnych pieniędzy. [Dziennikarz:] Oh, człowieku. [Marian:] Tak. Nie mogłem dać pieniędzy, ponieważ byłem (związany). ... Ale to jest... [Dziennikarz:] Mentalność. [Marian:] Mentalność, tak. [Marian:] Nikt nie chce, aby ta maszyneria została ujawniona. Innym powodem jest to, że każdy się boi, kto to słyszy i mówi: nie chcę tego słyszeć, nie chcę tego widzieć i nie chcę być tego częścią. Bardzo dobrym przykładem jest proces. [Adriana:] Mam sprawę w sądzie i w ciągu 4 lat 6 razy zmieniali prokuratora, więc nie ma żadnych rezultatów. (Adriana:] Sfałszowali wiele rzeczy. Wszystkie dokumenty mojej mamy są sfałszowane. Prześwietlenie, analiza, prześwietlenie płuc. Mogę pokazać, jak zrobili to mojej mamie. Mogę pokazać prokuratorowi. Mam tyle dowodów. Ale oni nie są zainteresowani. Prokurator nie chce przyjąć dowodów. [Adriana:] Zmieniają prokuratora. To pochodzi z wyższego szczebla. [Dziennikarz:] Z mojej strony bardzo dziękuję za ten niesamowity wywiad, dziękuję za obecność tutaj. [Koniec:] Ku pamięci Mariana i wszystkich innych ofiar Corony Protokołów Śmierci. Rozpowszechniajcie ten dokument historyczny. Zapobieganie dalszym zbrodniom przeciwko ludzkości.

z hm.

Źródła/Linki: Exklusiv-Interview von Kla.TV. https://www.actiunevictimecovid.ro/aplicatie-victime-icc/