Czy istnienie wirusów i infekcji nie zostało udowodnione? Wywiad z Marvinem Haberlandem z Next Level

19.04.2025 | www.kla.tv/37334

[Kla.TV:] Dziś naszym gościem jest Pan, który wstrząsa fundamentami nauk medycznych. Ktoś, kto twierdzi, że nie ma wirusów. A przynajmniej nie ma użytecznego dowodu. Notoryczny znawca wszystkiego? Szalony ezoteryk czy nawet radykalny rewizjonista? Zobaczymy. Poniższe tezy zostały sformułowane na stronie internetowej jego platformy Next Level: "Podążamy ścieżką odważnego kwestionowania i nowego myślenia. Analizujemy tematy wirusologiczne i medyczne z nowym spojrzeniem, identyfikujemy sprzeczności i wymagamy autentyczności. Nasze twierdzenia są mocno oparte na weryfikowalnych źródłach i stanowią solidną podstawę do konstruktywnej dyskusji. Pozostajemy otwarci na innowacyjne perspektywy i promujemy ciągłe samodzielne sprawdzanie nauki". Szlachetne podejście! Powitajmy Rzecznika Prasowego z Next Levela, pana Marvina Haberlanda, w studiu Kla.TV. Serdecznie witamy! [Marvin Haberland:] Witam i dziękuję za zaproszenie. [Kla.TV:] Tak, z przyjemnością! Z jednej strony brzmi to bardzo ekscytująco. Panie Haberlandzie, to samozadowolenie jest szlachetne i użyteczne, ale z drugiej strony pojawia się pytanie: czy jest to naprawdę konieczne w odniesieniu do kwestii wirusa? Czy kwestia wirusa nie została wyjaśniona przez ponad sto lat i niezbicie udowodniona w niezliczonych badaniach? Po co cofać czas, jakby nie było uzasadnionych badań nad wirusami? [Marvin Haberland:]Tak, to dobre pytanie. Jeśli zastosujemy kryteria, które sformułował Pan lub przeczytał na początku, do dowolnego tematu, to nie możemy robić wyjątku. A jeśli zastosujemy to do wirusologii i zbadamy publikacje wirusologów, przeanalizujemy ich pracę, a także sprawdzimy wyniki, które pochodzą z wirusologii, takie jak leki, szczepienia lub zalecenia, pod kątem ważności naukowej, wówczas pojawią się dramatyczne problemy związane z metodą naukową. I właśnie o tym dzisiaj porozmawiamy.] [Kla.TV:] Tak, ale wirusy bez wątpienia zostały znalezione i przedstawione nam w mediach i specjalistycznych publikacjach. Przyniosłem kilka zdjęć wirusa niebieskiego języka, Wirusa HIV, Wirusa Ospy i Koronawirusa. A co z tymi przełomowymi osiągnięciami? Oto dowód czarno na białym [Marvin Haberland:] Więc jeśli zaczyna się od hipotezy, że na przykład dwie osoby mogą się nawzajem zarazić, to muszę przeprowadzić eksperyment, który poprze lub potwierdzi moją hipotezę. A w wirusologii stwierdzenie jest takie, że małe cząsteczki przeskakują z punktu A do punktu B, na przykład przez powietrze, i że te małe cząsteczki następnie kogoś zarażają. Innymi słowy, muszę udowodnić cały łańcuch przyczyn i skutków, aby potwierdzić tę hipotezę. Jednak te obrazy tutaj nie są wynikiem takiego testu lub takiego eksperymentu, ale obrazy, które tu pokazał Pan, są wynikiem wirusologów przeprowadzających eksperymenty w laboratorium - nie na ludziach, ale na kulturach komórkowych w laboratorium - poprzez pobieranie kultur komórkowych, zwykle od małp, z tkanki nerkowej małp, a następnie zatruwanie ich i głodzenie. Następnie tworzone są te obrazy. Jest to również znane jako efekt cytopatyczny. Prawda jest jednak taka, że jeśli przeprowadzi się ten sam eksperyment ponownie ze zdrową tkanką od zdrowych zwierząt lub jeśli nie doda się próbki od chorych zwierząt, otrzyma się dokładnie te same obrazy. Byłby to tak zwany eksperyment kontrolny w nauce lub kontrola negatywna. Chodzi o to, by nie dopuścić do tego, by struktura, eksperymentalna struktura w moim laboratorium, sama w sobie dawała takie wyniki. Oznacza to, że jeśli teraz przeprowadzę eksperyment i pobiorę zdrowe próbki, otrzymam dokładnie takie same obrazy. Ale wirusolodzy nigdy tego nie robią. Wykonują tylko jeden test, a następnie fotografują te obrazy i twierdzą, że są to patogeny wywołujące choroby. Nie wykazali jednak, po pierwsze, że występuje to tylko u osób chorych, a po drugie, że struktury te faktycznie wywołują chorobę. Ponieważ w następnym kroku sam obraz nie jest dowodem na to, że cząsteczka lub ta struktura powoduje chorobę. Mógłbym pokazać zniszczony dom i powiedzieć, że uszkodzenia zostały spowodowane przez trzęsienie ziemi, ale sam obraz nie może tego udowodnić. Uszkodzenie mogło również powstać z innego powodu. Oznacza to, że po sfotografowaniu tego obrazu i wykazaniu, że dzieje się tak tylko u osób chorych, nie mogę znaleźć tych struktur u zdrowych osób, musiałbym wtedy wyizolować te struktury. A następnie podać go zwierzętom lub ludziom w kolejnym eksperymencie i pokazać: Aha, teraz chorują z tymi samymi objawami, kiedy podaję im te struktury. Wirusolodzy również nigdy tego nie robią. W związku z tym prace prowadzone są wyłącznie w laboratorium. Hodowle komórkowe są zatruwane, głodzone antybiotykami i tak dalej, a następnie pojawiają się te efekty, które nazywane są efektami cytopatycznymi. Jak już wspomniałem, rozwijają się one dokładnie w ten sam sposób, nie do odróżnienia nawet w zdrowej tkance. Istnieje wiele, bardzo wiele badań wirusologicznych, publikacji wirusologicznych, zwłaszcza we wczesnym okresie nowoczesnej wirusologii, w latach 40. i 50. XX wieku, a później publikowano je niezliczoną ilość razy, że efekt ten występuje również w przypadku użycia zdrowej tkanki. A wirusolodzy konsekwentnie unikali kontrolowania tych eksperymentów przy użyciu zdrowej tkanki od lat 80. i 90. ubiegłego wieku. Już tego nie robią. dlatego prowadziłem liczne korespondencje. W tym celu złożyłem wiele wniosków w ramach (ustawy) o wolności informacji lub (tak zwanych) ustaw Freedom of Information Acts. Na całym świecie, międzynarodowy Instytut Roberta Kocha, Public Health Service w Anglii, we Włoszech, CDC w Ameryce, Instytut Pasteura we Francji, University of Melbourne w Australii, Doherty Institute i tak dalej. Dla wszystkich rodzajów wirusów, Odry, SARS-CoV-2, HIV. Oświadczenie jest zawsze takie samo: "Nie, nie przeprowadzamy żadnych eksperymentów kontrolnych, negatywnych kontroli ze zdrowym materiałem". Kategorycznie tego nie robimy. [Kla.TV:] Ale jeśli są świadomi tej różnicy, jakie jest ich wytłumaczenie? Więc dlaczego tego nie robią? Mówią: "Tak, rozwiązaliśmy to w latach czterdziestych, już tego nie potrzebujemy"? [Marvin Haberland:] Tak więc odpowiedzi są różne. Czasami słyszy się odpowiedź, że nie ma możliwości przeprowadzenia takich eksperymentów. Trzeba w pełni i całkowicie skupić się na pozytywnych eksperymentach. Była to na przykład odpowiedź Australii na SARS-CoV-2. W innych przypadkach, takich jak teraz z pryszczycą z Instytutu Friedricha Loefflera, powiedziano nam, że nie jest to konieczne, ponieważ inne metody, metody pośrednie, zostały już wykorzystane do udowodnienia obecności wirusa w próbce. Powiem tylko, że są to powszechne wymówki, które często się słyszy. Ale nie są one naukowo satysfakcjonujące, a także naruszają metodę naukową, która jest również obowiązkowa dla wszystkich wirusologów i instytucji zgodnie z § 1 Niemieckiej Ustawy o ochronie przed infekcjami. Stwierdza, że każdy musi pracować zgodnie z aktualnym stanem wiedzy. A Niemiecka Fundacja Badawcza w Niemczech definiuje dla wszystkich naukowców, jakie są zasady pracy naukowej. I wyraźnie stwierdza, że musimy przeprowadzać kontrole negatywne lub kontrolować nasze metody, że musimy dokumentować wszystko, aby każdy mógł to zrozumieć. A to jest po prostu całkowicie naruszone w wirusologii. A jeśli przeprowadzi się kontrole, na przykład, sami to opublikowaliśmy, opublikowaliśmy eksperymenty kontrolne, w których materiał, zdrowy jest mieszany z dokładnie tymi samymi antybiotykami, których używają wirusolodzy, z dokładnie tymi samymi technikami głodzenia, których używają wirusolodzy, wtedy dokładnie te efekty występują. I to oczywiście zostało opublikowane kilka razy w przeszłości przez samych wirusologów, ale jak powiedziałem, mówimy o okresie od lat 40-tych do 60-tych i 70-tych, ale od lat 80-tych i 90-tych po prostu już tego nie robiono. [Kla.TV:] Zawsze mówimy o wirusach. Dlaczego w tych kulturach komórkowych są antybiotyki? Co one tam robią? [Marvin Haberland:] Tak, to również bardzo, bardzo ważne i dobre pytanie. Wirusolodzy stosują antybiotyki w eksperymentach na hodowlach komórkowych w laboratorium, ponieważ chcą zdezynfekować hodowlę komórkową. Chcą zapobiec wpływowi bakterii lub innych mikroorganizmów na eksperyment. Chcą tylko wirusów, które praktycznie nie żyją, nie są żywymi istotami, chcą, aby tylko te wirusy miały swój efekt. I chcą praktycznie wymazać i wyeliminować wszystkie inne mikroorganizmy. Jednak wirusolodzy często pomijają fakt, że same antybiotyki są już dużym stresem dla tkanki, dla tej hodowli komórkowej. I dodanie antybiotyków, zwykle stosuje się również dwa, penicylinę i streptomycynę w połączeniu, które same prowadzą do stresu hodowli komórkowej, a następnie tego efektu, efektu cytopatycznego, w którym hodowla komórkowa rozpuszcza się, a następnie jest nam sprzedawana jako rodzaj obrazu wirusowego. Istnieją również wyraźne oświadczenia wirusologów w korespondencji, w tym z instytucji takich jak Instytut Friedricha Loefflera: Jest to dobrze znane. Wirusolodzy wiedzą, że antybiotyki są problematyczne dla tkanek i mogą powodować efekt cytopatyczny. Dlatego też z naukowego punktu widzenia konieczne jest posiadanie przy sobie próbki kontrolnej, w której do zdrowej próbki dodaje się antybiotyki, czego również nigdy się nie robi. [Kla.TV:] Oznacza to, że nawet przy bardziej nowoczesnych metodach i lepszych skaningowych mikroskopach elektronowych te same efekty można zaobserwować u zdrowych i chorych ludzi. [Marvin Haberland:] Tak. [Kla.TV:] Nie ma żadnej różnicy? [Marvin Haberland:] Nie ma różnicy, jest nie do odróżnienia. Jest jeszcze jeden punkt, którego wymaga Niemiecka Fundacja Badawcza, a który nigdy nie jest stosowany w wirusologii, a to jest zaślepienie. W rzeczywistości ważne byłoby, aby wirusolodzy w laboratorium nie wiedzieli, która próbka była zainfekowana, a która pochodziła ze zdrowego źródła, na przykład, aby nie mieli uprzedzeń do języka angielskiego lub z góry przyjętej opinii. Nie jest to również przeprowadzane w żadnym momencie w całej dziedzinie wirusologii. Innymi słowy, mamy do czynienia z kilkoma naruszeniami metody naukowej. Brak eksperymentów kontrolnych, brak pełnej dokumentacji i zaślepienie, a wszystko to jest stale naruszane - również przez Instytut Roberta Kocha. I jak powiedziałem, nie jest to tylko krytyka metody naukowej, ale wiemy, że kiedy przeprowadza się te eksperymenty kontrolne, pojawiają się nieodróżnialne te same wyniki. Jest to po prostu bezpośrednie obalenie i fałszowanie wirusologii - przynajmniej tego efektu. Rozmawialiśmy już o tych obrazach tutaj, o eksperymentach z kulturami komórkowymi. Następnie wirusolodzy przeprowadzają drugi etap, a mianowicie badanie sekwencji genomu, o czym niektórzy widzowie mogli słyszeć. Celem jest poznanie genomu lub informacji genetycznej wirusa. Wszystko to odbywa się za pomocą modelu komputerowego. Jest to czysta symulacja na komputerze przy użyciu oprogramowania. Nie ma to nic wspólnego z rzeczywistym sekwencjonowaniem i nie są tu również wykonywane żadne kontrole. Musiałoby się również sekwencjonować zdrową kulturę komórkową, która daje dokładnie takie efekty. I oto, kiedy to robi się, znajduje się te same genomy, te same wirusy w zdrowej kulturze komórkowej. Oznacza to, że mogę obliczyć wszystkie wirusy ze zdrowej kultury komórkowej, którą zatrułem antybiotykami i zagłodziłem. Mogę tam również znaleźć HIV za pomocą programu komputerowego. Mogę tam również znaleźć SARS-CoV-2, warianty SARS-CoV2. I mogę wszystko jeszcze bardziej uprościć, poddając tę hodowlę komórkową pewnym dodatkowym etapom, takim jak PCR, gdzie następnie amplifikuję tę hodowlę komórkową, że tak powiem. Innymi słowy, po prostu zwiększam ilość materiału. Ułatwia to programowi komputera znalezienie i obliczenie wirusów. I krytykujemy to wszystko, ponieważ widzimy, że jeśli kontroluje się to rozsądnie, tak jak powinno być naukowo, to fałszujemy i obalamy twierdzenia wirusologów. I - to wszystko brzmiało dość skomplikowanie, być może trzeba będzie posłuchać tego raz lub dwa - ale teraz nadchodzi najprostszy i najważniejszy punkt, który powinien być absolutnie logiczny dla wszystkich widzów. Niezależnie od tych obrazów, które zawsze są nam pokazywane, i niezależnie od eksperymentów z kulturami komórkowymi i sekwencjonowania genomu na komputerze - całkowicie od nich niezależne: Wszystkie eksperymenty zarażania, jakie kiedykolwiek przeprowadzono w historii, tj. łączenie zdrowych i chorych ludzi, czy to zwierząt, czy ludzi, zakończyły się niepowodzeniem. Wszystkie! Oznacza to, że za każdym razem, gdy próbuję zebrać chorych i zdrowych ludzi w kontrolowanym eksperymencie i udowodnić zarażenie, nigdy się to nie udaje! I to jest kolejne bezpośrednie obalenie wirusologii. [Kla.TV:] Tak, być może pośrednio. Ale nie można powiedzieć, że nie ma wirusów, które wywołują choroby, gdy widzi się te infekcje. To znaczy, widać to w klasie. Potem jedno dziecko jest chore, następne dziecko jest chore, nauczyciele są chorzy, połowa klasy jest pusta. Właśnie mieliśmy to ponownie. Jak to się mogło stać? Jeśli zostanie udowodnione, że nie ma żadnych bakterii, ale te niespecyficzne objawy, z którymi często ma się do czynienia, ale które zawsze powracają. To typowa klinika, która się pojawia. Jak to wyjaśnić? [Marvin Haberland:] Tak, kiedy obserwujemy te rzeczy, powstają hipotezy naukowe. Na przykład, że istnieją teraz cząsteczki lub wirusy, które przeskakują. To bardzo dobra hipoteza. Ale kiedy ją przetestujemy, okaże się, że nie działa. Potrzebujemy więc więcej pomysłów, więcej hipotez. Oczywiście, przemyśleliśmy również tę kwestię. Jeśli to nie wirusy, to co to może być? Albo zarazki? W związku z badaniami naukowymi wyraźnie napotykamy na takie kwestie, jak odżywianie, wpływy środowiskowe, toksyny i narażenie na wpływy zewnętrzne. Oczywiście możliwe są również źródła promieniowania, przyczyny psychologiczne i stres. Są to wszystkie przyczyny, które można również bardzo dobrze zweryfikować eksperymentalnie, na przykład w dowolnym eksperymencie. Mogę wywoływać objawy wyłącznie poprzez odżywianie. Mogę wywoływać nowotwory poprzez toksyny. Mogę wywoływać nowotwory za pomocą eksperymentów z promieniowaniem. Za pomocą tych zmiennych mogę włączać i wyłączać objawy za naciśnięciem jednego przycisku. Innymi słowy, wiemy już całkiem sporo o wielu objawach, o tym, jak możemy je wywołać w eksperymentach i co jest z nimi powiązane przyczynowo. Nie o wszystkich, ale o bardzo wielu. Dlatego mówimy, że bardziej sensowne jest kontynuowanie badań w tym obszarze i prowadzenie otwartych badań zamiast skupiania się cały czas na tym temacie, który został całkowicie obalony od początku do końca. To również blokuje dalsze spostrzeżenia, dalsze badania, dalszą wiedzę. Jest to kolejna rzecz, którą mocno krytykujemy, a mianowicie to, że bardzo ogranicza horyzont wiedzy do tematu, który został obalony. [Kla.TV Czy dobrze rozumiem? Ani wirusy, ani bakterie nie są odpowiedzialne za infekcję? [Marvin Haberland:] To prawda. Z naukowego punktu widzenia, jeśli przeprowadzisz te eksperymenty z wirusami lub z tym, co twierdzisz, że są tam wirusy, nie możesz udowodnić zarażenia. Ale jeśli zrobimy to z bakteriami, które faktycznie można zobaczyć optycznie pod mikroskopem, które faktycznie istnieją, nie możemy wywołać infekcji w kontrolowanym eksperymencie, jeśli weźmiemy te bakterie w izolacji. Przykład: Jeśli teraz biorę salmonellę lub inne bakterie, które rzekomo są przyczyną pewnych objawów, to nie mogę zarazić lub zainfekować nimi zdrowej żywej istoty. To nie działa. Bakterie namnażają się lokalnie tylko wtedy, gdy żywy organizm jest już chory lub wykazuje objawy, tj. jako efekt uboczny. Ale żeby zrobić analogię dla widza, z jak płonącym domem. Teraz, kiedy widzę płonące domy, zwykle lub prawie zawsze zauważam, że są tam również strażacy. Innymi słowy, korelacja i towarzyszenie jest bardzo, bardzo wysokie. Nie jest to jednak dowód na to, że strażacy są również przyczyną pożaru. Pojawiają się tylko w tym samym czasie co ogień. Należy więc bardzo, bardzo uważać na mikroorganizmy i bakterie i uważnie się im przyglądać. To, że pojawiają się wraz z objawem, nie oznacza, że są przyczyną. Ponieważ, jak właśnie powiedziałem, jeśli wyciągnę je z izolacji, bakterie, i podam je zdrowej osobie, która nie jest chora, nic się nie stanie. W rzeczywistości jest to obalenie tezy, że w ogóle istnieją jakiekolwiek infekcje lub zakażenia przez mikroorganizmy, takie jak bakterie. Ale obejmuje to również pasożyty i robaki. To też tam nie działa. Nie można więc w ten sposób zarażać zdrowych ludzi. To nie działa. [Kla.TV:] Tak, ale wracając do tej sytuacji klasy. Nie wszystkie dzieci jedzą to samo. Nie mają dokładnie takich samych warunków życia. Jak to możliwe, że u wszystkich występują te same objawy? [Marvin Haberland:] Więc jeśli powiemy, że mamy podobne objawy w klasie: Po pierwsze, nie zawsze dotyczy wszystkich dzieci, ale tylko niektórych. I musimy szukać wspólnej płaszczyzny. Dzieci są w tym samym pokoju. Wszystkie mają te same jednostki nauczania. Wszystkie są narażone na takie same warunki klimatyczne. Wszystkie są narażone na takie same warunki środowiskowe w tym pomieszczeniu. I to może być wystarczająca liczba zmiennych lub argumentów, które oczywiście musiałyby zostać przetestowane w odpowiednim eksperymencie. To byłby drugi krok. Ale nie brakuje nam hipotez. Dokładnie. [Kla.TV:] Ale jeśli mówi Pan, że istnienie tych wirusów wywołujących choroby nie zostało udowodnione i że nauka w zasadzie nie wie, co robi lub czego szuka, to jak przydatne są środki zapobiegawcze, takie jak szczepienia? [Marvin Haberland:] Tak, mogłyby być przydatne nawet bez wykrywania wirusów, jeśli wykazałyby korzyść w rozsądnym eksperymencie. Tak więc niezależnie od tego, czy istnieją wirusy, czy nie, szczepionka może nadal działać. I nie robi tego, jeśli teraz eksperymentuje się ze szczepieniami. Po pierwsze, zdecydowana większość badań nad szczepieniami nie jest zgodna z zasadami naukowymi. Oznacza to, że mamy co najmniej dwie grupy. Jeden otrzymuje szczepionkę, drugi odpowiednie placebo. Następnie badany jest obraz czysto kliniczny. Tak było na przykład w przypadku szczepionek na koronawirusa. Upewniono się, że istnieje również grupa placebo. Następnie podano jej sól kuchenną, która sama w sobie nie byłaby odpowiednim placebo. Ponieważ placebo w rozsądnej kontroli negatywnej powinno w rzeczywistości różnić się od substancji czynnej tylko jedną zmienną, tak aby można było spojrzeć tylko na tę zmienną. W tym przypadku byłby to składnik wirusowy. Roztwór soli fizjologicznej różni się od rzeczywistej szczepionki setkami zmiennych. Ale to już inny temat. Co zostało zrobione w tych badaniach koronawirusa dla szczepionek koronowych? Na przykład BioNTech-Pfizera? Osoby te zostały następnie przebadane za pomocą testów PCR. Jednakże, jeśli przeczyta się drobny druk badania, taka sama liczba osób była chora w obu grupach. Badania te nazywają te "podejrzane przypadki Covida-19". Innymi słowy, liczba chorych była mniej więcej taka sama. Nie było możliwe dokonanie rozróżnienia w rzeczywistej klinice. Innymi słowy, szczepienie nie miało żadnego efektu klinicznego. Różnił się tylko test PCR. Krytykujemy tu również szczepionki. Nie udowodniono naukowo ich skuteczności w zwalczaniu chorób. A do tego wszystkiego, że tak powiem: Jeśli spojrzymy na odrę i krztusiec lub inne choroby związane ze szczepieniami, w przypadku których w medycynie konwencjonalnej twierdzi się, że szczepienia wyeliminowały te choroby, to w rzeczywistości można zauważyć, że na długo przed wprowadzeniem jakichkolwiek szczepień do statystyk przebieg chorób już spadał, i to ogromnie. W niektórych przypadkach nawet do 95%, jak w przypadku odry, zachorowalność na odrę spadła w Niemczech przed wprowadzeniem szczepień. Oznacza to, że w momencie wprowadzenia szczepionki choroba już nie występowała. Oznacza to, że z tych danych również nie można wywnioskować żadnych efektów. Dlatego krytykujemy szczepionki tak samo, jak krytykujemy wirusologię. Nawiasem mówiąc, większość innych leków jest również uważana za nieskuteczne i niepotrzebne. [Kla.TV:] Ale to brzmi jak oszustwo. Czy Pana zdaniem wszyscy wirusolodzy i badacze medyczni są oszustami i złymi ludźmi? [Marvin Haberland:] Nie, wcale nie. Zawsze musimy uwzględniać czynnik ludzki. Ponieważ ci ludzie poświęcili całe swoje życie temu tematowi, tym badaniom. Są stronniczy, jak to się mówi po angielsku, lub uprzedzeni, mają wypaczone poglądy, nie potrafią myśleć otwarcie, a często od tego zależy cała ich egzystencja. Innymi słowy, mają rodziny, dzieci i mogą nie być w stanie pozwolić sobie na krytykę. Zawsze trzeba brać to pod uwagę, to nie czyni ludzi automatycznie złymi. Wielu wirusologów można oskarżyć o ignorancję. Ponieważ konsekwentnie odrzucają nasze oferty dialogu. Czasami otrzymujemy odpowiedzi na pisemne zapytania, ale nie zawsze i bardzo, bardzo trudno jest rozpocząć obiektywną debatę, debatę naukową. Można więc ich za to winić, ale zasadniczo nie powiedziałbym, że wszyscy lekarze lub wszyscy wirusolodzy zawsze robią to celowo. To po prostu pewna samoobrona, pewna ignorancja tematu. [Kla.TV:] Teraz jednak zwolennicy teorii wirusów twierdzą, że dopiero wraz z wprowadzeniem higieny, np. przez Ignaza Semmelweisa w ginekologii i Roberta Kocha dzięki teorii zarazków, choroby zakaźne zaczęły spadać. Czy nie ryzykuje Pan zniwelowania tych osiągnięć swoimi wypowiedziami? [Marvin Haberland:] Zawsze trzeba rozróżniać. Środki takie jak poprawa higieny z pewnością mogą mieć wpływ, na przykład po prostu dlatego, że wpuszczam mniej obcego materiału do rany lub ciała. Oczywiście organizm reaguje na obce zanieczyszczenia, powiedzmy, stanem zapalnym. To całkiem jasne i słuszne. Ale to niekoniecznie ma coś wspólnego z wirusami. W wirusologii stwierdzenie jest dość jasne: istnieją małe cząsteczki, które wywołują choroby, które są ich przyczyną. I muszę to udowodnić naukowo. Nie mogę tego tak po prostu zostawić. Z pewnością poprawiły się warunki w zakresie higieny. Ma to jednak również poważne ograniczenia. Na przykład wiele badań przeprowadzono w okresie koronawirusa lub w przypadku grypy, gdzie badano dwie grupy. W jednym przypadku zastosowano warunki higieniczne, w drugim nie. Albo jeden używał masek, a drugi nie. We wszystkich tych tak zwanych badaniach RCT opartych na złotym standardzie, w których mamy te dwie grupy i tylko jedna zmienna się różni, okazuje się, że ani środki higieny, ani maski nie miały żadnego wpływu. Obie grupy zawsze miały taką samą liczbę chorych, objawowych pacjentów. Nie było więc statystycznie istotnej różnicy. To również obala tę hipotezę. Niemniej jednak, higiena jest oczywiście rozsądna w przypadku otwartych ran, jak już wspomniałem. Ponieważ organizm jest po prostu najzdrowszy, gdy w tkankach nie ma żadnych obcych substancji. To całkiem jasne. [Kla.TV:] A potem, historycznie, były też te główne próby infekcji. Więc między wojnami światowymi, w wojnach światowych. Czy nie wyszło z tego coś, co doprowadziło do wniosku, że oprócz bakterii istnieją inne mechanizmy chorobotwórcze, które można przypisać tym cząsteczkom? [Marvin Haberland:] Jest więc sporo prób zarażenia, które zostały podjęte w przeszłości. W czasie hiszpańskiej grypy, ale także później z odrą i wieloma innymi chorobami. Na początku wspomniałem, że zawsze zawodzą. Dlatego nigdy nie można pokazać, że można zarażać ludzi w kontrolowany sposób. To nigdy nie działa. Najpóźniej w tym momencie powinno zacząć się zastanawiać i myśleć, że coś może być nie tak. Oczywiście lekarze lub personel badawczy w tych badaniach zawsze byli zaniepokojeni. Hej, jak to możliwe? Próbujemy tutaj eksperymentalnie wykorzystać najbardziej zakaźne choroby i nigdy się to nie udaje. Jak to możliwe? Następnie, oczywiście, pojawiają się argumenty typu: "Tak, być może wirusy nie były wystarczająco silnie skoncentrowane lub być może badani byli odporni". To wszystko są dobre hipotezy, bez dwóch zdań. Ale faktem jest, że nigdy nie byliśmy w stanie udowodnić infekcji w eksperymencie. I najpierw trzeba pozwolić, by to do ciebie dotarło, najpierw musi się to przetrawić i najpierw trzeba to sobie uświadomić. A to obala stwierdzenie, że w ogóle mamy tu do czynienia z zarażaniem i że działa ono za pośrednictwem tych cząstek. Widać to również w tych badaniach masek. Gdyby maski FFP2 były faktycznie noszone, na przykład, lub gdyby istniały wirusy, musiałby wystąpić efekt. Lub maski higieniczne powinny wykazywać efekt, ale tak się nie dzieje. Oznacza to, że zawsze, zawsze mamy obalenia wirusologii w kilku wymiarach, w różnych eksperymentach. Oczywiście można teraz próbować utrzymać je przy życiu wszystkimi siłami i zasobami, co właśnie jest robione, ponieważ wiele od niego zależy, dużo przemysłu, dużo obrotów gospodarczych, pieniędzy i tak dalej i tak dalej. Można sobie wyobrazić, że gdyby zaczęło się kruszyć, nastąpiłoby ogromne trzęsienie ziemi, a naturalnie chce się tego uniknąć. Chcemy po prostu wskazać naukowo i obiektywnie, że istnieją ogromne problemy, ogromne sprzeczności, gdy spojrzy się na naukę i nie można tego zaakceptować jako naukowiec. Jako krytyczny naukowiec nie można tego zaakceptować. Kla.TV:] Innymi słowy, źródła są takie, że ta teoria nie jest tak naprawdę możliwa do utrzymania. Sam czytał Pan te źródła? [Marvin Haberland:] Dokładnie, w Next Level, jak właśnie powiedziałem, prowadziliśmy korespondencję z wieloma instytucjami, ponad 200 z nich, z wirusologami. Przeprowadziliśmy wywiady, zwróciliśmy się do Instytutu Roberta Kocha i wszystkich innych instytucji na całym świecie, które mają coś do przekazania w tej dziedzinie. I wszyscy potwierdzają, że nie ma negatywnych kontroli ze zdrowymi próbkami, że nie ma żadnych negatywnych kontroli w sekwencjonowaniu genomu. Więc brakuje tutaj kontroli. Na przykład fakt, że eksperymenty z infekcjami nie są przeprowadzane ze względów etycznych, to takie fałszywe argumenty w obronie samych siebie. Można to również robić na zwierzętach, tak jak robi się to cały czas ze szczepionkami i innymi lekami, ale to dziwne, argumentacja w tym przypadku opiera się na etyce. Próbuje się więc po prostu chronić przed tymi sprzecznościami, a uważny widz lub nawet osoba o umyśle naukowym szybko zda sobie sprawę, że istnieją ogromne problemy w dowodach naukowych, a także w tym związku przyczynowo-skutkowym. Wracając do tych zdjęć, do tych struktur. Jest świetna praca z Instytutu Maxa Plancka do Historii Nauki autorstwa Karlheinza Lüdtke. Zbadał wczesną historię wirusologii i doszedł do wniosku, że obrazy te stwarzają ogromne problemy, ponieważ nie są obrazami optycznymi z mikroskopu, jakie znamy, ale w rzeczywistości nie są w ogóle obrazami. Tutaj pracują z mikroskopem elektronowym. Próbki, które umieszcza się w mikroskopie elektronowym, w komorze próżniowej i muszą być poddane intensywnej obróbce Na przykład, muszą one zostać pokryte parą metalu, aby w ogóle przewodziły prąd, a następnie muszą zostać zamrożone lub zamocowane między dwiema szklanymi płytkami za pomocą żywicy epoksydowej. To ogromna liczba czynników wpływających na tę tkankę, co również ją obciąża i może już prowadzić do zmian. A Karlheinz Lüdtke z Instytutu Maxa Plancka również ustalił, że istnieją ogromne problemy z artefaktami - tak nazywamy je w nauce. Artefakty to wyniki lub struktury, które powstają wyłącznie w wyniku okoliczności eksperymentalnych. I to nie są obrazy, to są prądy elektryczne konwertowane w komputerze, które są następnie matematycznie przekształcane w obraz, że tak powiem. I to jest kolejny problem. Innymi słowy, w najlepszym przypadku mamy do czynienia z dowodami pośrednimi, ale nigdy z dowodami bezpośrednimi. Bezpośrednim dowodem byłoby: Mam osobę chorą, mam osobę zdrową, łączę ich razem, ona zaraża drugą osobę, ona choruje. Pobieram ślinę lub śluz od chorej osoby, daję ten śluz zdrowej osobie, a ona choruje. To byłby bezpośredni dowód. To nigdy nie zdarza się w wirusologii. Jeśli to zrobi się, to nie zadziała. I to jest główna krytyka całej sprawy. [Kla.TV:] Podsumujmy więc wynik. Nauce i badaniom dobrze by to zrobiło, gdyby dyskurs pozostał otwarty. Ponieważ może być tak, że siedzimy na podstawowych błędach, być może nie tylko w wirusologii, ale także w innych dziedzinach. A to, jak zauważył Pan, naruszyłoby podstawy nauki. Tak, ostatecznie doprowadziłoby to do absurdu. A to oczywiście byłaby sytuacja, w której nie chcielibyśmy się znaleźć, w której po prostu cofnęlibyśmy się do mrocznych czasów, w których tak naprawdę nie można niczego ostatecznie udowodnić. Panie Haberland, dziękuję za ten wywiad. Z niecierpliwością czekam na to, co publiczność ma do powiedzenia. Kla.TV dostarcza nieocenzurowane głosy sprzeciwu, abyśmy mogli dostrzec, czym jest rzeczywistość. Dziękuję bardzo. [Marvin Haberland:] Tak, dziękuję za tę możliwość. Myślę, że to niezwykle ważne. Wielu widzów z pewnością słyszało już o tym temacie, ale większość z pewnością nie. Jak już wspomniałem, niezwykle trudno jest rozmawiać na ten temat publicznie. Odmówiono nam zaraz, jeśli chcieliśmy rozmawiać na ten temat. Można więc powiedzieć, że próbują ukryć te informacje. Zapraszam widzów do zapoznania się ze wszystkimi moimi wypowiedziami na naszej stronie internetowej wissen-neu-gedacht.de. Mamy wiele publikacji z całą korespondencją, z ujawnionymi wszystkimi źródłami, w tym wiele postępowań sądowych w tej dziedzinie. I tak, mamy również aplikację Nexiqa [https://nexiqa.com/], w której można skorzystać z metody "pytań i odpowiedzi" ChatGPT, aby zbadać wszystkie te tematy, przeczytać wszystkie te publikacje wirusologiczne, że tak powiem. Jak dokładnie rozpoznać w publikacji, że nauka została zlekceważona lub naruszona, lub w korespondencji z wirusologami i tak dalej? W ten sposób można uzyskać wiele informacji. [Kla.TV:] W takim razie widz może sam sprawdzić fakty i zadać Panu pytania. Dziękuję bardzo. [Marvin Haberland:] Dziękuję również.

z hm./sl.

Źródła/Linki: Webseite von Next Level www.wissen-neu-gedacht.de
Stellungnahme zur Virologie von Next Level (Quellen, relevanten Studien und Schriftverkehre zum Thema Virus-Nachweis) www.wissen-neu-gedacht.de/stellungnahme-virologie
Telegram-Kanal von Next-Level https://t.me/NextLevelOriginal
Im Interview erwähnte App „NEXIQA“ www.nexiqa.com