Met eugenetica en technocratie naar wereldheerschappij – Tom-Oliver Regenauer in een exclusief interview

Tekst uitzending
download

PDF (.pdf)

Word (.docx)

21.06.2025 | www.kla.tv/38021

Dan realiseer je je dat ze allemaal dezelfde agenda nastreven. Maar dat betekent niet dat het geen oorlog kan veroorzaken. Helaas is oorlog de beste handel voor de heersende kaste. Wat ons in het openbaar wordt voorgeschoteld, is meestal zoiets als een soap. Als ik het model van de democratie in de media wil blijven presenteren en zeggen dat het de beste democratie aller tijden is, dan kan ik natuurlijk niet gaan rondbazuinen dat we hier nu een wereldregering hebben, dat er op de een of andere manier acht oudere heren zijn die elkaar in een achterkamertje ontmoeten en dan voor de hele wereld beslissen. Natuurlijk is dat niet mogelijk. Word dus actief, kom uit je luie stoel en consumeer de crisis niet alsof het een speelfilm is. Het is het leven van ons allemaal en we kunnen het vormgeven, want de toekomst is niet gedetermineerd*1, we kunnen het nu nog veranderen. Kla.TV: Vandaag reisde ik naar Zwitserland om met een speciale man te praten. Hij is iemand die zowel de details als het grote geheel kent, die de verschillende aspecten aan elkaar weet te knopen tot een rode draad. Hij is geboren in 1978 en is muzikant, auteur van verschillende boeken, bedrijfsleider, radiopresentator, ondernemer en managementconsultant. Hij heeft in 20 verschillende landen gewoond en gewerkt, spreekt vijf talen en heeft zo een uitgebreid beeld van de wereld gekregen. Hij is niet iemand die simpelweg andere meningen napraat of narratieven gebruikt, maar hij zoekt het zelf tot op de bodem uit. Welkom bij Studio Chur vandaag, Tom-Oliver Regenauer. Tom-Oliver Regenauer: Hartelijk dank voor de uitnodiging. Kla.TV: Ja, met plezier. Vandaag hebben we het over "Machtsstructuren" of "Wie regeert de wereld?". Mijn eerste vraag - laten we beginnen met de wereldsituatie - er is weer oorlog in de wereld, in Oekraïne, in de Gazastrook, in Jemen, overal wordt de bewapening opgebouwd. De EU heeft nu opnieuw besloten om 150 miljard uit te geven om productiecapaciteiten voor wapens en logistiek op te zetten. Tegelijkertijd zijn er die spanningen tussen de grootmachten VS, Rusland en China - die nemen enorm toe. Maar Europa, het Midden-Oosten, India, Pakistan, Iran - er is ook overal enorme onrust. En tegelijkertijd stevenen we af op het hoogtepunt van het machinetijdperk. Alles wat gedigitaliseerd kan worden, wordt gedigitaliseerd - van valuta en centrale digitale munteenheden tot kunstmatige intelligentie, die uiteindelijk alles zal doordringen. We hebben gehoord over hersenimplantaten die mensen veranderen in een soort cyborg levend wezen dat technisch is vergroot of verbeterd - een mens-machine of een machine-mens, als het dan nog een mens is. En mijn eerste vraag aan u is: zijn deze ontwikkelingen willekeurig en onafhankelijk van elkaar of zit er een soort agenda of plan achter? Tom-Oliver Regenauer: Het hangt er altijd vanaf vanuit welk perspectief je het bekijkt. Dus ik noem het altijd - of mensen noemen het graag - de polycrisis*2. Aan de ene kant is er dus het technologische aspect, dat in de richting gaat van het transhumanisme*3 of dat in principe voortvloeit uit de technocratiebeweging. Het begon in 1917 aan de Amerikaanse oostkust met de technocratiebeweging*4, die zich vervolgens - als je het in detail volgt - ontwikkelde tot de digitaliseringsindustrie, de platformeconomie*5 of de observatie-economie*6, afhankelijk van hoe ik het noem - ontwikkeld heeft. Dat is zeker het technologische aspect. Aan de andere kant is er natuurlijk het militaire aspect, het militair-industrieel complex, zoals men zegt. De oorlog is nooit weggeweest. Het is dus niet zo dat er nu weer oorlog is. Er is altijd oorlog geweest. Ik geloof - als ik het me goed herinner - dat de VS sinds de oprichting 17 of 14 jaar geen oorlog heeft gevoerd. Dat spreekt boekdelen. Daarom hebben we eigenlijk een situatie in 5G oorlogsvoering, dat wil zeggen oorlogsvoering van de vijfde generatie. En het is niet alleen kinetische oorlog*7, het is ook cognitieve oorlog*8, waar ook steeds weer over gesproken wordt. De NAVO heeft zijn eigen website, de NATO Innovation Hub. Het draait allemaal om cognitieve oorlogvoering. En dat brengt ons snel terug bij het aspect technologie, want we zijn allemaal bekend met wat ik altijd "smombies" noem - smartphones en zombies - als ze op straat rondlopen. - De meeste mensen brengen veel tijd door op hun smartphone, zelfs als ze de hond uitlaten of met hun kind gaan wandelen. En dat is invasieve opdringerige technologie. En dit heeft natuurlijk een effect op onze hersenen, op ons fysieke lichaam en ook op onze mentale toestand. Daarom hebben we een zogenaamde isolatie-epidemie. Mensen zijn dus steeds eenzamer en richten zich op deze kleurrijke, digitale wereld die ik de "Truman Show" noem, zoals dat ene boek ook heet - dat is het laatste. Het is dus eigenlijk moeilijk om deze vraag in het kort te beantwoorden. Omdat het zo'n brede agenda is van deze 5G oorlogsvoering, die - aan de ene kant - duidelijk in de richting gaat van kinetische oorlogsvoering en dus ook van verstoringen*9 in het mondiale economische en monetaire systeem. En aan de andere kant is er de zeer sterke component van cognitieve oorlogvoering, waar op alle fronten aan gewerkt wordt. Van de kant van de NAVO, van de kant van de grote techbedrijven en dan bijvoorbeeld ook in de verdere vorm hiervan, de transhumanistische agenda, waar we dan al snel uitkomen bij Neuralink*10 of iets dergelijks. Waar dan het bedrijf van Elon Musk hersenimplantaten en de verbinding met AI, de cloud wil maken. Dit is de bio-digitale convergentie, d.w.z. de samensmelting van mens en machine, in bredere zin. En op een gegeven moment is de vraag natuurlijk: in hoeverre ben je nog menselijk? Dat is dus een heel ingewikkelde vraag en ik zou er met plezier een lezing van twee uur over geven. Het is dus moeilijk om hier een kort antwoord op te geven. Om het te analyseren, is de realiteit echter dat we ons in een polycrisis bevinden en waarschijnlijk te maken hebben met disruptie op een ongekende schaal. De vraag is hoe snel ze zullen plaatsvinden en in welke vorm ze ingrijpend zullen zijn. Deze digitalisering - of het technocratisch-transhumanistische - zal dus zeker een geleidelijk proces zijn, een geleidelijke verandering die ook generaties nodig zal hebben om wortel te schieten. Het andere kan veel sneller gebeuren - kinetische oorlog - in principe ontbreekt het beslissende vuur op de juiste plaats en dit kan een wildvuur veroorzaken - of het nu in het Midden-Oosten is of dat het scenario Taiwan, China, de VS is, of dat het Rusland, de NAVO, Oekraïne is, dus we gaan zeker ingrijpende tijden tegemoet en "onaangenaam" waarschijnlijk ook oorlogszuchtige tijden. Kla.TV: Laten we teruggaan naar het nationale niveau. Er zijn deze met elkaar strijdende naties: VS, Rusland, China. Dienen ze allemaal een andere agenda of is het eigenlijk hetzelfde? Tom-Oliver Regenauer: Vanuit het overkoepelende perspectief noem ik dit altijd het 2D en 3D of 4D niveau van politiek of geopolitiek. Op 2D-niveau zien we daadwerkelijke conflicten - natuurlijk nu tussen Oekraïne en Rusland - waar mensen sterven, veel te veel mensen, in een kinetische oorlog die daadwerkelijk wordt gevoerd. Op het niveau daarboven, op het 3D-niveau zogezegd, zijn er instellingen zoals de VN of de Bank voor Internationale Betalingen in Bazel. En als je bijvoorbeeld kijkt naar de geschiedenis van de Eerste of Tweede Wereldoorlog, dan zijn het deze instellingen en organisaties waar onderhandelingen plaatsvinden. Dus waar er geen oorlog is, waar de relevante besluitvormers samenkomen en dan zien wat ze doen. Met andere woorden, vanuit het perspectief van het normaal werkende, oorlogvoerende lid van de bevolking ziet het er natuurlijk zo uit en het is ook zo dat er een kinetisch conflict is, dat er oorlog dreigt. China, Amerika, die oorlog woedt in Oekraïne. Aan de andere kant moet worden erkend dat deze 193 VN-lidstaten zich allemaal hebben gecommitteerd aan de 2030-agenda en deze dienovereenkomstig steunen en uitvoeren. Dit kan heel duidelijk worden gezien in het feit dat Amerika momenteel een "Immigration OS", d.w.z. een migratiebesturingssysteem, introduceert met Palantir, dat in principe een ongekende hoeveelheid gegevens verzamelt, big data pooling toepast en zo de transparante burger bijna mooi maakt. Het is veel erger dan dat. Dus alles - van fitness-trackers tot smartphones - alles wat op de een of andere manier aan gegevens beschikbaar is, wordt "samengevoegd" en vervolgens in principe via het thema migratie op zo'n manier uitgerold dat het probleem van migratie wordt bestreden. Natuurlijk gebeurt hetzelfde nu in Duitsland op een vergelijkbare manier, in die zin dat, ze zeggen, dat we daar nu de digitale ID en de digitale portemonnee elektronische portemonnee op de smartphone krijgen. We hebben dan geschikte betaalkaarten nodig voor de migranten. Dit alles zal dan volledig worden gecontroleerd en Rusland zal precies hetzelfde doen. Twee dagen geleden waren er berichten dat het onderwerp migratie nu ook in Rusland heftig wordt besproken, dat de digitale ID ook daar wordt ingevoerd, dat digitaal geld in digitale roebels ook daar word ingevoerd. De agenda loopt dus eigenlijk - als je kijkt naar de 17 duurzaamheidsdoelen en de subdoelen. Met name punt 16 is erg interessant, omdat het gaat over instellingen enzovoort. Dan realiseer je je dat ze allemaal dezelfde agenda nastreven. Maar dat betekent niet dat het geen oorlog kan veroorzaken. Helaas is oorlog de beste handel voor de heersende kaste. Aan de ene kant in bewapening, waar de corporaties, net als het farmacologisch-digitaal-financieel complex, zichzelf op voorhand kunnen verrijken door bewapening aan te drijven, ReArm Europe*11 etc. met von der Leyen. Dit zijn miljarden, honderden miljarden, die vervolgens naar deze bedrijven vloeien en naar een opgeblazen beursinfrastructuur en stijgende aandelenkoersen. Aan de andere kant is de oorlog zelf natuurlijk goede handel voor de mensen op het derde niveau daarboven. Ten eerste kunnen ze dingen introduceren die in een normale tijd van vrede nooit mogelijk zouden zijn. In oorlog en liefde is alles geoorloofd en helaas is dat ook zo. In een oorlog kunnen ze dingen realiseren die anders nooit mogelijk zouden zijn, zie het financiële systeem van Bretton Woods na de Tweede Wereldoorlog. Of beter gezegd, dat was al twee dagen voor het einde van de officiële Tweede Wereldoorlog, toen er al onderhandeld werd over het nieuwe financiële wereldsysteem. - Dit laat ook zien dat dit duidelijk de prioriteit was. Niet dat de oorlog zou eindigen en de doden, maar dat dit systeem wordt geïmplementeerd*12; Bretton Woods*13 en dus het huidige mondiale financiële systeem en dus - je moet dit op een hoger niveau zien - ook de Bank voor Internationale Betalingen (BIS). Terwijl er een oorlog gaande is, ontmoeten de afgevaardigden en vertegenwoordigers van deze landen elkaar in een zeer harmonieuze sfeer en houden hun bestuursvergaderingen, waar totaal andere dingen worden besloten en gepland: Wat doe je met en na de oorlog en wie verdient het meest? Ik kan je verwijzen naar mijn artikel, dat de BRICS*14 -Bluf wordt genoemd. Dit gaat over het conglomeraat op financieel niveau, d.w.z. de Aziatische banken, de Bank voor Internationale Betalingen, het Internationaal Monetair Fonds, de Wereldbank en hoe ze met elkaar verbonden zijn. En er staat een mooie quote in van het voormalige hoofd van de Chinese centrale bank, die zei: "We zijn geen concurrent van het westerse financiële systeem, we vullen het aan." En als mensen dan altijd zeggen: "Ja, maar er is een alternatief systeem, het alternatieve SWIFT-systeem van de Chinezen", dan is dat zo alternatief dat het gewoon anders heet en op het SWIFT-netwerk draait. Technisch gezien is het gewoon het SWIFT-netwerk met een andere naam. Er is geen alternatief. Ze werken heel harmonieus samen op dat niveau en zien dat ze aan beide kanten oorlogen financieren, net als vroeger. Dat ze verstoringen drastische veranderingen aan beide kanten financieren en zo organiseren en structureren dat iedereen die erbij betrokken is er beter van wordt. Kla.TV: Ja. Dus zijn deze, u hebt nu gesproken over verschillende ontwrichtende gebeurtenissen, horen die bij elkaar of zijn het dingen die, zoals ik al vroeg, parallel lopen en toevallig iets met elkaar te maken hebben? Of herkent men een rode draad die door dit alles heen loopt? Tom-Oliver Regenauer: Je kunt dus duidelijk de rode draad herkennen en die is in principe afhankelijk van hoe ver je teruggaat. Dus als je teruggaat naar het einde van de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw, is een van de bepalende onderwerpen zeker eugenetica*15. Eugenetica was een uitvinding van de Britten. In principe was dit de rassentheorie, het kweken van de menselijke soort en het optimaliseren van de menselijke soort. Dat was ook wat oversloeg van Groot-Brittannië naar Amerika. Er was ook een eugenetica-beweging en een Eugenetica Raad. Dit waren dus officiële overheidsinstellingen die zich bezighielden met het optimaliseren van de soort. En natuurlijk was het doel van de kaste die dat voornamelijk aangestuurd en bevorderd had, van dit model van eugenetica, om een relatief saaie, niet veeleisende, gehoorzame arbeidersklasse te hebben en een heersende kaste die gebruik zou maken van deze wegwerpmassa. Dus zeker een bepalende factor is eugenetica, die we vandaag de dag tegenkomen als bio-ethiek, als bio-digitale convergentie.*16. En de term transhumanisme in het bijzonder werd bedacht door Julian Huxley, het hoofd van de Britse Eugenics Society. Hij was twee keer directeur van de British Eugenics Society en later de eerste directeur-generaal van UNESCO. De term eugenetica komt zeer vaak voor in het oprichtingsdocument van UNESCO en dan is dit natuurlijk eigenlijk een rode draad die al meer dan 100 jaar door de hele geschiedenis loopt. En toen, natuurlijk, na Adolf Hitler en het NSDAP-regime*17 en de naziperiode in de wereld, mensen zich realiseerden dat het beter was om niet meer over eugenetica te praten - want dat was natuurlijk wat Adolf Hitler voorstond in zijn rassentheorie variant - zeiden ze, we noemen dat - Julian Huxley zei - we noemen dat transhumanisme. Dat klinkt veel progressiever, minder verdacht volgens de rassentheorie, maar in principe zijn dit de agenda's die we vandaag de dag in een nieuw jasje aantreffen. Uiteindelijk zijn ze allemaal gebaseerd op eugenetica. En de tweede component is technocratie*18. Dit is wat opkwam in New York in 1917 en vervolgens Technocracy Inc. werd in de jaren 1930. En dit zijn de twee dominante, denk ik, onderliggende - ik zeg niet plannen, het zijn concepten - het zijn uiteindelijk concepten die door de generaties heen steeds opnieuw worden gebruikt en op verschillende manieren worden verpakt. Maar uiteindelijk zijn dit de bepalende factoren in kinetische oorlogsvoering, in cognitieve oorlogsvoering, in verandering en ontwrichting op maatschappelijk, sociaal en psychologisch niveau, en zij bepalen de tijden. Dus als je het wilt uitsplitsen, is het eugenetica en technocratie. Kla.TV: Natuurlijk zijn dit nu twee bewegingen die uiteindelijk tegen mensen gericht zijn. Men praat over het verbeteren van mensen, juist door hersenimplantaten, opdat ze tot deze "domme massa" worden veranderd. Je ziet dat mensen opzettelijk worden blootgesteld aan dingen die niet goed voor ze zijn - zoals de smartphone, die ze in "smombies" verandert - om ze een oplossing te bieden die uiteindelijk weer tegen de mensen gericht is. Wat zijn dat voor mensen die dit aandrijven? Tom-Oliver Regenauer: Moeilijk, ja. Je kunt niet in de hoofden van de betrokkenen kijken en alleen maar speculeren. Maar je kunt veel uit de teksten afleiden. En uiteindelijk heeft het nog steeds iets van dit - ja, mensen zeggen dat nu graag – neofeodalisme*19 of neokolonialisme. En ik zeg altijd dat dit eigenlijk hetzelfde kolonialisme en hetzelfde feodalisme is dat altijd heeft bestaan, alleen de instrumenten van deze kaste zijn veranderd. - Dus wat je vandaag de dag natuurlijk kunt doen in termen van propaganda, mediamanipulatie, wat uiteindelijk cognitieve oorlogsvoering is. Meestal gaat het immers niet om de inhoud van de boodschap, maar gewoon om de hoeveelheid informatie. Er zijn dus maar heel weinig mensen die echt prioriteiten kunnen stellen bij wat ze tot zich nemen en nieuws kunnen filteren, wat belangrijk is en wat niet. Dus vandaar dat de literatuur van deze kaste, die heel openlijk schrijft over wat ze van plan is, er in principe steeds weer over spreekt dat er de vanzelfsprekendheid is van een feodalisme*20, dat men zich uitverkozen voelt. Mensen zeggen ook graag "het blauwe bloed", de adel die denkt dat ze boven de normale bevolking staat, terwijl ik altijd zeg dat er geen recht is om te heersen. Niemand heeft dat recht, het is er nooit geweest en het zal er ook nooit komen. Iedereen is gelijk en deze mensen zien dat duidelijk niet zo. Kla.TV: Ja. Dan hebben de alternatieve media het heel vaak over een nieuwe wereldorde - in de zin van een autoritaire, gecentraliseerde regering - dat bepaalde clubs/clans dingen afspreken in achterkamertjes om ze vervolgens ten goede te laten komen aan de wereld. De mainstreammedia bestempelen dit natuurlijk als een complottheorie. De vraag is, wat is uw mening hierover? Wat is nu juist? Tom-Oliver Regenauer: Ja, ik bedoel, de term samenzweringstheorie is afkomstig van een CIA-document, waar ik zojuist weer naar verwezen heb in het huidige artikel. Natuurlijk werd dit destijds gelanceerd om de critici van het John F. Kennedy verhaal het zwijgen op te leggen - met andere woorden, iedereen die twijfels had over het officiële verhaal en het Warren Report etc., werd toen verguisd als een complotdenker, zodat er in principe een poging werd gedaan om afwijkende stemmen het zwijgen op te leggen. Dus natuurlijk is dat een framing term een term in een bepaalde context plaatsen om bepaalde emotionele oordelen op te roepen, net zoals de term coronaontkenner of iets dergelijks was in de coronacrisis. Dit is niet serieus te nemen. Bovendien moet je het zo zien, samenzwering is de regel en niet de uitzondering. Als ik als werknemer in een bedrijf op de een of andere manier last heb van mijn manager, wat doe ik dan met mijn vijf collega's? Ik coördineer en probeer op de een of andere manier een eenheid te vormen die er iets aan kan doen of kan verwoorden dat je er niet alleen voor staat. Je zou dat zelfs een samenzwering kunnen noemen. Maar uiteindelijk is het een samenwerking. Dus samenwerking is wat ons menselijk maakt. Dat is spontane orde. Als we iets willen organiseren in de gemeenschap, in onze vriendenkring, dan hebben we ook een spontane opdracht door te bellen wie ons kan helpen en dan vormen we een kleine groep om iets te doen. Dus deze mensen doen hetzelfde. En er zijn natuurlijk talloze cirkels. We kennen er inmiddels veel. De bekendste is het World Economic Forum. Voor mij is dat meer de marketingafdeling, het is ook erg openbaar. Dan zijn er nog de Bilderbergconferenties. Dan is er Bohemian Grove. Er is Le Cercle. Er zijn heel veel van dit soort instellingen, denktanks, stichtingen, waar mensen in kleine groepen samenkomen om in feite een agenda te vormen - die eugenetica en transhumanisme volgt - in bredere zin. En dat noem ik gewoon samenwerking. Het is de normaalste zaak van de wereld. Het probleem is natuurlijk dat wij ons als normale bevolking onze aandacht op andere dingen richten. We richten ons op het positieve. Als we coöperaties opzetten, dan willen we een coöperatie, dan willen we iets bereiken in de vriendenkring, misschien iets doen in de gemeenschap en in de gemeenteraad. Dat zijn positieve aspecten. Dit is samenwerking ten voordele van de groep waartoe je behoort. Terwijl het heel duidelijk is dat deze kringen, die in besloten kring bijeenkomen om samen te werken, meestal tegen de normale bevolking werken. Omdat ze een agenda doordrukken waar niemand van ons op gestemd heeft en waar we vaak niets vanaf weten tenzij we er actief naar op zoek gaan, onderzoek naar doen en ons ermee bezighouden. Met andere woorden, voor mij heeft dit niets te maken met samenzwering. Dit is grotendeels georganiseerde misdaad. Want als ik een mandaat heb als politicus en verondersteld word de wil van het volk te vertegenwoordigen - als je het zo bekijkt - dan zou ik natuurlijk naar de wil van het volk moeten luisteren. Maar er is die bekende Princeton-studie, die ik altijd graag noem, uit 2017 – denk ik of 2015 - die de correlatie*21 tussen de wil van de kiezers en de werkelijke politiek analyseerde, en die is nul. Destijds kopte een Amerikaanse publicatie: "Amerika is niet langer een democratie, Europa moet oppassen voor wat komen gaat". Dus je kunt dat een complottheorie noemen, maar dat zijn gewoon mensen die zich actief met propaganda bezighouden en ons daarmee in diskrediet willen brengen. Of het zijn de mensen die zich er niet in verdiept hebben en proberen te begrijpen, in bredere zin, wat samenwerking betekent als je denkt dat je in een kaste zit die de meerderheid van de productiemiddelen, de technologie, de industrie bezit of op zijn minst controleert. Dus ja, ik heb de neiging om te lachen om de term. Ik neem dat niet echt serieus. Kla.TV: Nou, het feit is dat deze kaste onderling ook niet "groen" is, omdat de macht hen verleidt om steeds meer voor zichzelf te nemen, dat ik de juiste ben. Hoe blijft het bij elkaar? Hoe kun je je voorstellen dat er een plan lijkt te zijn dat ze al generaties lang volgen, ook al zijn ze niet in staat om echt samen te werken - zoals nu bijvoorbeeld op gemeenschapsniveau, waar ze iets voor het dorp willen doen. Hoe kun je je dat voorstellen? Hoe werkt zo'n cohesie? Tom-Oliver Regenauer: In management zeggen mensen graag management door beleid. Dus je zet vangrails op en in principe is het zoiets als transhumanisme of eugenetica of technocratie. Met andere woorden, je gaat een kant op op basis van een verhaal, een ideologie, een concept. Natuurlijk zijn er tussenliggende kruispunten en obstakels. Natuurlijk zijn er ook interne conflicten. Je kunt dit heel goed zien in Amerika, waar je het conservatieve blok hebt, dat destijds bestond uit George Bush en Dick Cheney enzovoort. En deze hele kliek is het conservatieve machtsblok en een familieclan die al meer dan 100 jaar de macht heeft in Amerika - de familie Bush in het bijzonder. En dan is er natuurlijk het meer democratisch georiënteerde machtsblok - bijvoorbeeld Biden (nu in het recentere geval), George Soros en Bill Gates, dit zijn de financiers van deze meer linkse bubbel. Op dit moment zijn de conservatieven aan de macht. Dan hebben we financiers zoals Peter Thiel, die zichzelf ziet als een liberaal-conservatief. Er is natuurlijk een interne machtsstrijd, want uiteindelijk gaat het er natuurlijk om wie er aan het hoofd van de tafel zit en wie het voor het zeggen heeft in die nieuwe wereldorde of in het huidige heersende systeem. Er zijn dus zeker conflicten tussen hen. Maar wat heel consistent*22 is, is dat je altijd handelt op basis van een agenda. Met andere woorden, dat dingen altijd in de richting van technocratie gaan. Dat zie je nu ook in Duitsland. In principe maakt het niet uit wie er aan de macht is, zelfs niet nu na de verkiezingen. Wat verder wordt nagestreefd is de groene economie met CO2-tracking en emissiehandel. Niets van dit alles wordt afgeschaft of veranderd. - Integendeel, er is nu fulltime biometrisch toezicht met E-ID en digitale burgerportefeuille*23 en soortgelijke instrumenten. Redenen: We hebben nu deze migratiecrisis, we moeten de interne veiligheid bevorderen en onszelf beter organiseren. Dus nu introduceren we biometrie en e-ID om verkiezingsfraude etc. te voorkomen, net als in Amerika, terwijl de vorige regering hetzelfde systeem, dezelfde biometrie, dezelfde massasurveillance heeft uitgerold vanwege een ander potentieel risico, namelijk het virus. Dus toen werd er gezegd dat we dringend biometrische monitoring en 2G of 3G tracking en QR code dystopie*24 nodig hebben voor gezondheid en wereldwijde gezondheid. Dus je eindigt met hetzelfde model, het verandert helemaal niet. In principe verandert alleen het marketinginstrument. Hoe men het op de een of andere manier smakelijk maakt voor de bevolking. Kla.TV: Dit betekent dat de verschillende groepen, hoewel ze niet "groen" zijn met elkaar, een gemeenschappelijk doel hebben. Ik heb het gevoel dat ze de normale bevolking zoveel mogelijk willen ontnemen. Zij het cognitief, zij het materieel, om het voor zichzelf te behouden. Zijn het individuen, families of grote bedrijven? Hoe zien deze machtsstructuren eruit? Tom-Oliver Regenauer: Oh God, hoe lang mag deze lezing duren? Er is een enorm netwerk, daar kun je geen precies antwoord op geven. Dus aan de ene kant zijn er natuurlijk familieclans, zoals de Bushes, die in principe al 100 jaar hun vleugels uitslaan in de Amerikaanse politiek, middelen bij elkaar sprokkelen en in principe een criminele clan zijn die aan de macht komt of van tijd tot tijd aan de macht is geweest. De Kennedy's zijn niet veel beter. Ze verdienden hun geld met opium-, wapen- en alcoholsmokkel en ze werden daarmee machtig. Dat is de hele Amerikaanse oostkust, eigenlijk gebaseerd op opvolgers van de East India Company*25 en de opiumhandel. In de reguliere media kun je gemakkelijk lezen dat Harvard en Princeton en al deze universiteiten in feite zijn opgericht door ex-opiumbaronnen. En daar maken de Kennedy’s geen uitzondering op. Aan de ene kant zijn er zeker deze familieclans. Aan de andere kant zijn er deze netwerken, zoals de Bilderbergconferentie. Het is natuurlijk interessant dat je aan de ene kant een George Soros of een Peter Thiel of een Eric Schmidt hebt, die in principe heel publiekelijk tegengestelde ideologieën vertegenwoordigen. De ene is links-democratisch - in het geval van Eric Schmidt, ex-Google baas - en de andere is rechts-liberaal-conservatief, een Peter Thiel. Ze staan dus lijnrecht tegenover elkaar in het openbaar en in de media, maar ontmoeten elkaar vervolgens op de Bilderbergconferentie, waar ze allebei in het stuurcomité zitten. Wat dan impliceert dat er daar iets anders wordt besproken dan wat we in de media zien, waar het meeste waarschijnlijk alleen maar show is, of waar men openlijk probeert kiezersaandeel of macht veilig te stellen. Terwijl zoiets als digitalisering en transhumanisme op de achtergrond blijven en mensen het heel goed met elkaar kunnen vinden. Die mensen zijn dus meestal ook vrienden in hun privéleven. Dat zie je altijd in de Bondsdag als er wordt gezegd dat we ruzie maken in de talkshow - op de een of andere manier de Groenen versus de CDU en links en AfD. En aan het eind staan ze ergens bij een panel en lachen ze en hebben ze lol met elkaar. Dit is eigenlijk een club. En wat ons in het openbaar wordt voorgeschoteld is meestal zoiets als een soap. Kla.TV: Ja. U bent erg sterk in het bekendmaken van deze dingen. Hoe zorg je ervoor dat mensen naar u luisteren? Tom-Oliver Regenauer: Nou, ten eerste wil ik niet dat iemand naar me luistert. Ik wil eigenlijk dat mensen naar zichzelf en hun intuïtie, hun innerlijke stem en hun eigen geweten luisteren. Want zoals ik al eerder zei, er is geen recht om te heersen. Er is ook niemand die u of mij iets hoeft voor te schrijven. Het enige dat ons zou moeten leiden in het leven is ons persoonlijke begrip van de werkelijkheid. En iedereen moet dit heel subjectief voor zichzelf beslissen. Met andere woorden, wat ik doe is in principe informatie verzamelen en deze vervolgens beschikbaar stellen, en vooral met alle bronnen die ik gebruik om tot mijn conclusie te komen, zodat men als lezer het zelf kunt begrijpen en vervolgens kunt beslissen of je tot dezelfde conclusie komt. Ik vind ze over het algemeen erg logisch en ik zou niet weten hoe men tot een andere conclusie zou kunnen komen. Maar iedereen is vrij om voor zichzelf te beslissen. Ik wil helemaal niet dat mensen me geloven. Het ergste wat je kunt doen is simpelweg meningen overnemen en zich aanpassen en iedereen geloven. Je zou alleen maar naar jezelf moeten luisteren. En wat ik belangrijk vind, is dat we ook de juiste termen gebruiken. Dus als ik mezelf een praatjesmaker, een samenzweringstheoreticus of iets dergelijks noem, doe ik mensen natuurlijk een plezier. Je zult deze termen niet vinden in mijn teksten. Omdat het immers helemaal niet om samenzweringen gaat, maar om georganiseerde misdaad. En daar is in feite de heel eenvoudige zin: Volg het geld. Dus je volgt het geld, wat elke detective zou doen, elke inspecteur die een misdaad wil oplossen. Hetzelfde doe ik ook. En je kunt elk van mijn artikelen voor de rechter brengen en een goede kans maken om te winnen, want in principe is alles bewezen. En niet met een of ander YouTube-filmpje van meneer XY, die ooit van iemand heeft gehoord dat dit het geval zou kunnen zijn, maar meestal met de originele documenten van UNESCO, de CIA, enz. Dan kun je zelf lezen wat deze mensen eigenlijk doen en schrijven, wat ze aankondigen, wat ze achteraf*26 toegeven en erkennen - wat vaak pas tientallen jaren later gebeurt. Je moet dus ook de juiste termen gebruiken. Daarom gebruik ik termen als observatie-economie*27. In principe is dit niet alleen fulltime surveillance, maar geld verdienen met fulltime surveillance. Per slot van rekening zijn het de grote techbedrijven die het goud van onze tijd delven, dat zijn ‘gegevens’, zij verdienen er natuurlijk enorm veel geld mee. Ze geven deze gegevens echter ook door aan de overheid of geheime diensten. Dit geeft hen op hun beurt natuurlijk toegang tot individuele ketters, ongelovige critici die zich op de een of andere manier tegen de staat uitspreken en deze niet legitimeert. Met andere woorden, het is een erg ongezond netwerk. En Benito Mussolini beschreef het destijds als de perfecte vorm van fascisme: "Corporatisme. Wanneer de staat en bedrijven samensmelten in een ongezonde machtsstructuur." En dat is precies wat we hebben. Daarom is deze machtsstructuur zo enorm, verwarrend en ook moeilijk af te bakenen omdat de politiek in principe allang niet meer beslist. In principe nemen supranationale organisaties, hun agenten, hun denktanks en zoiets als de VN, die ons vervolgens een Agenda 2030 en duurzaamheidsdoelen presenteren waar niemand van ons ooit voor heeft gestemd, maar die vervolgens dan door de betreffende nationale regering worden uitgevoerd en gehandhaafd. In principe is dit tegen de wil van het volk, dat er niet voor heeft gestemd en ook geen inspraak heeft. Voor mij is politiek dus gewoon de uitvoerende administratie van een supranationale structuur die geen wereldregering wordt genoemd, maar Global Governance. En op een gegeven moment zal dit zeker leiden tot een steeds sterkere mondiale bestuursstructuur. Ten laatste wanneer we op een bepaald moment een duurzaamheidsbelasting moeten betalen aan de VN, wat al besproken is. Maar de nationale regeringen zullen natuurlijk blijven bestaan. Want dat is wat je ziet. Daar kan ik democratie en stemmen simuleren en kiezers toch het gevoel geven dat ze meedoen*28, maar uiteindelijk is dat niet waar. Kla.TV: Dus dat betekent dat de gevreesde één-wereld regering, die dan ergens in Genève of New York zal zetelen, waarschijnlijk niet zal bestaan, maar eerder deze onderverdelingen die we al hebben? Tom-Oliver Regenauer: Precies, dat is ook niet te verkopen. Dus als ik het model van de democratie in de media wil blijven presenteren en zeggen dat het de beste democratie aller tijden is, dan kan ik natuurlijk niet gaan rondbazuinen dat we hier nu een wereldregering hebben, dat er op de een of andere manier acht oudere heren zijn die elkaar in een achterkamertje ontmoeten en dan voor de hele wereld beslissen. Natuurlijk is dat niet mogelijk. Mensen weten dat natuurlijk ook. Daarom zullen er natuurlijk nationale regeringen blijven bestaan, maar er zullen altijd nieuwe instrumenten zijn die supranationale bovenstatelijke soevereiniteit eisen en garanderen. Net als dit WHO-verdrag, dat er natuurlijk voor zorgt dat in de gezondheidszorg niet langer de nationale regeringen maar een supranationale constructie dicteert wat er in de individuele landen gebeurt. Kla.TV: Ja. Waarom denkt u dat mensen dit accepteren? Steeds meer mensen beseffen dat ze ontevreden zijn over hun regeringen en zouden misschien wel een nieuwe start verwelkomen en zelfs instemmen met een wereldregering. Tom-Oliver Regenauer: Ja, er zijn verrassend veel mensen die denken dat het zo slecht nog niet is. Maar dat zijn meestal de mensen die er niet precies inkijken. Iedereen die zichzelf als democraat ziet - vooral nu in Zwitserland, als basisdemocraat – die wil invloed uitoefenen in zijn gemeenschap. Dat betekent dat hij zijn zegje wil doen, zijn punten naar voren wil brengen - pro en contra - en dan op de een of andere manier een consensus wil vinden. Dat is eigenlijk wat democratie is. Het is een proces, vaak ook een conflict, een discussie, een discours dat ergens moet worden opgelost. En natuurlijk gebeurt dat niet. Ik denk dat veel mensen niet echt een overzicht hebben omdat ze daar in hun normale werkende leven gewoonweg geen tijd voor hebben. Wie heeft er tijd om 's avonds vier, zes of acht uur te besteden aan het onderzoeken van iets als het niet goed wordt gepresenteerd in een boek? Kla.TV: Als je met mensen op straat praat, krijg je het gevoel dat iedereen op de een of andere manier meeloopt, ze zijn weliswaar latent ontevreden maar doen niet echt iets. De media vertellen ons dat freelance journalisten zoals u en ik hooguit 20% van de bevolking uitmaken. Is dat echt zo? Tom-Oliver Regenauer: Nee, zo zie ik het niet. Ik haal altijd graag het voorbeeld aan van de referenda in Zwitserland – destijds over het coronavirus en de Covid-wet. Er was het eerste referendum, waarbij de wet in eerste instantie zelfs werd verworpen. Ik keek naar deze prognoses - of de voorspellingen - en op een gegeven moment was het resultaat geloof ik: 47 procent die deze wet verwierpen, wat vervolgens betekende dat hij toch werd aangenomen. Maar 47 procent van de bevolking stemde al tegen de implementatie van dit regime - dit bewakingsvolgsysteem en uiteindelijk controlesysteem - in het eerste referendum. En ik denk dat het beeld dat de media schetsen van deze kritische zeepbel bubbel volledig overdreven is. Want natuurlijk moet je mensen het gevoel geven dat ze op de een of andere manier het rare, gekke, kritische deel van de bevolking zijn en dat ze de absolute minderheid zijn, ja. Dan voel je je machteloos. Dit creëert natuurlijk een gevoel van machteloosheid en hulpeloosheid en zorgt ervoor dat mensen apathisch thuis op de bank blijven zitten en zich natuurlijk ergeren aan het feit dat ze niets kunnen doen. Maar ik zie het heel anders, want zoals ik al zei, als je op stap bent in de stad, in de analoge ruimte en met mensen praat, is het vrij zeldzaam om iemand te ontmoeten die echt denkt dat het allemaal goed is, die echt enthousiast is over de Duitse regering, de Amerikaanse regering, of het nu Trump is of degene voor hem, of de Zwitserse regering. Je zult bijna niemand tegenkomen in het openbaar, in de kroeg, in de trein, die helemaal enthousiast is. Mijn observatie is dat de mensen die je ontmoet en die er echt positief over praten in de minderheid zijn. Dat is 20, 18, 25, 15 procent, afhankelijk van waar je heen gaat, misschien zelfs 30 procent. Maar ik denk dat dit de minderheid is. En ik denk dat 60, 70 procent van de bevolking zich heeft gerealiseerd dat ze worden bedrogen, dat dit een façade is en dat deze ontevredenheid zeer groot is. Ik denk dat een groot deel van deze groep - laten we het 60 of 70 procent noemen - nog niet zelfverzekerd genoeg is om dit in het openbaar te zeggen. Want natuurlijk is er de angst dat je werkgever er achter komt, dat je nadelen krijgt in je werk, dat je misschien niet meer bij de tennis- of schietclub mag, dat je door je vrienden wordt gezien als de melaatse die er vreemde theorieën op nahoudt. Maar ik denk dat als je er openlijk over praat - en dat is mijn ervaring - je al snel merkt dat veel mensen erg kritisch zijn. Het belangrijkste is om niet de termen te gebruiken die de heersende kaste, het propaganda-apparaat, voorstelt. Dus praat niet over klimaatverandering, als iemand het met je over klimaatverandering heeft, praat dan over milieubescherming. Als iemand het heeft over kapitaalaccumulatie en kwaadaardige miljardairs zoals Elon Musk, heb het dan over de kwaadaardige miljardairs zoals Soros en Gates die uiteindelijk ook misdadig organiseren en samenwerken om dingen in te voeren waar niemand van ons voor gestemd heeft. En probeer dingen te beschrijven met termen die beter passen. Het gaat niet over samenzweringstheorieën, het gaat over georganiseerde misdaad en onderzoeksjournalistiek, het gaat over criminologie. De controlestaat gaat niet per se over de controlestaat, maar over de controle-economie, omdat er een zeer nauw samenspel is tussen de bedrijven en het staatsapparaat en de geheime diensten. Dus als je mensen met de juiste woordenschat probeert te benaderen, kun je ook op een heel constructieve manier - tussen aanhalingstekens - met de andere kant praten. Ik ervaar dit zelf steeds weer als ik praat met mensen die je zou omschrijven als volledig "woke"*29 of "van de compleet tegenovergestelde kant", die een geweldig gesprek met mij kunnen hebben omdat ik ook opkom voor milieubescherming en weet dat niemand graag microplastics in zijn eten heeft. Ik ben ook geen voorstander van supermiljardairs zoals Musk, Soros of Gates, die met hun geld zoveel invloed kunnen kopen dat ze mensen in Amerika en Afrika vermoorden met medicamenten via campagnes die in principe alleen maar schadelijk zijn. Van sterilisatie tot sterfgevallen, alles wat er in het verleden is gebeurd. Dus als je gewoon mensen probeert op te halen - en ik denk dat iedereen naar zichzelf moet kijken - want natuurlijk zijn veel mensen nog steeds erg teleurgesteld, van hun buren, van hun werkgever, door de coronacrisis. Maar als je een beetje beter geïnformeerd bent en een beetje meer inzicht hebt dan de anderen en deze dingen hebt doorzien, dan heb je ook de verantwoordelijkheid om een beetje toe te geven en de verstandigere te zijn en toch mensen te benaderen. Omdat we één soort zijn, moeten we deze habitat op de een of andere manier samen delen. En als we verdeeld blijven tussen pro- en anti-corona, pro- en anti-migratie en pro-Trump, anti-Trump en Merz en BlackRock in Duitsland. Hoe meer zulke splijtzwammen in de bevolking worden gebracht, hoe meer we met onszelf en met horizontale conflicten te maken hebben. Terwijl het probleem, zoals we in 2008 zagen met de Occupy Wall Street-beweging, aan de top zit. En de laatste keer dat mensen samen opkeken, links en rechts, was Occupy Wall Street. Er was een groot momentum over het hele spectrum, waar mensen erkenden dat het de centrale banken waren: Het zijn de centrale banken, het zijn de grote banken die we moeten redden met ons geld, met onze belastingen voor miljarden. En ze hadden geen horizontaal conflict. En daarna, vooral in Amerika, was er weer de Tea Party-beweging en wat de progressieve "woke" werd*30. En weer zitten mensen in een horizontaal conflict en slaan elkaar de hersens in, in plaats van het probleem aan te pakken, wat meestal een omhoog kijken is. Kla.TV: Ja. En in hoeverre zijn we nu overgeleverd aan dit proces of kunnen we onszelf verdedigen, wapenen, tegen iets wat geacht wordt met ons te doen? We zijn het hiermee eens en geven hem daarom de macht. Aan de andere kant, als we de macht naar onszelf toetrekken, ontnemen we het hen deze mogelijkheden, om het zo maar te zeggen. Hoe meer mensen dit doen, hoe groter en uitgebreider dit proces wordt. Wat adviseert u mensen om te doen? Tom-Oliver Regenauer: Dus ten eerste moet je natuurlijk begrijpen dat hoe meer propaganda er is, hoe meer dubieuze, schizofrene verhalen er in de ruimte worden gegooid, hoe meer verontwaardigingsmanagement er plaats vindt. Vandaag is dus onderwerp A, hierover moet men zich verontwaardigen. De volgende dag is onderwerp B, dus je moet weer verontwaardigd zijn. Hoe meer dit gebeurt, hoe meer het een teken is dat er een zekere paniek heerst in de ivoren toren, want het vertrouwen in de politiek en de staat daalt natuurlijk al tientallen jaren. Het vertrouwen in de publieke omroep daalt. De opkomst in verkiezingen daalt en daalt. Met andere woorden, meer en meer mensen realiseren zich overduidelijk dat ze geregeerd worden en dat het niet echt veel met democratie te maken heeft, ze zijn teleurgesteld en keren zich af. En natuurlijk doen de meeste mensen dat in een zekere agonie berusting, met andere woorden, in teleurstelling, zodat ze er gewoon niet meer mee te maken willen hebben, maar zich in plaats daarvan richten op hun privéleven, op de dingen waar ze invloed op kunnen uitoefenen. En dat is ook goed zo. Als ik niet in de journalistiek werkzaam was, zou ik er vaak niet naar kijken, omdat het groteske verhaal het omzetten van droge feiten in boeiende, maar niet noodzakelijk waargebeurde verhalen vaak gewoon een belediging is voor je eigen intelligentie. Maar wat je mensen eigenlijk moet adviseren is om dat te erkennen: We zijn nog steeds meer! Dus als je de omstandigheden van een regering met haar politiemacht of ambtenarenapparaat vergelijkt met het aantal mensen dat als bevolking in dit land woont, dan hebben we een enorme discrepantie tussen het apparaat - staatsapparaat, systeem, hoe je het ook wilt noemen - en de bevolking, die feitelijk de macht heeft. Dat is eigenlijk ook het idee van democratie, dat de soeverein beslist. Dit gevoel is vooral sterk ontwikkelt in Zwitserland. En je krijgt al snel het gevoel dat je op de een of andere manier wordt gedicteerd door de federale overheid, als je niet gevraagd wordt. Nu hebben we deze EU-kaderovereenkomsten, wat betekent: "Ze proberen het referendum op de een of andere manier te omzeilen en het hoeft niet voor de Raad van Staten te komen." Ze proberen er op de een of andere manier onderuit te komen. En mensen moeten gewoon actief mee doen. Democratie is een proces. Als je dit al hebt als het "beste model" - en het is waarschijnlijk een van de beste modellen die we kennen en hebben en we hebben ook een bepaalde hoeveelheid praktische ervaring - als je betrokken wilt raken en het actief tot een soort positief resultaat wilt brengen, dan moet je betrokken raken en je moet het lokaal doen. Omdat je vanuit Chur geen invloed kunt uitoefenen op de Bondsraad in Bern. Wat je wel kunt doen, is ervoor zorgen dat het gemeentebestuur luistert, input levert en de toon zet. En als genoeg gemeenten dit doen en genoeg gemeentelijke leiders vervolgens actie ondernemen in het kanton en het kanton vervolgens actie onderneemt in Bern, dan heb je wel degelijk de macht om een verschil te maken. Corona zou er zeker heel anders uitgezien hebben als er niet zoveel vrije media en zoveel oppositie was geweest. Word dus actief, sta op uit je luie stoel en consumeer de crisis niet alsof het een speelfilm is. Het is het leven van ons allemaal en we kunnen het vormgeven, want de toekomst is niet vooraf bepaald vooraf bepaald, we kunnen het nu nog veranderen. Kla.TV: Ja, heel erg bedankt voor u beoordeling en voor het delen van u kennis met ons. Heb je nog iets op het hart, wat je nu aan het einde nog aan de kijkers wil meegeven? Tom-Oliver Regenauer: Ja, dat was al bijna een slotverklaring, maar je moet je realiseren dat je zelf de kracht bent, de verandering, de positieve toekomst en dat het leven mooi is. Het leven is mooi en al het andere waar mensen ons van proberen te overtuigen - of het nu angst is, of ze ons bang willen maken voor oorlogen, angst voor digitalisering, etc. - het is allemaal een middel om te domineren. Het leven is mooi. Je zou een gemotiveerd, gelukkig, voldaan leven moeten leiden met je familie, met de lokale omgeving die je hebt, en je zou je onder geen enkele omstandigheid in deze houding van angst of kwelling houding van berusting moeten laten duwen waarin de media - waarin het propaganda-apparaat ons wil duwen - want dan hebben ze uiteindelijk hun doel al bereikt. De toekomst is er dus niet om voorspeld te worden, maar om gevormd te worden - zoals Antoine de Saint-Exupéry ooit zei. En ik geloof dat je dat moet doen door actief te zijn en een gelukkig leven te leiden, want een gelukkig leven is de echte revolutie. Kla.TV: Hartelijk dank voor dit interview. Het allerbeste, mijnheer Regenauer. Tom-Oliver Regenauer: Bedankt voor de uitnodiging. 1: voorbestemd 2: meerdere crises tegelijkertijd die elkaar beïnvloeden of versterken 3: pogingen om de menselijke grenzen te verleggen door middel van technologische mogelijkheden 4: voorstanders van een bestuursvorm waarin technische kennis de basis van de macht is 5: bedrijfsmodel dat de uitwisseling van producten, diensten of gegevens mogelijk maakt door middel van digitale platforms 6: het registreren, evalueren en commercieel gebruiken van (koop)gedrag door voortdurende observatie en gegevensanalyse 7: militaire, fysieke gevechtsoperaties 8: gericht op het beïnvloeden van de mentale en emotionele processen van de tegenstander 9: drastische veranderingen 10: Amerikaans neuro technologisch bedrijf 11: nieuw: "Readiness 2030", heeft als doel de militaire capaciteiten van de EU te versterken en haar strategische autonomie te vergroten 12: geïntroduceerd 13: een internationaal monetair en financieel systeem dat in 1944 werd aangenomen 14: groepering van belangrijke opkomende economieën zoals Brazilië, Rusland, India, China, Zuid-Afrika en, sinds 2024, andere landen 15: het idee om de menselijke bevolking te "verbeteren" door gerichte voortplanting of het voorkomen van ongewenste eigenschappen 16: Versmelting van mens en machine 17: Nationaal Socialistische Duitse Arbeiderspartij onder Adolf Hitler 18: een regeringsvorm waarin technische kennis de basis van de macht is 19: feodalisme was een politiek hiërarchisch systeem in de Middeleeuwen waarin grondbezit de belangrijkste basis voor macht was 20: Feodalisme is een machts- en samenlevingssysteem gebaseerd op een leenstelsel dat zich in Europa ontwikkelde na de val van het West-Romeinse Rijk. 21: overeenkomst 22: op zich stabiel, constant 23: elektronische portefeuille op de smartphone 24: een fictieve, meestal sombere toekomstvisie 25: voormalige Britse handelsmaatschappij met een monopolie op de Indiase handel 26: terugkijkend 27: registratie, evaluatie en commercieel gebruik van (koop)gedrag door voortdurende observatie en gegevensanalyse 28: participeren 29: verhoogd bewustzijn voor racisme en een gebrek aan sociale rechtvaardigheid 30: progressief verhoogd bewustzijn van racisme en gebrek aan sociale rechtvaardigheid

van dec./sl.

Bronnen/Links: „HOPIUM“ Bestel bij Tom-Oliver Regenauer, derde deel van zijn reeks “Texte zu Zeitenwende, Technokratie und Korporatismus” (Teksten over tijdsverandering, technocratie en corporatisme): https://shop.tredition.com/booktitle/HOPIUM/W-647-217-513
Website van Tom-Oliver Regenauer (DE) https://www.regenauer.press/
Biografie van Tom-Oliver Regenauer (DE) https://www.regenauer.press/profil
“Machtsstructuren & media – Wie regeert er werkelijk?” Interview met Tom-Oliver Regenauer (DE) https://www.youtube.com/watch?v=5VkRni0dbNY