21e AZK - Prof. Dr. Daniel Broudy: Transhumanisme en posthumanisme: Wie streeft hiernaar en waar staan we vandaag in de ontwikkeling?

Tekst uitzending
download

PDF (.pdf)

Word (.docx)

16.08.2025 | www.kla.tv/38581

Algemene informatie over wettelijke voorschriften en de regels van het AZK vindt u aan het einde van de presentatie Ivo: Nu kunnen we onze eerste spreker uit het buitenland aan het woord laten. Ik wil je graag een korte voorgeschiedenis vertellen. In 2008 kopten verschillende Zwitserse media "Complottheoretici bestrijden biometrische paspoorten". Dat waren wij. De Tagesanzeiger heeft hierover bericht. St. Galler Tagblatt schreef: "Zulke groepen gedragen zich vaak wereldvreemd en lijden onder angst voor vervolging". SRF-Rundschau voegde eraan toe: Sasek gelooft dat de chip in het paspoort slechts een eerste stap is. Vroeg of laat zou de chip zelfs onder de huid geïmplanteerd worden. Nu, 17 jaar later, beste mensen, zal Prof. Dr. Daniel Brody van de Universiteit van Okinawa in Japan ons inlichten over plannen, praktijken en processen die zelfs de transformatie van de hele mens van een natuurlijk, soeverein wezen in een synthetische en gecontroleerde levensvorm aansturen. Niet alleen een chip onder de huid. Hij wijdt ons ook in, in de mechanismen, methoden en manieren waarop de mens, de hele mens, in zijn essentie veranderd moet worden. Ook laat hij ons niet in het ongewisse over wat voor soort mensen met welke bedrijven samenwerken om deze horrorvisies, deze horrorplannen en -processen te realiseren. Dank u, Prof. Broudy, dat u vandaag op de 21e AZK, uw waardevolle kennis met de getroffen mensheid deelt. Maar eerst een korte biografie. Prof. dr. Daniel Broudy, • geboren in 1964 in de VS, • heeft een doctoraat in toegepaste psycholinguïstiek en ervaring als beeldanalist. Hij geeft lezingen over onderwerpen variërend van communicatietheorie van retorica tot linguïstische compositie en retorische grammatica. • Prof. Broudy was decaan van de Graduate School of Intercultural Communication aan de Okinawa Christian University in Japan. • Momenteel is hij hoogleraar toegepaste taalwetenschap. • Zijn onderzoek richt zich op geluiden, symbolen, tekens, beelden en kleuren en hoe deze door machtscentra worden gebruikt als instrumenten om kennis vorm te geven en de percepties en emoties van mensen te beïnvloeden. • Hij is co-editor van "Propaganda in Focus", co-editor van "The Propaganda Model of Today, Filtering Perception and Consciousness" • en co-auteur van "Okinawa under Occupation, McDonaldisation and Resistance to Neoliberal Propaganda". • Een selectie van zijn wetenschappelijk werk is te vinden op ResearchGate, de wereldwijde database voor onderzoekers uit alle takken van wetenschap. • Prof. dr. Daniel Broudy is geassocieerd onderzoeker in de werkgroep over propaganda en de wereldwijde oorlog tegen terreur die op 11 september werd gestart. Prof. Dr. Broudy spreekt vandaag over transhumanisme en posthumanisme. Wie streeft hiernaar en waar staan we vandaag de dag in termen van ontwikkeling? Prof. Dr. Broudy: Wouw, heel erg bedankt voor de uitnodiging en het warme welkom! En groeten uit Japan. Hoe zeg je: "Goedemorgen"! We zeggen: Ohayo gozaimasu! Yoroshiku onegai shimasu! en "yoroshiku onegai shimasu", wat "Wees alsjeblieft aardig" betekent. Ik weet niet of er een equivalent in het Duits is, maar ja, hartelijk dank voor de uitnodiging. Ik heb me voorbereid om vandaag over transhumanisme en posthumanisme te praten. Dus soms wordt het een beetje technisch, maar ik heb geprobeerd het aantrekkelijk te maken voor een breed publiek. Dus als ik mag beginnen met deze kop. Dat is een behoorlijk interessante kop: "De kunstmatige baarmoeder komt eraan!" Dit maakt deel uit van het biotechverhaal dat nu over de hele wereld te horen is. En dan natuurlijk de ondertitel: "Zijn we klaar voor hun impact?" Nou, het lijkt mij oorlogsvoering. Meer shock voor iedereen, typerend voor een soort retorische blitzkrieg tegen onze psyché. Het lijkt mij dat de brutaliteit van deze misantropische krantenkop nog grotere vragen oproept. Maken dit soort anti-menselijke projecten deel uit van een grotere beweging van transhumanisme? Of zouden we zelfs kunnen spreken van posthumanisme? Om antwoorden te vinden, moeten we ons wenden tot andere, verwante verhalen. Sinds het uitbreken van het coronavirusverhaal bijvoorbeeld, heb ik me wel eens afgevraagd welke diepe inzichten we nu echt hebben gekregen over de wereld. Misschien zijn leugens en bedrog nu net zo overvloedig als zuurstof, zelfs gefilterd door een medisch masker. Als onderdeel van de intellectuele zelfverdediging die ik het publiek wil meegeven, wil ik deze lezing omlijsten met een stukje wijsheid van Jezus: Want door je eigen woorden zul je gerechtvaardigd worden, en door je eigen woorden zul je veroordeeld worden. Als taalkundige geloof ik dat woorden belangrijk zijn. Het zijn niet alleen geluiden die uit onze mond komen, maar de belangrijkste tekenen van de staat van ons hart en onze geest. Ik denk dat dit duidelijk wordt als we wat beter kijken naar de stemmen die we horen van degenen die de transhumanistische agenda promoten. De afgelopen vijf jaar heb ik veel mensen gevraagd wat ze onder transhumanisme verstaan. En de meeste mensen weten het niet, zelfs hoogopgeleide mensen niet. Sommige mensen verwarren het met transgenderisme en beginnen meteen over voorkeursuitspraken. En als we ons het transhumanisme voorstellen, dan kunnen we zeggen dat het aan de ene kant zeker gerelateerd is aan transgenderisme. Ik herinner me een interview ongeveer een jaar geleden toen de beroemde poortwachter van het politieke establishment, Neil deGrasse Tyson*1, verscheen op de "TRIGGERnometry" podcast. Er was een verhit debat met de presentatoren. Ik zou eerder zeggen dat hij hen intimideerde en niet echt met hen in debat ging. En Tyson paste de logische drogreden toe die bekend staat als het beroep op de gebruikelijke traditie om de deelname te steunen van genderdysforie mannen aan vrouwensporten en aan te moedigen. Hij stelde dat we ons in een overgangsfase bevonden. We moeten dat proces in gang zetten. Welnu, het lijkt mij dat deze stellingname een belangrijk inzicht bevat over Tyson en zijn collega's. Ze verwoorden perversies van de logica met zo'n vanzelfsprekendheid dat ze klinken als goedbetaalde ideologen. In de geschiedenis van de mensheid zijn er altijd twee geslachten geweest. Tegenwoordig worden er van alle kanten actief nieuwe conceptuele categorieën buiten de man-vrouw tweedeling gecreëerd. De mannelijke en vrouwelijke mens, evenals de autistische geleerde, worden nu op een continuüm geplaatst. Ongeacht hun fundamentele verschillen moeten deze biologische categorieën geharmoniseerd worden tot op celniveau. En misschien merken we de beweging in de richting van posthumanisme niet op omdat het een grotere campagne is om de realiteit te verdraaien en sleutelwoorden te verwijderen die belangrijke biologische processen beschrijven die uniek zijn voor vrouwen en mannen. We hebben hier al uitgebreid over geschreven in onze vierdelige serie over transhumanisme op onze website: "Propaganda in beeld". Als je het wilt lezen, ga dan naar: propagandainfocus.com. Ik geloof dat de oorspronkelijke definitie van "gender" in het Oxford English Dictionary*2 verwijst naar vooraanstaand werk in linguïstiek*4 om categorieën te maken voor indelingen van de verschillende voornaamwoorden die de twee geslachten, mannelijk en vrouwelijk, vertegenwoordigen. Even een snelle kanttekening: Overal waar Engels de omgangstaal is in de wereld, lijkt het voor mij tegenwoordig volkomen acceptabel om te proberen dit soort conceptuele basiscategorieën uit te wissen, vooral als ze zoiets bevatten als prototypische kenmerken van wat vrouwen en mannen zijn en wat ze geneigd zijn te doen. Natuurlijk hebben sommige talen, zoals Frans en Spaans, geslacht specifieke zelfstandige naamwoorden. Als ik het me goed herinner, is mes een mannelijk zelfstandig naamwoord. Mes is een mannelijk zelfstandig naamwoord en vork is een vrouwelijk zelfstandig naamwoord. Ja, ik denk dat ik me dat goed herinner. Misschien was het John Money*3 die in de jaren 1960 voor het eerst probeerde om de concepten van gender te scheiden van de taalkunde en ze te koppelen aan de opkomende concepten van genderrol en genderidentiteit. Het lijkt niet bijzonder moeilijk om de maatschappij te reorganiseren om deze nieuwe concepten over te nemen. Natuurlijk heeft het een paar decennia geduurd, maar vandaag zijn we er klaar voor. Misschien was het in de jaren 1960, misschien was dit het historische punt waarop de toenemende verwarring over taal en persoonlijkheid en persoonlijke identiteit, seksualiteit en sociale rollen begon. Het lijkt logisch. Als je volgende dingen wilt vernietigen: menselijke wezens, de menselijke cultuur, gezonde concepten van het zelf, familie, menselijke voortplanting, menselijke gemeenschap, maatschappij, natie, moet je beginnen met het ontwrichten van taal en het scheiden van gedeelde betekenissen van empirische*5 realiteiten. Er zijn massale en langdurige propagandacampagnes nodig om taal en logisch denken te verstoren. Daaruit volgt dat we deelnemen aan de ontwrichting van onszelf. Door taal te devalueren kan alles op zijn kop worden gezet. Daarom, lijkt het mij, geloven sommige mensen dat mannen kunnen menstrueren en kinderen kunnen krijgen. In Genesis staat een diepgaand maar eenvoudig inzicht, dat vaak genegeerd of belachelijk gemaakt wordt, dat de mens definieert als het beeld van God. Hierin staat dat zowel mannen als vrouwen naar het beeld van God op aarde zijn geschapen. Door deze categorieën uit te wissen vervaagt ons begrip van hoe God door ons mensen als dragers van Zijn beeld werkt. Je herinnert je misschien het geval in het recente verleden toen een zekere Joe Biden, genomineerd voor het Amerikaanse Hooggerechtshof, tijdens een hoorzitting niet kon of wilde definiëren wat een vrouw is. En omdat de conceptuele basiscategorie van de vrouw werd ondermijnd, konden mannen gemakkelijker openbare ruimtes bezetten die gereserveerd waren voor vrouwen. Dit is de materiële manifestatie van fundamenteel verwrongen concepten. Het lijkt mij dat tijdens deze hoorzittingen we allemaal getuige zijn geweest van de gebrekkige logica van John Money's argument. De communicatietheoreticus Herbert Schiller beschreef dit proces in detail en noemde het definitiecontrole. Een handige manier om mensen te controleren, de onvoorspelbare wezens die we zijn, is om de definities van sleutelwoorden en concepten te controleren. Als degenen aan de top van de sociale, politieke, economische en kerkelijke orde definities kunnen controleren en betekenissen kunnen opleggen door middel van taalcodes, dwang en nieuwe taalnormen, is het gemakkelijk om meer controle uit te oefenen over denken, spreken en gedrag. Daar ben je het waarschijnlijk wel mee eens. Denk aan Orwells ideeën over Newspeak: "Oorlog is vrede, vrijheid is slavernij, onwetendheid is waarheid". Ik kom later terug op het onderwerp "oorlog is vrede". De vraag is dus hoe we dit kunnen bereiken, vroeg Schiller zich af. Hoe slagen de mensen aan de top van deze orde, deze piramide, erin om dit soort controle uit te oefenen? Dit gebeurt door routinematige en gemakkelijke toegang tot wat hij de informatie-infrastructuur noemde. Omdat zij de informatie bezitten, eenvoudige toegang betekent dat ze gemakkelijk de betekenis van een sleutelterm, label of definitie kunnen beïnvloeden en wij, het consumerende publiek, nemen het allemaal in zich op. Wat mij verbaast is de beschrijving die de apostel Paulus gaf aan deze ongelooflijk invloedrijke kracht die in de wereld aan het werk is: "de vorst van de macht van de lucht"*6. Wat een vreemde naam voor een machtscentrum! Het werd duizenden jaren geleden al begrepen, voordat het luchtruim werd gecontroleerd, gecommercialiseerd en vandaag de dag het belangrijkste instrument voor massacommunicatie werd. Natuurlijk heeft niet iedereen toegang tot de ether. Maar als je die hebt en iets zegt dat in tegenspraak is met de officiële politieke realiteit, word je gecensureerd of, erger nog, uit de roulatie genomen. De miljoenen kilometers glasvezelkabel, de schotelantennes en satellieten, alle grote bedrijfsmerken en uitzendkanalen en de middelen om de verhalen vorm te geven, de debatten te beperken en ze te verankeren in het publieke bewustzijn. Wat te denken, hoe te denken en wat te zeggen of niet te zeggen. Deze macht, dit vermogen om het meest basale niveau van bewustzijn te vormen, is eigenlijk in handen van slechts enkelen. Het lijkt mij dat dit is waar de onwetendheid over transhumanisme vandaan komt. Als sociale wezens voelen we ons van nature aangetrokken tot systemen van macht en autoriteit, dus in dit tijdperk van massacommunicatie wenden we ons van nature tot de media en mediapersoonlijkheden wiens taak het is om onze hoofden te vullen met de verhalen waar we als volwassenen naar hunkeren. Interessant genoeg blijkt dat de eerste communicatienetwerken al in de baarmoeder ontstonden toen we ons ontwikkelden en de stem van onze moeder begonnen waar te nemen. Onderzoek in de ontwikkelingspsychologie toont aan dat de taalgebieden in de hersenen die verantwoordelijk zijn voor het gehoor zich ontwikkelen vanaf de zevende maand van de zwangerschap. Wanneer het sociale netwerk zich uitbreidt van de moeder-kindrelatie naar het gezin en vervolgens naar de gemeenschap en de maatschappij, vinden we een psychologische bevrijding in het verheffen van onze eigen stem. Wanneer we loskomen van onze moeders en ons aangetrokken voelen tot andere verhalenvertellers die onze waarden of vooroordelen kunnen bevestigen of uitdagen. Ik probeer me gewoon even voor te stellen dat het transhumanistische plan werkelijkheid wordt en dat menselijke moeders uit de voortplantingscyclus worden gehaald, zodat synthetische baby's worden uitgebroed en gefokt in synthetische baarmoeders. Dit is geen grap, het klinkt volkomen absurd, maar het is te voorzien. Ze zijn echt van plan om mensen hun verlangen en vermogen om zich voort te planten te ontnemen. Dit zou ook de reden kunnen zijn waarom de geconstrueerde genderkwestie steeds meer geïnstrumentaliseerd wordt. Er zijn harde campagnes nodig om vrouwen, echte vrouwen geboren uit menselijke moeders, te betrekken bij het transhumanistische plan om hun eigen natuurlijke voortplantingskrachten te verachten. Aan welke taalcodes denk je dat de baby's die door de staat worden ontwikkeld, zullen worden blootgesteld in de door de mens gemaakte, door de staat gesanctioneerde baarmoeder? Merk nu op hoe vrouwen de afgelopen 10 jaar onder druk zijn gezet en geconditioneerd om nieuwe woorden te gebruiken voor praktijken die traditioneel met vrouwen worden geassocieerd. Ik denk niet dat we over het algemeen mentaal voorbereid zijn op deze absoluut krankzinnige ideeën die door de machtscentra worden gepusht in termen van de transhumanistische en post humanistische agenda's. Er is veel culturele conditionering voor nodig om de onwrikbare misvatting te implanteren dat menselijke, biologische, neurologische en intellectuele processen fundamenteel gebrekkig zijn en dringend behoefte hebben aan overheidsinterventie en transformatie door middel van routinematige technologische verbeteringen. Degenen die deze plannen promoten willen een wereld die bevolkt wordt door mensen die permanent geïnjecteerd en met boosters versterkt worden en wiens hersenen experimentele upgrades hebben ondergaan en volledig kneedbaar zijn gemaakt. Het soort updating waar ik het over heb is eigenlijk gewoon een code voor het onuitgesproken verlangen om eeuwig te leven. Zoals beschreven in de Proteus monografie*7, waar ik het in een eerder Kla.tv interview over had, worden de gehoorzamen van dit regime technisch opgewaardeerd en toch onder controle gehouden. Dit zal tot op zekere hoogte worden verbeterd, maar gecontroleerd. En dit is waar vaardige marketing en de kracht van het uitgezonden beeld om de hoek komen kijken. Misschien zijn dit de belangrijkste redenen waarom transhumanisme en de overgang naar een posthumane toekomst niet echt worden erkend in het collectieve bewustzijn van het grote publiek. Nu een beetje achtergrondkennis. Toen ik beeldanalist was in het leger, waren we vaak erg bezorgd over de kwaliteit van de beelden en hoe we de inhoud het beste konden interpreteren. De tactiek van de vijand werd ons steeds duidelijker. En soms gebruikte de vijand zijn camouflage zo effectief dat het voor ons heel moeilijk werd om te analyseren wat we zagen en om zinvolle conclusies te trekken. Met andere woorden, misleiding, camouflage en dekking zijn elementaire onderdelen van de methoden die de vijand gebruikt om te misleiden. En gelukkig voor ons vindt de analyse nooit in een vacuüm plaats. We kunnen ons ook richten op het begrijpen van het beeld, de afbeeldingen, in het licht van de kaarten die voor ons beschikbaar zijn om te herkennen hoe de vijand in staat is om verschillende misleidingen te verzinnen. En deze focus is slechts één aspect van het complexe beeld dat we in tijden van oorlog zouden interpreteren. Vroeger hadden we echt goede kaarten, letterlijk goede cartografische voorstellingen van de aarde. Maar vandaag de dag hebben we ook een heleboel echt goede kaarten om uit te spelen, zij het in de vorm van witboeken van de overheid, gepubliceerde richtlijnen, openbare lezingen, wetenschappelijke artikelen en andere communicatie dat zoveel onthult over de transhumanistische verschuiving naar een posthumane wereld. Iedereen die wil begrijpen wie de drijvende kracht achter het transhumanisme is, kan gemakkelijk de kaarten die ik hier noem bestuderen om zijn eigen uitgebreide analyse te maken. Zoals iedereen ongetwijfeld weet, beschrijven veel onverschrokken wetenschappers en artsen het huidige tijdperk als een wereldoorlog waarin de meest dodelijke wapens vrijwel onherkenbaar zijn gemaakt. Daarom moeten we er alles aan doen om de wapens bloot te leggen. De vraag is: waarom blijven de wapens van deze paradigmaverschuiving grotendeels verborgen? Een van de redenen hiervoor lijkt mij dat de bedrijfsmedia ze en de schade die ze veroorzaken graag willen verbergen. Tegenwoordig noemen we ze "nalatenschap-media " omdat hun ondergang nabij is en hun nalatenschap een moedwillige veronachtzaming van het menselijk welzijn is. Het andere probleem is dat er te veel informatie is. Omdat we voortdurend worden blootgesteld aan zintuiglijke overbelasting, zijn de energiekosten voor het focussen en categoriseren van dingen in de juiste perspectieven en mentale categorieën te hoog. De beelden die ons bijvoorbeeld in de media worden voorgeschoteld, vertegenwoordigen slechts een klein deel van een werkelijk complex intelligentiebeeld. Als we een complex probleem als transhumanisme willen begrijpen, moeten we putten uit verschillende bronnen en verschillende kennisgebieden. Je zult het waarschijnlijk met me eens zijn. Denk bijvoorbeeld aan de visuele boodschappen die in 2015 aan het publiek werden gepresenteerd toen Klaus Schwab*8 in een talkshow gepresenteerd door Charlie Rose*9 sprak over de belangrijkste kenmerken van de opkomende vierde industriële revolutie. Ik denk dat de term die voor deze zogenaamde revolutie wordt gebruikt weer gewoon een slimme code is voor transhumanisme. Het is echter verpakt in een soort hyper rationele beschaafdheid waarvan de definitie wordt aangestuurd door concepten die we normaal gesproken associëren met natuurlijke menselijke vooruitgang door technologische ontwikkeling. Dat klinkt zo positief. Dus waarom dit soort gecodeerde taal? Denk eens 200 jaar terug, toen de stoommachine een natuurlijk gevolg was van menselijke innovatie die de manier waarop we werken fundamenteel veranderde. Dan moeten we mentaal afgestemd zijn op het accepteren van alle nieuwe gereedschappen en technieken die nu de markten betreden en de lichamen, hersenen en bloedbanen binnendringen. Denk ook aan de visuele voorstellingen in het Charlie Rose programma. Een donkere achtergrond suggereert eenvoud en mysterie en een zekere verfijning. Twee heren voeren een schijnbaar zinnig gesprek over een wereldschokkende paradigmaverschuiving in de samenleving en de economie. Charlie Rose stelt Schwab een vraag om hem te laten praten over deze revolutie, over wat er uniek aan is. En Schwab begint met een vergelijking met de industriële revolutie rond 1800. Schwab zegt dat de nieuwe revolutie niet verandert wat je doet, maar het verandert jou. "Denk aan genetische manipulatie: jij bent degene die verandert." Deze mantra is door de jaren heen in verschillende retorische formuleringen herhaald door hem en anderen. In het interview met Schwab wordt onze geest zo tot rust gebracht door de aanblik van deze volkomen natuurlijke discussie tussen twee mannen, dat het nauwelijks tot ons doordringt dat een mysterieuze kracht, de zogenaamde revolutie, technologieën in ons lichaam introduceert die ons op cellulair niveau zullen veranderen. Vergeet niet! Hij zegt dat de revolutie jou zal veranderen. Je eigen vermogen om te handelen, je soevereiniteit als mens begiftigd met onvervreemdbare, door God gegeven rechten, wordt in feite tenietgedaan door de verklaring van Schwab. Bovendien verwarren de visuele aspecten van dit ogenschijnlijk normale gesprek de auditieve boodschappen. De technologieën worden gebruikt om iets fundamenteel unieks als onze genetische make-up te veranderen. Schwab's grammaticale formulering is een perfect voorbeeld van hoe taal kan worden gebruikt om verstrekkende politieke en technologische opleggingen volkomen natuurlijk te laten lijken, net als natuurkrachten zoals wind. Door van de "vierde industriële revolutie" het grammaticale onderwerp te maken dat jou "verandert", gaat hij volledig voorbij aan wie de veranderingen aanstuurt, welke instellingen ze implementeren, wiens belangen ze dienen en welke beslissingen door bepaalde actoren worden genomen. Je beseft dat we diep in de analyse van zinsgrammatica zitten om te begrijpen dat de mensen die de revolutie aansturen onze bloedcellen, onze bloedvaten en onze neurologische paden zien als open en gemakkelijk toegankelijke locaties voor technologische ontwikkeling. In Schwabs beschrijving wordt deze zogenaamde revolutie afgeschilderd als een autonome kracht die op ons, de passieve mensen, inwerkt. In werkelijkheid is de situatie echter anders. Ik denk dat het een gecoördineerd programma is van technologische implementatie door identificeerbare bedrijven, regeringen en internationale organisaties. Dit lijkt me een eerlijkere karakterisering, dan wat er gebeurt, door te zeggen We financieren en implementeren technologieën die de volgende dingen radicaal zullen veranderen: menselijk gedrag, cognitie, neurologische functies, sociale relaties, privacy rechten en zelfs kopen en verkopen. Deze meer gedetailleerde beschrijving zou onmiddellijk vragen oproepen: Hoe zit het met geïnformeerde toestemming? Is dit zelfs democratisch wenselijk? En welke mogelijkheden van verzet, zowel materieel als spiritueel, zijn er? Douglas Lummis bespreekt dit proces in detail in zijn boek "Radical Democracy" uit 1996. Hij laat de lezer kennismaken met de antidemocratische ontwikkeling, die hij beschrijft als een ontwikkeling die vernietigt in naam van de nationale veiligheid. Vandaag de dag zouden we het kunnen hebben over de oorlog tegen het terrorisme, of overbevolking, of kooldioxide, of een andere chique abstractie die de elite frauduleus benadrukt als een doel dat beschermd of bestreden moet worden. En binnen deze ontwikkelingsideologie is volgens Lummis de kracht van de metafoor dat deze de indruk wekt dat de projecten die binnen het kader van deze ideologie worden uitgevoerd natuurlijk en onvermijdelijk zijn en de juiste en vooraf bepaalde toekomst van het te ontwikkelen doelobject bewerkstelligen. Dat is behoorlijk diepgaand als je bedenkt dat er een waanzinnige haast is om verwoesting aan te richten in naam van een ontwikkelingsagenda, -beleid of -plan, of misschien een investering of oorlogsspel. Eens hebben de relatief machtigen de mensheid gerationaliseerd als overbodige, nutteloze eters die verstoken moeten blijven van toegang tot bijvoorbeeld voedsel, de noodzakelijke, levensonderhoudende dierlijke eiwitten, die schadelijke kooldioxide uitstoten, om nog maar te zwijgen van de absolute noodzaak ervan voor het leven op aarde. Of ze zien als leden van een enorme en ongewassen kudde lastdieren die moeten worden geïnventariseerd, gelabeld en gecontroleerd. Degenen die niet genoemd worden in Schwab's beschrijving van de vierde industriële revolutie geven praktisch hun eigen lidmaatschap en aanbidding van de wereldwijde cultus van het transhumanisme toe. De gebruikelijke retorische tactiek van Schwab dient om de acteur te verhullen die liever verborgen blijft. In de kritische discoursanalyse wordt deze techniek nominalisatie genoemd. Het is een retorische zet die een ongelooflijk ideologisch effect heeft. Het doet een in wezen politiek project, namelijk de transformatie van de menselijke samenleving door middel van technologie, verschijnen als een onvermijdelijke historische kracht. En nogmaals: Het is gewoon een code die uitdrukt: "Verzet is zinloos". Je kunt je niet verdedigen tegen een revolutie die vanzelf plaatsvindt. Dit verwijst naar mijn eerdere punt over Lummis en de antidemocratische trend. Schwab's taal sluit elke mogelijkheid uit dat mensen collectief besluiten dat ze helemaal niet veranderd willen worden door deze technologieën. De grammaticale structuur zelf dient als een vorm van zachte dwang. Een andere reden is dat deze technologieën worden voorgesteld als noodzakelijke onmisbare remedies voor het algemeen welzijn. Ze doen alsof ze sociale problemen oplossen waar technocraten altijd al aan hebben gewerkt. Dus wie zit er achter deze wereldwijde push? Als we het meest voor de hand liggende, buiten beschouwing laten, het meest prominente centrum van de wereldmacht, het transnationale centrale banksysteem, dan zijn onder de vele overheidsinstanties, niet-gouvernementele organisaties en bedrijfsgiganten die wereldwijd samenwerken, de meest prominente spelers bij de meeste mensen bekend. We hebben er in ons onderzoek op gewezen dat het militair-industrieel complex, DARPA*10 en NASA voorlopig in beeld moeten blijven. Gezien NASA's oproep voor cyborgs*11, ogenschijnlijk voor ruimteverkenning, is dit duidelijk het logische uitgangspunt voor elke studie van het opkomende transhumanistische paradigma. We hebben de plannen en processen onderzocht om mensen te transformeren van een natuurlijk, soeverein wezen in een meer synthetische en gecontroleerde levensvorm. Zo'n onderzoek is relatief eenvoudig, denk ik, als we bedenken hoe communicatie en het ontwerp van materiële structuren en architecturen het denken weerspiegelen van degenen die de macht hebben om de wereld en de menselijke lichamen die erin wonen opnieuw vorm te geven. Let nu op hoe de technische aspecten van transhumanisme worden opgevat en gepromoot naar het publiek. In dit project zullen we concepten ontwikkelen en onderzoeken voor een Internet of Bio-Nano-Things, kortweg IoBNT. Toepassingsgebieden zijn onder andere geïndividualiseerde geneeskunde en industriële toepassingen in het microbereik. De IoBNT is ontworpen om het monitoren en de triggering van infecties mogelijk te maken via een communicatieplatform tussen Nanodevices in het menselijk lichaam en externe gateways. Op deze manier zal de IoBNT de overdracht van gegevens en besturingsinformatie tussen Nanodevices en externe computers ondersteunen. Als we goed nadenken over de vraag waarom de sociale wereld gevormd is zoals hij is, kunnen we beginnen te begrijpen dat het een experiment is. De grote ingenieurs van de maatschappij en de economie hebben al een hoge mate van controle over ons, de onderdanen, het experiment, bereikt door het mentale kader te controleren waarin we denken en spreken en sociaal en economisch met elkaar omgaan. Denk ook aan de grote mediasystemen die ons de "juiste" waarden en houdingen, de erkende ideeën en ideologieën bijbrengen. We zijn absoluut proefpersonen in een experiment. Sommigen van ons zijn zich hier vaag van bewust. Anderen zijn zich er helemaal niet van bewust. We vinden veel verwijzingen in de aankondigingen van de technocraten. Laten we deze definitie eens nemen uit het "Transhumanist Manifesto", dat onlangs door NASA is gepubliceerd: Een wereldbeeld dat streeft naar een levenskwaliteit die permanente vooruitgang, zelftransformatie, praktisch optimisme, visionaire oplossingen en kritisch denken voortbrengt, de TransHuman. De TransHuman is een biologisch-technologisch organisme, een transformatie van de menselijke soort die continu evolueert met technologie. Deze visie kadert de transformatie in optimistische termen, zonder enige indicatie te geven over wie de transformatie financiert of wie de biotechnologische organismen ontwikkelt. Het erkent zijn eigen ideologische wortels. Weer meer nominalisering. Net als de mens streeft het wereldbeeld naar iets, naar een bepaalde kwaliteit van leven. Het schuift alle verantwoordelijkheid af op een abstractie. Zoals natuurlijke selectie of een ander blind toevalsmechanisme dat een ongelooflijke creatieve kracht heeft. Voor degenen die anders durven denken, zijn er altijd nog de herdershonden die de kudde georganiseerd, gehoorzaam en in de juiste richting drijvend houden. Elon Musk heeft gewaarschuwd dat we moeten samensmelten met machines om te voorkomen dat we op apen gaan lijken. En Michell Zappa, toekomststrateeg voor de Rockefeller Foundation en het Chinese Ministerie van Onderwijs, stelde in 2013 op vergelijkbare wijze dat de mensheid geen andere keuze heeft dan zich schoppend en schreeuwend naar de afgrond te laten slepen van een toekomst met gentherapie, kunstmatige organen, synthetisch bloed en bloedvaten en bio-elektronische medicijnen. Dus als we getuige zijn van het soort verandering dat wordt beschreven door Schwab, Musk, Gates, Harari en de andere grote technocraten en goeroes, dan denk ik dat het logisch is om ons af te vragen: waar staan we nu? Al deze zogenaamde upgrades die ik tot nu toe heb besproken, roepen de vraag op wat het überhaupt betekent om mens te zijn. Als DNA bijvoorbeeld de code van het leven is, wat betekent het dan voor het menselijk leven dat de genetische code gemanipuleerd kan worden? Dat overheden het onderzoek naar en de ontwikkeling van technologieën om dit soort werk te doen financieren? Dit uit de Moderna-reclame toen de introductie van de mRNA-technologie werd aangekondigd... Dus, behoorlijk verbazingwekkend. Staan we echt aan het begin van een postmenselijke wereld? Zo ja, wat betekent "posthumane" eigenlijk? Is het theoretisch? Praktisch? Al tientallen jaren is er sprake van een filosofisch posthumanisme dat terug te vinden is in de geschriften van alle grote culturele theoretici die het humanisme, zoals het tijdens de Verlichting werd begrepen, als voorbij verklaren. Tegenwoordig wordt posthumanisme ook begrepen in de zin van technologisch posthumanisme. Dit is een gebied dat mij interesseert en dat wordt weerspiegeld in pogingen om de sociale, psychologische of fysieke samenstelling en het gedrag van mensen te veranderen door technologische verbeteringen: In genetische manipulatie of neuro-cybernetische augmentatie. Hoe weten we dat dit het geval is? In 2015 kondigde Pfizer bijvoorbeeld een samenwerking aan met de Bar-Ilan Universiteit*12 om meer inzicht te krijgen in DNA-Nanorobots voor de toediening van medicijnen. Het persbericht stelt expliciet dat deze strategische stap Nanorobots zal veranderen van sciencefiction in een toegepaste oplossing. De verwijzingen naar robots die op cellulair niveau werken, kunnen dus betekenen dat de oude biowetenschap implodeert of wordt vervangen. Het kan betekenen dat synthetische biologie samensmelt met natuurlijke biologie en dat nieuwe vormen van onderzoek en ontwikkeling en menselijk bestaan op de voorgrond treden. In een publicatie uit 2015 getiteld "The Internet of Bio-Nano-Things" schrijven Ian Akyildiz*13, een pionier op het gebied van IoBNT, en zijn collega's over deze paradigmaverschuiving die plaatsvindt in de communicatie- en netwerktechnologie. Ze stellen: Op Nano technologisch niveau is het mogelijk om objecten te maken op basis van de controle, het hergebruik, de modificatie en de re-engineering van biologische cellen. Dit nieuwe netwerk, gebaseerd op levende cellen en organismen, vormt de basis voor veel nieuwe toepassingen in de militaire sector, de gezondheidszorg en de veiligheidssector, waar Nano-dingen gemakkelijk verborgen, geïmplanteerd en verspreid kunnen worden in de omgeving, waar ze kunnen samenwerken op het gebied van herkenning, controle, verwerking en netwerken. In november 2019 sprak Anthony Fauci*14 over toepassingen van deze nieuwe technologie in de gezondheidszorg, deze nanotechnologie die bekend staat als zelf assemblerende Nanodeeltjes, "universele griepvaccins als een nieuwe manier om een immuunrespons op te wekken". Dat was in november 2019. Zes dagen later kwam de allereerste melding van een mysterieuze nieuwe griepstam uit Wuhan, China. Wat is het verband? Nu, het lijkt dat het onderwerp een paar jaar later beter uit de verf komt in 2023, in een lezing van Akyildiz. Hij wijst erop dat: "De Nano-grote bio-machines achter IoBNT zijn ontworpen om in het lichaam te worden geïnjecteerd. En dat werkt heel goed met deze COVID-vaccins. Het gaat die kant op. Deze mRNA's zijn niets meer dan kleine machines op Nanoschaal. Ze worden geprogrammeerd en geïnjecteerd. We hebben uitgebreid geschreven over al deze voor de hand liggende toepassingen, maar wat het meest intrigeert is de mate van ontkenning van een dergelijke paradigmaverschuiving die op ons afkomt. Onderzoek en ontwikkeling zijn al tientallen jaren aan de gang. Onderzoekers analyseren een fysisch systeem bijna nooit in zijn oorspronkelijke vorm. In plaats daarvan bouwen ze een model dat het gedrag benadert dat ze denken waar te nemen in het systeem. En door het gedrag van het model te analyseren, hopen ze het gedrag van het echte systeem te kunnen voorspellen. Weet je, we bouwen modellen omdat natuurlijke dynamische systemen meestal te complex zijn om als omgeving te dienen voor praktische en nauwkeurige analyse. Al het misleidende gepraat in wetenschappelijke kringen over het menselijk lichaam als een machine, de hersenen als een computer, DNA als software en vaccins als updates van de software weerspiegelt de gebrekkige conceptuele modellering van de mens als een verdedigbare plaats voor experimenten en bewapening. Het deductieve en mechanistische denken dat heerst in de hoofden van transhumanistische technocraten is nu fundamenteel onjuist gebleken. Gezien de massale wereldwijde doofpotaffaire van schade en sterfgevallen als gevolg van het experimentele gebruik van drugs in de afgelopen vijf jaar, vraag ik me af of het complexe en dynamische systeem dat we kennen als menselijke lichamen, hersenen en bloedsomlopen nu aan het instorten is. Zijn alle transhumanistische modellen voor een echt posthumane toekomst al ingestort? Ik kan me niet voorstellen hoe de waarheid over deze technocratische oorlog tegen de mensheid nog langer verborgen kan blijven. Zoals het gezegde luidt: de waarheid vindt een weg. Ivo: Wouw, Wat een binnenkomer. Dank u, Doctor Broudy, Doctor Professor Broudy. Dat was geweldig. Nu hebben we een basis voor de dag. We zullen meer horen in deze richting. Maar voor nu gaan we eerst eens in de richting van diep ademhalen. We zullen deze lezing nog vele malen moeten bekijken voordat we echt de diepte begrijpen van wat hij hier heeft aangestipt. Nogmaals bedankt voor alles. 1: Neil deGrasse Tyson: Amerikaans natuurkundige en astrofysicus 2: Oxford English Dictionary: het meest uitgebreide woordenboek van de Engelse taal 3: John Money: Nieuw-Zeelandse psycholoog en seksuoloog 4: Linguïstiek: taalwetenschappen 5: Empirisch: op ervaring gebaseerd 6: "de vorst van de macht van de lucht" Ef. 2:2, Kol. 1:13 7: Proteus-Monografie: een wetenschappelijke doorkneed werk. 8: Klaus Schwab: oprichter van het economieplatform: WEF 9: Charlie Rose: Amerikaans televisiepresentator en journalist. 10: DARPA: Defense Advanced Research Projects Agency, geloceert in het Pentagon 11: Cyborgs: Hybride wezen bestaande uit een biologisch organisme en een machine 12: Bar-Ilan Universiteit: staatsuniversiteit en op één na grootste universiteit van Israël 13: Ian Akyildiz: Turks-Amerikaanse informaticus en ingenieur 14: Anthony Fauci: Amerikaans Immunoloog

van db.

Bronnen/Links: Website von Prof. Dr. Daniel Broudy: https://propagandainfocus.com/